داستان از این توییت آغاز شد :

14 بهمن ماه سید محمد بطحایی در توییتی می نویسد:

" دانش‌آموزان اسیر آزمون‌های مداوم هستند؛ از آزمون‌های ورودی مدارس تا کنکور، ما اضطراب را در روح آنان نهادینه کرده‌ایم#. گام_نخست : حذف آزمون‌های بی‌ثمر در دوره ابتدایی است. "

بطحایی گام اول تحول را در دوره ابتدایی و حذف آزمون های این دوره می جوید، اما به احتمال زیاد نمی داند چه مسیری پیش روی اوست.

او ایده های تحولی جدیدی را حداقل در سطح یک مقام رسمی مطرح می کرد: از شادی و نشاط در دوره کودکی می گفت، آزمون ها و موسسات تست زنی را به چالش می کشید، معتقد بود که باید امور اجرایی را به مدارس سپرد و در واقع مخالف تمرکز گرایی در آموزش و پرورش بود اما با همه این تفاسیر او فقط توانست سیستم موجود را به چالش بکشد و در نقد سیستم موجود نیز به زیبایی سخن می گفت اما جایگزینی ارائه نمی کرد . رویدادهای مربوط به آزمون مدارس خاص شاید کمی بتواند مسیر اصلاحات در نهاد آموزش و پرورش و حتی نهادهای دیگر را روشن کند (فارغ از اینکه این رویکرد اصلاحی گامی درست و در اولویت های نهاد آموزش و پرورش بود یا نه؟)

دو روز بعد از این توییت یعنی در تاریخ 16 بهمن ماه 96 او توییتی دیگر را می نویسد:

" با فشار آزمون‌های مداوم، #فرصت_کودکی و تمرین مهارت‌های لذت‌بخش زندگی را از #کودکان گرفته‌ایم#گام_نخست را برداشتیم دانش‌آموزان ابتدایی از آماده شدن برای آزمون‌های تیزهوشان، نمونه دولتی و مدارس خاص رها شدند. "

او اصرار دارد که این گام نخست از ایده های تحولی اوست ( یعنی گام های دیگر نیز در راهند) و اولین گام نیز برداشتن آزمون مدارس خاص است، برداشتن آزمون مدارس خاص به طور ضمنی این مفهوم را به ذهن متبادر می کند که این مدارس خاص نیز به زودی حذف خواهند شد .

در تاریخ 30 بهمن ماه بطحایی در مصاحبه ای صراحتا اعلام می کند که مدارس خاص حذف خواهند شد و به مدارس دولتی تبدیل می شوند. ( این جا )

اما داستان به اینجا ختم نمی گردد ...

بطحایی احتمالا در اعلام خبر عجله کرده است ؛ مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش امضای رییس جمهور را ندارد ، اینکه بطحایی چطور نمی داند مصوبه شورای عالی بدون امضای رییس جمهور فاقد اعتبار است به جد محل پرسش است، اما پس از حمایت های اولیه جمعی از صاحب نظران اما عده دیگر با تردید به این تصمیم نگاه می کنند . هیاهو ها بلند می شود ، زمزمه هایی از بررسی مصوبه شورای عالی توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز به گوش می رسد.

علی زرافشان معاونت متوسطه در مصاحبه ای به تاریخ 17 اسفند 96 اظهار می دارد که:

" نیازی به بررسی مصوبه حذف آزمون مدارس نمونه دولتی و سمپاد در شورای عالی انقلاب فرهنگی نیست" ( این جا )

پس از آن، گویا رییس جمهور مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش را امضا نمی کند  .سید محمد بطحایی بعد از آنکه احتمالا نمی تواند موافقت رییس جمهور را برای امضای این مصوبه جلب کند به سد دیگری برخورد می کند و آن شورای عالی انقلاب فرهنگیست .

خبرگزاری فارس در تاریخ 21 اسفند 97 در گزارشی با عنوان :

"آیا گره سمپاد به دست شورای عالی انقلاب فرهنگی باز می‌شود؟" به نقل از مخبر دزفولی رییس شورای عالی انقلاب فرهنگی می نویسد:

«موضوع سمپاد باید در شورای عالی انقلاب فرهنگی تصمیم‌گیری شود. زیرا این موضوع و مدارس تیزهوشان و باشگاه دانش‌پژوهان جوان جزو موضوعات ملی است و شورای عالی انقلاب فرهنگی مرجع تصمیم‌گیری این موضوعات است»

خلاصه نهادها یکی پس از دیگری وارد می شوند و این بار نوبت شورای عالی انقلاب فرهنگیست.

شورای عالی انقلاب جلسه ای را برگزار می کند اما خبر شفافی از آن منتشر نمی شود، اما از دل آن جلسه، پیام تلگرامی عزت الله ضرغامی رییس اسبق سازمان صدا و سیما بیرون می آید:

«امشب برای سمپادی‌ها هم خوب بود و آنان را از نگرانی درآورد. خبر کامل آن را وزرات آموزش و پرورش اعلام خواهد کرد ولی اجمالاً قرار شد آزمون دوره متوسطه اول برای سال جاری، مثل گذشته انجام گیرد و اصلاحات انجام گرفته توسط شورای عالی آموزش و پرورش برای سالهای آینده به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه شود.»

 از هر کجا که شروع کنیم باید نظریه داشته باشیم و بر اساس نظریه و قدرت تبیین آن بتوانیم قوت و ناتوانی نظریه را ارزیابی کنیم. " اما بطحایی چیز دیگری از جلسه شورای عالی انقلاب  فرهنگی می گوید:

«دوست عزیزی بر خلاف جمع بندی رییس محترم شورای عالی انقلاب فرهنگی و با اطلاعات نادرست،مباحث جلسه را رسانه‌ای کرد! فضای آشفته امروز رسانه‌ها و نگرانی برخی خانواده‌ها دست پخت ایشان بود. همچنان بر وعده خود برای دور کردن اضطراب از دانش آموزان و جمع کردن بساط مافیای آزمون‌ها پایبند هستم»

دو روایت کاملا متضاد از جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی اما زمان مشخص می کند که اتفاقا گفته های وزیر آموزش و پرورش درباره جلسه غلط بوده است و جمع بندی رییس شورا با پیام ضرغامی هماهنگ بوده است  ؛مصاحبه زهرا آیت اللهی عضو دیگر شورا نیز گفته های ضرغامی را تایید می کند. ( این جا )

ضرغامی به این نیز اکتفا نمی کند و در پیام دیگری می نویسد:

«عواقب و مسئولیت هرگونه تأخیر در اجرای رهنمودهای جلسه اخیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در مورد جذب دانش آموزان تیزهوش دوره اول متوسطه در سال ۹۷ ، بر عهده وزارت آموزش و پرورش است. ارائه گزارش اصلاحات در "سمپاد" به ویژه در نحوه جذب ، برای اعمال از سال ۹۸ به بعد به اعضای شورا، شناسایی و برخورد با مافیای مدارس غیرانتفاعی و مبارزه جدی با جریان‌هایی که به دنبال تکمیل حلقه ثروت و قدرت در فرآیند تعلیم و تعلم هستند، از اولویت‌های وزیر محترم آموزش و پرورش است.»

ضرغامی این بار به صورت کامل آموزش و پرورش را تهدید می کند، سید محمد بطحایی حالا به چاهی افتاده که به وسیله خود او و احتمالا حلقه نزدیکانش کنده شده است،بطحایی به خوبی می داند که آزمون مدارس خاص با توجه به عدم امضا مصوبه توسط رییس جمهور و نظر شورای انقلاب نباید حذف شود.

حالا سردرگمی ساختار وزارت آموزش و پرورش را درگیر خود کرده است، هیچ کس نمی داند جایگزین آزمون ورودی چه خواهد بود حالا سرنوشت گام نخست، که بطحایی در توییت خود بدان اشاره می کند معلوم نیست به کجا خواهد کشید؟

مسئولین آموزش و پرورش برای اقناع افکار عمومی دست به دامان طرح شهاب می شوند . آنها معتقدند با طرح شهاب به شناسایی استعدادها و تقویت آنها اقدام خواهند کرد اما نمی گویند چگونه؟ مثلا بر مبنای نظریه گاردنر که خانم مهاجرانی نیز در مصاحبه های خود بدان اشاره می کند فردی که هوش موسیقایی بالایی دارد چگونه استعدادش تقویت می شود، یا فردی که هوش میان فردی بالایی دارد چگونه شناسایی و تقویت می شود؟

علی زرافشان معاونت متوسطه در مصاحبه ای اعلام می کند که طرح شهاب برای شناسایی استعداد های مختلف دانش آموزان است و نه روشی برای تمییز آنها.

خود مسئولین نیز می دانند که به هیچ عنوان " شهاب" جایگزین مناسبی برای آزمون مدارس خاص نیست اما اکنون چیز دیگری نمی توانند بگویند.

کم کم طرح شهاب نیز کنار می رود این بار عبدالرسول عمادی از ایده جدیدی رونمایی می کند او در مصاحبه با رادیو پیام به تاریخ 18 اردیبهشت ماه 97  همچنان اصرار دارد که آزمونی برای ورودی مدارس سمپاد برگزار نمی شود و آموزش و پرورش از روش های جایگزین همچون مصاحبه استفاده خواهد کرد. ( این جا )

این دیگر از تمام ایده های قبلی مشعشع تر است، هر کس حداقل دو واحد "ارزشیابی از یادگیری" خوانده باشد یا اندکی تجربه کلاس درس داشته باشد می داند که اصلا امکان برگزاری مصاحبه در این سطح وجود ندارد !

چگونه ممکن است از 250 هزار دانش آموز مصاحبه شفاهی با معیاری استاندارد گرفته شود؟ در آزمون شفاهی کاملا سلایق آزمایش کننده دخیل است و ممکن است به دو پاسخ تقریبا یکسان نمره های متفاوتی تعلق بگیرد و...

زمان می گذرد ... حتی خود وزیر نیز معترف است که امکان برگزاری مصاحبه وجود ندارد و حتی خود وزیر نیز نمی داند قرار است چه کند و همه را به آخر هفته حواله می دهد. تصمیمات نادرست و شاید عدم درک از ساختار اداری بخش های مختلف کشور(از جمله نشناختن جایگاه شورای عالی انقلاب فرهنگی) حالا 250 هزار خانواده را سردرگم کرده است.

سرانجام پس از کش و قوس های فراوان آموزش و پرورش می پذیرد که باید آزمون برگزار کند اما برای آنکه افکار عمومی نگویند این همه هیاهو برای چه بود؟ می گویند این آزمون با تمام آزمون های قبلی فرق می کند و قرار است هوش و استعداد سنجش شود بنابراین اولیا محترم کلاس آموزشی نروید که سوالات ما در کلاس هیچ آموزشگاهی نیست، مصاحبه روزنامه اعتماد با عبدالرسول عمادی نکات جالبی دارد خبرنگار از او می پرسد:

* دانش‌آموزان برای شرکت در این آزمون نیاز به هیچ آمادگی ندارند؟ یعنی ممکن است دانش‌آموز باهوشی که به دلایلی، نمرات قابل قبولی در برخی دروس ندارد در این آزمون پذیرفته شود؟

آزمونی که قبلاً برای انتخاب دانش‌آموزان تیزهوش برگزار می‌شد،‌ در واقع آزمون هوش نبود،‌ بلکه آزمون پیشرفت تحصیلی بود. به این شکل که هر دانش‌آموزی که به متون درسی تسلط بیشتری داشت شانس قبولی‌اش بالا می‌رفت، حتی بعضاً تسلط به محتوای کتب درسی سال‌های بالاتر هم می‌توانست کمک کند. همچنین توانایی تست زدن هم به دانش‌آموزان کمک می‌کرد اما آزمون جدید بر اساس توانایی‌های هوشی و ذهنی دانش‌آموزان برگزار می‌شود و ربطی به کتب درسی ندارد.

او به درستی پاسخ سوال را نمی دهد . بر مبنای پاسخ او یعنی ممکن است فردی کتاب های درسی دوره دبستان را نیز به خوبی نخوانده باشد و حتی نمره ی خوبی نیز نداشته باشد اما در آزمون پذیرفته شود و معلوم نیست چنین دانش آموزی در مدارس سمپاد با حجم فزاینده ای از مطالب درسی چگونه دوام خواهد آورد؟

* با توجه به اینکه احتمالاً خروجی آزمونی که فقط بهره هوشی را در نظر می‌گیرد، متفاوت از آزمون پیشرفت تحصیلی خواهد بود، فکری برای تغییر متون و سبک آموزشی در مدارس سمپاد شده است؟

نمی‌توان با قطعیت گفت که نتیجه این آزمون متفاوت است. به هر حال متون درسی در مدارس سمپاد برای کسانی طراحی شده که به اصطلاح نخبه هستند و از بهره هوشی بالاتری برخوردارند. تعداد زیادی از این دانش‌آموزان در مدل قبلی آزمون موفق بودند، در واقع در آزمون پیشرفت تحصیلی هم لاجرم نخبه‌ترها و باهوش‌ترها وارد مدارس سمپاد می‌شدند.

* پس چرا شکل برگزاری آزمون عوض شد؟ این‌طور که شما می‌گویید به هر حال پیشرفت تحصیلی برای دانش‌آموز تیزهوش نباید سخت بوده باشد.

برای اینکه فشار از روی دانش آموزان برداشته شود و سودجوها نتوانند هر روز بازار کلاس تست و کتاب کمک‌آموزشی را داغ کنند و بر فشاری که روی دانش آموزان بود اضافه کنند. ما در واقع خواستیم کاری کنیم که بچه‌ها در مقطع ابتدایی تحت آموزش‌های شدید قرار نگیرند و کودکی‌شان را بکنند.

قسمت مورد توجه آنجاست که خبرنگار می پرسد احتمالا از آنجا که ممکن است آزمونی که امسال برگزار شود با آزمون پیشرفت تحصیلی که در گذشته برگزار می شد نتایج متفاوتی داشته باشد لازم نیست کتب درسی را نیز با آزمون سمپاد هماهنگ کنید؟ عمادی می گوید معلوم نیست نتایج آزمون های گذشته با آزمونی که اکنون برگزار می شود متفاوت باشد خبرنگار می گوید پس چرا شکل آزمون را عوض کردید عمادی به جای آنکه بگوید تصمیمی اشتباه گرفتیم و طی یک پروسه مجبور به این کار شدیم می گوید برای آنکه سودجویان نتوانند هر روز بازار تست و کتاب را داغ کنند.

خیلی جالب است که خانم مهاجرانی در مصاحبه ای اظهار داشته است که با شیوه کنونی نیز بازار موسسات و کتاب های کمک آموزشی داغ خواهد بود و این بار این مراکز سراغ هوش خواهند رفت. چرا آنقدر رویکردهای اصلاحی در نظام سیستمی ما با چالش مواجه می شوند؟

مهاجرانی می گوید:

« اگر آزمون پیشرفت تحصیلی داشته باشیم موسسات کنکور کلاس‌های پیشرفت تحصیلی برگزار می‌کنند، اگر آزمون هوش برگزار کنیم باز هم می‌آیند و کلاس‌های هوش برگزار می‌کنند» ( این جا )

به این جمله آقای عمادی نیز توجه کنید:  " در واقع در آزمون پیشرفت تحصیلی هم لاجرم نخبه‌ترها و باهوش‌ترها وارد مدارس سمپاد می‌شدند "

بسیار خب اگر آزمون پیشرفت تحصیلی نیز نخبه ها را شناسایی می کرد پس این همه هیاهو و هزینه برای چه بود؟

در پایان خبرنگار از عمادی می پرسد:

* آزمون به همان روش تستی گذشته برگزار می‌شود؟

ممکن است تستی باشد یا تلفیقی از تستی و تشریحی. در این موارد مرکز ملی پرورش استعدادهای درخشان تصمیم می‌گیرد.

از این سوال و جواب این چنین بر می آید که مرکز ملی درباره شیوه سوال ها تصمیم خواهد گرفت . بعدها خانم مهاجرانی پس از آنکه اعتراض ها به آزمون بالا می گیرد می گوید مسئولیت طراحی آزمون با مرکز ملی نبوده است . معاونت استثنایی آن را طرح کرده است.( در واقع کپی کرده است )

مصاحبه عمادی را می توانید از لینک زیر بخوانید: ( این جا )

در پایان بالاخره پس از ماه ها کش و قوس آزمون سمپاد برگزار می شود . آزمون به تعبیر مسئولین که قرار بود استاندارد باشد چیزی نیست جز آزمون ریون و واکنش های بعد از آن را نیز که خودتان حتما می دانید 250 هزار دانش آموز با شعار شادی در کودکی ماه ها استرس می کشند تکلیف مدارس خاص هم اکنون مشخص نیست و مصوبه جدیدی مبنی بر هیات امنایی شدن آن در جریان است خلاصه که بطحایی در همان گام نخست شکست می خورد و زیر بار برگزاری آزمون می رود. اکنون نیز برای سال آینده معلوم نیست سرنوشت دانش آموزان متقاضی ورود به سمپاد و خود مدارس سمپاد چگونه خواهد بود.

پروسه برگزاری آزمون سمپاد نشان دهنده یک سیستم آشفته است ؛ سیستمی با آدم های آشفته که درک روشن و درستی از تصمیمات خود و تبعات آن ندارند، رییس گام نخست اصلاح را شروع می کند و قصد می کند آزمون و مدارس خاص را حذف کند اما جایگزین مناسبی را ارائه نمی دهد و افکار را نمی تواند قانع کند(حتی رییس جمهور)، شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز مخالفت می کند مسئولین آموزش و پرورش گمان نمی کردند که مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش به نظر شورای انقلاب نیازی داشته باشد.

آموزش و پرورش حالا به جای آزمون دست به دامان طرح های دیگر می شود از شهاب تا مصاحبه (هر یک سخنان دیگری را نقض می کنند) اما خود مسئولان نیز می دانند که اینها جایگزین مناسبی نیستند اما از طرح جدیدی رونمایی می کنند سنجش هوش و استعداد.

اما هیچ کس نمی داند به چه روشی؟ مسئولان به این بسنده می کنند که اولیا کتاب نخرند و فرزندان خود را به کلاس نفرستند، روش سنجش هوش اما آزمون ریون است ؛ پس از انتقادهای بسیار باز هم مسئولان معتقدند آزمون کاملا استاندارد بوده است، در پایان نیز آموزشگاه ها یکی یکی اطلاعیه ای صادر می کنند و به خود می بالند که توانسته اند سوالات آزمون را از قبل تشخیص دهند.

اما مشکل کجاست چرا حذف آزمون سمپاد که به نظر می رسد موضوعی نه چندان کلان در حوزه آموزش و پرورش باشد این چنین با چالش روبه رو می شود؟

چرا آنقدر رویکردهای اصلاحی در نظام سیستمی ما با چالش مواجه می شوند؟ (فارغ از درست بودن یا نبودن این رویکرد) ؛ آیا بطحایی و تیم او اصلاح را از نقطه درستی آغاز کردند؟ چرا برنامه جامع و اقناعی درباره برچیدن آزمون و مدارس سمپاد به افکار عمومی ارائه نشد؟ آیا پیامدهای آن را پیش بینی کردند؟

مشکل آنجاست که همه درباره کاستی ها در آموزش و پرورش صحبت می کنند اما راه حلی ارائه نمی دهند . کسی چهارچوب نظری منسجمی درباره اصلاح و توسعه آموزش و پرورش در کشور ایران را دیده یا خوانده است؟

در پایان از یادداشت های منتشر نشده "علی رضا قلی" نظریه پرداز توسعه و نویسنده کتاب جامعه شناسی نخبه کشی چند روایت را نقل می کنم:

" -185 کشور از جمله ایران در فرایند و مسیر توسعه گرفتارند و متخصصین هم انواع راهنمایی و توصیه را برای برون رفت از آن ارائه می دهند.

-من هنوز یک متخصص در بین اساتید توسعه ای ایران ندیدم که یک چهارچوب نظری ارائه دهد و در آن چهارچوب اظهار نظر کند، وقتی چهارچوب نظری منسجمی نداریم هر چیزی را راجع به هر واقعیتی می توانیم بگوییم(مثلا از شادی بگوییم، از اضطراب بگوییم، از مافیای کنکور بگوییم و... )

-در این چهل سال از نقد مداوم دولت و اقتصاد _که لازم هم هست_ چه حاصل شده است؟

-نظریه باید به شما بگوید اصلاح کنید یا انقلاب و پیامد های هر کدام چیست؟

-اگر بگوید مسیر اصلاح را در پیش بگیریم باید بگوید از کجا شروع کنیم و مهم ترین نقاط اصلاح کجاست؟

-از مدرسه شروع کنیم یا مهدکودک؟ از خانم ها از اداره ها، از معلم ها از مادرها، از دانش و ذخیره دانش، از نظام قضایی، از نظام سیاسی؟

-از هر کجا که شروع کنیم باید نظریه داشته باشیم و بر اساس نظریه و قدرت تبیین آن بتوانیم قوت و ناتوانی نظریه را ارزیابی کنیم. "

اما چهارچوب نظری آقای بطحایی و اطرافیان او چه بود؟ چرا گام نخست از سمپاد آغاز شد؟ مثلا چرا از معیشت معلمان یا دانشگاه فرهنگیان آغاز نشد؟ پیامد های این گام اصلاحی پیش بینی شده بود؟

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

اسکان عید و تابستان فرهنگیان در مدارس سراسر کشور ، همچنان در هاله ای از عزت یا ذلت فرهنگیان پنهان و باقی مانده است. دیدگاه عده ای اعم از مسئول و غیر مسئول ، کریمانه و دلسوزانه مبنی است بر این اصل که چه اشکالی دارد اجازه دهیم تا فرهنگیان نیز امکان برخورداری از حق سفر و تفریح ارزان قیمت را داشته باشند و عده ای نیز آن را کسر شأن معلم و موجب خفت و خواری این قشر می دانند. سفر و تفریح از نعماتی است که روح خسته و مرده افراد را سرزنده و شاداب می سازد اما هر دو برای خود آدابی دارد. آدابی که در آن باید عدالت و تناسب نسبی با سایر سازمانها رعایت گردد و ما بین کارکنان وزارتخانه ها تفاوت فاحشی وجود نداشته باشد. مدارس محل خدمت ما معلمان است و نگه داری و مراقبت از آن بر عهدۀ تمامی افراد موجود در آن است.

هدف از سفر ایجاد تغییر در فضاست. دوری از مشقت و سختی روزمرگی شغل است. رفتن به جایی است که دغدغه تعارف و تقیّد با آشنایان و همکاران را در آن نداشته باشی . یکی از ادات شاخص سفر همان فضا و امکانات هتل یا محل اقامت است که هنگام باز شدن در اتاق برای در اختیار گرفتن ، حس شادی و هیجان تمام وجود فرد و همراهان او را در بر بگیرد.

به تصور شما یک معلم با همراهی همسر و فرزند یا فرزندان خود ، هنگام ورود به مدرسه و کلاس یا سلول اختصاص یافته چنین احساسی خواهد داشت ؟

آری عده ای شکر هم می کنند که در شهر غریب جایی برای ماندن و سقفی بالای سر دارند ، شکر نعمت واجب است اما خدمات در خور انسان و شغل او هم برای خود در این جامعه همانند تمامی جوامع دیگر ، تعریفی برای خود دارد و شما همین سرویس های درخور را از معلمان جامعه خود دریغ می دارید ، چون معلم به صورت زنجیروار از سایر خدمات دررخور از جمله حقوق و مزایای مکفی ، امکانات و شرایط رفاهی ، حق بیمه ، حق مسکن و حق زندگی متعارف جامعه نیز محروم است  ؛ لذا مسئولان آموزش و پرورش طبق منابع خبری که در ذیل این متن آورده شده می گویند که هدف مان از اسکان مدارس درآمدزایی نیست بلکه فراهم سازی شرایط سفر ارزان قیمت برای فرهنگیان است. اما معلمان در این جستار ناعادلانه خُرد می شوند ، تحقیر می شوند ، کنار نهاده می شوند و......یعنی این تبعات اصلا مهم نیست؟ به چه بهایی و با از دست دادن چه ارزش ها یا فاکتورهای الگویی ، بر معلم این کشور لطف و مرحمت می نمائید تا سفر ارزان قیمت داشته باشد؟ خاطره تلخ تحقیر این سفر ناچاری ذلت بار را از ذهن آن کودک دانش آموز 7 ساله به همراهی والدین ، چگونه خواهید زودود ؟ او منتظر است تا کلمه ای قانع کننده از والدین خود بشنود که اینجا مدرسه و کلاس درس است یا هتل پذیرش مسافر ؟!

می گوئید درآمد ایجاد شده را برای هزینه های مصرف انرژی در مدارس و استهلاک وسایل صرف می کنید ( اشاره به منبع شماره 4 و 5) ، چرا باید اموال دولتی را به استهلاک برسانید که بعد هم بخواهید برای آن هزینه کنید ؟ لابد رایگان اعلام شدن مصارف انرژی مدارس در سایۀ همین درآمد ایجاد شده یعنی از قِبل اسکان مدارس ، تأمین می شود؟ ایثار یک سویه معلم در این جامعه با محروم ماندنش از همه امکانات عمومی بس نیست به بهای از دست دادن حیثیت و منزلت شغلی اش هزینه مصارف انرژی مدارس را نیز خود معلمان فراهم می سازند؟ این دیگر سوختن شمع برای پروانگان نیست این روغن سوزی گرانبها ترین اتومبیل قرن بیست و یکم است ! حداقل اگر این هزینه در جهت بهبود کمیت و کیفیت آموزشی بود ، قدری جای امیدواری یا تأمل بود ، اما این امیدواری به منزله تأیید اسکان معلمان در مدارس نیست.

اسکان مدارس توسط آموزش و پرورش زائیده ای خودرو و مضرّ برای صنعت هتل داری و گردشگری نیز هست. یک روندی سد گونه برای فعالیت آنها. اگر قرار باشد هر سازمانی با تداخل در شرح وظایف دیگر سازمانها عمل نماید ، قدر مسلم نارضایتی و کارکرد نامناسب افزایش می یابد. همچنان که سایر نهادها یا سازمانها نسبت به آموزش و پرورش عمل می نمایند و جامعه فرهنگی از آن بیزار است. خرده نظامها باید در تعقیب اهداف نظام اجتماعی کل عمل نمایند نه مجزا از آن و با ایجاد مزاحمت برای سایر سازمانها.

اگر نیّت آموزش و پرورش فقط فراهم سازی امکان سفر ارزان قیمت برای معلمان است ، پذیرش مردم عادی بر روی چه اصلی صورت می گیرد؟ ( اشاره به منبع شماره 1 و 3 ) یا آموزش و پرورش تبدیل به انجمن خیرخواهانه شده و از اقشار مستضعف جامعه حمایت می نماید و کسی از آن خبر ندارد ؟

البته در اخبار اسکان آمده که هر نوع اتومبیلی در حیاط مدرسه است از مدل پائین تا بالا ، پس فقط نداران در مدارس سُکنی نمی گزینند ! محب خدایی معاون گردشگری کشور : اختصاص فضای اقامتی در مدارس برای غیر از فرهنگیان تخلف است. (اشاره به منبع شماره 1 ) آموزش و پرورش در این خصوص آن چنان به قدرت اجرایی رسیده که سازمان گردشگری هم قادر به جلوگیری از تداخل عملکردی او نیست. کاش آموزش و پرورش در تمامی بخش های نظام آموزشی از جمله بهبود کیفیت آموزشی و تأمین معیشت مناسب فرهنگیان نیز از چنین توانی برخوردار بود و مستقل و با صلابت عمل می نمود ! نفع مالی اسکان مدارس آنچنان در حال افزایش است که بعید می دانم مسئول یا وزیر یا نماینده ای از خواب گران نفع آوری بیدار و در جهت حذف قاطع این پدیدۀ قارچ رو عمل نماید. " این را اعلام کرده‌ایم که اختصاص فضای اقامتی در مدارس برای غیر از فرهنگیان تخلف است "

توسعه امر اسکان توسط آموزش و پرورش آنچنان سریع و وسوسه انگیز هست که علاوه بر مدارس و خانه های معلم ، 50 دانشگاه پردیس فرهنگیان و 300 اردوگاه تفریحی ( اشاره به منبع شماره 2 ) ، نیز بدانها اضافه گردیده است. یعنی 495 پایگاه پذیرش مسافر ! دقیقا به طور رسمی آموزش و پرورش به صنعت هتل داری می پردازد و کجاست ندای نماینده ای ؟ آیا این سودجویی بر کمیت و کیفیت نظام آموزشی تأثیرات سوئی نخواهد گذاشت ؟ و حتی هر سال نسبت به سال های گذشته بر تنوع ارائه خدمات خود می افزاید، چرا ؟ چون قصد نهادینه ساختن این امر را دارد. فعالیت هایی چون تجهیز وسایل سرمایشی و بهسازی و زیبا سازی پایگاه‌های اسکان ، اطلاع رسانی با نصب بنرهای اسکان در مبادی شهرها ، اتخاذ تدابیر امنیتی جهت حفظ و حراست از اموال مهمانان ، راه اندازی کمیته های نظارت ، ایمنی ، بهداشت و فنی ، برپایی نمایشگاه‌ های بومی و سنتی در جوار پایگاه‌های پذیرش جهت آشنایی با سنن و آداب استان ها ( اشاره به منبع شماره 2 ) .

از موضوعات حساس دیگر در این خصوص به حس بهره مندی اقتصادی انسانها و سازمانها اشاره می کنم . یک میوه فروش به جای فروش میوه های ریز و درشت ، سالم و خراب با یکدیگر دست به درجه بندی میوه ها می زند ( به تعبیری همان رتبه بندی معلمان ) و بر اساس درجه بندی از 1 تا 3 ، سه نوع قیمت متفاوت برای برخورداری از سود بیشتر تعیین می کند. درجه یک از آن ثروتمندان ، درجه دو برای اقشار متوسط جامعه و درجه سه برای فقرا . مراکز اسکان نیز به جای کسب درآمد یکسان از درجات متفاوت رفاه مسافر ، به همین درجه بندی حتی در کلاس های درس نیز پرداخته است تا درآمد بیشتری کسب کند ( اشاره به منبع شماره 4 ) .

آیا تأمین نیرو و پرسنل لازم برای انجام این همه فعالیت و خدمات ، از بین معلمان یا کارکنان اداری انتخاب می شوند؟ پرداخت حق الزحمه از همین منابع مالی پرداخت می گردد ؟ موضوع دیگر سرایداران مدارس هست که نه تعطیلات عید نوروز را آزادند و نه تابستان . آیا مبلغی که بدانها جهت انجام این خدمات داده می شود راضی کننده هست که به اسارت در مدارس تن در دهند یا با تهدید کسر از حقوق و برکناری از سرایداری ، همکاری می نمایند ؟

متأسفانه هیچ نوع اطلاعاتی در خصوص اولین اسکان در مدارس یا واضع و مبدع آن به دست نیاوردم ، اگر از همکاران محترم ، کسی در این مورد یافته هایی دقیق دارند لطفا با ذکر منبع ارائه نمایند.

برخی رخدادها یا تصمیمات آرمان گرایانه ای را در آموزش و پرورش کشورم آرزو دارم که امیدوارم در صبحگاهی با بیداری شاهد آنها باشم مواردی چون : یکسان سازی آموزشی ، ترکیب و انجام دو وظیفه " آموزش " و" پرورش " توسط خود معلم ، همسان سازی حقوق معلمان با سایر وزارتخانه ها و حذف اسکان مدارس را می توانم نام ببرم . به امید تنفس تمامی فرهنگیان عزیز و بزرگوار در این صبح امید.

اخبار برگزیدۀ زیر نمونه ای از حواشی اسکان مدارس است که تقدیم می گردد قضاوت با خوانندگان:

محب خدایی معاون گردشگری کشور گفت: درباره استفاده از مدارس برای اقامت نوروزی گفت: این را اعلام کرده‌ایم که اختصاص فضای اقامتی در مدارس برای غیر از فرهنگیان تخلف است. در صورتی که باز هم مدارس به عنوان محل اقامتی برای غیر فرهنگیان در نظر گرفته شود، این موضوع را بررسی خواهیم کرد. (1)
گودرز کریمی ‌فر، مدیر کل تعاون و پشتیبانی آموزش و پرورش با بیان اینکه فعالیت پایگاه‌های تابستانی اخیرا و از هفته آخر خرداد شروع شده و تا ۱۵ شهریورماه ادامه خواهد داشت اظهار کرد: آموزش و پرورش این آمادگی را دارد با ۴۹۵ پایگاه پذیرش ، پذیرای مسافران باشد.

وی افزود: ۳۴۵ مرکز رفاهی یا خانه معلم در قالب ۱۴ هزار و ۵۰۰ تختخواب، ۵۰ پردیس دانشگاهی و ۳۰۰ اردوگاه تفریحی با سوئیت‌های مجهز و ۲۶۴۹ مدرسه ویژه و درجه یک در قالب ۲۳ هزار و ۹۶۰ کلاس ویژه و درجه یک برای اسکان تابستانی تدارک دیده شده است. در کنار مراکز رفاهی، ۲۰۷ تالار با ظرفیت ۶۳ هزار و ۸۰۰ صندلی و ۱۲۸ رستوران با ظرفیت ۲۳ هزار و ۳۰۰ صندلی با تعرفه خاص و تخفیف ویژه‌ فرهنگیان، پذیرای مهمانان سفرهای تابستانی هستند گفت : برای اسکان تابستانی بیش از ۷۶۵۸ نیروی انسانی خدمات ارائه می‌کنند و پیش بینی ما این است که بین دو میلیون و ۷۰۰ هزار تا سه میلیون نفر در قالب هفت میلیون و ۸۰۰ هزار نفر روز را پذیرش کنیم.

کریمی ‌فر ادامه داد : در سال جاری افزایش سطح خدمات رسانی، تجهیز وسایل سرمایشی و بهسازی و زیبا سازی پایگاه‌های اسکان، اطلاع رسانی با نصب بنرهای اسکان در مبادی شهرها، اتخاذ تدابیر امنیتی جهت حفظ و حراست از اموال مهمانان، راه اندازی کمیته های نظارت، ایمنی ، بهداشت و فنی، برپایی نمایشگاه‌های بومی و سنتی در جوار پایگاه‌های پذیرش جهت آشنایی با سنن و آداب استان ها را مورد توجه قرار دادیم.(2)
مدارس مازندران از تاریخ 27 اسفند 96 تا 12 فروردین 97 آماده ارائه خدمات به فرهنگیان، کارکنان دولت و افراد دیگر است. (3)

محسن بهارلو معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی آموزش و پرورش شهر تهران با اشاره به افزایش 10 درصدی نرخ مراکز اسکان فرهنگیان در نوروز 97 گفت: این مراکز از 28 اسفند96 تا 13 فروردین 97 میربان مسافران نوروزی است. اسکان مسافران جز مأموریت های اصلی آموزش و پرورش نیست اما به دلیل وجود امکاناتی در این نهاد، در تلاش است مسافرت ارزان قیمتی را برای کارکنان فراهم کند. سال گذشته علاوه بر خانه های معلم با ظرفیت 700 تخت به عنوان مراکز اسکان دائمی، حدود یک هزار و 400 کلاس درس براساس امکانات در سطوح ویژه، الف، ب برای اسکان مسافران نوروزی آماده سازی شد که امسال هم همین تعداد برای اسکان مسافران در نظر گرفته می شود. در نوروز 96 بیش از 90 هزار مسافر در مراکز اسکان فرهنگیان تهران اقامت داشتند. سال گذشته، نرخ مراکز اسکان ویژه برای فرهنگیان 28 هزار تومان و برای غیرفرهنگیان و سایر کارکنان لشکری و کشوری 55 هزار تومان بود که امسال 10 درصد افزایش پیدا می کند.
وی با انتقاد از سخنان مطرح شده مبنی بر کسب سود آموزش و پرورش از مبالغ دریافتی مراکز اسکان فرهنگیان گفت: چنین سخنانی صحت نداشته و این مبالغ صرف تأمین هزینه آب، برق و نگهداری و تجهیز مراکز می شود تا گردشگران سفر ارزان قیمتی داشته باشند.
بهارلو افزود: به دلیل امکانات و نیروی انسانی تخصصی در خانه های معلم و مراکز اسکان دائم علاقه مند هستیم که مسافران در این مراکز اسکان پیدا کنند اما با توجه به تعداد زیاد مسافران و استقبال از مراکز اسکان، ما کلاس های درس را برای این امر تجهیز می کنیم. (4)

هتلی به نام مدرسه
يك اتاق 40 -30 متری، نيمكت‌ها و صندلی‌ها گوشه اتاق انبار شده، تخته سياه با انبوه گچ‌ تابلوی ديوار مقابل است، يك فرش موزاييك‌های سرد كف اتاق را نصفه نيمه پوشانده، شيشه‌ بعضی پنجره‌ها ترك خورده و باد سرد می ‌آيد. خبری از تلويزيون، تخت، يخچال و مبل نيست. ذرات معلّق گچ را به راحتی می ‌توان در كل اتاق ديد، يك گاز سه شعله يا يك يخچال در اتاقی در انتهای راهرو، آشپزخانه 14- 10 خانوار است. دستشویی و حمام سيّار هم گوشه حياط است.

آموزش و پرورش : هدف ‌مان درآمد زايي نيست
آموزش و پرورش سال گذشته يك ميليون خانوار و جمعا شش ميليون نفر را در مدارس طرح اسكان پذيرش كرد. پيش ‌بينی آموزش و پرورش اين است كه امسال اين تعداد 10 درصد افزايش خواهد داشت. اما درآمد آموزش و پرورش در اين طرح چقدر است؟ مسوولان آموزش و پرورش می ‌گويند هزينه‌ها و استهلاك وسايل از درآمد پيشی می ‌گيرد و اساسا به دنبال درآمد زایی از اين طرح نيستيم. با اين وجود اگر ميانگين چهار تعرفه 8 تا 18 هزار تومانی را با توجه به ظرفيت هر نوع از كلاس‌ها 9 هزار تومان در نظر بگيريم، به ازای يك ميليون خانوار سال گذشته می ‌شود، 9 ميليارد تومان درآمد كه با پيش ‌بينی 10 درصد افزايش اسكان‌ها در نوروز 93، 900 ميليون به 9 ميليارد سال پيش اضافه می ‌شود.

مسئولان آموزش و پرورش می ‌گويند هزينه‌ ای كه بابت اقامت در اين مكان‌ها گرفته می ‌شود قابل مقايسه با هتل‌ها و مسافرخانه‌های بيرون نيست. آنها تأكيد دارند هدف از اجرای اين طرح درآمدزایی نيست و هزينه‌ و تعرفه كه ما می ‌گيريم صرفا برای هزينه حامل ‌های انرژی است. (5)

آخرین آمار اسکان فرهنگیان در سومین روز از تعطیلات نوروزی ۹۷
گودرز کریمی ‌فر مدیر کل تعاون و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش در گفت ‌وگو با خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره آخرین وضعیت اسکان مسافران مراکز در نظر گرفته شده فرهنگیان عنوان کرد: تا پایان سوم فروردین، 347 هزار و 468 خانواده به این مراکز مراجعه کرده اند که این تعداد شامل یک میلیون و 243 هزار و 428 هزار مسافر می‌شود. (6)

1) کد خبر :254474 - 6 اسفند 1396
2) کد خبر : ۶۰۳۶۱۹ - ۱ تير ۱۳۹۷
3) کد خبر : ۲۰۴۳۴۹۴ - ۸ اسفند ۱۳۹۶
4) کد خبر : ۵۶۹۱۰۴ - ۲ اسفند ۱۳۹۶
5) اخبار اجتماعی ، بیتوته ، هتلی به نام مدرسه
6) کد خبر : ۶۴۸۱۴۱۴ - ۴ فروردين ۱۳۹۷

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

خوب دانی فکر را اندیشه ای
از میان اندیشه ها فکری دمی

از گره ذهنت برون آور ولی
تا رها از خود شوی همچون علی

منتظر بی صبر مشتاقیم ما
تا که رؤیت روی دلبر را دلا

گفتگویی بین هستی عاقلا
ده فرا گوشی ببینی ماجرا

جلوه توحیدی مزین در مکان
هر یکی رنگین تر از رنگین کمان

دانشی باید شناسی هر یکی
بین آثاری که خود را بنگری

در برابر دیدگانت حق عیان
همچو موسایی شوی حیرت همان

رؤیتی اما نه رویت آشکار
آن چنان پنهان نه پنهان روزگار

بار دیگر هر چه قدر اندیشه ای
در تمرکز فکرها پیچیده ای

تا به حدّی شد توان آگاه هان
ظرف علمت را اجازت ای جوان

بس تناسب شیوه باشد خود رها
تا کشی خود را به اوجی رو سما

بُخل در فیض الهی لا جوان
توشه علمی گیر با مایی عیان

مشتعل در ذات خود خورشید جان
از جبین صورت درخشان ای جوان

پای بر جا چون قلم خوردش دلا
مهر بر دل نور حجّت آشنا

قلب گیتی را خزائن علم ها
تا به حدی گیر از علمش تو را

ما که خود تسلیم محض وحدت ایم
بهترین ملت جهان با امت ایم

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

تهران

گروه اخبار/

مدیر کل آموزش و پرورش استان یزد با تاکید بر این که آموزش و پرورش باید به گفتمان اول و ملی جامعه تبدیل شود، گفت: اگر امروز حال جامعه خوب نیست، به دلیل این است که حال آموزش و پرورش آن خوب نیست.

عباسعلی دانافر به مناسبت روز خبرنگار در جمع اهالی رسانه افزود: کار رسانه دشوار است ولی این دشواری لذت‌بخش است.

وی در ادامه سخنانش خواستار تعامل رسانه‌ها برای تبدیل آموزش و پرورش به گفتمان اول و ملی جامعه شد و افزود: توجه حداکثری به آموزش و پرورش یگانه راهکار برون رفت مشکلات کنونی کشور است وگرنه مشکلات همچنان پابرجاست.

دانافر افزود: عناصر امروز جامعه در واقع بازخورد عملکرد سه دهه قبل آموزش و پرورش است و قطعاً نحوه عملکرد امروز آموزش و پرورش کشورمان آینده جامعه ما را رقم خواهد زد لذا لازم است که آموزش و پرورش به دغدغه اول جامعه تبدیل شود.

مدیر کل آموزش و پرورش استان از رسانه‌ها به عنوان مهمترین رکن تبدیل آموزش و پرورش به اولیت نخست جامعه یاد کرد و افزود: بزرگترین رسالت خبرنگاران در کنار تمام رسالت‌هایی که دارند، افزایش و ارتقای قدرت تحلیل مخاطبان است.

دانافر در پایان به فعالیت گسترده آموزش و پرورش استان با وجود ۷ حوزه معاونتی، ۳۲۷ هزار دانش‌آموز و ۳۰ هزار نیروی انسانی اشاره کرد و گفت: این دستگاه حجیم نیاز به حمایت بیشتر دارد و برای ارائه خدمات بهتر نباید انرژی خود را صرف حواشی بی‌فایده کند.

روزنامه اطلاعات

  از سال گذشته توسط سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور و توسط معاونت برنامه ريزي آموزشي سازمان برنامه ای تحت عنوان کارگاه کشوری دانش افزایی شاغلين در مراکز غیردولتی مشکلات ویژه یادگیری برای متقاضیان از استان های سراسر کشور  درحال اجراست .

[ گفتنی است  از سال گذشته تا مرداد ماه امسال حداقل سه دوره برگزار شده است ]

در این میان چند ابهام وجود دارد که ضروریست مجریان طرح خیلی شفاف و روشن پاسخ گو باشند :

1- چرا مجوز اجرای كارگاه ذکر نشده و صرفا  استقبال گسترده شاغلین مراکز غیر دولتی و دولتي [معلوم نیست طبق کدام نظر سنجی این شور و هیجان تشخیص داده شده است] از کارگاههای دانش افزایی و توانمندسازی به عنوان عامل ضرورت برگزاری دوره عنوان شده است ؟

2- اگر سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور حسب رسالت ذاتی  و با هدف توانمند سازی معلمان حوزه تحت مدیریتش مبادرت به  اجرای این برنامه نموده است و از امکانات دولتی بهره مند می گردد ،چرا بابت اجرای هر دوره 800 هزار تومان از متقاضیان دریافت و ضمنا در سايت آموزش و پرورش استثنايي كشور عنوان شده است ،حضور همكاران مراكز مشكلات ويژه يادگيري در اين دوره الزامي است و مجوز ادامه فعاليت در اين مراكز منوط به حضور در اين كارگاهها مي باشد ؛ استلزامات این بخش مستند به چه مجوزی هست  ؟

3- طبق بررسی های به عمل آمده تاکنون 3 دوره کارگاه دانش افزایی برای شاغلین در مراکز غیر دولتی مشکلات ویژه یادگیری سراسر کشور در مرکز آموزش ضمن خدمت پیامبر اعظم  برگزار شده (و ادامه نیز خواهند داشت) .

در هر دوره به طور میانگین 70 تا 80 نفر شرکت نموده اند که از هر فرد شرکت کننده نیز 800.000 هزار تومان تحت عنوان حق شرکت در کلاس دریافت گردیده  ات ؛ وجوه پرداختی به کدام حساب واریز می شوند و محل مصرف آن کجاست ؟

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

 نمایندگان مردم، موکلین خود (مردم) را شگفت زده کرده اند. مردم مبهوت از آنند که از طرفی نمایندگانشان  در 11 سال گذشته وزارت علوم و وزارت آموزش و پرورش را به خاطر قانون شکنی و اجرا نکردن قانون سنجش و پذیرش دانشجو متهم کرده اند و از سوی دیگر هر بار که آموزش و پرورش می خواهد یک قدم در اجرای قانون بردارد،ابتدا سازمان سنجش مخالفت می کند، سپس مافیای کنکور نیروهای خود را برای مخالفت بسیج می کند و بالاخره  همان نمایندگان، درخواست اجرا نشدن قانون را می دهند و یا قانون را در جهت به تعویق انداختن همان اهداف اولیه اصلاح می کنند و البته هر بار قانون را بدون مشورت با محققان کنکور، به گونه ای اصلاح کرده اند که راه های گوناگون فرار از قانون را مسدود نکرده اند و از صراحت کافی برخوردار نبوده است. به همین علت مجری اصلی قانون هر جور دلش خواسته و منافعش ایجاب کرده قانون را تفسیر و از اجرای قانون و جامه عمل پوشاندن به اهداف قانون خودداری کرده است.   

این نمایندگان محترم خود شاهد هستند که در 11 سال گذشته، هر بار که نمایندگان آموزش و پرورشدر شورای سنجش و پذیرش دانشجو تصمیم می گیرند گامی ولو کوچک برای تقویت سابقه تحصیلی ذلیل شده در برابر غول کنکور با ضریب 100 بردارند و  قانون را اجرا کنند،ابتدا رئیس سازمان سنجش مخالفت می کند،سپس اعضای مافیای کنکور هیاهو وجنجالو غوغا را آغاز می کنند و با ماسک انواع دانش آموزان (از معدل10 تا 20) مصوبه را علیه همه داوطلبان اعلام و تقاضای لغو آن را می کنند. آنها همه داوطلبان را به هراس می اندازند که در نیات خود مشترک کنند و آنها را به واکنش های هیجان انگیز و استرس زا وادار کنند.

مافیای کنکور که به درآمدهای خود و وعده هائی که داده اند فکر می کنند و کاستن حتی 30 درصد از 100 درصد ضریب تأثیر کنکور را علیه منافع خود می بینند به همه عوامل و ثبت نام کنندگان در کلاس های کنکور می گویند، کمپین ها و هشتک های اعتراض به مصوبه را تشکیل دهند و مخالفت خود را به این مصوبه اعلام نمایند؛ آنها به داوطلبان می گویند: این مصوبه مانع ورود شما به رشته/ دانشگاه های برتر است و اگر به افراد با نفوذ و نمایندگان مجلس فشار بیاورندو این مصوبه لغو شود می توانند به راحتی در رشته های پر متقاضی پزشکی، مهندسی و حقوق ادامه تحصیل دهند؛ اما اگر مصوبه اجرا شود، آرزوهای شان بر باد خواهد رفت.

  برخی جوانان بر اثر تحریک عوامل مافیای کنکور به جای این که وقت خود را صرف درس خواندن و تلاش برای افزایش معدل کنند، ملعبه مافیای کنکور قرار گرفته و هر کس که از قانون و مصوبه دفاع کند او را به باد ناسزا می گیرند و بر این تصور اشتباه هستند که  یادداشت ها و مناظره محقق محترم آقای حج فروش که در جهت اجرای قانون و آگاهی مردم منتشر شده برای زیان رساندن به آن جوانان است!! در حالی که جز انتظار پاداش اخروی در برابر ادای وظیفه و فحاشی و تهمت های ناروای عوامل مافیای کنکور و چند جوان بی ادب عایدی در این دنیا برای ایشان ندارد.

متأسفانه انتشار نتایج تحقیقات ایشان تا کنون اثری در تصمیمات مسئولان و تصمیم گیرندگان کشور در این زمینه (به ویژه مسئولان وزارت علوم) نداشته است؛ اصولاتا کنون کدام نویسنده و پژوهشگر توانسته بر تصمیمات در سطح بالا تأثیر بگذارد که چند یادداشت ایشان چنین تأثیری داشته باشد.

اگر تصمیم گیرندگان بر اساس نتایج تحقیقات عمل می کردند یا به هدف ها پای بند بودند و به هدفی که سازمان سنجش برای آن تأسیس شده بود، که آن هدف حذف کنکور بود، از 40 سال قبل عمل می کردند و یا حتی اگر قانونی که در سال 86 تصویب شد اجرا کرده بودند، امروز آزمون آسیب زائی بنام سندرم کنکور نداشتیم؛ بدیهی است تصمیم گیران نظام تعلیم و تربیت کشور نیز چون تا کنون نتایج تحقیقات را در تصمیمات خود تأثیر نداده اند و به قوانین عمل نکرده اند، امروز با عوامل مافیای کنکور و جوانان کامنت گذاری مواجه هستیم که در مدارس و دانشگاه های ما آن طور که باید تربیت نشده اند و واکنش های آنان به اجرای قانون سراسر توأم با بی ادبی و توهین به نظر مخالف است.

البته گروهی از دانش آموزان هستند که هرچند موقعیت مشابه دارند و معدل کافی برای انتخاب رشته مورد علاقه خود را ندارند، با این حال عقلانی فکر می کنند و به قانون و تصمیمات قانونی احترام می گذارند و ضمن رعایت ادب و احترام، نظرات مخالف خود را تحمل می کنند.

اکنون سومین بار است که نمایندگان مجلس قصد دارند خود مانع اجرای قانون پذیرش دانشجو شوند؛  اولین بار قانون پذیرش دانشجو در سال 1386 در جهت حذف کامل کنکور تصویب و به دولت  ابلاغ شد، اما به بهانه نبود زیر ساخت ها در آموزش و پرورش اجرا نشد (همین بهانه تکراری نمایندگان در هفته گذشته؛ در حالی که وزارت آموزش و پرورش 5 سال است که می گوید زیر ساخت ها آماده است و تنها به بودجه برای اجرا نیاز دارد) . نمایندگان نیز از اختیار نظارتی خود استفاده نکردند و تفسیرهای خود رأی سازمان سنجش را باور کردند.

بار دوم قانون در سال 1372 از حذف کامل به کاهش سهم کنکور تا میزان  15 درصد و افزایش 85 درصدی سابقه تحصیلی در پذیرش دانشجو تغییر کرد (که تبصره های 4 و 5 ماده 5 قانون و ضرورت اختصاص 85 درصد ظرفیت کل دانشگاه ها به سابقه تحصیلی اختصاص چنین ضریبی را در پذیرش دانشجو ایجاب می کند) و بار سوم در سال 95 با اصلاح تعریف سابقه تحصیلی از پوشش سه سال به چند درس در دوره متوسطه و تصمیم گیری تأثیر سوابق تحصیلی به عهده بررسی کارشناسی واگذار شد. که این تصمیم کارشناسی در ماه گذشته منجر به تصویب تأثیر قطعی 30 درصدی سابقه تحصیلی در سال 98 گردید (حج فروش، 1397).

اکنون نمایندگان مجلس، مافیای کنکور و تعدادی جوان معدل پائین این مصوبه قانونی را بر نمی تابند؛ در حالی که انتظار می رود به عنوان یک شهروند قانون – مدار و مطیع قانون، اجرای قانون را بر خواست شخصی، اجتماعی و هر شرایطی برای آنها ایجاد می شود در اولویت قرار دهند.

آنچه مسلم است واژه «تأثیر مثبت» در هیچ جای دو قانون مصوب مجلس (86 و 92) قید نشده و این بدعت فراتر از دو قانون مصوب مجلس بوده که سازمان سنجش در ادامه مخالفت با اولین قانون، برای تقویت کنکور و سازمان خود گذاشته است، در حالی که بر اساس هدف اولیه سازمان و هدف قانونِ حذف کنکور می بایست در جهت تضعیف کنکور و تقویت سابقه تحصیلی گام بر می داشت(همان).

با این که شورای سنجش و پذیرش دانشجو تصویب کرد که سابقه تحصیلی در سال های 93 و 94 به ترتیب با ضرایب  قطعی 25  و 30 درصدی اعمال شود و قرار بود در سال 95 این ضریب قطعی سابقه تحصیلی افزایش یابد، اما  سازمان سنجش برای جلوگیری از افزایش ضریب سابقه تحصیلی یک شاکی را به دیوان عدالت اداری هدایت کرد تا با  اعتراض به اعمال ضریب تأثیر قطعی 30 درصدی سابقه تحصیلی در سال های 93 و 94 منجر به صدور رأی غیر کارشناسی مخالف روح و هدف و جسم قانون توسط آن دیوان گردید و بار دیگر نظام تعلیم و تربیت کشور را با تشدید آسیب های کنکور مواجه ساخت.  تصمیمات کینه توزانه سازمان سنجش نسبت به سابقه تحصیلی باعث شد رأی دیوان عدالت در ماده واحده اصلاحی قانون تأثیر بگذارد و بدعت آن سازمان در سال های 95 تا 97 تعمیم داده شود(همان).

در حالی که اعتبار آن رأی به موجب ماده واحده اصلاحی قانون فقط برای سال 95 بود و از سال 96 می بایست تأثیر قطعی هر سال با افزایش ضریب سابقه تحصیلی ادامه می یافت. اما چون سازمان سنجش شیفته کنکور سازمان خود (با سئوالات کم ارزش چهار گزینه ای) است، لذا نه تنها هیچ گاه مدافع افزایش ضریب تأثیر سابقه تحصیلی نبوده، بلکه همواره با افزایش ضریب تأثیر سابقه تحصیلی مخالفت کرده است(همان).

اما متن قانون در تبصره های 4 و 5 ماده 5 چیست؟

تبصره۴ـ در پذیرش دانشجو تأثیر سابقه تحصیلی سالانه به صورت تدریجی و صعودی است و پس از پنج سال حداقل هشتاد و پنج درصد (۸۵%) ظرفیت پذیرش دانشجو در کل کشور بر مبنای سابقه تحصیلی خواهد بود.

تبصره۵ ـ در سال اول اجرای این قانون تأثیر سابقه تحصیلی در پذیرش داوطلبانی که دارای سابقه تحصیلی می باشند حداقل بیست و پنج درصد (۲۵%) می باشد.

بنا بر آنچه که تحقیقات آقای حج فروش (91-97) نشان داده است:  همان گونه که ملاحظه شد، تبصره 5 ماده 5 قانون، ضریب تأثیر سابقه تحصیلی در اولین سال اجرای قانون (سال 93) را حداقل (کف) 25 درصد تعیین کرده، این مقدار برای کفِ سابقه تحصیلی به معنای این است که قانون دست مجری را باز گذاشته که در همان سال نخست ضریب تأثیر حداکثر (سقف) را خود تعیین کند؛ که اگر دبیر شورا نسبت به سابقه تحصیلی حسن نیت داشت مطابق دو سال از سه سال که دروس آن مطابق تعریف سابقه تحصیلی (ماده یک قانون) با تأیید شورای عالی آموزش و پرورش تحت پوشش امتحانات نهائی بوده است،  متناسب با دو سوم = 66.7 درصد، ضریب سابقه تحصیلی را در همان سال 66.7 درصد تعیین می کرد و در سال 97 (پنجمین سال قانون) ضریب سابقه تحصیلی را به 85 درصد ارتقاء می داد (همان).

شورای مذکور حتی اگر بر اساس تبصره 4 (افزایش تدریجی و صعودی ضریب سابقه تحصیلی) هر سال تنها 10 درصد به ضریب تأثیر 25 درصدی سابقه تحصیلی اضافه می کرد، پس از گذشت 6 سال در سال 98، ضریب تأثیر سابقه تحصیلی به 85 درصد افزایش می یافت. که چون شورای سنجش و پذیرش دانشجو به وظیفه مهم خود در این تبصره تا کنون عمل نکرده، ضروری است با توجه به تأثیر سوء کنکور – محوری بر نظام تعلیم و تربیت و سایر نظام های جمهوری اسلامی ایران و با توجه اهمیت و ارجحیت سئوالات تشریحی نسبت به سئوالات چهار گزینه ای، کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی با تصویب ماده واحده دوم، بار دیگر قانون سنجش و پذیرش دانشجو را اصلاح و بر اعمال صریح ضریب تأثیر قطعی 85 درصد برای سابقه تحصیلی در سال 98 تأکید و تصریح نماید. علاوه بر این وقتی قانون در تبصره 4 تصریح کرده  حداقل هشتاد و پنج درصد (۸۵%) ظرفیت پذیرش دانشجو در کل کشور بر مبنای سابقه تحصیلی خواهد بود؛ یعنی 85 درصد ظرفیت همه دانشگاه های دولتی و غیر دولتی باید به انتخاب از طریق سابقه تحصیلی اختصاص یابد یعنی 85 درصد ظرفیت دانشگاه شریف، 85 درصد رشته پزشکی تهران، 85 درصد رشته پزشکی دانشگاه مشهد، 85 درصد رشته پزشکی دانشگاه شیراز ، 85 رشته پزشکی دانشگاه شهید بهشتی و رشته پزشکی همه استان های کشور، مهندسی های امیر کبیر، علم و صنعت و ...و 85 درصد همه رشته / دانشگاه های برتر باید بر اساس سابقه تحصیلی باشد و این امر تحقق نمی یابد مگر آن که ضریب تأثیر سابقه تحصیلی به 85 درصد افزایش و ضریب تأثیر کنکور به 15 درصد کاهش یابد.

در این صورت ضروری است مجلس شورای اسلامی بودجه مورد نیاز آموزش و پرورش را تأمین کند و وزارت آموزش و پرورش پیشنهادهای آقای حج فروش (1397) را به شرح زیر جامه عمل بپوشاند:

1-  امنیت سئوالات امتحانی در حد بالاترین درجه اطمینان افزایش یابد.

2- ویژگی های  استاندارد در سئوالات امتحانی ارتقاء یابد و از نوع سئوالات المپیادی و طرح تیمز استفاده شود.

3- حوزه های امتحانی با وسعت بیشتر انتخابو تعداد آن به نصف کاهش داده شود.

4- سئوالات امتحانی هر حوزه امتحانی در مرکز به تعداد داوطلبان هر حوزه تکثیر و توزیع شود که نیاز به تکثیر در محل نباشد.

5- مقیاس نمرات را از 20 به 120 تا 160 تغییر یابد.

6- به جای بارم بندی سئوالات از کد گذاری استفاده شود (نظیر مسابقات بین المللی تیمز).

7- حوزه های امتحانی اوراق دانش آموزان را پس از امتحان و جدا کردن سربرگ مشخصات، بلا فاصله اسکن و فایل آن را به مرکز استان و پایتخت ارسال کنند.

8-تصحیح اوراق امتحانی به صورت الکترونیکی (هر ورقه توسط دو تا سه تن از معلمان مجرب و امین در مراکز استان و به صورت نمونه ای در پایتخت) انجام شود.

9-  در پایتخت با استفاده از نمونه گیری تصادفی سیستماتیک تعدادی از اوراق امتحانی توسط معلمان طراح سئوال باز تصحیح شود و خطای تصحیح و نمونه گیری را کنترل و در صورت لزوم اقدام اصلاحی لازم را انجام دهند.

10- میانگین نمرات دانش آموزان در استان های مختلف بررسی شود و در صورت معنی داری تفاوت قبل از اعلام نتیجه چاره اندیشی شود.

11- تصویب مجازات های بسیار شدید (تا حبس ابد) برای خاطیان امتحانات نهائی در مراجع قضائی .

12-به وزارت آموزش و پرورش دو سال مهلت داده شود تا با استفاده از نوع سئوالات تشریحی SAT ، FACT و GRE و بومی سازی آن، شرایط آزمون الکترونیکی (بدون کاغذ و قلم) دانش آموزان را فراهم نماید.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه اخبار/

شامگاه دیروز سید محمد بطحایی در  سفر به استان خراسان رضوی با حضور در آئین نکوداشت یکصدمین سالگرد تأسیس آموزش و پرورش گناباد که با حضور جمعی کثیری از اقشار مختلف مردم از جمله فرهنگیان و همچنین تعدادی از خیرین مدرسه ساز در  دبیرستان خیرساز محمودیه شماره ۱۸خیامی گناباد برگزار شد، اظهار کرد: این جشن، تکریم فرهنگ در منطقه فرهنگ خیز گناباد است و من چنین برنامه ارزشمندی را به همه فرهنگیان تبریک می گویم

وی افزود: تاریخ و تمدن ایران اسلامی  بخشی از فرهنگ خود را مدیون این منطقه است.

بطحایی تفاوت موجود بین خیلی از کشورها را ناشی از تفاوت در آموزش و پرورش عمومی آنها دانست و تصریح کرد: با توجه به  پشتوانه های عظیم علمی و فرهنگی کشور، اگر روزی آرزو کنیم که مشکلات کاهش پیدا کند، جایی که باید این آرزو محقق شود مدرسه است.

وی  شکل و شمایل فردای کشور را منوط به برنامه های امروز آموزش و پرورش در مدارس برشمرد و خاطرنشان کرد: شایستگی‌های آموزش و پرورش ما خیلی بیشتر از آنچه امروز وجود دارد، است.

وزیر آموزش و پرورش گفت: پاسخ این سوال که آموزش و پرورش ما چگونه باید باشد که هم دنیای آباد و آخرتی آباد را برای دانش آموزان به ارمغان بیاورد؟ جواب آن در سند تحول آمده است، بنابراین برای تحقق کامل آن باید تلاش کنیم.

وی ادامه داد: شهدا و ایثارگران و همه کسانی که جان و مال خود را برای این مملکت دادند هدفشان ترسیم آینده‌ای روشن برای کشور بود تا مبادا مشکلات امروز در کشور به وجود آید.

عضو کابینه تدبیر و امید اظهار کرد: اگر آنچه در سند تحول ترسیم شده محقق شود کشور به افق روشنی خواهد رسید اما متأسفانه علیرغم پیشینه‌های فرهنگی هنوز تا تحقق اهدافمان فاصله داریم.

وی گفت: هنوز معلمان ما درگیر مسایل و مشکلات معیشتی هستند این در حالی است که تمام امید جامعه برای توسعه و پیشرفت کشور  به آنهاست.

بطحایی با اشاره به تلاش‌های صورت گرفته بعد از انقلاب اسلامی گفت: اما مشکلات باقی است و دلیلش این است که مسئولین وقت تنها به افق نگاه می کرده‌اند اما حرکتی برای رسیدن به افق انجام ندادند.

وی افزود: وقتی از تبدیل مدرسه به محل زندگی دانش‌آموز حرف می زنیم دیگر دانش آموز نباید دلهره رفتن به مدرسه را داشته باشد و یادگیری باید در دانش آموز شادی و نشاط ایجاد کند بنابراین هرچه شادی و نشاط را در مدرسه از بچه‌ها می گیرد باید حذف کرد.

وزیر آموزش و پرورش تصریح کرد: در دولت دوازدهم با حذف آزمون های دوره ابتدایی اولین قدم عملی در تغییر مسیر تعلیم وتربیت برداشتیم، کودکان نیازی به کتاب های کمک آموزشی ندارند و اجازه دهیم معلم در مورد موضوعات مختلف اجتماعی صحبت کنند، دانش آموزان  باید مدارا کردن، عشق ورزیدن، علاقه مندی، دستگیری دیگران، ایثار  وسایر مولفه‌ها و مهارت ها ی تربیتی را در مدرسه تمرین کنند، متاسفانه با سیطره آموزشی این اهداف مهم یا کم رنگ شده یا کنار گذاشته شده اند.

وی ادامه داد: هرچند عوامل مختلفی در بروز ناهنجاری‌های اجتماعی دخیل است اما یکی از دلایل شلوغی کلانتری‌ها و راهروهای دادگستریها عدم مهارت آموزی دانش آموزان در مدرسه است.

عضو کابینه تدبیر و امید خاطر نشان کرد: معلمی که مجبور است برای گذران زندگی شغل دوم داشته باشد چنان که باید در تربیت  دانش آموزان موفق نخواهد شد.

وی افزود: نگاه نابه جایی یک معلم به یک دانش آموز ممکن است تا سال ها روی شخصیت دانش آموز تاثیر گذار باشد در صورتی بروز خطا در سایر صنوف چنین اثر ماندگاری ندارد.

بطحایی اظهار کرد: در راستای ایجاد تحول و تفویض اختیار به مدارس از مهرماه ۹۷ بخشی از ساعات تدریس را در اختیار مدرسه و معلم قرار می دهیم تا در سه سال دوم ابتدایی و دوره اول  متوسطه مدیر و مربی پرورشی در هفته به مدت دو ساعت مهارتهای اجتماعی را به دانش آموزان  بیاموزند، مربی پرورشی نباید در مدرسه تنها مشغول انجام مناسبات باشد بلکه فرصت پرداختن به سایر امور اجتماعی را نیز داشته باشد.

وی ارتقاء سطح مهارت های معلمان در راستای اجرای سند تحول را خیلی مهم برشمرد و افزود: البته علیرغم همه مشکلات معلم باید مطالعه داشته باشد و اطلاعاتش به روز باشد.

وزیر آموزش و پرورش گفت: در سال تحصیلی جدید گام جدی در تحول مدارس خواهیم برداشت و به مدارس تفویض اختیار خواهیم کرد.

وی ادامه داد: به لطف خداوند لایحه رتبه بندی را آماده کردیم و به دولت تحویل می دهیم و مجلس شورای اسلامی نیز منتظر این لایحه است البته باید بدانیم رتبه‌بندی تنها افزایش حقوق نیست بلکه ارتقای صلاحیت ها را نیز در پی خواهد داشت.

بطحایی اظهار کرد: اصلاح وضعیت فعلی آموزش و پرورش نیاز به صبر، نقشه و مدل دارد اما نباید احساسی و هیجانی تصمیم گرفت و باید پازلها را به شکل صحیح درکنار هم قرار دهیم تا مشکلات  رفع شود،به عنوان یک معلم باتجربه می گویم معلمی مهم است البته اگر علاقه و انگیزه کافی وجود داشته باشد.

شایان ذکر است در این مراسم از تمبر و پوستر یادبود یکصدمین سال تأسیس آموزش و پرورش گناباد با حضور وزیر رونمایی شد./

 ایسنا

  در خصوص حساب یکپارچه بحث های فراوانی وجود دارد .اینکه آیا حساب یکپارچه همان متمرکز است یا خیر و یا هر دو وجوهاتی از تفریقات ممتاز و تمیز بین آن دو مستلزم بحث و دستورالعمل های موجود می باشد .

از آنجا که این طرح در سال 1394 بر اساس ماده 20 سند تحول بنیادین که اشاره بر مدیریت بهینه منابع و مصارف دارد  استارت خورده و رونمایی شده است و  در چندین هزار مدرسه به طور آزمایشی اجرا شده است ؛ هنوز ما به صورت عملی آن را اجرا نکرده ایم که به طور مفصل بتوانیم در این مقال به شرح و تفصیل مفصل آن بپردازیم و در مورد مشکلات آتی و نقاط استراتژیک (قوت ضعف تهدید و فرصت ) بحث هایی را ارایه کنیم  .فقط در این حوزه به اظهارات و بیانات گفته شده اکتفا خواهیم کرد .

از طرفی به دلیل مشکلات قانونی از سوی دیوان محاسبات به دلیل پاره ای نقایص قانونی طرح متوقف گردید و سال قبل کلیه حسابهای پشتیبان لغو گردید.

اگر یادتان باشد حسابداری منطقه دو سال قبل مدارس را مجبور به افتتاح حساب پشتیبان نمود که این حساب همان حساب پس انداز انجمن اولیا و مربیان می باشد . حسابهای جاری که به آنها دسته چک تعلق می گرفت قدرت مانور در بحثهای طرح مزبور را به دلایل قانونی نداشت و اجرای سیاستهای ارزش افزوده و شفاف سازی و نظارت با ایجاد مصوباتی از سوی مراجع معتبر ذیل آموزش و پرورش و نظام بانکی صرفا از طریق این حساب یعنی یکپارچه میسر می گردید . بدین منظور  حساب سپرده پس انداز که همان پشتیبان بود سود که همان ارزش افزوده بود به آن تعلق می گرفت اما به حساب جاری سود تعلق نمی گیرد .

در سال 1387 یکسان سازی حسابها با کد 415 صورت گرفت . در حساب سپرده واریز اولیا به این حساب و برداشت از طریق چک با امضا اعضا شورای مالی از طریق شماره حساب 415 که جاری است  انجام می گیرد .

بنا به اظهارات مسئولین وجوه واریزی به حساب یکپارچه دارای 70 کد شناسه تعریف شده می باشد از قبیل سرویس ،لباس و غیره که پس از واریز این شناسه در اختیار اولیا قرار می گیرد و همچنین پیامک واریزی به اولیا ارسال خواهد شد .
سیستم نرم افزاری  این حساب در بانکها مستقر بوده و حتی آموزش و پرورش به آن دسترسی نخواهد داشت .
کلیه اطلاعات و تراکنش های  حساب شما از طریق مدیر منطقه استان و ستادی به طور آنلاین قابل بررسی است و با ارتباط با سیستم حسابداری مدرسه قابل رویت خواهد بود .
بررسی نقاط ضعف و قوت و نگاه موشکافانه بستگی به ارایه جزییات در قالب دستورالعمل ها و نیاز به گذشت زمان و تجربه و اجرای طرح دارد .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

چندی پیش بود که سخنی از سید محمد بطحایی در خصوص صندوق ذخیره فرهنگیان در فضای رسانه ای کشور منتشر شد که گفته بود : با وجود شرایط اقتصادی موجود ، همین که صندوق ذخیره توانسته خودش را سرپا نگه دارد قابل تقدیر است .

این موسسات بر خلاف اهداف و سیاست های اولیه خود منابع مالی خود را نه در بخش تولید و صنعت بلکه در بخش های دیگری از جمله ساخت وساز و فعالیت های اقتصادی متمرکز می کنند و از حدود و خطوط اولیه خود خارج می شوند .  این سخن در حالی عجیب به نظر می رسد که  از زبان فردی نقل شده که روزگاری در جایگاه معاونت پشتیبانی و توسعه مدیریت وزارت آموزش و پرورش حضور داشته و نسبت به شرایط مالی حاکم بر این صندوق اشراف دارد و می داند که نمی توان این صندوق را با موسسات مالی و اعتباری که با سیاست اقتصادی و وضعیت بازار دستخوش تغییر می شوند ؛ مقایسه کرد .

در اواخر سال ١٣٧٣ بود که اندیشه ارتقاء معیشتی و رفاه فرهنگیان به عنوان موضوعی جدی و به عنوان یکی از دغدغه های متولیان فرهنگ کشور مطرح شد . متعاقب این اندیشه دست اندرکاران وقت آموزش و پرورش ،طرحی را  به مجلس ارائه کردند که با تصویب مجلس در تاریخ 7خرداد ماه 1374 موسسه صندوق ذخیره فرهنگیان  در اجرای تبصره 623 قانون برنامه دوم توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران به تصویب نامه  شماره   ١٣٥٩14956-ه مورخ 11/2/74هیات وزیران، تاسیس و در اداره ثبت شرکت‌ها، ثبت گردید.

با نگاهی به اهداف تاسیس این صندوق درمی یابیم که موسسه صندوق ذخیره فرهنگیان به عنوان سازمانی اقتصادی با برخورداری از پشتوانه اعتماد فرهنگیان و حمایت دولت می کوشد تا با فعالیت های اقتصادی نظیره اداره شرکت ها ، سرمایه گذاری در سهام شرکت ها و صنایع بزرگ از جمله صنعت نفت ، پتروشیمی و معادن و انجام امور خدماتی ، وضعیت  اقتصادی   و سطح رفاه فرهنگیان را بهبود بخشد .

به این منظور صندوق ذخیره فرهنگیان برای دستیابی به سود حداکثری که فلسفه وجودی آن را هم تشکیل می داد با به کارگیری دیدگاههای نوین اقتصادی در کلیه امور و با رعایت اصل هسته کوچک و شبکه بزرگ تلاش خود را برای تامین خدمات و منافع اقتصادی فرهنگیان آغاز کرد. وجود سیاه چاله ها در نظام پولی و بانکی ، نبود شفافیت و مدیریت پول نقد در جریان ، مدیریت ناکارآمد ؛ عدم شفافیت اطلاعاتی ، دستکاری تراز منفی و گزارش تراز مثبت و تعداد پرسنل و شعب بالای این موسسات هم از جمله دلایلی است که این موسسات را با رکود مواجه می کند

در خصوص منابع اولیه این صندوق  هم  کارکنان وزارت آموزش و پرورش هم متعهد می شوند تا ماهیانه مبلغی از حقوق و مزایای خود را ( تا 5درصد ) به حساب صندوق واریز کرده و دولت نیز موظف می شود تا همه ساله معادل سهم واریزی اعضاء را به طور کامل در ردیف اعتباری خاص در بودجه منظور و پرداخت نماید .

نکته مهمتر این قضیه اینجاست که آموزش و پرورش کسرو واریز سهم فرهنگیان را به صورت ماهانه از حقوق آنها تضمین می کند .

در حالی که برخی از موسسات مالی و اعتباری ممکن است بر اثر چالش ها و بحران های مالی با کمبود آورده سپرده گذاران  مواجه شوند و یا نتوانند طلب های خود را که به صورت تسهیلات در اختیار دیگران گذاشته اند وصول کنند ، شرایط صندوق به گونه ای است که هر ماهه سهم اعضاء از حقوق آنها کسر و به حساب صندوق واریز می شوند و طلب صندوق هم که در قالب شرکت های لیزینگ و به صورت سرمایه گذاری به اعضاء واگذار می شود با سود های متداول و مناسب  بانکی به صورت تضمینی و به صورت اقساط از حقوق کارکنان کسر و به حساب صندوق واریز می شود .

با مراجعه به سایت اطلاع رسانی صندوق ذخیره فرهنگیان هم مشخص می شود که این صندوق از همان ابتدا در قالب 6 گروه ساختمان ، خدمات رفاهی ، صنایع آموزشی و  IT، گروه انرژی ، گروه صنعت و گروه بورس ،بانک و بیمه و  29 شرکت در زیر شاخه های این گروههای ششگانه  فعالیت خود را آغاز کرده که با اندک مطالعه ای می توان دریافت این فعالیت ها در حوزه هایی صورت گرفته که سودآوری خوبی داشته و از نظر اقتصادی قابل توجیه است . با نگاهی به این آمار و ارقام درمی یابیم که تناقض آشکار در سخنان مسئولین این صندوق در بازه های زمانی مختلف وجود داشته که باید به دقت ریشه یابی شود

در میان این شرکت  ها می توان به شرکت های پترو فرهنگ ، کیمیای پارس خاورمیانه ، پتروشیمی خراسان ، صنایع آموزشی ، پژوهش و نوآوری صنایع آموزشی ، تجهیز مدارس ایران ، بانک سرمایه ،بیمه معلم ، ماشین سازی اراک ، لیزینک و رفاه فرهنگیان ، خدمات مسافرتی و جهانگردی زاگرس و شرکت ساختمانی معلم اشاره کرد .

اما در ادامه در خصوص میزان دارایی های معلمان در صندوق ذخیره فرهنگیان به 3 نقل قول از زبان مسئولین وقت این صندوق اشاره می کنیم  .

نیما محستی مدیر سرمایه گذاری و توسعه بازار موسسه صندوق ذخیره فرهنگیان در تاریخ 22 آبان ماه 1395 درخصوص دارایی های این صندوق و حوزه فعالیت شرکت های زیر مجموعه این صندوق می گوید  : هم اکنون حجم دارایی های صندوق ذخیره فرهنگیان حدود ۷ هزار و ۷۰۰ میلیاردتومان است.

اما مهدی نیکدل مدیر عامل صندوق ذخیره فرهنگیان در تاریخ 18بهمن ماه 96 در مصاحبه با استودیو الفبا وزارت دارایی های معلمان را در این صندوق در مجموع  6 هزار و 281 میلیاردتومان اعلام می کند و می گوید بر خلاف اظهار نظرهایی که در خصوص اختلاس در این صندوق منتشر شده  نمی دانم چرا برخی اصرار دارند که بانک سرمایه با صندوق ذخیره در ارتباط است و تخلفات  های صورت گرفته را به صندوق دخیره ربط می دهند .

وی ادامه می دهد : مطالبات لاوصول این بانک به معنی اختلاس نیست و وجوه مردم در بانک سرمایه توسط عده ای دیگر از مردم به صورت تسهیلات دریافت شده است و نهادهای نظارتی در تلاشند تا مطالبات بانک را وصول کنند .

علی قلی قطب الدینی مدیر کل سابق تعاون و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش و از مدیران شرکت لیزینگ و رفاه فرهنگیان هم در 23 بهمن ماه 96 در خصوص دارایی معلمان در صندوق ذخیره می گوید : کل دارایی های معلمان در این موسسه شامل مانده واریزی اعضاء ،مانده واریزی دولت و سود  ناشی از فعالیت های اقتصادی حدود 4 هزار و 369 میلیارد تومان است .

با نگاهی به این آمار و ارقام درمی یابیم که تناقض آشکار در سخنان مسئولین این صندوق در بازه های زمانی مختلف وجود داشته که باید به دقت ریشه یابی شود . اما نکته مهمتری که در این مجال مطرح می شود این است که  آیا صندوق ذخیره فرهنگیان در این سالها با سودآوری مناسب روبه رو بوده و یا در حوزه اقتصادی متاثر از سیاست های کلان اقتصادی دولت دچار مشکل شده است .

گرچه نمی توان صندوق ذخیره را با موسسات مالی و اعتباری ورشکسته مقایسه کرد اما بهتر است که به برخی از دلایل ورشکست شدن موسسات مالی و اعتباری اشاره کنیم تا مشخص شود که این سخنان نمی تواند مستمسک  خوبی برای توجیه مدیریت ناکارآمد و تخلفات احتمالی باشد . 

با نگاهی به عملکرد برخی موسسات مالی مشخص می شود که این موسسات بر خلاف اهداف و سیاست های اولیه خود منابع مالی خود را نه در بخش تولید و صنعت بلکه در بخش های دیگری از جمله ساخت وساز و فعالیت های اقتصادی متمرکز می کنند و از حدود و خطوط اولیه خود خارج می شوند .

این موسسات  قسمت اعظم  تسهیلات خود را نیز به افرادی می دهند که در کار ساخت و ساز هستند و بخشی از تسهیلات که بازپرداخت نمی شود جز ء دارایی های این موسسات به حساب می آید .  

در بیشتر موارد هم مشاهده می شود که بر اثر لابی گری یا تبانی تسهیلات هنگفتی از دارایی این موسسات یا صندوق ها به افرادی داده می شود که شرایط لازم را برای دریافت این تسهیلات ندارند و نمی توانند بازپرداخت این مطالبات را با وثیقه های مطمئن تضمین کنند .

 وجود سیاه چاله ها در نظام پولی و بانکی ، نبود شفافیت و مدیریت پول نقد در جریان ، مدیریت ناکارآمد ؛ عدم شفافیت اطلاعاتی ، دستکاری تراز منفی و گزارش تراز مثبت و تعداد پرسنل و شعب بالای این موسسات هم از جمله دلایلی است که این موسسات را با رکود مواجه می کند .

باید گفت که آیا  با این شرایط می توان صندوق ذخیره فرهنگیان را موسسات مالی و اعتباری ورشکسته  مقایسه کرد و عملکرد نامطلوب مدیران صندوق ذخیره  را به این بهانه ها توجیه کرد .

گرچه مطمئن هستیم که صندوق ذخیره فرهنگیان با سرمایه حداکثری خود   ظرفیت لازم را برای توانمند سازی و خوداتکایی  آموزش و پرورش در حوزه های خدماتی و رفاهی  فرهنگیان داراست ، اما این سوال مطرح می شود که  این سخن مقام عالی وزارت بیانگر شکل گیری تخلفات دیگری در این صندوق است ؟

در هر حال فرهنگیان منتظرند تا در فضایی شفاف و بدون شبهه عملکرد این صندوق در سایه نظارت دقیق و جدی نهادهای ذیربط تضمین و اطلاع رسانی شود .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید