نجفی شانس آورد که از مجلس نهم رای اعتماد نگرفت و گرنه امروز در جایگاه فانی ایستاده بود / آیا نجفی به جای فانی به مجلس جدید معرفی شود/ نجفی از مدیریت مالی آموزش و پرورش انتقاد کرد/ فانی هم مثل وزرای سابق و اسبق آموزش و پرورش نوعی تلقی کاملا قدیمی و سنتی از اطلاع رسانی و نقش روابط عمومی دارد/حتی برخی عناصر روابط عمومی می کوشند در گردش آزاد اطلاعات در رسانه های غیردولتی هم اخلال کنند/ روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش یک هزار پرسنل در کل کشور دارد/ فانی در جلسه شورای معاونان کاسه کوزه ها را سر جدایی شکست/برخی استعفای جدایی را چراغ سبز به جانشین احتمالی فانی تلقی کردند/ جدایی با حلقه پیرامونی و معتمد وزیر (فاضل ، بطحایی و کفاش) مشکل دارد/توقع مدیران آموزش و پرورش از کارکرد روابط عمومی،بوق تبلیغاتی است/ اگر ملاحظات سیاسی نبود آقای فانی با استعفای جدایی موافقت و فرد مطیعی به جای او منصوب می کرد/ معلوم نیست جدایی با چه تحلیلی به محل کار خود باز گشته است/ بهتر است روابط عمومی را به بخش خصوصی اجاره بدهند / دستگاه تبلیغاتی وزارتخانه در رویا رویی با برخی سایت های شخصی با حداقل امکانات قافیه را باخته اند

   انگیزۀ تحصیلی یکی از مسائل مهم تحصیلی است. معلمان اغلب احساس می کنند که برخی از دانش آموزان اصلاً نمی خواهند درس بخوانند اگر دانش آموزی درس نمی خواند شاید او انگیزه حقیقی برای درس خواندن نداشته باشد. فهمیدن بی انگیزۀ بودن دانش آموزان کاری ساده است اما برطرف کردن آن کاری خیلی سخت.

با توجه به اینکه اجبار در ایجاد انگیزه موثر نیست پس حضور دانش آموزان در کلاس های درس چه با جبر قانون و چه با جبر اولیاء به خودی خود باعث ایجاد علاقه و یا فهم اهمّیت و ارزش تحصیل برای محصل نخواهد شد. همین عامل سبب عدم دقت در کلاس درس و عدم انجام فعالیت های تحصیلی خواهد شد.,
یکی از این موارد، انگیزه انتخاب رشته تحصیلی در مقطع متوسطه اول و ارتباط این علاقه با ادامه تحصیل در رشته مورد نظر تا مقاطع بالاتر است. اگر در بحث انتخاب رشته، دانش آموزان بدون توجه به علاقه خود و فقط با توجه به مبحث درآمدزایی اقدام به انتخاب رشته کنند شاهد رشد ناموزون و غده مانند برخی از رشته ها تحصیلی خواهیم بود ؛ رشته هایی که به علت بازار کار درآمدزا، حمایت های خاص دولتی و عدم جذب نیرو کافی، علاقه مندان فراوانی را به سمت خود جذب کرده است. باتوجه به آمار منتشر شده کنکور در سال 1394 می توان به وضوح این رشد یک جانبه و غده مانند را مشاهده کرد.
از مجموع تقریبی 882 هزار نفر ثبت‌نام کنندگان این سال نزدیک به تعداد 182هزار نفر در گروه آزمایشی علوم ریاضی و فنی،182هزار نفر در گروه علوم انسانی، 11 هزار نفر در گروه هنر ، 7 هزار نفر در گروه زبان‌های خارجه و 500 هزار نفر در گروه علوم تجربی، ثبت نام کردند.چیزی کمتر از دوبرابر کل شرکت کنندگان فقط تحصیل کرده یا خواهان رشته های تجربی بودند و متاسفانه این روند با سیل فزآینده ای رو به افزایش است.

اگر در گذشته عواملی چون فقدان آزادی در انتخاب رشته، روش تدریس معلم، برخوردهای معلم و دانش آموزان ، ناراحتی ها و مشکلات خانوادگی و یا علل مشکلات مادی بیشتر مانع تضعیف علاقه در انتخاب رشته می شد امروزه این عوامل با وضع موجود به نوعی بسیار کم رنگ شده اند.
با توجه به مطالب گفته شده دیگر نمی توان بر بی انگیزۀ بودن دانش آموزان دبیرستانی و دانشجویان خرده چندانی گرفت.

ضمناً در مورد افت وضعیت تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان ذکر چند علل بسیار اهمیت دارد:
- ضعف محرک ها درونی به علت نبود علاقه واقعی.
- عدم امکان متهم کردن دانش آموز به تنبلی به علت نبود علاقه در انتخاب رشته.
- سوق دادن فرد به سمت یک رشته خاص به علت محدودیت های محیطی و تصمیمات تصمیم گیرندگان کلان.
- عدم وجود آینده روشن در صورت انتخاب رشته مورد علاقه مانند رشته های نظری
- اجبار در انتخاب رشته تحصیلی

در پایان این مطلب پرسش چند سوال خالی از لطف نیست:
دانش آموزانی که با نمرات بسیار ضعیف و بدون علاقه به سمت رشته خاص می روند چگونه می تواند در این رشته موفق باشند؟
آیا دانش آموزان بی علاقه توانایی و ظرفیت شخصی شغل منتخب را در آینده دارند؟
- با ادامه روند موجود وضعیت جامعه برای تامین نیروهای متخصص در سایر رشته ها چه خواهد شد؟
راهکار عملی و نهایی برای حل این معضل چیست؟

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

هرمزگان

گلستان

همان گونه که قبلا نیز تاکید شده است ، یکی از مهم ترین و راهبردی ترین ساز و کارها برای ارتقای معیشت و منزلت معلم ، طراحی و استقرار « سازمان نظام معلمی » است .

بدون تردید پیاده سازی درست ، علمی و منطقی این ساختار می تواند گامی بزرگ در حرفه ای کردن نظام آموزش در ایران و برای نیارهای آینده باشد .

« سازمان نظام معلمی » قبل از انتخابات مجلس دهم یکی از موارد قید شده در میثاق نامه معلمی است که  به تایید 9 تشکل معلمی و نیز منتخبان ملی معلمان رسیده است .

مطابق اعلام مسئولان وزارت آموزش و پرورش اقدامات و برنامه هایی برای تدوین « نظام سنجش صلاحیت های معلمی » در دست است که ما تاکنون از مفاد آن بی خبر بوده ایم و شایسته است در جهت احترام به افکار عمومی فرهنگیان نسبت به اطلاع رسانی شفاف و دقیق اقدام گردد .

« گروه صدای معلم » از همه صاحب نظران ، کارشناسان و فرهنگیان گرامی دعوت می کند مقالات و یادداشت های خود را را در این زمینه برای ما ارسال فرمایند .

پایان پیام /

گروه اخبار/ رییس اداره حقوق و مزایای وزارت آموزش و پرورش گفت: معلمان با سابقه آموزشی 20 سال و یا داشتن سن 50 سال، مشمول قانون تقلیل ساعت کار می شوند

  گروه اخبار/

  طبق آمارها، کودک آزاری توسط پدران (37%)، مادران(19%)، معلم (6%)، مشترک پدر و مادر (13%)، نامادری (%10)، ناپدری (4%)، مشترک ناپدری و نامادری (3%) و بقیه توسط سایر وابستگان ( عمه، خاله، دایی و کارفرمایان) انجام می گیرد/ اکثر کودک آزاری ها در محیط خانواده توسط افراد درجه یک انجام می شود/ طبق قانون ایران ، والدین مجاز به تنبیه فرزندان خود هستند در حالی که در بسیاری از کشورها من جمله انگلستان تنبیه کودک جرم است. در آلمان در صورت تکرار تنبیه کودک توسط والدین، والدین با کمک پزشک عقیم می شوند/ بسیاری از کودک آزاران نسبت به رفتار خود آگاه نیستند و به صورت کلیشه ای آن را ازگذشتگان خود به ارث برده اند

بین گفته های مسئولان از یک سو و نظارتی که اعمال می شود تفاوت معناداری وجود دارد/ گذشت زمان مشخص خواهد کرد که رئیس سازمان مدارس غیردولتی تا چه حد در این سخنان جدی بوده و آیا خواهد توانست به حرف های  خود عمل کند/ تاکنون پژوهش و یا پیمایشی برای برآورد میزان کیفیت بخشی درکنار کاهش هزینه های تمام شده این مدارس انجام نشده است/ با توجه به فزونی میزان عرضه بر تقاضا در بازار نیروی کار ، مدیریت های مدارس غیردولتی از این وضعیت استفاده کرده و نوعی رابطه استثماری بین کارفرما و معلم شکل گرفته است / مهم ترین مشکل در این زمینه و حتی در مقیاس بزرگ تر فقدان اتحادیه ها و یا سندیکاهای معلمی همانند نظام آموزشی های کشورهای توسعه یافته است/ نکته مهم و راهبردی آن است که تدوین و طراحی یک « سازمان نظام معلمی » پویا و قدرت مند با مشخصاتی که قبلا اشاره کرده ام بتواند تا حدودی این گونه خلاها و کاستی ها را جبران نماید /تشکل ها و نیز جامعه معلمان نخبه بتوانند با فضا سازی رسانه ای و نیز ایجاد و توسعه این گفتمان بسیار مهم و راهبردی در جامعه بزرگ آموزش و پرورش فارغ از هیجانات پوپولیستی و معیشت محور بتوانند سهمی در تولید و استمرار آموزش حرفه ای داشته باشند

  گروه اخبار/

پدر پول نداشت قسط ماهانه شهریه مدرسه غیرانتفاعی را پرداخت کند، مدیر عصبانی شد و در جشن روز آخر مدرسه به دانش‌آموز کلاس سوم مدرسه‌اش نه جایزه داد، نه تشویقش کرد؛ این خلاصه داستانی است که حالا دو روز است پدر خانواده، آقای «الف» را به‌قدری ناراحت کرده که حتی وقتی می‌خواهد از آن‌ور خط تلفن تعریفش کند، صدایش سخت درمی‌آید؛ صدایی پر از نگرانی و تاسف برای آنچه چندماهی است دخترش را ناراحت و گوشه‌گیر کرده است.

ماجرا برمی‌گردد به دو روز پیش؛ وقتی مسئولان مدرسه غیرانتفاعی «فدک» در منطقه چیتگر تهران، برای دانش‌آموزان این مدرسه جشن پایان‌ سال گرفتند و وقتی نوبت به جایزه دادن به دانش‌آموزان رسید، به دختر آقای «الف» که کلاس سوم دبستان است و او نمی‌خواهد نامش در گزارش بیاید، هیچ جایزه‌ای نرسید؛ البته مسئولان مدرسه نخواستند که جایزه‌ای به او برسد و او با چشمانی منتظر، به دستان همکلاسی‌هایش نگاه کرد که دستانشان از جایزه پر بود و صورت‌هایشان از خنده.
آقای «الف» حالا در گفت‌وگو با «شهروند» می‌گوید که این نخستین‌بار نیست که مسئولان دبستان دخترش چنین رفتاری که به گفته او «تبعیض‌آمیز» است، با دختر او می‌کنند: «ما شهریه‌ای که باید برای درس خواندن دخترم در این مدرسه بپردازیم، قسطی پرداخت می‌کنیم؛ هر ماه ٢٥٠‌هزار تومان. الان دو ماه است که متاسفانه نتوانسته‌ام به‌دلیل وضع بد مالی، آن را پرداخت کنم و همین موضوع باعث شده که رفتار تبعیض‌آمیزی با دخترم در این مدرسه داشته باشند. این نخستین‌بار هم نیست به خاطر این موضوع، بچه من را از خیلی چیزها محروم کرده‌اند. مثلا زمستان‌ سال گذشته بود که او را به همین دلیل از نمایش مدرسه حذف کردند. یا یک‌بار در زمستان پارسال، مدیر مدرسه زنگ زد و گفت یک نفر را بفرستید بچه را ببرد، چون او را فرستاده‌ام حیاط که آنجا بایستد.»  
او می‌گوید: «معمولا به دلیل شرایط مالی و حقوقی من و همسرم که هردو کارمندیم، با تأخیر می‌توانیم قسط شهریه را پرداخت کنیم و معمولا در زمان این تاخیر، با دختر ما رفتار تبعیض‌آمیزی می‌شود؛ نمونه‌اش هم همین دیروز که برای جشن پایان ‌سال به مدرسه رفته بودیم. من آنجا بودم و به چشم دیدم که به همه هدیه دادند، غیر از او. حتی وقتی اسم بچه‌ها را می‌خواندند و تشویق می‌کردند، اسم دختر من را نخواندند و تشویق نشد، حتی کارنامه‌اش را هم به ما ندادند. مدرسه فدک در تهران چند شعبه دارد و برای من عجیب است که چنین اتفاقی می‌افتد.» و بغض، سخت اجازه می‌دهد برای ادامه دادن: «حالا ندادن کارنامه یا جایزه برای ما آن‌قدر مهم نیست، برای من این تبعیض مهم است. به نظر من این موضوع، غیرقابل چشم‌پوشی است. به نظرم این یک نشانه است، نشانه‌ای از یک اتفاق اخلاقی بزرگ که در این کشور افتاده و متاسفانه خبر از اتفاق‌های بزرگتر می‌دهد وگرنه شاید کل این ماجرا در نگاه اول آن‌قدر مهم به نظر نرسد.»  
او از وضع روحی دخترش در این روزها می‌گوید: «او آن روز خیلی ناراحت بود البته معمولا شرایط را خیلی بازگو نمی‌کند ولی ما از رفتارش متوجه می‌شویم که ناراحت است. شما اگر به عکسی که همان لحظه از او گرفتم، نگاه کنید، خودش همه چیز را می‌گوید. من آن روز آن‌قدر از این موضوع ناراحت شدم که در این‌باره با آنها صحبت نکردم تا آخر هم در مراسم نماندیم و تقریبا ٢٠ دقیقه مانده بود به تمام شدن، آنجا را ترک کردیم. اما به هرحال این نوع رفتارها سابقه دارد. قبل از این چندبار  تلفنی با مدیر مدرسه صحبت کردم و آنها می‌گویند باید پول را بدهی. من گفتم در شأن آموزش‌وپرورش نیست، این کار را نکنید، بالاخره ما این بدهی را پرداخت می‌کنیم و درواقع هر موقع هم پرداخت کنیم، پول قابل برگشت است ولی این رفتارها قابل برگشت نیست، نمی‌شود عواقب سوء آن را جبران کرد. وقتی ما بدهی داریم مخصوصا به جایی که بعدا دوباره مراجعه کنیم، قابل پرداخت است ولی این نوع رفتارها تأثیر بد و غیرقابل برگشتی روی بچه‌ها می‌گذارد.»  
حالا دیگر مدت‌هاست که تقریبا ماهی نیست که خبری از تنبیه جسمی دانش‌آموزان در مدارس مناطق مختلف ایران به گوش نرسد؛ موضوعی که مسئولان آموزش‌وپرورش می‌گویند آن را جدی پیگیری می‌کنند و تلاششان را می‌کنند که کمتر شود، اما این‌طور که به نظر می‌رسد حالا دیگر باید تنبیه‌های روحی و تبعیض‌آمیز را هم به فهرست دیگر تنبیه‌ها اضافه کرد؛ اینها همه درحالی است که در آیین‌نامه انضباطی مدرسه و شرایط تنبیه و تشویق، آمده است که هرنوع تنبیه این‌چنین ممنوع است؛ مثلا در ماده ٧٧ این آیین‌نامه آمده است: «اعمال هرگونه تنبیه دیگر از قبیل اهانت، تنبیه بدنی و تعیین تکالیف درسی جهت تنبیه ممنوع است و در اِعمال تنبیهات نباید بین دانش‌آموزان تبعیض و استثنایی قایل شد.»