بارالها، کمکم کن قلم که در دست می گیرم به یاد تو باشم و آنچه می نگارم مورد رضای تو 

نگارنده از درج مطلب در بامداد مهرماه ۹۴ دو هدف را دنبال نموده است که عبارتند از:

1 - به بهانه مهرماه و بازگشائی مدارس و تبریک این روز به جامعه شربف فرهنگیان و دانش آموزان

2- بهانه دوم ، مشاهده برنامه نگاه ۲ شبکه دو سیما و جمله  ای قابل تامل و موثر از وزیر محترم آموزش وپرورش که عینا نقل می گردد .

ایشان در قسمتی از اظهاراتشان گفتند:

" در جمع مدیران کل استان ها تاکید نموده ام هرکسی به مسائل سیاسی و انتخابات ورود پیدا کند قبل از ورود استعفای خود را تقدیم نماید چرا که دستگاه آموزش و پرورش، دستگاهی سیاسی نیست بلکه دستگاهی اجتماعی و فرهنگی است ، لذا باید تمام تلاش مدیران معطوف به امورفرهنگی گردد. "

لذا به جاست ، اول مهرماه روز بازگشائی مدارس و آغاز سال تحصیلی، ایام مبارک اعیاد قربان و غدیر همچنین سیزدهم مهر؛ روز جهانی معلم را حضور تمامی فرهنگیان فرهیخته ایران اسلامی تبریک عرض نمائیم. بازگشائی مدارس فرصت مغتنمی است تا ضمن تبریک این روز به تمامی فرهنگیان  و دانش آموزان عزیز، نگاهی بر رویدادها و اقدامات وزارتخانه ای بیفکنیم که قرار بود پس از پیروزی انقلاب اسلامی  به کانون پرورش نسلی متخصص، مسؤول و اخلاق مدار مبدل شود ، اما به نظر می رسد اوضاع و احوال امروز آموزش و پرورش هیچ تناسبی با این آرمان های بلند ترسیم شده ندارد.

لذا برآنیم تا در چند محور کارنامه و عملکرد کنونی نظام آموزشی استان را مورد کاوش و نقادی قرار دهیم.

مدیرکل محترم آموزش وپرورش لرستان جناب دکتر کریمی فر

با سلام و احترام

قبل از ورود به موضوعات و مسائل انتقادی جا دارد از عملکرد مثبت اداره کل آموزش و پرورش لرستان در برخی از زمینه ها تشکر و قدردانی نمود ،اما چون هدف طرح مسائل و مشکلاتی است که باید تدبیری برای آن اندیشیده شود از ذکر نقاط قوت عبور و موارد زیر به عنوان گوشه ای  از مشکلات مطرح می گردد ، هر چند بیان این مطالب در شروع سال تحصیلی شاید بسیار خوشایند نباشد .

۱- آموزش و پرورش لرستان ،امروزه آن چنان در ورطه روزمرگی و یکنواختی گرفتار آمده که به سختی می توان نسبت به خروج موفقیت آمیز آن امیدوار بود. وجود بوروکراسی ناکارآمد، سیاسی کاری در عزل و نصب ها در برخی سطوح که گوشه ای از آن را در دهه پایانی شهریور ماه و قبل از آن که معلم،دانش آموز و والدین و مجموعه نظام آموزشی ملهم از  فرمایشات مقام معظم رهبری درسال ِهمدلی و همزبانی نام گذاری فرمودند،  نیاز به آرامش و امنیت در تمامی حوزه ها دارند؛ شاهدیم متاسفانه بسیاری از عزل و نصب ها به شکلی غیر مدبرانه  و مبتنی بر روابط باندی و قبیله ای و صرفا سیاسی  انجام گرفته یا در حال انجام است .

  عزل و نصب گسترده  به ویژه در سطح مدیران و معاونان مدارس حتی صدای برخی نمایندگان مردم در مجلس را درآورده به طوری که ورود نمایندگان مجلس به عنوان ناظران  قانون نیز نتوانسته است موثر واقع گردد و البته این موارد نه تنها مربوط به  این دولتکه از قبل نیز وجود داشته است ؛ اما با عنایت به شعارهای دولت تدبیر و امید و شفاف بودن برنامه های دکتر روحانی بر مبنای گفتمان اعتدال که چیزی جز به کار گیری نیروهای توانمند و معتدل  هردو جریان فکری و سیاسی  کشور نمی توان از آن تعبیر کرد در آموزش وپرورش  لرستان متاسفانه نادیده گرفته می  شود .

در همین زمینه گفتنی است کمیته انتصابات در برخی نواحی و مناطق  متاسفانه  صرفا  یک کمیته تشریفاتی است چه این که  محل تصمیم گیری  در بسیاری موارد خارج از آموزش و پرورش یا اشخاص معدودی در بدنه  آموزش و پرورش می باشند که این البته زیبنده نهاد فرهنگ ساز و مقدسی همچون آموزش و پرورش نیست .

موارد فوق از جمله عوامل ناکارآمدی فزآینده اداره کل آموزش وپرورش لرستان به زعم نگارنده و خیل مخاطبانی  که با ارسال  کامنت یا ایمیل به تحریریه لکنا اعلام نموده اند می باشد.

از این رو تشکیل “ شورای برنامه ریزی راهبردی ” موثر  که خروجی آن برنامه های قابل اجرا و مبتنی بر امکانات و بضاعت  مجموعه باشد  به مسؤولین این نهاد تصمیم گیر در امر آموزش وپرورش  پیشنهاد می شود تا  با بهره گیری از نظر کارشناسان درون و برون سازمانی قادر باشد راهبردهایی در جهت کاهش آسیب های اجتماعی، ضابطه مندی نظام انتصابات، تمرکززدایی سازمانی و… مصوب و تا حد امکان این نهاد را در مسیری روشن  به سوی کارآمدی یاری کند.

۲- آموزش و پرورش استان دیری است در کمند نوعی بیگانگی میان اجزای خود گرفتار آمده است. بیگانگی که شامل روابط میان معلمان و دانش آموزان از یک سو،  روابط این دو گروه با کلیت نظام آموزشی از سوی دیگر می باشد ، چه این که معلم به عنوان صف مقدم نظام تعلیم و تربیت در تصمیم گیری های خرد وکلان سهیم نیست .

واقعیت این است که تا معلمان، دانش آموزان و والدین محملی برای مشارکت موثر و معنادار خود در روند تصمیم گیری و تصمیم سازی این نهاد نیابند،  شبح بیگانگی بر فراز نظام آموزشی ما همچنان رقصان باقی می ماند و این مشارکت در قالب هایی همچون شوراهای دانش آموزی،  شورای معلمان و انجمن اولیا  تاکنون نقش تزیینی و کم اثر داشته و به هیچ روی قادر نیست پتانسیل بی پایان این سه گروه را هدایت و در جهت بهبود وضعیت آموزش و پرورش استان به کار گیرد.

لذا ، انجام راهکارهایی از قبیل انتخاب حداکثری مدیران مدارس توسط معلمان و افزایش نقش واقعی دانش آموزان و والدین، در مدیریت واحدهای آموزشی می تواند از افزایش بیگانگی موجود در این نهاد جلوگیری نماید.

۳- متاسفانه سیاه نمائی در برخی سطوح نسبت به مدیران قبلی  به یک معضل جدی تبدیل شده است و مدیری که برسر کار می آید به جای  پرداختن  به برنامه های قابل اجرا و کاربردی خویش  و تشکیل اتاق های فکر کارآمد، سعی در انداختن تمام  ناکامی ها و تقصیرات به گردن مدیران قبل تر خود دارد که این موضوع به جای پیش برد اهداف سازمانی موجب   دودستگی و ایجاد حاشیه  در مجموعه شده و باعث اتلاف وقت و سرمایه  آموزش و پرورش می گردد و البته این در حالیست که مقام معظم رهبری بارها در دیدار مسئولان عالی نظام  ضمن انتقاد  از سیاه نمائی ها در هر سطحی،  فرموده اند مسئولان با عملکرد مثبت می توانند خود را در معرض قضاوت آحاد ملت قراردهند.

لذا پیشنهاد می گردد ضمن نظارت دقیق و همه جانبه بر واحدهای داخلی اداره کل و مدیران ادارات نواحی و مناطق ، از طریق تعامل و ارتباط با فرهنگیان  نه صرفا گزارشات مکتوب  و ارسالی  که ممکن است صوری و به جهت رفع تکلیف نگاشته شود  ؛ از طریق برگزاری نظر سنجی های مکتوب یا الکترونیکی با نظارت کارشناسان بی طرف به شکل دوره ای عملکرد و میزان رضایت مندی  معلمان،دانش آموزان و والدین از مدیران و کارشناسان مناطق و مناطق از مدارس و…را انجام و خروجی آن به عنوان یک فاکتور موثر در ابقاء یا برکناری مدیران مدنظر قرار گیرد.

کلام پایانی این که ؛  حل مشکلات کشور به جای روندهای حذفی، نیازمند رویه های تعامل و هم افزایی می باشد. معضلات دیرپای آموزش و پرورش کشور هم نشان از آن دارد که بدون حضور فعال و مشارکت تمام عیار فرهنگیان در روند تصمیم سازی های این نهاد ،هیچ گرهی قابل گشودن نیست. بکوشیم تا زمینه های بروز و ظهور چنین مشارکتی را هر چه بیشتر فراهم نماییم.

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

  « مهر » آغاز کدام فصل است؟

این پرسش ساده‌ای است که لابد هر کودک تازه به سخن آمده‌ای بی‌درنگ به آن پاسخ می‌دهد: پاییز!
اما سالیان سال است که « مهرماه » آغاز دو فصل است: فصلی در «تقویم» گردش زمین به دور خورشید و حساب روزگار سپری شده و فصلی دیگر در « تقدیر » سرنوشت جامعه و هندسه روزگاری که رقم خواهد خورد و آفریده خواهد شد، دیر یا زود !
یکی آغاز پاییز است که با همه رنگارنگی جلوه‌هایش، خزان است و برگ ریزان و پیش قراول زمستان و خواب درختان. دیگری اما، آغاز پویش جوانه‌هاست که با همه تردی و ‌تر و تازگی‌شان، طلایه‌دار بهارند در دشت دانش و بیداری انسان !
گمان ندارم کسی باشد، در پهنه سرزمین ایران- از شهر تا روستا، تا ژرفای تک افتاده‌ترین کپرها و سیاه چادرهای عشایری و ایلیاتی حتی، که هر سال تأثیر « مهر » را در حال و هوای خانه و خیابان و کسب و کار و معیشت و دغدغه‌های درونی و احساسات بیرونی‌اش احساس نکرده باشد.

همه ما خواه به عنوان دانش‌آموز و دانشجو یا آموزگار و استاد یا خانواده هریک از این دو، هرچند به تفاوت اما دست به گریبان « مهر »یم. بالاتر از این، به گمان من، تاریخ تحولات اجتماعی ایران را می‌توان با شاخص «مهرماه»های گونه گونش فصل ‌بندی و واکاوی کرد. خواننده این نوشته حق دارد که از نویسنده بخواهد:

اصل مطلب و منظورت را ساده‌تر بگو !

می خواهم بگویم که از آغاز دوران شکل‌گیری نظام جدید آموزشی (پسا سنتی) در کشور ما و تأسیس مدرسه و دانشگاه به شکل و شمایل مدرن- با همه تغییر و دگردیسی‌هایش تاکنون- می‌توان « مهرماه » را همچون نماد و شاخص« هویت و شخصیت فرهنگی » ما ایرانیان در نظر گرفت که در هر برهه‌ای از تاریخ تحولات اجتماعی، ذهنیت‌ها، انگیزه‌ها، هدف‌ها، رؤیاها و آرمان‌های متفاوتی از مردم ایران را به نمایش گذارده است. مهرماه، بهانه است؛ پرسش مهم و اساسی این است:

انگیزه و هدف و رؤیا و چشم‌انداز پیش روی آنان که به مدرسه یا دانشگاه می‌روند، چیست؟

پاسخ من این است که هم در دوره‌های گوناگون از تاریخ وضعیت و تحولات اجتماعی ایران و هم در یک دوره مشخص، انگیزه و هدف آدم‌ها، یکسان نبوده و نیست: گاه برای آموزش یا آموختن دانش و پرورش توانمندی‌های ذهنی و روانی و تربیتی به عنوان یک فضیلت انسانی، فارغ از « غم نان و معیشت »؛ گاه برای عقب نیفتادن از قافله « پرستیژ » اجتماعی و اقناع طبع فخرفروش خویش به ویژه در یک ساختار اجتماعی طبقاتی؛ گاه به عنوان ابزاری اجتناب ناپذیر یا گواهی نامه‌ای لازم برای ورود به بازار کسب و کار؛ گاه به مثابه نوعی « کارت ویژه » برای ورود به مناصب قدرت سیاسی؛ گاه، همچون پیش نیاز برای‌گذار از « هویت ملی » به سوی « هویت فراملی »؛ تازه، متأسفانه همه یا بخش عمده‌ای از این انگیزه‌ها و هدف‌ها، معطوف به وجه «آموزش» بوده و بسی کمتر به وجه «پرورش» توجه شده است.
البته بی‌انصافی است اگراین همه دستاوردهای بزرگ در زمینه‌های گوناگون علوم محض و فناوری و علوم تجربی و علوم انسانی را از دهه‌ها پیش تاکنون نادیده بگیریم و نقش نظام‌های آموزش و پرورش و دست‌اندرکاران آنها و به ویژه آموزگاران و استادان و نیز آموزندگان با انگیزه و هدفدار را در پیشرفت کشور انکارکنیم یا انگیزه‌ها و هدف‌ها را به «منفعت جویی‌های شخصی» فروبکاهیم اما، از بیان حقیقت و توصیف واقعیت بی‌نقاب-هرچند تلخ- گریزی نیست.

آیا « مهر ماه » زمانه ما، آغاز و ادامه فصل « آفت زده » و روند نگران‌کننده و تباه ساز سرمایه‌های مادی و معنوی (ملی و انسانی) برای گرمی بازار خط تولید «مدرک» نیست؟ آیا دستکاری‌های سلیقه‌ای و « آزمون و خطا »یی و اقتضایی -و گاه حتی سیاسی!- در نظام آموزش و پرورش و نیز در نظام و محتوای آموزش عالی کشور، به سود اعتلای علمی و بویژه زمینه‌سازی برای پرورش جوانه‌های آفرینندگی و نوآفرینی نسل جوان ما بوده است؟
اقتضای خردمندی و تدبیرشایسته این است که سر از لاک و پوسته « مهرماه عادتی شده » بیرون آوریم و بی‌تعصب به توصیف واقعی کاستی‌ها و شناسایی دقیق نیازها و ویژگی‌های روزآمد در سیاست‌ها و برنامه‌ها و سازوکارهای نظام آموزش و پرورش در سطوح گوناگون بپردازیم.
تجربه جهانی را نباید نادیده گرفت. تجربه دانش اندوزی و پرورش استعدادها، همچون بسیاری دیگر از دستاوردهای بشر، یک پدیده «جهانی» است که البته به اقتضای ویژگی‌های فرهنگی و اجتماعی درهر جامعه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

امید که « مهرماه » به ویژه در دوران «پساتحریم»، آغاز فصلی متفاوت از پاییزهای پیشین باشد که مهم‌ترین مشخصه‌اش ترجیح و تأکید بسی بیش از گذشته بر وجه « پرورش خلاقیت » است به جای « فرمانروایی حفظیات » !

روزنامه ایران

  همزمان با تاریخ اول مهر ماه مدارس در ایران با شور و شوق زیاد بازگشایی می شود و میلیون ها دانش آموز با همراهی والدین شان و با هزاران امید و آرزو راهی مدارس می شوند به امید اینکه فردای این کشور در دستان این نازیننان قرار گیرد.

امسال بازگشایی مدارس با دستگیری تنی چند از همکاران ما مصادف شده است. همکارانی که تنها جرم شان بیان مشکلات آموزش و یرورش و به تبع آن مشکلات معیشتی همکاران بوده است.

به راستی در کشوری که معلمان اش در عوض بیان مشکلات مجموعه خود راهی زندان می شوند چه سرنوشتی را می توان برای آن جامعه متصور شد؟

نکته ای که نگارنده متوجه آن شده است این که معلمان بعد از تجمعات خیابانی و عدم پاسخ گویی مسئولین و دولت مردان محترم به درخواست های آنان، سرانجام دو طرف ماجرا صلاح را در مذاکره دیدند تا هم دولت مردان در راستای عمل به گفته های رئیس جمهور محترم گام بردارند و هم تشکل های معلمان بتوانند در راستای حقوق همکاران خود تلاش نمایند.

اگر چه این امر بیانگر « عقلانیت » در دو طرف بوده است و دولت مردان نیز در تلاش برای به رسمیت شناختن درخواست های آنان بودند ولی بخشی از اصول گرایان که موافق برنامه های دولت نیستند  نظاره گر این مذاکرات بودند  .

آنان به دقت عملکرد دولت مردان تدبیر و امید را رصد می کردند مستاصل از اینکه مبادا نتیجه این مذاکرات در فردای انتخابات مجلس در اسفند ماه به زیان این جریان تمام شود سراسیمه و بدون آگاهی از نتایج عملکردهای کورکورانه شان تلاش کردند تا روند این مذاکرات را بر هم بزنند تا بتوانند با گل آلود کردن آب ماهی های مورد نظر خودشان را بگیرند.
نگارنده بر این اعتقاد است که هم معلمان و هم دولتی ها به این نتیجه رسیده بودند که برای یافتن « زبان مشترک » و هم چنین برای رسیدن به اهداف مورد نظر خودشان از تجمعات خیابانی به سمت مذاکرات حرکت کنند.

قابل کتمان نیست که دولتی ها تلاش دارند تا با به رسمیت شناختن مطالبات معلمان و سعی در برآورده کردن نسبی آنها بتوانند در انتخابات مجلس آینده ، آراء این « گروه مرجع » را به طرف کاندیداهای طرفدار خود سوق دهند تا بتوانند با فتح اکثریت نسبی مجلس آینده  با فراغ بال برنامه های خود را تعقیب نمایند.

جریاناتی که ذکر شد این روند را به زیان خود می بینند و تلاش می کنند تا با « برهم زدن قاعده بازی » نتیجه را به نفع خود رقم بزنند.

در این میان چیزی که نصیب معلمان این کشور می شود چیزی جز به گروگان گفته شدن مطالبات شان توسط این گروه های سیاسی نیست.

اما یک نکته بسیار مهم در اینجا قابل مشاهده است و آن اینکه باید به شدت تمام از این دولت یعنی دولت تدبیر و امید حمایت شود تا بتوان در سایه آن به سوی اهداف صنفی و از محاری قانونی قدم های « هر چند کوچکی » برداشت.

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه اخبار /

« پویش » برای آشنایی بیشتر با وضعیت این دانشگاه گفت و گویی با « آزاد معلم »، فعال جوان اجتماعی و سیاسی که دوسال است در این دانشگاه تحصیل می‌کند داشته است. آزاد معلم که از فعالین رسانه‌ای نیز به شمار می‌رود همواره پیگیر مسائل مرتبط با دانشگاه فرهنگیان بوده و پیش از این در رسانه‌ها در مورد مشکلات این دانشگاه قلم زده است. 

   گروه اخبار /

  گروه اخبار / انجمن اسلامی معلمان سبزوار به مناسبت بازگشایی مدارس بیانیه ای صادر نمود .

متن کامل این بیانیه که در اختیار سخن معلم قرار گرفته است به شرح زیر است

گروه اخبار / انجمن اسلامی معلمان استان زنجان‎ به مناسبت آغاز سال تحصیلی بیانیه ای صادر کرد .

متن کامل این بیانیه که در اختیار سخن معلم قرار گرفته است به شرح زیر است

گروه اخبار / سخنگوی کمیسیون آموزش مجلس گفت که معلمان به عنوان اثرگذارترین قشر اجتماع بر آینده کشور از حقوق حداقلی و منزلت نازلی برخوردارند که زیبنده آنان نیست.

  عبدالوحید فیاضی درخصوص دستگیری های صورت گرفته معلمان در هفته های اخیر و در آستانه آغاز سال تحصیلی جدید گفت : یک سری افراد در گذشته در درگیری ها و مسائل مختلف شرکت داشته اند که برای آنان حکم صادر شده است و در جای خود قابل بررسی است.

وی ادامه داد: دستگیری معلمان در پی تحصن آنان وجه مطلوبی برای کشور و مخصوصا برای جامعه فرهنگی ندارد.

سخنگوی کمیسیون آموزش مجلس تصریح کرد : معلمان را نمی شود به بند کشید؛ معلمان فکرشان آزاد است و در کشور ما بهترین ها هستند؛ حضور آنان در انقلاب اسلامی و جنگ حضوری پر رنگ است ، بنابراین این گونه برخوردها با این قشر قطعا به ثواب نیست.

فیاضی با بیان اینکه باید فضا را برای بازگویی سخنان صنفی معلمان باز بگذاریم گفت: کسانی که در این صحنه ها (تجمعات) حضور می یافتند معمولا به ایراد سخنان صنفی می پرداختند.

این نماینده مردم در مجلس ادامه داد : قاعدتا خواسته های معلمان خواسته های صنفی است ، ما در جامعه فرهنگی کمتر شاهد کنش های سیاسی بوده ایم و همه کنش ها ، کنش صنفی است.

وی اظهار کرد : اگر کسی از این فضا سوء استفاده کرده باشد، دولت با آن برخورد می کند اما مجموعه مطالبات معلمان کاملا صنفی و به حق است ؛ آن ها بعنوان اثرگذارترین قشر اجتماع بر آینده این کشور از حقوق حداقلی و منزلت نازلی برخوردار هستند که این موضوع نادرست بوده و زیبنده نیست.

سخنگوی کمیسیون آموزش مجلس در پایان تصریح کرد: حرف معلمان این است که به ما توجه کنید و آنان حرف دیگری ندارند؛ این توجه شامل توجه معنوی و مادی است که باید جایگاه و منزلت آنان را دریابیم تا آینده فرزندان مان تضمین شود؛ ما نگران دانش آموزان و فرزندان مان هستیم.

انتهای پیام/

جارپرس

بارالها !

موعد اجرای مصوبه رنگین و سنگین رتبه بندی فرا رسیده است !

میزان استرس و هیجان به اوج خود رسیده است .

بارالهی !

لحظات باقیمانده تا اجرای این مصوبه را بر من شیرین و گوارا گردان و اجرای دردناک آن را هم بر مجریانش آسوده و راحت گردان .

بارالها !

مرا از شرّ امتحانات مهر ماه که همچون خاری در چشم و استخوانی در گلو است ، راحت فرما !

پروردگارا !

در آستانه ی بازگشایی مدارس به من حقیر چنان نیرویی عطا کن که برای ورود به کلاسهای 40 نفره ( و بالاتر ) از هر حیث آمادگی داشته باشم و دچار ضعف بدن نگردم !

  خدایا !

صبری از نوع جمیل به من عطا کن که طاقت شنیدن وعده های چندین و چند باره در باب پرداخت مطالبات و معوقات را داشته باشم .

 بار پروردگارا !

لحظه به لحظه بر مدارک و درجات ضمن خدمتی من بیفزا تا شاید در توفان سهمگین تغییرات آموزش و پرورش یار و یاور و ذخیره و توشه ای برای خود به همراه داشته باشم .

خدایا ، خداوندا !

در سال تحصیلی جدید ، مددی به این معلم دلسوخته فرما که در به ثمر رساندن پروژه ی سه منظوره ی " معلمی- شغل دوم – شغل سوم "کاملا موفق و پیروز باشم .

 بارالها !

حلقه های وصل اینجانب و سیاسیون ، مخصوصا نمایندگان مجلس را ، بی شمار گردان تا شاید از این رهگذر ، پست و مقامی نصیب اینجانب گردد .

  پروردگارا 

ایده ی دانش محوری در بین دولتمردان آموزشی اکثراً سر کلاس نرفته ، طرفداران پر و پا قرصی پیدا کرده است .

پروردگارا ؛ برای یک بار هم که شده کلاس اینجانب را منوّر به قدوم مبارک یکی از این عزیزان گردان تا بچشند طعم شیرین دانش آموز محوری و معلم آزاری و تراکم کلاسی بالا را !

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

  دانشگاه فرهنگیان زاییده ی ناقص و بدون برنامه ریزی مراکز تربیت معلم قدیم که از بدو تاسیس ، دانشجو معلمان و مسئولان این دانشگاه را با مشکلات متعددی مواجه ساخته است، میزان نارضایتی و گلایه مندی دانشجو معلمان این دانشگاه به حدی زیاد بود که به تدریج خودشان را هم خسته کرد و اکثرا به این نتیجه رسیدند که راهی جز صبر بر مشکلات و انتظار برای فارغ التحصیلی ندارند.

دانشگاهی که جز تغییر تابلوهای ورودی هرچه داشته و نداشته از مراکز تربیت معلم سابق به ارث برده بود،حتی بسیاری از قوانین انضباطی و آموزشی از جمله قانون تفکیک جنسیتی.

شاید ریشه ی تفکیک جنسیتی پس از انقلاب را بتوان در دیوارکشی برخی کلاس های درس پیدا کرد، اقدامی که در آن زمان باعث ناراحتی حضرت امام (ره) شد و در کمتر از ۲۴ ساعت به فرمان امام این طرح پایان یافت.

پس از آن دیگر بحث تفکیک جنسیتی دانشگاه ها به شکل جدی مطرح نشد تا اینکه در چندسال اخیر باز موجی از حامیان این طرح در کشور ظاهر شدند و علی رغم بسیاری از مخالفت ها تاحدودی این طرح در بسیاری از دانشگاه های کشور اجرایی شد اما دیری نپایید که با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و تغییر سیاست های دولت این طرح را عملا شکست خورده معرفی کردند و با تغییر رویه ی دانشگاه هایی که دچار این طرح شده بودند از جمله دانشگاه علامه طباطبایی و...و باطل نمودن مجوز دانشگاه های تک جنسیتی موج اجرای طرح تفکیک جنسیتی در سطح کشور فروخفت اما همگان غافل از این بودند که همین امروز دانشگاهی با بیش از ۶۵ هزار دانشجو به شکل تفکیک جنسیتی اداره می شود ؛ حال مشخص نیست که نپرداختن به این مهم از جهت کم اهمیتی آن برای مسئولین بوده و یا اینکه کهنه شدن این زخم به کمتر کسی جرات نزدیک شدن به به آن را می دهد.

تفکیک جنسیتی دانشگاهی که وظیفه ی خطیر تربیت معلمین این جامعه را برعهده دارد از چند جنبه قابل نقد و بررسی است .

اول آنکه خداوند بشر را از دو گونه ی زن و مرد آفریده است و اختلاط زن و مرد در هیچ کجای احکام الهی حرام دانسته نشده هرچند برای این اختلاط قوانین و اصولی در شرع و عرف تعیین شده که التزام به پای بندی بر آن برکسی پوشیده نیست .

از سوی دیگر در همه ی دانشگاه ها سیستم مدیریتی محکمی وجود دارد تا چهارچوب های اخلاقی این اختلاط حفظ شوند، اختلاطی که در شکل صحیح موجب رشد بلوغ اجتماعی دانشجویان و افزایش فضای رقابت و نشاط در کلاس های درس شده، حال ممنوعیت این امر در دانشگاهی که مشغول تربیت نیروهایی است ک پس از فارغ التحصیلی قرار است در کنار همکاران غیرهمجنس خود مشغول به کار شوند و حتی در برخی موارد در مدارس دخترانه مجبور به استفاده از معلمین مرد می شویم نتیجه ای جز القای حس بی اعتمادی به دانشجو معلم را نخواهد داشت، دانشجو معلمی که مسئولیت سنگین تربیت یک نسل را برعهده دارد.

از سوی دیگر ، سفارش همیشگی دین مبین اسلام و حاکمیت جمهوری اسلامی بر ازدواج آسان و سریع جوانان بوده اما در مقابل روز به روز با افزایش سن ازدواج در جوانان مواجه هستیم، معضلی ک از عمده ترین دلایل آن می توان به مشکلات اقتصادی و عدم امنیت شغلی در بین جوانان اشاره کرد . معضلاتی که در دانشگاه فرهنگیان تلاش شده به حداقل رسیده اما به شکل غیرقابل توجیهی با اصرار بر طرح تفکیک جنسیتی زمینه های آشنایی دانشجو معلمان با یکدیگر و ازدواج های دانشجویی که طبق آمارها با توجه به همکار بودن و درنتیجه درک متقابل و عدم نگاه نوع سالاری و...ازدواج های موفقی می شوند را از بین برده ایم.

سفارش جوانان به تشکیل خانواده و ازدواج به موقع در کنار اجرای قانون تفکیک جنسیتی در دانشگاه فرهنگیان پارادوکس عجیبی را به وجود آورده که تا امروز کمترین مسئولی پاسخ گوی آن بوده است.

نکته ی جالب توجه در این میان ،چرخاندن لقمه دوردهان توسط حامیان قانون تفکیک جنسیتی در دانشگاه فرهنگیان است به شکلی که بعضا با برگزاری همایش ها و طرح های مختلط سعی در پوشش دادن خلاء ایجاد شده دارند که نمی توان امید چندانی به این گونه برنامه ها و ثمره ی آنها داشت.

در پایان متذکر می شوم که فضای دانشگاهی با دیوارکشی های گزینشی و این قبیل تفکیک ها اسلامی نخواهد شد و ای کاش به جای صرف انرژی و هزینه در این گونه بخش ها کمی اهتمام بیشتر بر روی محتوای دروس و امکانات رفاهی دانشجویان گذاشته می شد.

و من الله توفیق

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید