گروه اخبار/

رییس جمهوری صبح شنبه سوم مهر ماه، با حضور در دبیرستان نمونه دولتی دخترانه نرجس در منطقه ٦ تهران، زنگ آغاز سال تحصیلی ٩٦-٩٥ را به صدا درآورد.

مشکلات بازنشستگان مورد غفلت قرار گرفته است/ صدای معلم شروع سال تحصیلی را به معلمان و بازنشستگان تبریک می  گوید/ پیشرفت تعلیم و تربیت در گرو تعامل بین معلم ، دانش آموز و خانواده است/ صندوق های بازنشستگی مکلف شده اند در اولین سال برنامه ششم حقوق بازنشستگان را 50 درصد اضافه کنند/ هزینه زندگی افراد بعد از بازنشستگی افزایش می یابد/ در گروه های تلگرامی، بازنشستگان را به برگزاری تجعمات و اعتراضات خیابانی بدون مجوز دعوت کرده اند/ برخی تشکل ها می کوشند وعده دولت در مورد افزایش حقوق بازنشستگان را به نفع خود مصادره کنند/ کمیته بازنشستگان وابسته با کانون صنفی فراخوان غیر رسمی داده اما کانون رسما مسئولیت تجمع خیابانی را نپذیرفته است/ ماجراجویی های صنفی سال 94 شکست خورد این تجربه را نباید در مورد بازنشسته ها تکرار کرد/ اگر دعوت کنندگان برای اعتراضات خیابانی مجوز قانونی گرفته اند تصویر آن را منتشر کنند/ باید روشن شود مسئولیت اتفاقات و حوادث احتمالی در تجمعات بدون مجوز خیابانی با چه کسانی است/ «صدای معلم » از حق اعتراض و انتقاد معلمان و بازنشستگان،  از مجاری و راه های قانونی دفاع می کند/ صدای معلم در کنار فرهنگیان و بازنشستگان برای ایفای حقوق قانونی آن ها ایستاده است....

اگر مدرسه و معلم مساله شود و سوال دغدغه جامعه ، آنگاه می توان به نشاط و شادی و توسعه و سازندگی دل بست/ مسیر آبادانی و سازندگی و توسعه ی جامعه از مدرسه می گذرد/ از یاد نبریم که معلمان زیادی نیستند و هر دانش آموز در بستر آموزش و پرورش می تواند جهانی شود و جهانی را دچار تغییر و تغیر نماید/ اگر می توانید، به او نقش موثر کتاب در زندگی را آموزش دهید/ در مدرسه بهتر این است که مردود شود اما با تقلب به قبولی نرسد/ همه حرف ها را بشنود و سخنی را که به نظرش درست می رسد انتخاب کند/ تسلیم هیاهو نشود و اگر خود را بر حق می داند پای سخنش بایستد و با تمام قوا بجنگد/ بچه هایمان بفهمند و ببینند و بدانند و بپرسند

  در قرن نوزدهم یکی از  مباحث بغرنج و پرسش های اساسی مطرح برای متفکران ، اندیشیدن به دلایل فروپاشی تمدن های بزرگ بود و از لحاظ تاریخی مصداق این فروپاشی ها را در دو تمدن باستانی ایران و رم می دیدند که به وسیله مردمانی از سطوح فرهنگی و با ابزارها و فناوری های به مراتب ابتدایی تر از آنها، از  میان رفته  بودند.

گروهی مشکل را از پوسیدگی درونی این تمدن ها می دانستند و آن پوسیدگی را نیز به از میان رفتن نظام اجتماعی به دلیل آسیب هایی چون تن آسایی و زندگی انگلی آنها نسبت می دادند؛ گروهی دیگر نزول «نژاد» و «پست شدن» آن به دلیل آمیزش با نژادهای پایین تر را دلیل می دانستند.و به همین ترتیب بسیار نظریات گوناگون مطرح می شد تا پاسخی برای این معما پیدا کنند.
اما پرسش اساسی در آن است که آیا فروپاشی و سقوط فرهنگی را باید با فروپاشی تمدنی یکی گرفت؟

آیا هر  گونه سقوطی را در فرهنگ را باید به حساب فروپاشی نظام اجتماعی گذاشت و  سرانجام آیا باید رابطه علت  و معلولی بین این دو دید و در این صورت کدام یک علت دیگری است؟ آیا باید دلیل فروپاشی فرهنگ را در آن دید که نظام اجتماعی در چهار بعد سیاسی، اقتصادی، اعتقادی و خویشاوندی انسجام خویش را از دست داده و یا برعکس فروپاشی فرهنگ را مقدمه ای برای از میان رفتن انسجام اجتماعی پنداشت؟
برای آنکه بتوانیم پاسخی نسبتا در خور به این پرسش ها بدهیم شاید لازم باشد ابتدا ببینیم فروپاشی فرهنگی به چه معنا است؟

نخست، باید توجه داشت که فروپاشی فرهنگی، نه لزوما به فروپاشی اجتماعی بستگی دارد و نه به فروپاشی ارزشی و اخلاقی جامعه. اگر خواسته باشیم این نوع از فروپاشی را تعریف کنیم شاید بهتر باشد بیش از هر چیز به سراغ بحث هویت فرهنگی یک جامعه برویم.  اصولا ما فرهنگ را پدیده ای ترکیبی و میراثی مادی و معنوی تعریف می کنیم که از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود و سبب می گردد یک جامعه یا یک گروه اجتماعی بتواند خود را به مثابه موجودیتی مستقل از سایر موجودیت ها  متمایز کند. در اینجا مفهوم تمایز، دقیقا معنایی هویتی را در خود دارد.  هویت در اینجا عامل اساسی است که به جامعه یا هر گروه اجتماعی امکان می  دهد بتواند انسجامی حداقلی یا حداکثری را در خود  در طول زمان حفظ کرده و به این ترتیب به مثابه یک «خود»  تداوم یافته و تعریفی از خویشتن در برابر «دیگری» داشته باشد.
با این تعریف اگر گروه یا جامعه نتوانست «خود» را تعریف کند و یا تعریفی که ارائه داد بیش از اندازه گنگ و مبهم و مخدوش بود، در این صورت ما با یک مشکل  هویتی روبرو هستیم و اگر این مشکل حاد شد ، شروع به باز نمودن خود در سطح کنش ها و  اندیشه اجتماعی کرده و با یک بحران هویتی روبه رو خواهیم بود. اما همین جا برای رفع یک ابهام احتمالی اضافه کنیم که  هیچ گروه یا جامعه ای  لزوما دارای هویت واحد و منحصر به فرد نیست و وجود  هویت های چند گانه لزوما به معنای وجود مشکل هویتی نیست.  اما  چند گانگی هویتی که تقریبا همیشه با  نوعی هویت (ولو ترکیبی) مورد استناد یا مرجع همراه است، به معنای آن هم  نیست که این هویت ها بتوانند با یکدیگر در تضاد و تنش باشند و هیچ مشکلی به وجود نیاید. 

هویت های چند گانه تنها در صورتی می توانند با یکدیگر در یک مجموعه واحد هویتی باقی بمانند که با یکدیگر در نوعی سازش یا همسازی (articulation) قرار داشته باشند. در غیر این صورت تضاد و تنش میان این هویت های چند گانه به سرعت خود را به تمام سطوح اجتماعی و  زبان شناختی و ذهنی جامعه خواهد رساند و اثرات منفی بسیار در کوتاه ودراز مدت خواهد داشت.
با توجه به آنچه گفته شد، ما فروپاشی  فرهنگی را موقعیتی مقطعی یا کمابیش دراز مدت تعریف می کنیم که در آن هویت  فرهنگی یک گروه یا جامعه به شدت مخدوش شده و دچار بحران گردد. در این حالت جامعه می تواند  دچار آسیب هایی نظیر «فراموشی تاریخی» ، «خود بزرگ بینی» و یا برعکس « تحقیر و خود کوچک بینی»، «دستکاری ها یا خود دستکاری های  ایدئولوژیک»، «عدم همسازی میان  اقشار، جنسیت ها،  سبک های زندگی» و ... شود. هر یک از این آسیب ها و معمولا مجموعه ای از آنها که با یکدیگر ظاهر می شوند، می توانند به شدت در کوتاه و دراز مدت به جامعه ضربه بزنند و بهر حال کارکردهای اجتماعی را دچار وقفه و مشکل نند.
اما چه راهی برای آن وجود دارد که جامعه ای دچار این سردرگمی های هویتی و در نهایت فروپاشی فرهنگی نشود؟

پاسخ این پرسش بسیار مشکل است و بستگی زیادی بدان دارد که از چه جامعه ای و در چه دورانی سخن می گوئیم. امروزه جوامع جهان سومی که مدرنیته در آنها پدیده ای وارداتی است و در سطح اجتماعی درونی نشده است، بدترین موقعیت را در این زمینه دارند  و بیشتر از دیگر جوامع در معرض تهدید خطرات این گونه فروپاشی ها قرار دارند.

بنابراین نخبگان این جوامع و به ویژه روشنفکران باید با توجه به این نکته، کنش های اجتماعی و  میان کنش های بین خود  و میان خود و جامعه و سایر نخبگان از جمله نخبگان سیاسی را تنظیم کنند. خطر فروپاشی فرهنگی خطری جدی است و این گونه فروپاشی می تواند در رابطه با فروپاشی اجتماعی و سیاسی رابطه علی داشته باشد و پیش یا پس از آنها قرار بگیرد. اما عموما با آنها رابطه ای چرخه ای دارد.
سرانجام به این نکته اساسی برای جامعه ای چون جامعه خودمان نیز اشاره کنیم که وجود  عناصر تمدنی و فرهنگی  کهن به صورتی متناقض می توانند هم  نقش مانعی بر سر راه فروپاشی فرهنگی داشته باشند و هم برعکس این فروپاشی را تشدید کرده و شتاب دهند. 

  دلیل این امر آن است که عناصر تمدنی کهن دارای قابلیتی ذاتی برای تفسیر پذیری و دستکاری شدن دارند، بنابراین در نهایت این فرآیند می تواند هم در یک جهت و هم در جهت معکوس به کار گرفته شود. برای نمونه در کشور خود ما عناصر باستانی تمدن ایرانی تا کنون هم دستمایه نگاهی روشن تر و عمیق تر به آینده بوده اند و هم عاملی برای خیال بافی های مخرب نسبت به گذشته. انتخاب در نهایت با خود کنشگران اجتماعی بر می گردد، البته  انتخابی که بستگی زیادی  به درجه هوشیاری و درک واقعی آنها از جهان و نیازهای  کنونی و آتی جامعه در رابطه با جهان دارد.

انسان شناسی و فرهنگ

وزارت آموزش‌وپرورش قادر به اجراي فاز دوم براي همه واجدين شرايط نيست و عملاً نظام کامل رتبه‌بندي در سال ۹۶ محقق خواهد شد/ از سخنان فاني و مديرانش اين گونه استباط می‌شود که وزارت آموزش‌وپرورش قادر به اجراي فاز دوم براي همه واجدين شرايط نيست و عملاً نظام کامل رتبه‌بندي در سال ۹۶ محقق خواهد شد/ در حالي که اجراي فاز دوم طرح رتبه‌بندي در هاله اي از ابهام قرار گرفته است و هنوز جزييات اجراي فاز دوم اين طرح و نحو ارزيابي صلاحيت حرفه‌ای معلمان اعلام نشده است و بخشنامه‌ای در خصوص نحوه اجراي مرحله دوم به ادارات ارسال نشده است مشخص نيست تعداد واجدين رتبه بندي در سال جاري بر اساس کدام سند و مدرک به دست آمده است/ اجراي ناقص طرح رتبه‌بندي به خاطر ضعف برنامه‌ريزی، بی‌تدبيری وزارت نشينان و محدود بودن به عده‌ای محکوم به شکست خواهد بود/ به نظر می‌رسد اجراي فاز دوم « طرح به اصطلاح رتبه‌بندي معلمان » صرفاً يک بازي رسانه‌اي براي وزير و دولت يازدهم است

برای تهیه یک پروژه مهر آبدار و راحت الحلقوم چه موادی لازم است/ مواد لازم برای یک عدد پروژه مهر فرم پسند استاندارد وزارتخانه/ 5 تا معلم ترجیحا آروم و مودب و مسئول پسند/ اقدامات آزمایش و خطا و  کارهای موش و خوکچه ای خود را توجیه کنند و از مسئولیت کارهایشان مبرا باشند/ با این حرف گویی که آب سرد بر آتش گرم شان ریخته شده باشد چنان آرام شدند که 22 تومن را فراموش کردند/ تو معلمی به عوض اینکه از مشکلات معیشت و بدبختی معلم و حقوق کم و سختی کار حرف بزنی داری قصه شهرداری و معاینه دله روغن به هم می بافی و از ترافیک و طرح می گویی/ زندگی ما ایرانی ها مثل یک کتاب 70 صفحه ای است که 60 صفحه اش مقدمه است و ده صفحه اش اصل مطلب/ یک راست بفرستند گورستان مشروط بر آنکه هزینه تقبیر و تغسیل و تکفین و تدفینم را بدهند البته از پول خودم که در صندوقچه ذخیره آخرتم است/ آن بینوا زن عمو بیماری اعصاب را اصلا بیماری نمی دانست و شاد بود و شنگول که از اعصاب است

فارس

       روزهـای گـرم تـابـستـان گـذشـت              

      بـوی شرجی بوی نخلسـتان گـذشـت

         هـم طبـیعت جـامه اش رنـگین شده          

         هـم هـوای شـهر عـطرآگـیـن شـده        

          فـصـل زیـبـای دگـر آغـاز شــد                     

        مـدرسـه بـا شـادمـانی بـاز شــد

        کـودکـان در شـور و حـالِ مـدرسـه              

      دفـترِ مـشـق و حـساب و هـنـدسـه         

       روزهـای خـاطـرات خـوب و نـاب                   

      بـا خـریـد دفـتـر و کـیـف و کـتـاب 

       دیدن ِ  شــور و نـشـاط  کـودکـان                    

      خـاطـراتـی  زنـده کـرد در یـادمـان

      ذهـن مـن لـبـریز شـد از خـاطـره                   

      بـازی الا کــلـنـگ و سُــرسُــره

     مـشـق و امـلا هـمـچنـان در یـادِ ما              

     پـایِ تـخـته لحـظه هـای شـادِ  مـا

     گرچه جایِ  مـا هـمـیشه تنـگ بـود           

    همکلاسی یـک دل و یـک رنـگ بـود

        شـادمـان بـودیـم از شـادی  هـم             

     فـارغ از سـود و زیـان و بـیـش و کـم

    درس « بابا آب » من دارم بـه یـاد                  

    آن نـوا و زیـر و بـم ها یـاد  بـاد

     خالـه مرجانـی چه خـوب و مـهربـان          

     گـشتـه بـا مـرغ و خروسـی هـمـزبـان

      آن دگـر دهـقـان فـداکـاری نـمـود                 

   جـان خود بـر آتـشی جـاری نـمـود

        درس مـردی داد و هـم ایـثـار را                 

       تـا بــیـامـوزیـم مـا ایـن کـار را

        زنـگِ انـشا شـور و حـالی داشـتـیم            

        واژه هـا را زنـده مـی پـنـداشتـیـم

        واژه هـای مـا لـطـیـف و سـاده بـود              

        جـملـه ها در ذهـنِ مـا آمـاده بـود

         صـحـبتِ مـا بـی ریـا و رنـگ بـود              

       شعـرهـامـان شاد و خوش آهنگ بود

          از مـعلّـم درس هـا آمـوخـتـیـم           

         تـا چـراغ مـعـرفـت افــروخـتیـم

          درس او مِـهـر و صـفـا و سـادگـی                 

          در کـلامـش پـاکــی و آزادگــی

        انـدک انـدک کـودکی پـایـان رسـید                

        آن صـفـا و سـادگـی شـد نـاپـدیـد 

           درس بـابـا  آب داد از یـاد رفـت                  

       شـور و حـال کـودکی بر بـاد رفـت  

       بـاغ هـای سـبـز و رنـگـیـن خـیـال                

          یـکـسـره شـد آرزوهـای مُـحـال             

         کـودکی هـا دور شـد از جـمـع  ما                   

         مـا هـنـوز در حسـرت آن روزهـا

      کـاش مـی شـد  تـا بـگـویـم انـدکـی                 

       دل شـده تـنـگ از بـرای کـودکـی

  با شروع سال تحصيلي دوباره جنب و جوش به خيابان ها برمي گردد و يك بار ديگر تلاش میليون ها نفر براي يادگيري و ياد دهي و تعليم و تربيت آغاز مي شود. نيك مي دانيم چنانچه آموزش و پرورش در انجام رسالت خويش موفق باشد، جرم، بزه كاري، اعتياد، طلاق و بسياري از ناهنجاري هاي اجتماعي كاهش خواهند يافت و از طرفي هنجارها و ارزش هاي مورد قبول جامعه تقويت خواهند شد.

در واقع آموزش و پرورش كارخانه اي است كه محصول آن انسان مي باشد. لذا هر چقدر سرمايه گذاري در اين كارخانه بيشتر و بر اساس طرح و برنامه باشد محصولات اين كارخانه از كيفيت بالاتري برخوردار خواهند بود.
اما متاسفانه  در كشورهاي جهان سوم و از جمله كشور ما، نهاد آموزش و پرورش به عنوان سازماني مصرفي قلمداد مي شود و همه سعي دولت ها در كاهش هزينه هاي آن مي باشد. با چنين رويكردي است كه غالب كاركنان آموزش و پرورش در كشور ما با مشكلات عديده ي مالي دست و پنجه نرم مي كنند و آن گروه خيلي كوچك هم كه وضع مناسب مالي دارند از طريق داشتن شغل دوم سعي كرده اند زندگي خانواده خود را بهبود بخشند. اكثر معلمان ايران به جاي آنكه تمركزشان بر دانش افزايي و ارائه راهكارهاي آموزشي و پرورشي مطلوب به شاگردانشان باشد، بايد وقت و انرژي خود را صرف تأمين نيازهاي اوليه خود و فرزندانشان در ساعات بيكاري كنند.
 دولت ها هم يكي  پس از ديگري به وعده و وعيد بسنده كرده و هيچ كار عملي در جهت رفع مشكلات، صورت نگرفته و اقدامات انجام شده هم در مقابل ظلم روا شده به معلمان ناچيز بوده است. گرچه متوجه ركود اقتصادي و پايين بودن بهاي نفت و مشكلات فراواني كه گريبان كشور را گرفته است مي باشيم اما لازم است دولتي كه تدبير و اميد نام گرفته است در باقي مانده عمر خود با درايت، اقدام به حل مشكل معلمان كند و به اين ترتيب نامي ماندگار از خود بر جاي بگذارد.

دولت به عنوان كارفرماي كاركنان خود مي بايست نگاهي پدرانه به كاركنانش داشته باشد و حل مشكلات معيشتي آنها را در اولويت برنامه هاي خود قرار دهد.

لازم به يادآوري نيست كه براي تربيت نسلي مسئوليت پذير، قانون مند، منضبط، متدين به معني واقعي و .... نياز به معلميني داريم كه تنها دغدغه آنها تربيت آينده سازان جامعه بر اساس الگوهاي درستِ تعريف شده باشد و بي ترديد انتظار مطالعه و تحقيق و ارائه شيوه هاي نوين آموزشي و راهكارهاي مدرن پرورشي از معلمي كه ذهنش مشغول چگونگي تأمين نيازهاي اوليه ي خانواده اش مي باشد نابه جاست.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

   تعاریف
مغالطه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مُغالِطِه، سَفسَطه یا مَغلَطِه (به پارسی سره: دُژفرنود) استدلالی است که از نظر علم منطق به یکی از دلایل زیر نادرست باشد:
نخست آن که دست‌کم یکی از مقدمات گزاره نادرست باشد؛
دوم آنکه مقدمات گزاره، متضمن نتیجهٔ گزاره نباشد.
مغالطه جزئی از برهان است که به طور قابل اثباتی در منطق آن ایراد وجود دارد و بنابراین کلِ برهان را نامعتبر می‌سازد. مغالطه ممکن است برای وارونه کردنِ حقیقت (ها) به کار رود.
مغالطه‌گر کسی است که از روی استدلال نادرست به یک نتیجهٔ درست یا نادرست رسیده‌ است و ممکن است آن نتیجه را برای نتیجه‌گیری‌های دیگری هم به کار گیرد. به گفته مهرزاد خرادآذر خلاصهٔ تعریف مغالطه – که از واژه عربی غلط مشتق شده است – استدلالی است که درآن فساد معنوی وجود داشته باشد، و تفاوت سَفسَطه‌گر با مَغلَطه‌گر در آن است که اولی نادانسته مرتکب اظهار برهان مبتلا به انحراف می‌شود و دومی دانسته و برپایهٔ اصول تغلیط به سوی استنتاج منطبق با مقصود خود می‌گراید.

در روزهایی که به انتخابات نزدیک می شویم بازی درصدها جانی دوباره گرفته است. در ابتدا وزیر آموزش و پرورش در خصوص افزایش 67 درصدی میانگین حقوق فرهنگیان طی ۲ سال گذشته، گفت و اکنون دوباره با بیان عدد 85 درصدی، بار دیگر معلمان ر از خود رنجیده خاطرتر کرد.
براساس این آمار بر آن شدم تا یک بار برای همیشه، با بررسی احکام خود واقعیت این درصد ها را روشن نمایم.

در زیر جدولی رسم شده که مبالغ احکام بنده طبق سنوات مربوطه را در نشان می دهد.


توضیحات: افزایش بیشتر نسبت به نرخ مصوب در سال 92 ، به علت ارائه مدرک فوق لیسانس می باشد .

همان طور که در جدول بالا مشاهده می کنید افزایش سنواتی تمام کارمندان دولت بر اساس نرخ مصوب دولت از سال 1392 تا 1395 شامل 71 درصد افزایش می باشد. اگر این رقم را از 85 درصد نقل قول شده وزیر کم کنیم عدد باقی ماند 14 درصد می باشد نه 85 درصد که اگر مبنا بر افزایش 85 درصدی بدون محاسبه افزایش مصوب برای تمام کارکنان دولت بود حداقل هر معلم می بایست دو تا سه میلیون تومان افزایش حقوق طی سه سال اخیر داشت.
جناب وزیر فراموش کردید 71 درصد این افزایش حقوق که بر اثر تورم بوده شامل تمام کارمندان دولت شده است اما هیچ کدام از وزرای آنها بلندگو به دست نگرفته و این رقم را که حق مسلم و مصوب دولت بوده را با منت اعلام نکرده اند.

جناب وزیر !

بهترین نمونه در این دوره برای مقایسه با شما وزیر زحمت کش بهداشت می باشد. ایشان توانست به حق سهم خوبی از دولت برای مجموعه کارکنان خود کسب کند؛ پزشک زحمت کشی که در سال 91 در محروم ترین منطقه نهایتا 3 میلیون تومان دریافتی داشت در سال 95 حدودا به 14 میلیون تومان رسانده شده است.

در وزارت بهداشت کارانه های خاصی برای کل مجموعه در نظر گرفته شد. علاوه بر آن مناطق محروم به درستی تعریف شد تا سهم دریافتی کارکنان این وزارت خانه هر چه بهتر افزایش یابد ؛ مثلا طبق تعریف آموزش و پرورش من در منطقه برخوردار قرار دارم یعنی منطقه یک که شامل هیچ امتیازی نمی شود اما طبق تعریف وزارت بهداشت مرکز شهرستان محل زندگی من منطقه 3 می باشد و طبق تعریف وزارت بهداشت منطقه 3 جزء محروم ترین مناطق است. این بماند که من به مدت 10 سال در دور افتاده ترین روستاها ( نه مرکز شهرستان) بدون هیچ وسیله ی نقلیه سازمانی و یا حق ایاب ذهابی تردد کردم.
شما اگر جای ایشان بودید با این افزایش 500 درصدی حقوق از سال 92 تا 95 چه می کردید؟
علاوه بر این اگر یک کارمند در هر یک ارگان دولتی در سال 92 مبلغ 3 میلیون تومان دریافتی داشت اکنون 5 میلیون 550 هزار تومان طبق گفته شما و طبق افزایش مصوب 5 میلیون 130 هزار تومان دریافتی دارد.
پس جناب وزیر بدانید و آگاه باشید منتی بر ما معلمان ندارید!
نهایت کاری که به شخصه برای من صورت گرفته یک افزایش کمتر از 18 درصد آن هم نسبت به حقوق خودم در سال گذشته بوده است نه نسبت به سایر کارمندترها.
جهت اطلاع نه تنها وضع ما بهتر نشده بلکه در سال 92 نزدیک 15 درصد و درسال 93 هم 15 درصد یعنی مجموعا 30 درصد بر عقب ماندگی ما نسبت به تورم رسمی کشورافزوده شده است.

شما چه کردید جناب وزیر ؟
چرا حق تحصیل به مقاطع بالاتر را به خاطر افزایش ناچیز حقوق بی اثر کردید ؟
چرا حق مرزی را هم فقط شامل روستاهای لب مرز کردید و اکثر شهرستانهای مرزی را از این امتیاز محروم کردید؟
جناب وزیر !

به جای بازی با درصد ها بفرمایید در قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران برای وزارت آموزش و پرورش چه کردید؟

یا بفرمایید معلمان در آغاز مهر دلشان به چه چیزی خوش باشد ؟

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید