گروه گزارش/

چند روزی است که از زمان ارائه طرح حذف آموزش زبان انگلیسی در برنامه مدارس موسوم به  «رفع انحصار از زبان انگلیسی در نظام آموزش همگانی کشور» توسط 57 نماینده مجلس می گذرد .

واکنش  اغلب رسانه ها ، معلمان کنش گر و حتی گروه ها و اقشار مختلف اجتماعی نسبت به این طرح غیرکارشناسی و غیرعلمی ، منفی بوده است .

از زمان علنی شدن اسامی نمایندگان نیز برخی سکوت و برخی نیز به جای پس گرفتن امضا و یا طرح اقدام به توجیه و  یا اظهار نظرهای غیرکارشناسی و یا فله ای کرده اند .

احد آزادی خواه که خود یکی از امضا کنندگان این طرح است در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت درباره طرح یک فوریتی رفع انحصار از زبان انگلیسی در نظام آموزش همگانی کشورمی گوید : متأسفانه این طرح برای برخی از افراد به خوبی جا نیفتاده است و عده ای برای انحراف افکار عمومی، این طرح را که به معنای رفع انحصار زبان انگلیسی است، به حذف زبان انگلیسی از مدارس تبدیل کرده اند که به هیچ وجه این گونه نیست و در این طرح به هیچ وجه صحبتی از حذف زبان انگلیسی در مدارس نشده است.

 در واقع باید شرایطی برای دانش آموزان در مقطع دبیرستان فراهم شود که اختیار لازم را داشته باشند که خودشان یک زبان خارجی را جهت یادگیری در مدرسه انتخاب کنند و این زبان نباید لزوما انگلیسی باشد.

در واقع ما به دنبال آن هستیم که آموزش زبان خارجی در مدارس را از زبان انگلیسی به زبان های مختلف توسعه دهیم و انحصار آن را از یک زبان برداریم.

عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی تصریح می کند: همچنین ذکر این نکته حائز اهمیت است که دبیرانی که در حال حاضر زبان انگلیسی آموزش می دهند به هیچ وجه بیکار نخواهند شد، چرا که زبان انگلیس کماکان در مدارس آموزش داده خواهد شد و در صورتی که دبیران زبان انگلیسی به زبان های دیگر هم مسلط باشند، امکان بهره برداری بیشتر از آنان فراهم خواهد شد و بازار کارشان گسترده تر می‌شود.

وی با تاکید مجدد بر اینکه این طرح به معنای حذف زبان انگلیسی از آموزش کشور نیست، می گوید: در ماده یک این طرح تصریح شده است که آموزش زبان انگلیسی اختیاری خواهد بود و دانش‌آموزان و خانواده‌ها مختار هستند که به عنوان مثال از میان زبانهای آلمانی، انگلیسی، ترکی ، چینی و اسپانیولی یکی را انتخاب کنند.

چشم انداز اجرای این طرح در صورت تصویب در صورتی که همه مجریان به بهترین شکل با آن همراهی کنند، حداکثر این خواهد بود که 20 درصد دانش‌آموزان زبان هایی غیر از انگلیسی را انتخاب نمایند، بنابراین همچنان 80 درصد نظام آموزشی در اختیار زبان انگلیسی خواهد ماند و اساساً حذف انگلیسی غیرممکن است.

عضو کمیسیون فرهنگی در واکنش به سوالی مبنی بر اینکه آیا طرح مذکور طرح سیاسی است، ادامه می دهد :  اسامی امضاء کنندگان طرح نشان از آن دارد که این طرح به هیچ وجه سیاسی نیست و از همه گروه های سیاسی در میان امضاء کنندگان حضور دارند. البته باید متذکر شوم که فرمایشات مقام معظم رهبری در مورد لزوم توجه به سایر زبانها مهمترین انگیزه طراحان اصلی طرح بوده، لذا به نظر می‌رسد آن گروه از نمایندگان که توجه ویژه‌ای به رهنمودهای رهبری دارند، بیش از همه خواهان تصویب این طرح باشند.

مخالفت‌هایی نیز که در روزهای گذشته در مورد این طرح بیان شده است اغلب نوعی مقاومت محافظه‌کارانه است که خواهان حفظ وضع موجود هستند. برخی افراد نیز که انگشت شمار هستند به دلیل شیفتگی شخصی در مورد زبان انگلیسی احساس غیرت می‌کنند و حاضر نیستند سهمی حتی 10 درصدی یا حداکثر 20 درصدی برای سایر زبانها بپذیرند. در مقابل به نظر می‌رسد نمایندگان ترک زبان و کرد‌ زبان آمادگی بیشتری برای پذیش این طرح دارند . "

این اظهارات و انواع مشابه همان گونه که پیش تر نیز آمد ( این جا ) ؛ در وهله نخست نشان از بی اطلاعی این تعداد از نمایندگان مجلس از واقعیت های آموزش و پرورش ، توازن نیروی انسانی و وضعیت کف مدرسه دارد .

زمانی که وزارت آموزش و پرورش خود با بحران " کمبود معلم " رو به روست و بعضا از یک معلم برای تدریس چند واحد درسی استفاده می کند ؛ مشخص نیست مبنای این اظهارات چیست ؟

پرسش « صدای معلم » این است چند درصد دانش آموزان و خانواده ها مطابق تفسیر این آقایان حاضرند که دانش آموز و یا فرزندانشان درسی به جز زبان انگلیسی اختیار کنند ؟

نمایندگانی که به فکر حفاظت از منافع آموزشگاه های آزاد هستند بفرمایند در این آموزشگاه ها چند درصد زبان غیرانگلیسی آموزش داده می شود ؟

متاسفانه در روزهای اخیر موضع وزارت آموزش و پرورش در این مورد سکوت و انفعال بوده است .

چرا افرادی نظیر کمرئی معاون آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش در این مورد حرفی نمی زنند ؟

مهم تر از آن گروه های آموزشی زبان انگلیسی در بیش از 750 منطقه و یا ناحیه آموزشی سراسر کشور چه کار می کنند ؟

مگر این ها ذی نفعان آموزش و پرورش نبوده و نباید از منافع دانش آموزان و معلمان دفاع کنند ؟

حضور و یا عدم حضور این گونه گروه ها و کلنی ها چه سودی برای ذی نفعان و حفظ و ارتقای " کیفیت آموزشی " دارد ؟

البته زمانی که سرگروه های آموزشی بر خلاف نص صریح قانون توسط روسا منصوب می شوند بیش از این نباید انتظاری داشت !

« صدای معلم » بارها بر ضرورت اجرای کامل آیین نامه ی گروه های آموزشی تربیتی و نیز تاسیس سازمان نظام معلمی با رویکرد " استقلال " تاکید کرده است .

اگر چنین نهادهای مدنی و مستقلی در آموزش و پرورش حضور داشتند دیگر افرادی چون آزادی خواه و... خود را نماینده این دستگاه و معلمان فرض نکرده و چنین حرف هایی نمی زدند .

پایان گزارش/

آذربایجان شرقی

پانا نوشت :

" برخی از نمایندگان مجلس طرحی ارائه کرده‌اند که به موجب آن آموزش تمامی زبان‌های انگلیسی و غیر انگلیسی اختیاری و از محیط مدرسه خارج و به آموزشگاه‌های آزاد سپرده می‌شود. هزینه آموزش نیز برعهده دانش‌آموزان خواهد بود.

بیش از 50 نماینده مجلس با ارائه طرح یک فوریتی با عنوان «رفع انحصار از زبان انگلیسی در نظام آموزش همگانی کشور» خواستار رفع انحصار و ایجاد فرصت آموزش برای علاقه‌مندان به زبان‌های غیرانگلیسی شده‌اند

نمایندگان امضاکننده در بخش مقدمه و دلایل توجیهی این طرح به ضروری نبودن تعلیم زبان خارجی به دانش‌آموزانی که قصد ادامه تحصیل در دانشگاه ندارند، اشاره و استدلال کرده‌اند که آموختن زبان خارجی به این دانش‌آموزان به افت تحصیلی آن‌ها منجر می‌شود. آن‌ها معتقدند دانش‌آموزانی که با هدف مهارت‌آموزی و ورود سریع به بازار کار مسیر تحصیل در شاخه‌های کاردانش یا فنی و حرفه‌ای را انتخاب می‌کنند، نیاز ضروری به آموختن زبان خارجی ندارند.

دلیل بعدی که نمایندگان امضاکننده این طرح به آن اشاره می‌کنند، ناکارآمدی مدارس در آموزش زبان خارجی است. آن‌ها معتقدند که آموزش زبان در مدارس نسبت به آموزش در آموزشگاه‌های آزاد زبان کمتر موفقیت‌آمیز بوده و بهتر است که که آموزش تمامی زبان‌های انگلیسی و غیر انگلیسی از محیط مدرسه حارج شود و از طریق آموزشگاه‌های آزاد انجام شود

در ماده یکم این طرح شش ماده‌ای و یک فوریتی آمده است که با تصویب این قانون آموزش زبان انگلیسی در کنار دیگر زبان‌های خارجی در نظام آموزش همگانی جنبه اختیاری خواهد داشت. البته در تبصره این ماده اشاره شده که دانش‌آموزانی که رشته نظری را انتخاب می‌کنند باید حداقل مهارت مکفی در یکی از زبان‌های خارجی داشته باشند

ماده دوم به دانشگاه‌ها، موسسات آموزش عالی، انجمن‌های علمی و فرهنگی نهادهای دولتی اجازه داده است تا با موسسات کشورهایی که آموزش زبان آنها به لحاظ گستره بین‌المللی و منطقه‌ای و مراودات فرهنگی و تجاری دارای اولویت است، تفاهم‌نامه همکاری منعقد کنند

در تبصره یک ماده دو درباره میزان ارائه خدمات آموزش همگانی در خصوص هر زبان خارجی تاکید شده است که مشارکت با کشورهای طرف تفاهم در یک برنامه حداقل ۱۵ ساله و از طریق همکاری‌های علمی و فنی، اعزام مدرس و ارائه بورسیه برای تربیت مدرس و معلم در پردیس‌های بین المللی دانشگاه‌های کشور باشد و بخشی از هزینه برقراری دوره‌های آموزشی در مناطق محروم و کمک هزینه دانش‌آموزان فاقد توان مالی را متقبل شوند.

دانشگاه‌های مجری این قانون نیز باید در هر یک از تفاهم‌نامه‌ها علاوه بر آموزش زبان خارجی در حداقل دو رشته مقاطع تکمیلی، برای ایجاد دوره‌های آموزشی مشترک تعهد دهند.

دانشگاه‌های مجری این قانون مکلف هستند در پنج سال ابتدایی اجرای هر تفاهم‌نامه حداقل ۶۰ درصد از بورسیه دوره‌های آموزش زبان تعهد شده از سوی طرف خارجی را به معلمان موضوع تبصره ۲ ماده ۵ این قانون اختصاص دهند.

شاید مهم‌ترین بخش از این قانون ماده سوم باشد. در این ماده تاکید شده است که پس از تصویب این طرح در مجلس، آموزش زبان فقط در مقطع دبیرستان و آن هم در بیرون از مدرسه و در آموزشگاه‌های آزاد انجام شود و هزینه آن نیز بر عهده دانش‌آموزان خواهد بود. آموزش و پرورش نیز فقط نقش نظارتی در تعیین سطوح قیمتی ارائه خدمات آموزشی در آموزشگاه‌های آزاد را بر عهده خواهد داشت. دانش‌آموزان که قادر به تامین هزینه نیستند طبق تبصره یک ماده دو همین طرح بورسیه می‌شوند

در ضمن با تصویب این قانون آموزشگاه‌های آزاد در مورد روش‌های آموزش امتحانات و نمرات دانش‌آموزان در طول مدت سال تحصیلی استقلال عمل خواهند داشت و آموزش و پرورش ضمن اعمال نظارت حاکمیتی فقط مجاز به برگزاری یک آزمون نهایی در سال آخر دوره دبیرستان خواهد بود .

در ابتدا باید به این نکته مهم اشاره کرد که این گونه طرح خلق الساعه نبوده و پیشینه ای دارد  .

فروردین 1392 حجت الاسلام و المسلمین محی الدین بهرام محمدیان رئیس پیشین سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی اعلام کرد : ( این جا )

یکی از برنامه‌های آموزش و پرورش، تجمیع زبان انگلیسی در سه سال متوسطه اول است، به این معنا که ساعات آموزش زبان انگلیسی از 2 به شش ساعت افزایش خواهد یافت و پس از آموزش کامل این درس در دوره متوسطه اول، طی سال‌های آینده زبان انگلیسی از لیست دروس دوره متوسطه دوم حذف خواهد شد و آموزش آن در این دوره به بخش خصوصی واگذار خواهد شد. به این معنا که دانش‌آموزان در صورت علاقه‌مندی می‌توانند زبان انگلیسی مورد علاقه خود را در آموزشگاه‌ها ادامه دهند.  "

نخستین نکته مهم و قابل تامل در مورد این طرح " یک فوریتی بودن " آن است .

چرا این طرح به صورت " عادی " مطرح نشده است ؟

این شتاب و تعجیل آن تعداد از نمایندگان مجلس ناشی از چه می تواند باشد ؟ آیا اتفاق خاصی رخ داده و یا ضعف دانش آموزان در آموزش زبان انگلیسی خاطر این نمایندگان را مکدر و به " کنش " وادار ساخته است ؟ 

آیا مسائل مکتوم و پشت پرده ای وجود دارند ؟

چه کسی طراح این طرح بوده است ؟

به نظر می رسد مهم ترین استدلال عده ای از  نمایندگان مجلس برای ارائه چنین طرح غیرکارشناسی و غیرعلمی ، ناکارآمدی مدارس در آموزش زبان خارجی باشد .

نخستین پرسش من از این نمایندگان آن است که آیا دانش آموزان ما حتی در آموزش زبان رسمی یعنی " پارسی " که زبان مادری و اول بسیاری از شهروندان ایرانی است ؛ کارآمد و توان مند هستند ؟

آیا بسیاری از دانش آموزان و حتی دانش آموختگان دانشگاه ها قادر به نوشتن بدون اغلاط نگارشی و اشتباهات دستوری نیستند

خیلی از آن ها  قادر به نگارش حتی یک نامه ساده اداری هم نیستند .

در این زمینه می توان به پژوهش صورت گرفته توسط مجتبی غلامی دبیرادبیات شهرستان سلسله با عنوان " علل ضعف دانش آموزان سال اول متوسطه دوم " اشاره کرد .

جامعه آماری مورد نظر843 نفر از دانش آموزان دختر و پسر بوده اند که در سال تحصیلی 93- 92 در دوره های روزانه تحصیل می کرده اند. حجم نمونه شامل 400 نفر یعنی حدود47 درصد جامعه آماری بوده که به نسبت مساوی از هر دو جنس پسرودخترانتخاب شدند.برای انتخاب نمونه ها و تکمیل پرسشنامه ها ،از روش نمونه گیری تصادفی با طبقه بندی پرسش نامه های دانش آموزان استفاده گردیده است وروش آماری مورد استفاده نیز روش درصد فراوانی بوده است. براساس این پژوهش یکی ازعوامل تاثیرگذاربرضعیف بودن درس دانش آموزان دردرس ادبیات فارسی درشهرستان الشتر،جذاب وساده نبودن محتوای کتاب درسی می باشد هم چنین تعدادبسیارکمی ازدانش آموزان به درس ادبیات علاقه مند می باشندودراین زمینه رغبت بیشتری ازخود نشان نمی دهند

این پژوهشگر در پایان به نتیجه رسیده است به طورکلی تعداد بسیارکمی ازدانش آموزان به فراگیری درس ادبیات علاقه مند می باشند ودراین زمینه ازخود رغبت نشان نمی دهند ؛ همچنین به طورکلی دانش آموزان مطالب کتاب ادبیات را برای زندگی اجتماعی خود مفید نمی دانند.

پروین خردپیشه در مطالعه موردی خود در مورد یکی از دانش آموزانش چنین می نویسد

" دانش آموزان اغلب در درس دیکته دچار مشکل هستند و اولیا و معلمان برای حل این مشکل به راه های متفاوتی متوسل می شوند مثلاً پند و اندرز دادن دانش آموز – تحقیر و سرزنش معلم و دانش آموز – افزایش تکلیف شب و غیره .

این روش ها مدت های مدیدی است که در مدارس مورد استفاده واقع شده اما نتایج مثبتی را در بر نداشته است . من نیز از این امر مستثنی نبوده و امسال در بین دانش آموزان خود با این مشکل برخورد کردم به خصوص دانش آموزی به نام صدف که در درس املا بسیار ضعیف عمل می کرد. صدف در دروس دیگر در حد متوسط بود اما در درس املا نمرات خیلی پایین می گرفت در نتیجه بر آن شدم تا مشکل او را بررسی کرده و ببینم آیا می توانم برای رفع این مشکل چاره ای بیندیشم ؟ "

در مورد سایر دروس در نظام آموزشی نیز تقریبا همین وضعیت در جریان است .

آیا دانش آموزان در درس عربی وضعیت بهتری دارند ؟

آیا این نمایندگان حتی یک بار سر کلاس های درس حاضر شده و نظر دانش آموزان را در مورد درس زبان عربی پرسیده اند ؟ تعدادی از نمایندگان مجلس با دخالت های غیرکارشناسی و سلیقه ای در عزل و نصب ها جریان و فرآیند آموزش را مختل کرده اند .

آیا با مطالعه دروسی مانند تفکر و سواد رسانه ای ، علوم اجتماعی و جامعه شناسی و... مهارت های لازم و پیش بینی شده در آن ها در قالب " تغییر رفتار " قابل مشاهده است ؟

آیا این نمایندگان مجلس به متغیرهایی مانند میزان ساعات اختصاص داده شده به درس زبان ، وضعیت آموزش ضمن خدمت معلمان ، میزان دسترسی معلمان به تکنولوژی آموزشی ، شرایط فیزیکی کلاس درس و.... توجه دارند ؟

نمایندگانی که آموزش زبان انگلیسی را برای شاخه‌های کاردانش یا فنی و حرفه‌ای لازم و یا مناسب نمی دانند تاکنون حتی محتوای دروس تخصصی هنرستان ها را ورق زده اند ؟

آیا این نمایندگان می دانند که دانش آموزان در هفته فقط یک زنگ به آموزش زبان برای آن اختصاص یافته است و این زمان برای آموزش پایدار و عمیق زمان کافی نیست ؟

آیا این نمایندگان مجلس خبر دارند که به علت بحران "  کمبود معلم " برای آموزش زبان انگلیسی از دبیران دروس دیگر استفاده می شود ؟ نگاه اکثر این نمایندگان مجلس به نظام آموزشی و ارکان در حد یک " سازمان رای " است .

تدوین قوانین و آیین نامه های مختلف از سوی " شورای عالی آموزش و پرورش " در زمینه تسهیل گری حداکثری برای قبولی دانش آموزان موجب شده است نه درس زبان انگلیسی که بی سوادی و کم سوادی به یک معضل ریشه دار در نظام آموزشی تبدیل شود .

آیا نمایندگان مجلس که اقدام به ارائه چنین طرح هایی می کنند نظارتی بر مصوبات نهاد قانون گذاری داخلی آموزش و پرورش یعنی " شورای عالی آموزش و پرورش " داشته اند ؟

این نمایندگان مجلس گفته اند تعلیم زبان خارجی به دانش‌آموزانی که قصد ادامه تحصیل در دانشگاه ندارند ضرورتی ندارد .

پرسش این است که این افراد که منطقا باید عصاره فضایل ملت باشند این فرمول ها و صورت بندی ها را از کجا آورده اند ؟

آیا تحصیل و آموزش زبان انگلیسی در دانشگاه ها و آموزش عالی وضعیت بهتری نسبت به آموزش و پرورش دارد ؟

آن نمایندگانی که خود را در در سخنرانی ها و تبلیغات انتخاباتی " دکتر " می خوانند و می دانند می توانند چند جمله به زبان انگلیسی تکلم کنند ؟

آیا این عده نمی دانند که : " از ابتدای قرن ۲۱ ، بی سواد کسی است که با رایانه و زبان انگلیسی آشنا نباشد، حتی اگر سواد خواندن و نوشتن داشته باشد. " ( این جا )

نکته مهم تر این است که مطابق این طرح قرار است آموزش زبان انگلیسی مانند " طرح خرید خدمات " برون سپاری شود . در کدام یک از این کشورها آموزش زبان خارجی را برای دانش آموزان اختیاری کرده و به آن ها در نظام آموزش عمومی ( اجباری ) گفته اند اگر می خواهید زبان یاد بگیرید باید پولش را بدهید !

این نمایندگان در طرح خویش آورده اند :

"  آموزش زبان در مدارس نسبت به آموزش در آموزشگاه‌های آزاد زبان کمتر موفقیت‌آمیز بوده و بهتر است که که آموزش تمامی زبان‌های انگلیسی و غیر انگلیسی از محیط مدرسه حارج شود و از طریق آموزشگاه‌های آزاد انجام شود . "

مستند پژوهشی این ادعا و گزاره چیست ؟

چگونه می توانند اثبات کنند که وضعیت در همه آموزشگاه ها از کلاس های آموزش و پرورش بهتر است ؟

به غیر از چند آموزشگاه برند و یا مشهور وضعیت آموزش زبان انگلیسی در سایرین مانند کیفیت آموزش در مدارس غیرانتفاعی است .

وزارت آموزش و پرورشی که با وجود این همه واحدهای نظارتی و کنترل هنوز توانایی نظارت بر مدارس غیرانتفاعی که حدود 12 درصد از کل مدارس کشور را تشکیل می دهند ندارد و حتی نمی تواند اشل حقوق معلمان شاغل در این مدارس را مطابق " قانون " اجرا کند چگونه می خواهد از عهده این نظارت هم بر آید ؟!

احتمالا فردا هم شاهد مافیای دیگری در آموزشگاه های " آزاد "  از این نوع مراودات خواهیم بود .

آیا این نمایندگان و مشخصا کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در مورد برون داد و فرمول خرید خدمات آموزشی و نسبت آن با کیفیت بخشی و اثربخشی در آموزش کار تحقیقی و میدانی انجام داده اند که قصتد تعمیم آن به سایر بخش ها را دارند ؟

آیا این نمایندگان از این واقعیت ها خبر ندارند ؟

نمایندگانی که بخشی از فرصت نمایندگی شان در سفرهای خارج از کشور می گذرد و این خود معضلی برای پرت  و هدر دادن منابع عمومی تبدیل شده بدون آن آورده و حاصل خاصی برای کشور داشته باشد به این پرسش اساسی پاسخ دهند که در کدام کشور توسعه یافته حتی از نوع " اسلامی " آموزش زبان خارجی را در نظام آموزشی رسمی شان برون سپاری کرده اند ؟

در کدام یک از این کشورها آموزش زبان خارجی را برای دانش آموزان اختیاری کرده و به آن ها در نظام آموزش عمومی ( اجباری ) گفته اند اگر می خواهید زبان یاد بگیرید باید پولش را بدهید !

اگر نظام آموزش زبان خارجی در نظام کلا ناکارآمد ما مشکل دارد آن را اصلاح کنید  به جای آن که صورت مساله را پاک کنید .

بارها گفته ام و نوشته ام که بسیاری از نمایندگان مجلس شناخت جامع و به روزی نسبت به مسائل و چالش های آموزش و پرورش ما ندارند . آن نمایندگانی که خود را در در سخنرانی ها و تبلیغات انتخاباتی " دکتر " می خوانند و می دانند می توانند چند جمله به زبان انگلیسی تکلم کنند ؟

نگاه اکثر این نمایندگان مجلس به نظام آموزشی و ارکان در حد یک " سازمان رای " است .

تعدادی از آن ها با دخالت های غیرکارشناسی و سلیقه ای در عزل و نصب ها جریان و فرآیند آموزش را مختل کرده اند .

تنها درخواستی که می توانیم از این نمایندگان داشته باشیم که اگر یار آموزش و پرورش و معلمان نیستند حداقل " بار خاطر " نباشید !

از آن جا که این طرح به صورت " یک فوریتی " مطرح شده است از مجلس انتظار می رود که به فوریت آن رای ندهد .

همچنین از کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس انتظار می رود تا این بار از کیان آموزش و پرورش و منافع دانش آموزان و معلمان دفاع کرده و به شائبه ها پایان دهد .

گروه استان ها و شهرستان ها/

نامه ی زیر توسط یکی از فرهنگیان شهرستان طبس در انتقاد از عملکرد اداره کل آموزش و پرورش خراسان جنوبی برای صدای معلم ارسال گردیده است .

این رسانه آمادگی خود را برای انتشار پاسخ مسئولان اعلام می کند .

.گروه گزارش/

در حالی که به مناسبت " روز جهانی معلم " برخی تشکل های فرهنگیان اقدام به صدور بیانیه کرده و بسیاری از معلمان کنش گر در این مورد مطالبی نوشته اند اما انگار مدیران آموزش و پرورش در سطوح مختلف خود را به " ندیدن " و یا " نشنیدن " زده اند .

برخی از ادارات کل آموزش و پرورش در این مورد صرفا به انتشار پیام وزیر آموزش و پرورش اکتفا کردند .

« مهدی بهلولی » کارشناس مسائل آموزش و پرورش در انتقاد از پیام " حاجی میرزایی " نوشت :

"1-  صدور پیام، گرچه کاری مثبت می باشد، اما کمترین کاری است که می توان کرد. روز جهانی آموزگار، یکی از روزهای جشن گستره آموزش و پرورش به شمار می رود و جا دارد که در همه مدرسه ها، با مراسمی شاد، گرامی داشته شود.

2.  شعار روز جهانی آموزگار امسال (2019) "آموزگاران جوان؛ آینده ی آموزگاری" است. منطق حکم می کند که در هر پیام مرتبط با این روز، به این شعار هم پرداخته شود. اما در پیام حاجی میرزایی، هیچ اشاره ای به این شعار نگردیده است. با توجه به این که بخش بزرگی از آموزگاران کنونی ایران، در دهه سوم کاری خود یا حتی بازنشسته می باشند،شعار امسال یونسکو، برای کشور ما اهمیت ویژه ای دارد و چشم پوشیدن بر آن، بی گمان، دانسته انجام گرفته است.

3.  روز جهانی آموزگار، یک روز جهانی است و بنابراین پرداختن به آن، بهتر است با گفتمان جهانی آموزش انجام گیرد تا پیام بتواند روح چیره بر این روز را زنده نگه دارد. بخش زیادی از پیام نسبتا کوتاه حاجی میرزایی، با ادبیاتی تکراری بیان گردیده که بارها و بارها، برای مناسبت های رسمی آموزش و پرورش خودمان و به ویژه در تعریف و تمجیدهای بی روح درباره مقام و جایگاه آموزگاران، دیده و شنیده شده است. گفتمان نو، نشان از اندیشه نو است. به نظر می رسد که فرادستان آموزش و پرورش ما از نزدیک شدن به گفتمان نو آموزشی بیمناک اند چرا که به آسانی می توانند انگ "غرب زده بودن" بخورند.

اما رفتار برخی از مدیران در این زمینه قابل تامل است .

مدیر کل آموزش و پرورش استان چهارمحال و بختیاری که اتفاقا یک " مدیر زن " است به مناسبت هفته نیروی انتظامی پیامی صادر کرده اما در مورد " روز جهانی معلم " سکوت کرده است . ( این جا )

« فرحناز قائد امینی نوشته است :

" نیروی انتظامی مظهر اقتدار نظام مقدس جمهوری اسلامی  و برقراری امنیت اجتماعی با مشارکت همه شهروندان جامعه و یکی از ارکان توسعه  بوده؛ چرا که  پیشرفت و توسعه پایدار هر جامعه در عرصه های گوناگون، در بستری امن و با آرامش محقق می گردد.  بدون شک استقرار نظم و امنیت اجتماعی ایران اسلامی مرهون زحمات مخلصانه همه  ی سبزقامتان شجاع این عرصه است. "

مدیر کل آموزش و پرورش استان گلستان نیز همین کار را تکرار کرده است . ( این جا )

« احسان گوهری راد » گفته است :

" نیک می دانیم که پیشرفت، تعالی و توسعه همه جانبه ایران سرافراز، تنها زمانی محقق خواهد شد که بستری امن در جامعه فراهم گردد و این مهم مهیّا نخواهد شد جز با تلاش‌های شبانه‌روزی خادمان نظم و امنیت به ویژه پرسنل شجاع و خدوم نیروی انتظامی. "

ممکن است این گونه رفتارها در مدیریت مرد سالار قابل توجیه باشد اما یک پرسش می تواند این باشد که در این موارد اساسا چه تفاوتی می توان بین مدیر زن و یا مدیر مرد مشاهده کرد ؟

« فرحنار مینایی پور » مشاور امور زنان وخانواده وزیر آموزش و پرورش که در جریان چابک سازی ساختار مرتبه اش از مدیر کلی تنزل کرده است در این مورد می گوید :

"  60 درصد فرهنگیان کشور را خانم تشکیل می دهند.

 500 هزار همکار فرهنگی خانم در آموزش و پرورش کشور مشغول فعالیت می باشند که این موضوع اهمیت و ضرورت بیش از پیش توجه به امور بانوان و دختران را نشان می دهد.

مینایی پور در ادامه تاکید می کند :

" باتوجه به آمار خانم ها نقش به سزائی در اجرای طرح ها و پیشبرد اهداف در هر دستگاهی را دارند و ضرورت دارد بیش از پیش به این قشر از جامعه توجه شود . "

پرسش صدای معلم این است که در موضوع " مدیریت " و در مواردی این چنین چه تفاوتی میان زنان و مردان قابل رویت و یا تشخیص است ؟

مطابق روایت مشاور » مشاور امور زنان و خانواده وزیر آموزش و پرورش قرار است آن 60 درصد کدام طرح ها و اهداف را به پیش برند که بقیه از اجرای آن ناتوان هستند ؟

آیا مدیران وزارت آموزش و پرورش با روز جهانی معلم مشکلی دارند و این در حالی است که این طیف در سخنرانی ها ، همایش ها و... همواره خود را " معلم " می نامند و می خوانند ؟

تکریم منزلت معلمان چه موقع باید خود را نشان دهد ؟

« صدای معلم » ضمن گرامی داشت هفته نیروی انتظامی و تبریک این مناسبت اما بر این باور است که محور توسعه پایدار یک جامعه در گرو توجه واقعی به مقوله آموزش و بازشناسی جایگاه معلمان در این فرآیند مهم است .

تبریک هفته نیروی انتظامی و سکوت در برابر روز جهانی معلم و رفتارهایی از این دست  نشان می دهند که این مدیران " دنباله رو و مرعوب " بوده و در حوزه مدیریت و خلاقیت و نوآوری حرفی برای گفتن ندارند .

هنگامی که رسانه ای مانند صدا و سیما که از بودجه عمومی مصرف می کند نسبت به چنین مناسبت هایی و فرهنگ سازی برای آن بی اعتناست از اهالی آموزش و پرورش انتظار می رود که حداقل جایگاه خودشان را محترم بشمارند .

پایان گزارش/

گروه تشکل ها/

به مناسبت فرارسیدن 5 اکتبر ، « روز جهانی معلم » سازمان معلمان ایران از تشکل های فرهنگیان بیانیه ای صادر کرد .

متن کامل این بیانیه که در اختیار صدای معلم قرار گرفته است به شرح زیر است .

گروه اخبار/

پرتال اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران نوشت :

قربانی دبیر شورای هماهنگی روابط عمومی پایتخت و مدیر روابط عمومی فرمانداری تهران؛ با تبریک آغاز سال تحصیلی جدید از تشکیل کمیته اطلاع رسانی، تبلیغات و استفاده از سرمایه اجتماعی خبر داد و اظهارداشت: انتخابات یک کار الهی است.
وی با اشاره به منویات مقام معظم رهبری مبنی بر حضور حداکثری در انتخابات؛ افزود: بهترین و امین ترین افراد برای مشارکت و حضور در امر اجرایی صندوق های اخذ رای، فرهنگیان هستند.
قربانی اضافه کرد: بر اساس ماده 11 قانون انتخابات، تمامی دستگاه های دولتی موظف به ارائه خدمات در اجرای هرچه بهتر و مناسب تر انتخابات می باشند و بر هماهنگی برای برگزاری انتخابات پرشور و مستند سازی و بازتاب فعالیت ها تصریح کرد.
شایان ذکر است جلسه با حضور کارشناسان اطلاع رسانی و روابط عمومی مناطق 19 گانه آموزش و پرورش شهر تهران صبح امروز در محل سالن کنفرانس اداره کل برگزار شد.

پایان پیام/

آذربایجان شرقی

گروه گزارش/

امروز شنبه 6 مهر رئیس کمیسیون آموزش مجلس از وزارت آموزش و پرورش خواسته با استاد هتاک دانشگاه فرهنگیان که به اهل بیت و عزاداران سید الشهدا جسارت کرده بود، برخورد قاطع کند.

محمدمهدی زاهدی رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی، درباره توهین یکی از اساتید دانشگاه به ساحت مقدس سیدالشهدا و عزاداری برای اهل بیت گفته است :

 اخیرا متوجه شدم یکی از مسئولان دانشگاه فرهنگیان در باره عزاداری‌هایی که در ماه محرم صورت گرفته اظهار نظری کرده و گفته این کار بازگشت به دوران تشیع صفوی است و حتی به این اقدام مذهبی جسارت کرده و آن را از نشانه‌های حکومت غیر خردورز معرفی کرده است.

وی از وزارت آموزش و پرورش خواسته برخورد قاطع و لازم را در این باره با این عضو دانشگاه فرهنگیان داشته باشد.

رئیس کمیسیون آموزش مجلس  همچنین تصریح می کند: از یک مسئول تعجب می‌کنم که این همه از نظر فهم سیاسی، اجتماعی و دینی عقب افتاده باشد و متوجه این حرکت بالنده و توفنده‌ای که از عزاداری امام حسین شکل گرفته، نشده باشد.

زاهدی در پایان اظهار امیدواری کرده که این استاد خانم عضو دانشگاه فرهنگیان از ملت ایران و شیعیان و دوستداران اهل بیت معذرت خواهی کند در غیر این صورت انتظار برخورد قاطع از وزارت آموزش و پرورش را با این فرد داریم.

اظهارات رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در حالی بیان می شود که ایشان هیچ اشاره ای به بیانیه موهن و سخیف رئیس دانشگاه فرهنگیان در این مورد نداشته و از کنار آن به راحتی گذشته است .

این در حالی است که  داود محمدی نماینده مردم تهران و عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس  پیرامون حواشی دانشگاه فرهنگیان عملکرد خنیفر را دور از اخلاق دانشگاهی و رفتار علمی دانسته و تصر یح می کند : ( این جا )

" تحلیل و تفسیر باورها و اعتقادات فرهنگی،  ریشه های دینی و تاریخی داشته و این گونه اظهار نظرها بایستی با توجه و تکیه بر مقتضیات زمان و مکان و همچنین شناخت و درک مناسب از باورهای مذهبی جامعه توسط علما، روشنفکران دینی ،واندیشمندان مذهبی با رجوع بر متون تاریخی و دینی صورت پذیرد.

وی در ادامه رفتار رئیس دانشگاه فرهنگیان را به دور از اخلاق دانشگاهی و مدیریت علمی خوانده و بر تسامح و تساهل و همچنین نگاه ارشادی و اصلاحی در دانشگاه فرهنگیان به عنوان یک خانواده و پرهیز از تنش و حاشیه تاکید می کند .

آیا این سکوت آقای زاهدی نشانه ی سیاسی کاری نیست ؟

نخستین پرسش صدای معلم از رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس آن است که نظر صریح و شفاف خویش را در مورد این بیانیه اعلام کند .

آیا آقای زاهدی در مورد سایر مسائل این دانشگاه نیز به همین صورت اعلام نظر کرده و خواهان پی گیری و جدیت می شوند ؟

نظر رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در مورد گزارش های صدای معلم و ورود نهادهای بازرسی به دانشگاه فرهنگیان چیست ؟

آیا ایشان به عنوان نماینده افکار عمومی حافظ  و "ناظر  " قانون " در این دانشگاه مولد بوده اند ؟

هنوز این کمیسیون تکلیف " سازمان نظام معلمی " را به عنوان یگانه مرجع احراز و تایید صلاحیت های حرفه ی معلمی پس از گذشته سال ها به یک سرانجام مشخص و قانع کننده نرسانده است .

در جریان کسر از حقوق دانشجو معلمان این دانشگاه  و مشکلات متعددی که در مورد صدور احکام حقوقی دانشجو معلمان  پیش آمد ؛  هم زمان با اعتراض دانشجو معلمان « صدای معلم » در گزارشی تاکید کرد : ( این جا )

" پرسش صدای معلم آن است که آیا دیواری کوتاه تر از " دانشجو معلمان " پیدا نمی شود ؟

پرسش این است که چرا باید این گونه تبعیض ها در حق این " قشر ضعیف " اعمال شود و صدای دانشجو معلمان هم به جایی نرسد .

آیا این معلمان با این برخوردها قرار است در آینده با چه انگیزه ای در کلاس حضور پیدا کنند ؟

بهتر است برخی از مسئولان که دائما و در تربیون های مختلف از جایگاه و مرتبه والای دانشگاه فرهنگیان سخن می گویند نیم نگاهی هم به وضعیت دانشجو معلمان و اعتبارات و بودجه این دانشگاه هم داشته باشند . "

آقای زاهدی و دوستان شان در کمیسیون آموزش کجای مساله ایستاده بودند ؟  برای آنان چه کردند ؟

در اجلاس سراسری مدیران این دانشگاه که در روزهای 18 و 19 تیر 1398 در این دانشگاه برگزار گردید ؛ یکی از سخنرانان ، « محمد مهدی زاهدی » بود . ( این جا )

رئیس کمیسیون آموزش با بیان اینکه تنزل  دانشجو معلمان از ۲۵ هزار به سه هزار در چند سال گذشته، ظلم به آموزش و پرورش کشور بود، تصریح کرد : در خصوص ظرفیت دانشجویان و بودجه دانشگاه فرهنگیان تلاش های بسیاری از سوی دکتر خنیفر و نیز مجلس شده که پیگیر این امر در سازمان برنامه و بودجه و امور استخدامی هستیم.

آیا آقای زاهدی می داند دانشگاه فرهنگیان تنها دانشگاه دولتی کشور است که فاقد سرانه غذایی و یارانه اختصاص یافته از صندوق رفاه دانشجویان است ؟ چرا که تمامی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی وابسته به دستگاه های اجرایی و لشکری از این سرانه برخوردار هستند.

 این فقدان اعتبار موجب شده است هیات امنای دانشگاه، کسر حقوق دانشجویان را به طور سراسری تصویب نموده و این راهکار تبعیض آمیز را برای جبران کمبود ها انتخاب نماید.

آیا رئیس کمیسیون آموزش خبر دارد ؛

 ۴۵ درصد از پرداختی نزدیک به ۸۰ درصد دانشجویان و ۲۵ درصد از حقوق باقی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان تحت عنوان تغذیه و خوابگاه اما در مصارف گوناگون ، بی توجه به استفاده یا عدم استفاده از خدمات توسط ادارات کل استان ها کسر می گردد که  این ظلمی آشکار و تبعیضی غیر قابل چشم پوشی است ؟

قرار است این جهش در پذیرش دانشجو در این دانشگاه به چه قیمتی صورت پذیرد ؟

کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در 4 سال گذشته برای رفع این مشکلات و احقاق حقوق دانشجو معلمان و افزایش کیفیت بخشی برون دادهای این دانشگاه که پرسش و دغدغه اصلی در مورد ارتقای سیستم است چه کاری کرده است ؟

چرا این ها را به افکار عمومی گزارش نمی دهند ؟

( آقای زاهدی حتی به خودش زحمت پاسخ گویی به تماس خبرنگار صدای معلم را هم نمی دهد ! )

شاید در این مورد تعبیر حاجی بابایی در مورد کمیسیون آموزش درست باشد .

رئیس فراکسیون فرهنگیان مجلس در پاسخ به پرسش صدای معلم که ار ایشان سوال کرده بود :

" چرا در کمیسیون آموزش در این دوره و دوره قبل حضور نداشته اید امّا دائما در امور آن اظهار نظر می کنید؟ "

پاسخ حاجی بابایی چنین بود :

" در همه ی دوره ها عضو این کمیسیون نشدم. برای آنکه کمیسیون آموزش و تحقیقات را کمتر مؤثر می بینم. "

پایان گزارش/