این افشا شدن ها از برکات فضای مجازی است که چون یوم تبلی السرائر پته خلاف کاران را روی آب می ریزد  و جالب است که عده ای این روزها در ایران دغدغه ای جز بستن همین فضای مجازی ندارند/ فرماندار وقت درس خواندن ندارد/ کسی به منع قانونی تحصیل در حین خدمت توجهی نمی کند حتی خود نمایندگان مجلس که این قانون را تصویب کرده اند هم خیلی هایشان در دوران نمایندگی مجلس در حال درس خواندن در دانشگاهها هستند/ وقتی در شهرستان بزرگی چون دزفول بپیچد که فرماندار در  جلسه امتحان تقلب کرده است چطور می توان از آموزش و پرورش توقع داشت که بتواند کنترل های اخلاقی را در مدرسه نهادینه کند و به دانش آموز نوجوان و جوان یاد بدهد که باید درس بخوانند و حاصل فهم ودرک و تحصیل خودشان را در امتحان ارائه کنند/ چطور در کشور هزار فیلتری چون ایران یک‌ متقلب تا این‌حد سخیف می تواند به مقامات عالیه ای چون‌ معاونت استاندار و فرمانداری دست پیدا کند و کجای این فیلترها سوراخ است/ اگر به رزومه همین‌ متقلب ها توجه شود ای بسا که همین آدم‌ که در یک دانشگاه برای گرفتن مدرک تقلب می کند در شعبه ای دیگر از همین دانشگاههای جور واجور مدرس است و دارد کردان وار افاضه فیض می کند و از تجربیات تحصیلی خود در آکسفورد شاهد مثال برای دانشجویان می آورد/  به یزدان‌ که ما گر خرد داشتیم- کجا این سرانجام بد داشتیم

معمولا هر زمانی که فرهنگیان به بیان مطالبات خود و دانش آموزان و شرایط آموزش و پرورش می پردازند، با یک پاسخ عجیب روبه رو می شوند؛ آموزش و پرورش دستگاه عظیمی است و بودجه نداریم.

بودجه ی آموزش و پرورش در سال ۹۵ در حدود ۲۸ هزار میلیارد تومان یعنی حدود ۱۰ درصد کل بودجه ی دولت بوده است. در کل کشور حدود ۸.۵ میلیون نفر به عناوین مختلف از دولت حقوق و مستمری می گیرند که حدود ۱.۲ میلیون نفر از آنها یعنی حدود ۱۵ درصد را فرهنگیان تشکیل می دهند. این آمار عجیب( ۱۵ درصد فرهنگی و ۱۰ درصد بودجه) گویای آن است که فرهنگیان حتی به اندازه ی تعدادشان و مساوی با سایرین، برایشان هزینه نمی شود. ولی باقی کارمندان دولت که در مجموع چندین برابر آموزش و پرورش هستند، هیچ وقت عنوان نمی شود که تعدادشان زیاد است.

اما آمار عجیب تر بعدی این است که تعداد دانش آموزان کلیه ی مقاطع تحصیلی کشور در حدود ۱۳.۵ میلیون نفر است. که به همراه ۱.۲ میلیون فرهنگی، در حدود ۱۵ میلیون نفر با آموزش و پرورش هر روز سر وکار دارند، اگر جمعیت کشور را ۸۰ میلیون نفر در نظر بگیریم. این تعداد در حدود ۱۸ درصد از جمعیت کشور را تشکیل می دهند. که فقط ۱۰ درصد بودجه ی کشور برای آنها در نظر گرفته شده است.یعنی قشر نونهال و نوجوان، که آینده سازان این کشور هستند و سرمایه ی انسانی (مهم ترین سرمایه ی هر ملتی)  ایران اسلامی محسوب می شوند حتی مانند سایر رده های سنی به آنها توجه نمی شود. در حالی که نگاه دوراندیش حکم می کند که بیشترین سهم را برای این قشر از جامعه در نظر گرفت.

مقایسه ی بودجه ی آموزش و پرورش کشور های پیشرو، آمار ناراحت کننده ای را نشان می دهد، ژاپن با جمعیتی کمتر از دوبرابر ایران، بودجه ای حدود ۳۰ برابر ایران صرف آموزش و پرورش، نسل آینده ی خود می کند و یا کشور سوئد با داشتن جمعیت کل ۱۰ میلیون نفر (ایران فقط ۱۳.۵ میلیون نفر دانش آموز دارد) تقریبا به اندازه ی ایران صرف آموزش و پرورش فرزندان خود می کند و یا در کشور های درحال توسعه مانند ترکیه می بینیم که با جمعیتی هم اندازه ی کشور عزیزمان ایران، حدود چهار برابر ایران، صرف، آموزش و پرورش نسل بعدی خود می کند.

در مورد کیفیت فرهنگیان همین کافیست، بگوییم که حدود ۳۰ درصد  از همه کارمندان دولت مدرک تحصیلی دیپلم و زیر دیپلم دارند، و این آمار در بعضی وزارت خانه ها مانند بهداشت به ۵۰ درصد می رسد، ولی ما در آموزش و پرورش می بینیم آمار افرادی که تحصیلات دیپلم ویا کمتر از دیپلم دارند در حدود ۱۰ درصد است. این یک آمار کوچک است که نشان دهنده ی سطح تحصیلات و سواد فرهنگیان نسبت به میانگین سایر کارمندان دولت است. با این حال، گویا توجهی به این موضوع نمی شود و کسی هنر معلمان را نمی خرد.

با همین اطلاعات کلی می توان دریافت که کشور ما چه میزان  کمتر نسبت به سایر کشورها، برای پرورش نسل آینده ی خود بودجه صرف می کند. در حالی که کشور ما یک کشور مسلمان است و با تاکیداتی که شرع مقدس بر تربیت و علم آموزی دارد و با توجه به اینکه خاک ایران اسلامی ما انباشته از ثروت های خدادادی است. شایسته است، توجه بیشتری به امر آموزش و پرورش، فرزندان این کشور کنیم و برای فرهنگیان این کشور ، ارج و قربی، مناسب با آنچه در فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی است، در نظر بگیریم.

صدای فرهنگیان لرستان

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

شاید هم نوشدارویی است که لذتی یک روزه را به مردمانِ تحت بحران می‌بخشد. چه شادی وصف‌ناپذیری میان کودکان و دانش‌آموزان می‌تواند از این لحظه لذت‌بخش‌تر باشد/ بحران ها در اینجا، جایگزین تمهیداتی شده است که کودکان و دانش آموزان خود می‌بایست برای دور زدن آموزش و کنار گذاشتن درس و تحصیل به کار می‌گرفتند. سبک نوین تعطیل کردن مدارس، که امروزه بخشی از تلاشهای خستگی‌ناپذیر مسئولین در جهت مدیریت بحران است، به درستی این نیاز دانش آموزان را مرتفع ساخته است/ دیگر کسی شاید برنامه‌ایی بهتر از تعطیلی مدارس و ادارات را در ذهن ندارد/ تعطیلی بدین شکل مفهوم حل بحران را همواره به تعویق می‌اندازد و بدین شکل امر بحرانی را از مفهومی اجتماعی- مدیریتی که همواره "اینجایی" زندگی ما را تهدید می‌کند به امری طبیعی- رویدادی مبدل می‌سازد که در "آنجایی" می‌تواند قرار بگیرد که از تیررس ما دور است/ تعطیلی جای تمام مناسبات و انتظاراتی را می‌گیرد که ما از نهادهای ذیربط داریم/ تعطیلی همان مازاد معنایی است که مانع از تصور دالهای بزرگی چون ضعف‌ها، ناتوانی‌ها، بی‌برنامه‌ایی‌ها، سهل‌انگاری‌ها و ... می‌شود

گروه اخبار/ حسینعلی امیری معاون رئیس‌جمهور در امور مجلس گفت: اگر لایحه خدمات کشوری تبدیل به قانون شود از اول فروردین‌ماه ۹۷ اجرا خواهد شد.

آذربایجان شرقی

بر اساس اعلام مسئولان بین ۹۲ تا ۹۸ درصد بودجه، صرف هزینه‌های کارکنان و پرداخت حقوق و مزایا در آموزش‌ و پرورش می‌شود. این ارقام حتی در مقطع ابتدایی به ۹۹ درصد هم می‌رسد. در این اوضاع مبلغی از بودجه باقی نمی‌ماند که آموزش‌ و پرورش آن را صرف سرانه و تأمین هزینه‌های جاری مدارس کند/ باید آموزش‌ و پرورش ابتدا مدارس را از نظر مالی تأمین کند، سپس اگر مدرسه‌ای تخلف کرد، با آن مقابله کند/ در این میان انجمن اولیا و مربیان نیز از کارکرد اصلی خود خارج شده است. این انجمن به جای اینکه تلاش کند آموزش را در جنبه‌های مختلف آورده و مشارکت واقعی مردم در آموزش‌ و پرورش را تبیین کند، به واسطه قانونی نانوشته تبدیل به حسابداری مدیران مدارس شده است/ زمانی که بودجه آموزش‌ و پرورش نوشته می‌شود، باید تمامی نیازهای واقعی آموزش‌ و پرورش در آن دیده شود، اما وقتی ساختار آموزش‌ و پرورش ناکارآمد است و بهره‌وری در آموزش‌ و پرورش ۳۰درصد است، از منابع داخلی آموزش‌ و پرورش به صورت کافی و مؤثر استفاده نشده و پِرت منابع زیاد است، بدیهی است بودجه‌ای هم که برای آموزش‌ و پرورش اختصاص پیدا می‌کند به میزان درست و در جای مناسب مصرف نمی‌شود. به عبارتی تمام این عواملِ مشکل‌زا سبب می‌شود این سازمان ساختاری ناکارآمد پیدا کند/ متأسفانه با وجود اینکه بیش از ۲۴ سال از قانون تشکیل شورای آموزش‌ و پرورش می‌گذرد، ولی بسیاری از بندهای آن اجرا نشده است. اگر تمام بندهای آن مانند تصویب تقویم آموزشی اجرایی شود، بسیاری از مشکلات و چالش‌های امروز نظام آموزش‌ و پرورش حل خواهد شد/ بحث مردمی کردن آموزش‌ و پرورش باید جدی گرفته شود و لازم است که حکومت تکلیف خود را با آموزش‌ و پرورش مشخص کند

اردبیل

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

تهران