به علت فساد گسترده و ناتوانی (!) در اخذ مالیات از بعضی اقشار و نهادهای جامعه، دولت دیواری کوتاه تر از آموزش و پرورش، بهداشت و درمان و کارگران پیدا نمی کند و با قیافه ای حق به جانب تحصیل رایگان برای همه که یکی از دستاوردهای انقلاب مشروطه بود را هدف می گیرد و به این وسیله از طرفی فاصلۀ طبقاتی را در جامعه افزایش داده و از طرف دیگر مدارس دولتی را از نظر فرهنگی و علمی قلع و قمع کرده و در سطح پایین نگه می دارد.

به روشنی می توان گفت که امروز در بعضی از مناطق آموزش و پرورش، یک مدرسۀ خوب حتی با معیارهای پیش از دهۀ هفتاد خورشیدی ( نه با معیارهای جهانی ) وجود ندارد. از سوی دیگر با تأسیس دانشگاه های رنگانگ به جای اشتغال زایی اساسی در جامعه، سیلی از فارغ التحصیلان بیکار را روانۀ جامعه می کند. بیشتر این دانشگاه ها اعتبار علمی لازم را ندارند. مقایسه کنید سواد دیپلمه های قدیم را با لیسانسیه های امروز مخصوصاً فارغ التحصیلان چنین دانشگاههایی. البته وجود استثناهایی ناقض این قاعده نیست. به قول شادروان دکتر منوچهر مرتضوی : « داستان ما و دانشگاههای ما بی کم و کاست داستان شغال عبرت آموز مولوی است. »

یـک شغال افتاد اندر خم رنگ        ساعتی او کرد اندر خم درنگ

پس برآمد مویـها رنگین شـده        کاین منم طاوس علیین شـده 

بانگ طاوسان تودانی؟گفت: لا        پس نئی طاوس خواجه بوالعلا 

در کجای جهان مطالب درسی یک بار در کلاس های عادی مدرسه، یک بار در کلاسهای فوق برنامۀ مدرسه، یک بار در آموزشگاه و یک بار در خانۀ دانش آموز تدریس می شود؟

بیشتر دانش آموزان از این چهار جا، در دو یا سه و حتی هر چهار جا، یک مطلب درسی را تحصیل می کنند. بهانۀ مافیای آموزشی برای این یاغیگری چهار چیز است. ( این بهانه ها صرفاً توجیهی بی خردانه و پوششی برای چاپیدن جیب خانواده ها است. )

1.  ممکن است دانش آموزی با یکی از معلم های خود ارتباط برقرار نکند. استیفای حقوق با ارتقاء سطح آگاهی ممکن خواهد شد نه کم کاری و لج بازی و سوار شدن بر گردۀ دانش آموزان.
2. ممکن است دانش آموزی با چند بار گفتن بفهمد.
3. کلاسهای خصوصی، تمرینی بیشتر برای دانش آموزان است.
4. تعدادی از معلمان ضعیف هستند.

خطا چه در گفتار و چه در عمل ممکن است پیش آید ولی ما مجاز به یاوه گفتن نیستیم. طرحِ ضعفِ معلم، تف سر بالا برای آموزش و پرورش است. نیز تمرین دانش آموز به صورت کار فردی و کار گروهی با همکلاسی های خود باید انجام گیرد و اشکالات در کلاس درس مدرسه مطرح شود.

مگر چند درصد از دانش آموزان ایران کند ذهن یا دیر فهم یا در ارتباط ضعیف با معلم هستند؟ آیا بیش از یک درصد است؟ بسیاری از دانش آموزان شهرهای بزرگ و کوچک را به هزار و یک ترفند و تله در دام کلاسهای خصوصی می اندازند. چرا نسل گذشته با حجم درسهای بیشتر کلاس خصوصی نداشت؟ می گویند « دلیل گسترش کلاسهای خصوصی، چشم و هم چشمی در خانواده ها و ضعیف بودن بعضی از معلمان است.» با این استدلال گنگ، آموزش را به عنوان یک کالای مصرفی در بازار عرضه می کنند.

این همه فوق برنامه دال بر گنگی دانش آموزان نیست. بلکه معلولِ بی انگیزگی آنها و سوءاستفادۀ معلم نماها و بعضی مدیران از نقص و خلأ کتابهای درسی است. کتابهای درسی برای ارتقاء خلاقیت و رشد استعداد دانش آموزان تألیف نشده و حتی پیوند آنها با کتابهای دانشگاهی سست است. این کتابها لانه ای برای مافیای آموزشی می باشند. منظورم صرفاً کتابهای فیزیک و ریاضی دبیرستان است که تخصص اینجانب می باشد.

مولفان کتابهای درسی فیزیک و ریاضی می گویند : « کتاب درسی، نباید کمک آموزشی باشد. » این بازی با کلمات است. روشن است که کتاب درسی با کتاب کمک آموزشی باید فرق داشته باشد. ولی کتابهای فیزیک و ریاضی هم از نظر علمی و هم از نظر آموزشی در بعضی از مباحث هم غلط نوشته شده اند و هم ناقص و نیز فاقد عمق لازم برای پایه ریزی دانش هستند. سال به سال یا حذف می کنند و یا بد می نویسند به بهانۀ باز کردن جا برای درسهای زندگی! انگار با دستۀ کوران طرف هستند. حتی با حذف بعضی مطالب درسی از دبیرستان ها، کلاسهای خصوصی را به نفع مدرسان دانشگاه نیز هموار کرده اند. کنار زدن معلمان ( نه معلم نماها ) و توسعۀ بنگاه های معاملاتی رنگارنگِ آموزشی، نشأت گرفته از بی مسئولیتی و هم پیاله بودن با مافیا است.

در یک جمله عرض کنم که نظام آموزشی امروز، بچه های ایران را نه برای زندگی و نه برای اشتغال و صنعت و نه برای دانشگاه آماده می کند بلکه آنها را بی روحیه و بی انگیزه و شیفتۀ غرب می سازد. در این زمینه آمار بسیار دردناکی وجود دارد. متأسفانه آموزش و پرورش در کوتاه کردن دست مافیا آموزشی  هیچ کار سازنده ای انجام نداده است. به قول سعدی «یا چشم نمی بیند یا راه نمی داند » و یا تعمداً دستهایی در کار است برای هویت زدایی.

ابتر بودن کتابهای درسی خواسته یا ناخواسته مافیای آموزشی را فربه می کند و جور ندانم کاری هیأت تألیف کتابهای درسی را معلمان در کلاس درس تقبل می کنند و البته در کلاس درس معلم نماها، دانش آموزان یا با ثبت نام در کلاسهای مافیای آموزشی و یا با سرخورده شدن تاوان ندانم کاری مقامات آموزش و پرورش را می دهند. در واقع به دلیل بی مسئولیتی هیأت تألیف و بهانۀ کمبود وقت، کتابهای درسی لانه ای برای مافیای آموزشی شده اند.

این کارهای غیر علمی و غیر حرفه ای باعث شده روند یادگیری دانش آموزان به نفع مافیای آموزشی ورق بخورد. در این میان، کلاس های فوق برنامۀ مدرسه و کلاسهای خصوصی و نیمه خصوصی و عمومی آموزشگاه های غیر دولتی و کلاسهای خصوصی خانگی به سبد کالای خانواده ها تحمیل می شود. سودجویی و مادیگرایی به حدی در ذهن آنها ریشه دوانده که وجود اندک کلاسهای خصوصیِ بعضی کشورها را مستندی بر کردار خود می آورند.

همه می دانیم دانش آموزانی وجود دارند که اگر انگیزۀ آنها به علت بی برنامگی ها و بد برنامگی های نظام آموزشی کاملاً از بین نرفته باشد، نیاز به یک یا بیش از یک بار تکرار درس دارند. اما پرسش بنیادی این است که چه شماری از دانش آموزان ایران به کلاس های خصوصی مدارس دولتی، آموزشگاه های غیر دولتی و خانگی نیاز دارند. بد برنامگی آموزش و پرورش بسیاری از دانش آموزان شهری و نیمه شهری را به دام مافیای آموزشی انداخته و رشد خلاقیت را در مدارس به حضیض رسانده است. دلیلی که معدودی از دانش آموزان را در دام این مافیا نمی اندازد یا بی انگیزه شدن آنها ست، یا فقر.

می گویند : « چرا موفقیت های صدها دانش آموز را که محصول همین نظام آموزشی هستند نمی بینید؟ » باید گفت : « شما چرا صدها هزار دانش آموز بی انگیزه، نا امید، در لبۀ اعتیاد و فراری از کشور ( چه فرار فیزیکی و چه غیر فیزیکی ) را نمی بینید؟ بيشتر اين بچه ها از برنامه ريزان آموزش و پرورش با استعدادترند. در ضمن مگر نبوغ دانش آموزانِ پیشرو و موفق محصول نظام آموزشی شما است؟ آنها مدیون موهبت الهی، پشتکار، معلم خوب و اولیای خوب هستند. البته توفیقات یک معلم خوب نیز در دِین آموزش و پرورشِ انگیزه کش نیست. اگر كتابهاي درسي به نفع مافياي آموزش نوشته نشده اند چرا امروز كساني از دانشگاه هاي معروف دولتي قبول مي شوند كه چند ده میليون هزينة کرده و یا سهمیه داشته باشند؟ سهمیه های کنکور به جز سهمیۀ مناطق، یا نوعی باج دهی و یا سوءاستفاده از موقعیت است. آخر کجای جهان تحصیل علم را بذل و بخشش می کنند؟ کنار زدن معلمان ( نه معلم نماها ) و توسعۀ بنگاه های معاملاتی رنگارنگِ آموزشی، نشأت گرفته از بی مسئولیتی و هم پیاله بودن با مافیا است.

بسط  دو جمله ای خیام را سالها از کتابهای درسی حذف کردند. سال 89  این درس را در کتاب حسابان سال سوم دبیرستان در رشتۀ ریاضی آوردند بدون نام خیام و چند سال بعد در سال 95  دوباره آن را از کتابها حذف کردند. امسال (سال 98) در کتاب فارسی نهم نام عارف و ادیب بزرگ، زبان شناس برجسته و شاعری بلامنازع مولانا جلال الدین بلخی را حذف کرده و نوشته اند : شاعری گفته است :  

تا توانی، می گریز از یار بد           یار بد، بدتر بود از مار بد

مار بد، تنها تو را بر جان زند          یار بد، بر جان و بر ایمان زند

به عنوان یک معلم ( نه سی دی آموزشی ) به صراحت می گویم که امروز یار بد، آموزش و پرورشِ انگیزه کش است. هوش و استعداد بچه های ایران، کم نظیر و زبانزد است ولی بی برنامگی و بد برنامگی مقامات فرهنگ، آموزش و پرورش را به قهقرا برده است. امروز بیشتر شاگردان، معلم را براي نمره مي خواهند و معلم نماها ( که میدان داری آنها محصول بی برنامگی و بد برنامگی نظام آموزشی است ) شاگردان را کیسۀ پول می بینند. از دانش آموزان بخواهيد خاطرات خود را از مدرسه به ويژه متوسطه بنويسند.

آیا ارتقاء معیشت معلم فرصت ساز و انگیزه ساز برای حرفه ای شدن اوست یا حرفه ای بودنش مستلزم ارتقاء معیشت اش؟ مادی گرا شدن برای همه جامعه خطرناک است.

چون سگ درنده گوشت یافت نپرسد            کین شتر صالحست یا خر دجّال

استیفای حقوق با ارتقاء سطح آگاهی ممکن خواهد شد نه کم کاری و لج بازی و سوار شدن بر گردۀ دانش آموزان. با این حساب به قول امام محمد غزالی « علم مخدوم و مال خادم است و گمراهی را معنی دیگری جز عکس این نیست.»

در بالا اشاره به هویت زدایی تعمدی شد.

هر دم از این باغ بری می رسد            نغزتر از نغزتری می رسد

امروز آگهی تبلیغاتی از شبکه های تلویزیونی صد من یه غاز، روی بیلبورد هایی در میادین شهرهای بزرگ آذربایجان با مضمون « تحصیل بهتر در ترکیه » خود نمایی می کند. اخیراً در میادین شهر کرج و در برگه های در پایتخت ایران نیز دیده می شود. در اذهان اولیایی که با تلگرام می خوابند و با جِم بیدار می شوند و سال می آید و می رود یک کتاب نمی خوانند، حقنه می کنند، به جای اینکه هر ساله پانزده تا بیست میلیون به مدارس انتفاعی برای دولت و غیر انتفاعی برای ملت بدهید این پول را هزینۀ سالانۀ بچۀ خود در ترکیه بکنید. مقصر اصلی در این ترکتازی نه ترکیه بلکه به اصطلاح مقامات فرهنگی کشورمان هستند.

من از بیگانگان هرگز ننالم            که با من هر چه کرد آن آشنا کرد

آقای وزیر آموزش و پرورش و آقای رئیس جمهور، دبیرستان های ترکیه از نوجوانان ما چی خواهند ساخت؟

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

آذربایجان غربی

تهران

گروه گزارش/

کم تر مسئولی را در آموزش و پرورش می توان یافت که در مورد جایگاه گروه های آموزشی در آموزش و پرورش سخنرانی نکند .

با این حال شیوه نامه ی اجرایی " آیین نامه گروه های آموزشی و تربیتی " پس از 4 سال توسط وزیر آموزش و پرورش ابلاغ گردید . ( این جا )

« صدای معلم » در این گزارش نوشت :

" حرکت از انتصابی بودن سرگروه های آموزشی و غیرپاسخ گو بودن به روش های انتخابی و ارجاع به افکار عمومی گامی است مهم .

« صدای معلم » بارها و در گزارش های متعدد خود و نیز نشست های رسانه ای با وزرای آموزش و پرورش پیشین از عدم اجرای آیین نامه گروه های آموزشی - تربیتی و نیز فقدان شیوه نامه برای اجرای آن انتقاد کرده بود .اما  به نظر می رسد آن چه در این شیوه نامه مهم تر است ؛ نقش گروه های آموزشی در تعیین محتوای آموزش ضمن خدمت معلمان است که تاکنون مغفول مانده است .

این که این نظارت تا چه میزان ضمانت اجرایی داشته و سایر بخش های وزارت آموزش و پرورش ملزم به اجرای آن ها و مصوبات گروه های آموزشی هستند ؛ زمان مشخص خواهد کرد .

مشارکت تعریف شده در طراحی، تدوین، اجرا و ارزشیابی از برنامه‌های درسی و تربیتی خیلی شفاف ، علمی و حتی عملیاتی نیست و این در حالی است که در سایر نظام های آموزشی توسعه یافته نقش معلمان در این بخش پر رنگ بوده و از آزادی عملا قابل قبولی در حوزه تعیین محتوای برنامه های درسی برخوردارند .

و اما پرسش مهم « صدای معلم » در مورد این شیوه نامه آن است که همچنان نقش گروه های آموزشی در کارگروه های ممیزی رتبه بندی معلمان در سطح مناطق ، ادارات کل  و ستاد تعریف نشده باقی مانده است .

همچنین در این شیوه نامه و نیز آیین نامه گروه های آموزشی - تربیتی هیچ گونه اشاره ای به " سازمان نظام معلمی "  و نقش آن به عنوان یک " ارزیاب مهم " نشده است و این یکی از اشکالات مهم و راهبردی آن است .

تاکنون هیچ مسئول و یا مقامی به این گزارش پاسخی ارائه نکرده است .

خبر می رسد که اداره آموزش و پرورش بانه ، سالن اجتماعات گروه های آموزشی را به فروشگاه فرش و مبل اجاره داده است .

« احمد شبانی »  معلم بانه ای در این مورد و در حساب اینستاگرامی اش می نویسد :

" در کسادی تعلیم و تربیت ، شاید یکی از راه کارها و ابتکار عمل های مسئولان ، تغییر کاربری فضاهای آموزشی و پژوهشی باشد .

اداره آموزش و پرورش بانه ظاهرا برای جبران بی پولی سالن اجتماعات گروه های آموزشی را به فروشگاه فرش و مبل اجاره داده است .

امروز برای هماهنگی برگزاری کارگاه دبیران مطالعات اجتماعی که از پیش مقرر شده بود ، با دیدن این صحنه به سلامت روان خود شک کردم !! "

پرتال اداره کل آموزش و پرورش استان کردستان 7 اردیبهشت 1398 نوشت : ( این جا )

" مدیر کل آموزش و پرورش کردستان مهم ترین وظیفه سرگروه های آموزشی را نظارت بالینی بر سیستم آموزشی و پرورشی مدارس عنوان کرد و گفت: الگوی موفق تدریس، باعث اثر بخشی می شود .

تهران

گروه اخبار/

به مناسبت درگذشت تاثرب انگیز  « رویا حاجی نژاد » معلم سخت کوش یزدی ، وزیر آموزش و پرورش و مدیرکل امورشاهد و ایثارگران وزارت آموزش و پرورش پیام تسلیت صادر کردند .

« محسن حاجی میرزایی » وزیر آموزش و پرورش :

" انا الله و انا الیه راجعون

بیش از ۷۷۰ هزار معلم درکشور عزیزمان برای آموزش فرزندان این مرز و بوم همه روزه در کلاس‌های خود از عمر و زندگی خویش برای آموزش‌ و پرورش کودکان سرزمین عزیزمان صادقانه تلاش می‌کنند و با عشق و علاقه‌ای وصف‌ناپذیر در راه اعتلای نظام تعلیم و تربیت کشور کوشش می‌کنند که در این راه گاه جان خود را برای رسیدن به این هدف مقدس تقدیم می‌کنند.

خبر غم‌انگیز درگذشت همکارمان سرکار خانم زویا حاجی نژاد، که از معلمان فرهیخته شهر یزد بودند در کلاس درس و درحال تدریس به دانش آموزان دچار ایست فلبی و فوت شدند، موجب اندوه و ناراحتی خانواده بزرگ فرهنگیان کشور شد.

اینجانب این اتفاق تلخ را به همه همکاران فرهنگی‌ام، خصوصا فرهنگیان شهر یزد، دانش آموزان کلاس سرکار خانم زویا حاجی نژاد که شاهد این اتفاق و درگذشت معلم عزیزشان بودند و خانواده آن معلم از دست رفته تسلیت می‌گویم و از خداوند بزرگ  برای آن مرحومه رحمت و غفران و برای بازماندگان صبر و اجر مسالت دارم .

محمدرضا رزاقی مدیر کل امور شاهد و ایثارگران وزارت آموزش و پرورش :

" سربلندی جامعه وابسته به معلمان فرهیخته و هنرمنداش است. شکوه جامعه به خلق لحظات شورانگیز یادگیری توسط معلمانش است. فقدان یک معلم می تواند در سربلندی و شکوه جامعه وقفه ای عظیم ایجاد کند.

خبر غم انگیز درگذشت زویا حاجی‌نژاد معلم حق‌التدریس پایه پنجم مقطع ابتدایی دبستان دخترانه شاهد نیک‌اندیشان ناحیه یک یزد، که ۲۱بهمن ماه امسال و در سر کلاس درس، دچار ایست قلبی شد و درگذشت، آنقدر سنگین بود که زبان دل از بیانش قاصر است، وظیفه ی خود می دانم.

بدین وسیله مراتب تسلیت خود را خدمت خانواده محترم ایشان و خانواده ی بزرگ شاهد آموزش و پرورش استان یزد ابلاغ نمایم.

از خداوند مهربان برای ایشان غفران، رحمت و آرامش روح مسئلت دارم و ان شاالله شامل شفاعت شهدا باشند .

پرتال روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش

پایان پیام/

«امیل دورکیم» جامعه شناس فرانسوی  به‌درستی جامعه را بر فرد مقدم و فرد را محصول زندگی اجتماعی می‌داند، از این‌رو دورکیم «تقسیم کار» را عامل توازنِ مناسبات اجتماعی و هم‌بستگی و پیوستگی میان افراد جامعه ترسیم کرده است.
به اعتبار نظر دورکیم می‌توان گفت، هنگامی‌که تقسیم کار، مبتنی بر ایدئولوژی یا همان تامین منافع طبقه حاکم و نه براساس شایستگی و تخصص، شکل می‌گیرد، همه‌ی مناسبات اجتماعی برهم ریخته و با جامعه‌ای آنومیک روبه رو می‌شویم.
برای مثال وقتی افراد با انواع سهمیه‌ها وارد دانش‌گاه‌ها می‌شوند، دیگر قادر نخواهیم بود متخصصینِ واقعی را از افراد قلابی‌ شناسایی کنیم. فردی که می‌پذیرد با رانت وارد دانشگاه شود، نه‌تنها تعهدی به جامعه احساس نمی‌کند، بلکه تنها خود را به طبقه حاکم که باعث پیشرفت نامشروع او شده است، متعهد می‌داند.

هنگامی‌ که نقش اجتماعی و تقسیم کار در خدمت منافع طبقه حاکم صورت می‌پذیرد، دروغ نهادینه شده و ارزش‌های اجتماعی وارونه می‌گردد، به این ترتیب هزاران‌ تن در شغل‌های گوناگون، هریک تنها نقشی را بازی می‌کنند که در آن کمترین مهارت را دارند. نتیجه‌ی این سهمیه‌بندی با معیارهای ایدئولوژی است که پزشک، مهندس، معلم، فیلم‌ساز، شاعر، هنرپیشه، نویسنده، سیاست‌مدارِ و ده‌ها شغل اجتماعی دروغینِ دیگر ساخته می‌شود.

در چنین جامعه‌ای ما با انبوهی از آدم‌های غیر متخصص و قلابی سروکار داریم، انسان‌های تقلبی که هویت شان را از ساختارهای دروغین می‌گیرند، اما واقعیتِ  چهره‌ی این بازیگرانِ جعلی، دیر یا زود افشا می‌شود، زیرا آگاهی‌های لازم و کافی را برای‌ این‌که کجا و چگونه کنش‌ورزی کنند، ندارند.

این بازیگران هر بامداد، ماسکی بر چهره می‌گذارند و خود را برای نقش‌های قلابی آماده می‌سازند. بازیگران جعلی که در نقش‌های حیاتی جامعه، همه‌جا و همه وقت شاهد هستیم، خیلی زود جامعه را از کارآمدی بازمی‌دارند و هزاران بحران اجتماعی و فردی می‌سازند. به سرعت با جامعه‌ای پر از خطاهای انسانی روبه رو می‌شویم و بلا از زمین و آسمان می‌بارد، پزشکانی که بیماران خود را می‌کشند و یا معلول می‌کنند، سدهایی که از اساس غلط طراحی شدند، محیط زیستی که نابود می‌شود، معلمان و اساتیدی که دانش کافی ندارند و نسلی کم‌سواد تربیت می‌کنند، روبرو شدن با فرهنگی از هم پاشیده، مدیریت‌های نابه سامان و ناکارآمد، دزدی‌های بزرگ از اموال عمومی، سیاست‌های تنش‌زا، رسانه‌های دروغ، هنرهای بی‌خاصیت و هزاران ناهنجاری اجتماعی دیگر که محصول چنین تقسیم کاری ایدوئولوژیک و تقلبی است.
نتیجه‌ی چنین دروغِ بزرگی به خود و دیگران، نهادینه شدن فریبکاری و ریا و بی‌اعتمادی افراد نسبت به یکدیگر است. در چنین شرایطی صدها آسیب اجتماعی، هرج و مرج و بلبشو نمود پیدا می‌کند.

کانال اندیشه انتقادی

گروه گزارش/

مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران در هفته ای که گذشت از نحوه انعکاس افزایش حقوق معلمان در رسانه ها انتقادات شدیدی کرده است .

خبرگزاری ایرنا که گفت و گویی در این مورد با عبدالرضا فولاوند داشته است می نویسد : ( این جا )

" در اجرای طرح رتبه‌بندی معلمان تاکنون فقط بعد اقتصادی و افزایش حقوق فرهنگیان در رسانه‌ها بازتاب پیدا کرده و این نحوه انعکاس اخبار به یک معضل در جامعه تبدیل شده است.

وی پرسید: آیا زمانی که حقوق کارمندان بهداشت و درمان هم اضافه می‌شود، اهل رسانه آن را برجسته می‌کنند؟! یا زمانی که اضافه کار سایر مجموعه‌ها پرداخت می‌شود، زیرنویس تلویزیون می‌کنند؟!،

مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران گفت: صدا و سیما و بخش رسانه باید توجه داشته باشند که اطلاع‌رسانی در مورد هر موضوعی هم حدی دارد و فکر می‌کنم که دامن زدن بیش از حد آنان به جنبه های مالی طرح رتبه بندی مایه آزرده خاطرشدن فرهنگیان شده است.

فولادوند افزود: هر چیزی باید در حد متعادل و متعارف خودش باشد. چرا از مجموعه‌هایی که کارمندان آنها حقوق‌های کلان می‌گیرند و در فیش حقوقی شان نمی‌آید، فردی سخن نمی‌گوید اما فقط وقتی ۴۰۰ هزار تومان به حقوق فرهنگیان با عنوان رتبه‌بندی اضافه می‌شود، از صبح تا غروب در همه رسانه‌ها و صدا و سیما در قالب زیرنویس منعکس می‌شود.

مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران گفت: من از رسانه‌ها درخواست می‌کنم که موضوعات و مسائل را براساس نیاز مخاطب و در حد متعارف اطلاع‌رسانی کنند.

وی تصریح کرد: متاسفانه دیده شده است که با وزیر آموزش و پرورش هشت دقیقه مصاحبه‌ می‌شود اما به صورت گزینشی فقط مطالب مرتبط با رتبه‌بندی را از مصاحبه پخش می‌کنند و این منطقی و منصفانه نیست.

این مقام آموزش و پرورش گفت: طرح رتبه‌بندی معلمان مانند همه قوانینی است که در مجلس تصویب شده و دولت هم آنها را اجرا می‌کند. هر چند این طرح مشکلات و معایبی هم دارد که می‌پذیریم و در تلاش هستیم آنها را به تدریج در حد توانمان در چارچوب دستورالعمل ها حل کنیم.

مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران یادآور شد: طرح رتبه‌بندی در راستای توانمندسازی  معلمانی است که در کلاس‌های درس حضور دارند.

فولادوند درباره انتقادهای مطرح شده در باره نحوه اجرای طرح رتبه‌بندی معلمان گفت: یکی از ایرادات این طرح آن است که افراد دارای پستهای اداری شامل رتبه‌بندی نمی‌شود و در این زمینه مراتب اعتراض آنها را به مسئولان اعلام کرده ایم.

وی افزود: مشکلاتی هم در زمینه اجرای طرح وجود دارد که در این ارتباط وزیر آموزش و پرورش هیات ممیزی را تشکیل داده است. به نظر می رسد هر مسئولی در نشست و یا جلسه ای زمانی که قافیه به تنگ می آید  و به عبارتی حرفی برای گفتن ندارد و یا برای مطرح کردن خود و در نقطه کانونی افکار عمومی واقع شدن و... گریزی هم بر صحرای " مطالبات  و معوقات " فرهنگیان می زند !

فولادوند یادآور شد: معلمان با سابقه خدمت زیر ۲ سال و نیروهای خدماتی نیز شامل رتبه‌بندی نمی‌شوند.

مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران با بیان اینکه تاکنون ۸۰ درصد از ۵۶ هزار فرهنگی شهر تهران شامل رتبه‌بندی شده اند، خاطرنشان کرد: بخشی از فرهنگیان که سنوات خدمتشان ۲ تا ۶ سال است باید در آزمونی شرکت کنند و بعد از آن، می‌توانند شامل این طرح شوند.

وی گفت: آموزش و پرورش شهر تهران تمامی نیروهایی را که باید تحت پوشش این طرح قرار بدهد، تحت پوشش قرار داده است.

مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران در پاسخ به این سوال که فرهنگیان چگونه می‌توانند اعتراض‌ خود را درخصوص رتبه‌بندی مطرح کنند؟، گفت: اعتراض زمانی مفهوم پیدا می‌کند که ما این طرح را به صورت کامل اجرا کنیم.

وی افزود: تاکنون ابلاغ ۸۰ درصد از فرهنگیان تهران صادر شده است ولی افرادی که رسته‌های متعدد شغلی دارند، پرونده‌هایشان نواقصی دارد یا افرادی با سابقه ۲ تا ۶ سال در آزمون‌های مربوطه شرکت نکرده اند، شامل این طرح نشده اند.

وی گفت: مرکز ضمن خدمت آموزش و پرورش از پنجم بهمن آزمون‌های مربوطه را برگزار می‌کند و فرهنگیان برای تکمیل پرونده‌های خود در طرح رتبه بندی معلمان می‌توانند در این آزمون‌ها شرکت کنند.

فولاوند درباره تاثیر رتبه‌بندی معلمان در ارتقای کیفیت آموزشی اظهارداشت: ارتقای کیفیت آموزشی فقط با انگیزه های مالی محقق نمی شود اما در صورتی که به دغدغه های آنان توجه شود، این موضوع در بهبود کیفیت آموزشی تاثیر خواهد داشت. "

موضوع " رسانه ای کردن پرداخت مطالبات فرهنگیان " تاریخچه ی طولانی و حاشیه دار داشته است .

« علی اصغر فانی » وزیر پیشین آموزش و پرورش در پاسخ به انتقاد برخی معلمان از رسانه ای کردن پرداخت مطالبات فرهنگیان ، این امر را ناشی از فشار رسانه ای اعلام کرد و گفت: سعی می کنیم ازاین به بعد در این خصوص کمتر صحبت کنیم. ( این جا )

« علی زرافشان » معاون وقت متوسطه وزارت آموزش و پرورش در اردیبهشت 1394 گفت :

" بر اساس خواست فرهنگیان از امسال هیچ تبلیغات رسانه ای درباره پرداخت مطالبات فرهنگیان صورت نمی گیرد و بنا شد ، مطالبات فرهنگیان از طریق فیش حقوقی آنان و بدون سر و صدای رسانه ای پرداخت شود. " ( این جا )

« علی اللهیار ترکمن » در فروردین 1398 گفت : ( این جا )

" معاونت توسعه مدیریت و پشتیبانی در احترام به خواسته فرهنگیان قصد دارد در سال‌جاری هیچ‌گونه مصاحبه‌ای را در خصوص پرداخت حقوق و مطالبات پرسنلی فرهنگیان در رسانه‌ها به انجام نرساند، اخبار تکمیلی از طریق همین سایت یا سایر مجاری رسمی وزارت آموزش و پرورش به استحضار فرهنگیان کشور خواهد رسید. "

« صدای معلم » در بخشی با مدیر کل آموزش و پرورش شهر تهران هم نظر است که بسیاری از رسانه ها به دنبال طرح خود و نیز جلب نظر مخاطب به هر قیمتی هستند .

در واقع رسانه ها بیش از آن که " جریان ساز " باشند بیشتر دنباله رو بوده و بر مدار " پوپولیسم " حرکت می کنند .

« صدای معلم » بارها و در  راستای جریان " خودانتقادی " از عملکرد رسانه ها و خبرنگاران حتی در حضور مسئولان و مقامات انتقاد کرده است .

اما پرسش این است که آیا مسئولان این وزارتخانه نیز به همین صورت شفاف و صادق هستند ؟

این رسانه بارها از اظهار اظهار نظرهای غیرمرتبط یا شرح وظایف قانونی و اداری مسئولان وزارت آموزش و پرورش انتقاد کرده است . ( این جا )

به نظر می رسد هر مسئولی در نشست و یا جلسه ای زمانی که قافیه به تنگ می آید  و به عبارتی حرفی برای گفتن ندارد و یا برای مطرح کردن خود و در نقطه کانونی افکار عمومی واقع شدن و... گریزی هم بر صحرای " مطالبات  و معوقات " فرهنگیان می زند !

اگر به قول مدیر کل آموزش و پرورش شهر تهران وزیر و یا هر مقام دیگری سخنان و گفته هایش به طور گزینشی منتشر می شوند ؛ چرا باید آن مسئولان و مقامات دوباره و به کرات با همان رسانه های " سانسور چی " گفت و گو و یا مصاحبه داشته باشند ؟

آیا تاکنون شده است که حتی یک بار این مسئولان دست رد بر سینه چنین رسانه های غیرحرفه ای و مغرور بزنند ؟

این همه ذوق و اشتیاق  برای حضور در برابر دوربین این رسانه ها از چه چیز ناشی می شود ؟

و اما پرسش دیگر صدای معلم آن است که اگر مسئولان و مقامات کاملا به آن چه می گویند و وعده می دهند توجه و دقت داشته و به آن ها عمل کنند دیگری چه نیازی به رسانه ای کردن مطالبات و تکرار این " دور باطل " وجود دارد ؟

نمی توان و نمی شود همیشه توپ را به زمین دیگران و به ویژه " ر سانه " پرتاب کرد !

فولادوند در نقد رتبه بندی معلمان می گوید :

" یکی از ایرادات این طرح آن است که افراد دارای پستهای اداری شامل رتبه‌بندی نمی‌شود و در این زمینه مراتب اعتراض آنها را به مسئولان اعلام کرده ایم. "

« صدای معلم » پیش تر در گزارشی با نقد سخنان و مواضع رئیس شورای آموزش و پرورش استان آذربایجان شرقی نوشت : ( این جا )

" محض اطلاع « رئیس شورای آموزش و پرورش استان » باید گفت : آیا تاکنون شده است که حتی یک بار این مسئولان دست رد بر سینه چنین رسانه های غیرحرفه ای و مغرور بزنند ؟

در دانشگاه دو آیین نامه در این مورد پیش بینی شده است :

1- آیین نامه ی ارتقای اعضای هیات علمی دانشگاه های کشور

2- آیین نامه ی استخدام اعضای غیرهیات علمی دانشگاه های کشور

این دو سیستم کاملا مجزا از یکدیگر بوده و عمل می کنند مگر آن که کارمندی تبدیل وضعیت داده و عضو هیات علمی بر اساس مسیر تعریف شده شود .

البته این آیین نامه ها سال به سال به روز رسانی می شوند ."

" رتبه بندی معلمان " ، فرآیند رتبه بندی برای معلمان است .

کسانی می توانند و باید از مزایای این طرح برخوردار شوند که تدریس داشته باشند .

« صدای معلم « پیش تر و در گفت و گو با یک عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش به صورت دقیق به این موارد اشاره کرده است . ( این جا )

به صورت منطقی نمی توان رتبه بندی معلمان را خوان گسترده ای فرض کرد که همه افراد و گروه ها ناگزیر باید از آن لقمه ای بردارند !

این مقام اداری به جای این سخنان به فکر طراحی یک سیستم ارتقای حرفه ای برای بخش های اداری و ستادی وزارت آموزش و پرورش باشد .

در عدم صداقت و غیرحرفه ای بودن برنامه ریزان و تصمیم گیرندگان وزارت آموزش و پرورش همین بس که هیچ معلم و یا نماینده معلمانی در " هیات های ممیزی " سه گانه حضور ندارند .

پایان گزارش/

 اگر سری به مدارس سمپاد(خاص) که نخبه های نظام آموزشی کشور را در خود جمع کرده زده باشیم متوجه می شویم که چگونه رویای پزشک شدن تمام نظام آموزشی ما را تخریب کرده است و از بهترین استعدادهای کشور دانش آموزانی تک بعدی و پر از استرس تولید کرده است.

در مدراس تیزهوشان کشور از همان کلاس هفتم دروسی شیمی و زیست و فیزیک و ریاضی با ساعات اضافی در چارت درسی دانش آموزان قرار گرفته و جا برای تاریخ و اجتماعی و ادبیات و هنر و ورزش روز به روز تنگ تر می شود. در این مدارس به دانش آموزان این گونه القا می شود که تنها راه سعادت و خوشبختی شما در کسب رتبه بالای کنکور در رشته علوم تجربی و قبولی در رشته های دندانپزشکی و پزشکی و داروسازی است.
تکینگی و خاص بودن رشته پزشکی باعث شده است که نظام آموزشی ایران از پایه ویران شده و دانش آموزان نخبه به افرادی تک بعدی که فقط مهارت تست زنی بالایی دارند تبدیل شوند و در این راه تمام استعدادهای خود را قربانی نمایند.

 مافیای ویرانگر و نخبه کش کنکور که سالانه هزاران میلیارد تومان از درآمد خانوارها را با سودای کسب رتبه بالای کنکور و قبول شدن در رشته پزشکی به جیب می زند عامل اصلی شکل گیری چنین نگاهی در مدارس کشور است.

مافیای کنکور با همکاری موسسات ضد فرهنگی مانند قلمچی و گاج و مدرسان و شریف و امثالهم و با همکاری کامل تلویزیون سالهاست که بر موج "ویژه سازی" از رشته پزشکی سوار شده است و با تبدیل آموزش و پرورش به بنگاه اقتصادی پرسود، نظام آموزشی کشور را به نظامی تهی و بی معنا تبدیل کرده و باعث شده است که صدهها هزار دانش آمور با سودای پزشک شدن و کسب ثروت استعداد خود را در راه تبدیا شدن به ربات های تست زن هدر دهند.

در سوی دیگر این تباهی آموزشی ، وزارت بهداشت و سیستم پذیرش دانشجو در رشته پزشکی قرار دارد. با اینکه سالیانه پذیرش دانشجو در رشته های مختلف به ویژه علوم انسانی به صورت فله ای و بدون توجه به بازار کار در حال گسترش است، در رشته پزشکی قضیه کاملا متفاوت است.

پذیرش دانشجو در رشته های علوم پزشکی هیچگونه افزایشی نمی یابد و با اینکه همه رشته ها به صورت شبانه دانشجو می پذیرند هنوز در رشته پزشکی این اتفاق نمی افتد. این مسئله باعث شده است هنوز رشته پزشکی به عنوان رشته ای خاص در میان رشته های دانشگاهی نگریسته شود، به گونه ای که جامعه به پزشکان به چشم تنها نوابغ و نخبه های جامعه نگاه می کند که هر کسی توانایی و هوش، تحصیل آن را ندارد. مسئله ای که باعث شده دانش آموران صرفا دروسی مانند شیمی و ریاضی و زیست و فیزیک را دروس واقعی و علمی حساب کنند و اندک ساعات کلاس های تاریخ و اجتماعی و ادبیات و هنر را کلاس هایی بیهوده و وقت گیر تلقی نمایند.

 آنچه در این بازار مکاره فراموش شده این واقعیت ساده و غم انگیز است که از میان نزدیک به یک میلیون دانش آموزی که سالیانه از نظام آموزش و پرورش کشور فارغ التحصیل می شوند در نهایت تعداد ناچیزی در حدود هزار و پانصد تا دو هزار نفر (یک هفتصدم فارغ التحصیلان) موفق به قبولی در رشته پزشکی می شوند و بقیه به مشاغل و رشته های دیگر و زندگی در اجتماع هدایت می شوند. انبوه نوجوانانی که به جای آموزش هنر و سیاست و ادبیات و تاریخ و فلسفه که در طول حیات خود مدام به آنها نیازمندند، دروسی را خوانده و تست هایی را زده اند که هیچ گاه به آن احساس نیاز نخواهند کرد...

کانال خرمگس