گروه گزارش/

« صدای معلم » در گزارش پیشین با عنوان " آیا وقت تغییر علمی و عملی در معیارهای گزینش " معلم " نرسیده است؟ " نوشت : ( این جا )

" 15 لغايت 22 دي ماه به نام هفته گزينش نام گذاري شده است و هر ساله به همين مناسبت ويژه برنامه هايي برگزار شده و حرف هایی زده می شوند .

در آموزش و پرورش نیز مدیرکل دبیرخانه هیات مرکزی گزینش وزارت آموزش ‌و پرورش نیز به جای آن نشست رسانه ای با خبرنگاران بگذارد و پاسخ گوی پرسش های آنان باشد با خبرنگار  مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش گفت و گویی داشته و به پرسش های وی پاسخ داده است .

نخستین پرسش « صدای معلم » از احمد طاهر سلطانی به عنوان مدیر کل این مجموعه و سایر دست اندرکاران این مجموعه آن است که چرا مسئولان نهاد گزینش در این 4 دهه با رسانه ها به صورت مستقیم و صریح نشستی برگزار نکرده و پاسخ گوی عملکرد خود نبوده اند ؟

آیا تفاوتی میان این مجموعه با سایر بخش های وزارت آموزش و پرورش وجود دارد ؟

و اساسا چرا مدیران گزینش در بخش ها و مناطق ضرورتی برای پاسخ گویی در خود احساس نمی کنند ؟

در پایان این رسانه پرسش هایی را مطرح کرد :

" 1- دستاورد گزینش در 40 سال گذشته چه بوده است؟

2- آیا سیستم جذب کارمند از طریق گزینش سیاسی و اعتقادی داوطلبان موفق بوده است؟

3- آیا تربیت معلم حرفه ای اساسا با کارکرد نهاد گزینش و رویکردهای آن قابل جمع است ؟

4- معیارهایی که گزینش گران برای خود تعریف کرده اند چه نسبتی با " تفکر انتقادی " و " پرسشگری " دارند ؟

5- آیا نشست های که در ادارات آموزش و پرورش با صفت " تخصصی " برگزار می شوند واقعا تخصصی بوده و با معیارهای مدیریت علمی و رفتار سازمانی تجانس و سنخیت دارند ؟

6- با توجه به نقش بی بدیل نهاد گزینش و هسته های آن در تولید و فربه شدن آموزش و پرورش ایدئولوژیک ؛ آیا برنامه ای برای تحول واقعی و غیرشعاری در این وضعیت و پیروی از تجارب کشورهای توسعه یافته در امر جذب و تربیت معلم پیش بینی شده است ؟

7- آیا وقت تغییر معیارهای گزینش معلم نرسیده است؟ "

هنوز هیچ فرد و نهادی به این گزارش صدای معلم پاسخی نداده است.

پرتال اداره کل آموزش و پرورش استان خوزستان نوشت : ( این جا )

" به گزارش اداره اطلاع رسانی و روابط عمومی آموزش و پرورش خوزستان، حجت الاسلام و المسلمین مصطفی ناصری پیش از ظهر امروز پنج شنبه ۲۶ دی ماه ۹۸ در جمع گزینشگران استان خوزستان بیان کرد: موفقیت در فعالیت های عملکردی در حوزه گزینش مرهون تلاش، اتحاد، همبستگی و انسجام در بین همکاران گزینشگر است و البته موفقیت هسته گزینش آموزش و پرورش خوزستان نیز حاصل همین همبستگی ستادی است.

وی با بیان اینکه دبیرخانه هسته گزینش وزارت آموزش و پرورش و زیرمجموعه های استانی آن بزرگترین مجموعه گزینش کشور را تشکیل داده اند؛ خاطرنشان کرد: بر اساس برآوردهای صورت گرفته، همکاران گزینشگر ما در سطح کشور سالانه حدود ۵۰ هزار پرورنده گزینش منجر به جذب را بررسی می کنند‌.

لرستان

تهران

گروه اخبار/

به گزارش اداره اطلاع‌رسانی و روابط عمومی آموزش و پرورش استان کرمانشاه، مجید یزدان‌پناه در کارگروه توانمندسازی سفیران مراقبت و پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و اعتیاد، گفت: امروزه وظیفه اصلی حوزه آموزش و پرورش تربیت شهروند مطلوب است که با اعمال سیاست‌ها و راهکار های مناسب می‌توان به این مهم دست یافت.

وی افزود: اگر از فرهنگیان به عنوان سفیران این طرح استفاده شود، تاثیر گذاری آن بیشتر است چراکه این عزیزان به عنوان متولیان امر تعلیم و تربیت در بطن کار قرار دارند.

یزدان‌پناه با اشاره به طرح جامع یاری‌گران زندگی ونقش آن در کاهش بروز آسیب‌های اجتماعی اظهارداشت: این طرح برای اولین بار در سطح کشور توسط اداره‌کل آموزش و پرورش استان کرمانشاه ارائه و در شورای آموزش و پرورش استان نیز به تصویب رسید که مورد توجه وزارت نیز واقع شد.

بالاترین مقام مسؤول در آموزش و پرورش استان خاطرنشان ساخت: این کارگاه‌ها می‌توانند‌ در راستای دانش‌افزایی همکاران بسیار مفید واقع شوند و فرهنگیان گرامی نسبت به بهره‌گیری مناسب از این فرصت‌ها اهتمام ویژه را به‌عمل آورند.

پایان پیام/

کرمانشاه

کرمانشاه

صدای معلم:

شما فرمودید که در فلسفه تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی در بخش آسیب شناسی گفته شده که نظام آموزشی سکولار است و دغدغه دین و مذهب ندارد. به پژوهش هایی در سال هشتاد اشاره کردید و به تقدم آموزش مذهبی اشاره کردید .  آیا این تعارض نیست ؟ مشکل کجاست ؟کدام شان به فلسفه ضمنی نزدیک تر است؟

ایروانی:

سکولار بودن به فلسفه ضمنی نزدیک تر است. من بعد از این که تاریخ آموزش و پرورش ایران در دوره قاجار تا بعد از انقلاب اسلامی را خواندم متوجه شدم که آن نظام آموزشی نمی تواند تبدیل به این نظام آموزشی بشود. علت این که  مثلانهاد پرورشی عملا استحاله شد همین بود. اصلا ماهیت آن نظام دینی نیست.

صدای معلم:

شما به پژوهش های آقای دکتر توسی اشاره کردید در سال 1340 و به آسیب های نظام آموزشی اشاره کردید . همان جا اینها فهرست شده آموزش مذهبی در آن موقع هم بوده است. الان می گویند نظام آموزشی قبل از انقلاب سکولار بوده است .

ایروانی:

ما آموزش دینی را همیشه در مدرسه داشتیم. حتی یک دوره ای  را در زمان رضاخان در برنامه درسی، آموزش دینی را گذاشته بودند ولی تحت عنوان درس دینی در دوره کوتاهی شاید بعد از دو یا سه سال حذف شد با این استدلال که مباحث دینی را می شود در قالب درس ادبیات هم ارائه داد. ولی وقتی می گوییم نظام آموزشی سکولار است منظور این نیست که درس دینی در آن نیست بحث به جوهره  برمی گردد .

 نظام آموزشی مدرن الگویش را از نظام آموزشی فرانسه یا اروپا گرفته است؛  آنها بنیادشان غیر دینی بودن بوده و همان هم به اینجا منتقل شده است. مثلا تقدم آموزش و به خصوص بعد از انقلاب صنعتی نهاد آموزش نهاد پاسخگویی برای تربیت نیروی انسانی بوده بنابراین نظام غیر دینی بوده و تلاش برای این بوده که غیر دینی باشد ولی دو چیز حداقل باعث شد که کامل غیر دینی نشود یکی نیروهایش است که همان معلمان ما هستند. ما دانش آموزان آن دوره هستیم. اگر چه معلمان ما حجاب نداشتند ولی نماز ما را کنترل می کردند که درست بخوانیم ما این گونه معلمانی داشتیم خود ما قرآن خواندن را از معلمانمان یاد گرفتیم. یکی نیروهایی که عِرقِ دینی داشتند، تربیت دینی داشتند. یکی هم محتوا که هیچ وقت حذف نشد .خود آقای باهنر و آقای بهشتی و آقای گل زاده غفوری مولف کتاب دینی آن دوره بودند. آدم احساس می کند که آموزش و پرورش در طی دوازده سال باید پیغمبر تربیت کند !

صدای معلم:

در این نشست به آقای علی ذوعلم و عملکرد ایشان اشاره شد .

من چندین بار با آقای ذوعلم صحبت کردم ایشان اصلا برنامه درسی را قبول ندارند . به نظر می رسد در زمان فرهنگ تدوین سند برنامه درس ملی بودند و نظرات خودشان اعمال نشده است.

( تذکر یکی از حاضران :

ایشان می گویند در سازمان پژوهش نگاشت چهارم را قبول دارند اما نگاشت پنجم را که بعدا آمده است قبول ندارد )

خانم محترم !

 بالاخره این مصوب خرد جمعی بوده و یک نفر نمی تواند چنین ادعایی داشته باشد مگر آن که روال قانونی " تغییر " طی شود .

 من هم بگویم سند تحول بنیادین را قبول ندارم . این نظر خودم است و شما نمی توانید نظرتان را بر من اعمال کنید !

اما شما فرمودید فرهنگ عمومی ما به شدت کمال گرا و زیاده خواه است. نسبت این مفهوم با سند تحول بنیادین چیست؟

ایروانی:

از زمانی که سند تحول منتشر شد به کرات بحث نوع هدف گذاری و تعداد هدف های ذهن با هدف کلی دائم نقد شد.

من به دوستان در کلاس گفتم آدم احساس می کند که آموزش و پرورش در طی دوازده سال باید پیغمبر تربیت کند !

 رویکرد تربیت رویکرد حداقلی است.

 شما مسلمان باش واجبات را انجام بده و از گناه بپرهیز. نظام آموزشی نمی تواند حداکثرگرا باشد. چون در عمل باید پاسخگوی طیف خیلی وسیعی از مخاطبانش باشد. اما روح سند تحول ، روح حداکثرگراست.

صدای معلم:

کسانی که پیش نویس سند را نوشتند و یکی از آنها آقای دکتر خسرو باقری بوده است .

آیا اینها متوجه این مسائل نبودند ؟

مبانی نظری چه می شود ؟

الفبای سند نویسی چه می شود ؟

ایروانی:

اینها را از خودشان بپرسید. بحث من بحث فرهنگی موضوع است. این گه آن بزرگواران با چه استدلالی ترجیح دادند این گونه بنویسند من نمی توانم جای آنها پاسخگو باشم ولی چیزی که من در سند می بینم این چیزهاست .

مشکل این است که ما به تبع ادبیات آکادمیک خودمان وقتی تربیت اسلامی وارد این موضوع شده آن هم کمال گرا شده یا شاید هم زمینه هایش هم از قبل وجود داشته است.

 اگر شما کتاب های تربیت اسلامی را ببینید همین است . اگر الآن به ما بگویند یک سری مشاور از رشته ما که گرایش تعلیم و تربیت اسلامی است به مدارس معرفی کنید برای مشکلات دینی بچه ها ، ما نمی توانیم از عهده آن برآییم چرا برای این که چیزی که به ما آموزش دادند این است که از نقطه صفر یک فردی که بالقوه قابلیت های متعددی دارد که در همه منابع می شمارند چگونه به خدا برسد. چگونه به کمال برسد. به حیات طیبه برسد ، ولی اگر از قبل یک آدمی بوده که از ابتدا مشکل داشته حالا ما می خواهیم آن را تربیت کنیم باید با این چه بکنیم. مثلا الآن در جامعه ما که بچه ها نسبت به نماز تضعیف شده اند آنها را چگونه هدایت کنیم ؟ منابع ما ساکتند مگر این که کسانی که تجربه داشته باشند رهنمود بدهند.

صدای معلم:

آیا منظور شما این است که پس از ابلاغ سند در سال 90 بعد از گذشت هشت سال سند تحول شکست خورده است و باید بنشینیم و یک سند مدرسه بنویسیم که معلمان آن را قبول داشته و به قول شما به " زبان مدرسه " نوشته شده باشد ؟

ایروانی:

وقتی آدم خبرنگار باشد به این مدل صحبت می کند می خواهند از زیر زبان شما حرف بیرون بکشند. اگر چه معلمان ما حجاب نداشتند ولی نماز ما را کنترل می کردند که درست بخوانیم ما این گونه معلمانی داشتیم خود ما قرآن خواندن را از معلمانمان یاد گرفتیم.

آقای پورسلیمان !

دوستان !

 کجای حرف من ابهام داشت ؟

 زبان سند مبهم است اما زبان من آشکار است.

 حرف من این است که این داشته ماست. ما نمی توانیم دوباره سندی بنویسیم که در اصل محتوا تغییری بدهیم. من به دانشگاهیان می گویم که بنشینند و سند مدرسه را بنویسید که به کمک این سند و سایر  اسناد .

صدای معلم:

مگر می شود ما دو سند در آموزش و پرورش داشته باشیم ؟

ایروانی:

همین که سندی را که در طی بیست سال باید ما را به اهدافمان در 1404 می رساند ، قطعی به شما می گویم که نخواهد رسید !

صدای معلم:

من هم همین می گویم که سند تحول بنیادین در عمل شکست خورده است. یعنی افق چشم انداز سند تحول 1404 بوده ولی الآن نرسیده است.

ایروانی:

نبوده و اشکال داستان هم همین است.

 عذر می خواهم اگر نگاه بیست ساله بوده نباید هدف " حیات طیبه " می شد. باید آن مرتبه ای از حیات طیبه که قابل تحقق بوده می شد. همین نشان می دهد که خیلی عام نگاه شده، غفلت شده از این که باید برای بیست سال نوشته می شده است. برای بیست قرن نوشته شده است !

 اگر سند برای نظام نوشته می شود همین سند تبدیل می شود به سند مدرسه ای.

هر مدرسه ای با توجه به شرایطش می تواند از ما به عنوان راهنما استفاده بکند و با توجه به شرایط خودش برنامه خودش را بنویسد منظور من این است.

شاید اگر ما دانشگاهیان بخواهیم سند مدرسه را دوباره بنویسیم همان قدر دور از عمل می شود .

پایان گزارش/

پیاده سازی و ویرایش : زهرا قاسم پور دیزجی

بخش دوم

بخش اول

بخش سوم

فارس

تهران

آذربایجان شرقی