گروه گزارش/
« صدای معلم » در 27 شهریور ماه 97 در گزارشی نسبت به حذف گروه های آموزشی در مناطق و نواحی با چراغ خاموش هشدار داد . ( این جا )
در این گزارش آمده بود :
" هر چند عملکرد نادرست ، ناقص و غیراثربخش بسیاری از این گروه های آموزشی که حتی قادر به یک ارتباط گیری ساده با معلمان در یک حوزه محدود نبوده اند موجب گردیده است تا اهدافی که برای این گروه های علمی و تخصصی تدوین شده اند تحقق پیدا نکند و متاسفانه جایگاهی برای گروه های آموزشی به عنوان " نهاد منتخب معلمان " تعریف و تبیین نگردد . انتصاب سر گروه ها توسط مدیران مناطق آنان را غیرپاسخ گو و مسئولیت گریز هم کرده است
گزارش ها و اخبار رسیده به « صدای معلم » حاکی از آن است با توجه به کمبود شدید معلم و سونامی بازنشستگی قرار است تا معلمان شاغل در گروه های آموزشی به مدارس رفته و اگر نیرویی مازاد بود در گروه های آموزشی ادامه کار دهد .
اگر چه این موضوع به صورت مکتوب و یا مستند به مناطق و یا نواحی ارسال نشده است اما این اقدام نانوشته ؛ ته مانده کیفیت آموزشی را در این نظام آموزشی ناکارآمد مورد تهدید جدی قرار داده و امید به اصلاحات و تحول آموزشی را از بین خواهد برد .... "
شنبه 31 شهریور مدیر صدای معلم در نشست ویژه خبری وزير محترم آموزش و پرورش که به مناسبت آغاز سال تحصیلی و اعلام اهم برنامههای سال جدید با حضور خبرنگاران در مدرسه تاریخی و ماندگار " دارالفنون " برگزار شد در بخشی از پرسش های خود نسبت به وضعیت گروه های آموزشی هشدار داد . ( این جا )
در این گزارش مدیر صدای معلم خطاب به وزیر آموزش و پرورش چنین گفت :
" نسبت به حذف و اجرا نشدن مواد این آیین نامه به ویژه ماده 5 و نبود انتخابات آزاد برای انتخاب سر گروه هشدار می دهم .
به گروه های آموزشی در جریان سونامی کمبود معلم در آموزش و پرورش کاری نداشته باشید و دموکراسی را در نهادهای منتخب معلمان اجرا کنید ... "
خوشبختانه آقای بطحایی به قول خود عمل کرد و صدای معلم در این مورد از ایشان تشکر و قدردانی می کند اما مساله اصلی همچنان پا برجاست .
« صدای معلم » بر این باور است که گروه های آموزشی در جایگاه خود قرار نداشته و نماینده واقعی معلمان نیستند .
حتی انتصاب سر گروه ها توسط مدیران مناطق آنان را غیرپاسخ گو و مسئولیت گریز هم کرده است .
متاسفانه گروه های آموزشی در بین معلمان جایگاهی ندارند و حضور و یا عدم حضور آنان در نظام آموزشی در حال حاضر تفاوتی ندارد .
تنها راه برای خروج از این وضعیت اجرای کامل آیین نامه گروه های آموزشی و تربیتی است .
ماده 5 این آیین نامه در مورد انتخاب سرگروه ها به صراحت می گوید : ( این جا )
" سرگروه های آموزشی توسط معلمان هم گروه خود در سطح ادارات مناطق و استان ها برای مدت دو سال ( قابل تمدید برای یک دوره دیگر ) انتخاب می شوند و حسب مورد با ابلاغ رسمی رئیس آموزش و پرورش منطقه / مدیر کل آموزش و پرورش استان یا معاونان آموزشی ذی ربط در منطقه و استان فعالیت می کنند ."
« صدای معلم » به جد از وزیر آموزش و پرورش می خواهد تا بر اجرای " انتخابات آزاد " برای تعیین نمایندگان واقعی معلمان برای تشکیل هسته های علمی و تخصصی نظارت کافی و وافی داشته باشد .
« صدای معلم » از آقای بطحایی می خواهد تا در کنار ارسال لایحه رتبه بندی معلمان به هیات دولت و مجلس که البته انتقادات جدی بر آن وارد است نسبت به تاسیس منطقی و جامع " سازمان نظام معلمی " که از اهم برنامه وزیر آموزش و پرورش در هنگام اخذ رای اعتماد در مجلس شورای اسلامی بوده است اقدام جدی به عمل آورد .
اصلاحات در نظام آموزشی با همراهی " معلمان " امکان پذیر است و حفاظت و پاسداشت از نهادهای منتخب معلمان نخستین گام برای " جلب اعتماد " و گشودن " امید " برای تحقق این مهم است .
پایان گزارش/
گروه گزارش/
شنبه 31 شهریور نشست ویژه خبری وزير محترم آموزش و پرورش به مناسبت آغاز سال تحصیلی و اعلام اهم برنامههای سال جدید با حضور خبرنگاران در مدرسه تاریخی و ماندگار " دارالفنون " برگزار شد .
در این نشست سید محمد بطحایی 53 دقیقه به ارائه عملکرد و دستاوردهای خود در یک سال اخیر پرداخت .
سپس خبرنگاران به ترتیب ثبت نام در برگه ورود به طرح پرسش های خود پرداختند .
« صدای معلم » نیز در این نشست پرسش های را مطرح کرد که به همراه پاسخ های وزیر آموزش و پرورش منتشر می گردد .
صدای معلم - گروه گزارش/
یکشنبه 4 شهریور نمایشگاه دستاوردها و عملکرد یکساله وزارت آموزش و پرورش در دولت دوازدهم با حضور خبرنگاران ، وزیر آموزش و پرورش و مسئولان ستادی و اداری در دبیرستان ماندگار البرز برگزار گردید .
در ابتدای این مراسم « سید محمد بطحایی » به دفاع از عملکرد یک ساله خود به عنوان " وزیر آموزش و پرورش " پرداخت .
در این نمایشگاه معاونت ها و دوایر ستادی هر یک جداگانه به ارائه کارنامه و عملکرد خود پرداختند .
در بخش های پیشین گفت و گوی دانش آموزان البرزی و صدای معلم در مورد عملکرد وزیر آموزش و پرورش ، پرسش و پاسخ با معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش ، پرسش و پاسخ با رئیس آموزش و پرورش استثنایی ، متن کامل سخنان وزیر آموزش و پرورش و پرسش و پاسخ با رئیس دانشگاه فرهنگیان منتشر گردید .
در این قسمت پرسش و پاسخ مدیر صدای معلم با « علی باقر زاده » منتشر می گردد .
همان گونه که پیش تر نیز آمد ( این جا ) ؛ رئیس سازمان نهضت سوادآموزی در این نشست رسانه ای حدود 15 دقیقه تاخیر داشت .
کل زمان پرسش و پاسخ یک ساعت بود .
رئیس سازمان نهضت سوادآموزی 19 دقیقه سخنرانی کرد .
ساعت شروع نشست 30 / 10 بود و نشست در ساعت 23 / 11 پایان یافت .
با این که بر خلاف اکثر خبرنگاران که پرسشی در این زمینه نداشتند « صدای معلم » 10 پرسش را که ماحصل مکاتبات و گفت و گو با آموزش دهندگان سواد آموزی بود را تدارک دیده بود .
مجری این مراسم که آقای نجات بهرامی بود فقط اجازه طرح یک پرسش را داد .
رئیس سازمان نهضت سوادآموزی نه بابت تاخیر خود از حاضران عذرخواهی کرد و نه معاون رسانه ای چنین کاری را انجام داد.
این نشست 7 دقیقه زودتر از موعد مقرر هم به پایان رسید .
صدای معلم - گروه گزارش/
یکشنبه 4 شهریور نمایشگاه دستاوردها و عملکرد یکساله وزارت آموزش و پرورش در دولت دوازدهم با حضور خبرنگاران ، وزیر آموزش و پرورش و مسئولان ستادی و اداری در دبیرستان ماندگار البرز برگزار گردید .
در ابتدای این مراسم « سید محمد بطحایی » به دفاع از عملکرد یک ساله خود به عنوان " وزیر آموزش و پرورش " پرداخت .
در این نمایشگاه معاونت ها و دوایر ستادی هر یک جداگانه به ارائه کارنامه و عملکرد خود پرداختند .
در بخش های پیشین گفت و گوی دانش آموزان البرزی و صدای معلم در مورد عملکرد وزیر آموزش و پرورش ، بخش نخست و پایانی پرسش و پاسخ با معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش و پرسش و پاسخ با رئیس آموزش و پرورش استثنایی منتشر گردید .
در این قسمت متن کامل سخنان « سیدمحمد بطحایی » وزیر آموزش و پرورش تقدیم شما می گردد .
گروه گزارش/
یکشنبه 4 مرداد نمایشگاه دستاوردها و عملکرد یکساله وزارت آموزش و پرورش در دولت دوازدهم با حضور خبرنگاران ، وزیر آموزش و پرورش و مسئولان ستادی و اداری در دبیرستان ماندگار البرز برگزار گردید .
در ابتدای این مراسم « سید محمد بطحایی » به دفاع از عملکرد یک ساله خود به عنوان " وزیر آموزش و پرورش " پرداخت .
در این نمایشگاه معاونت ها و دوایر ستادی هر یک جداگانه به ارائه کارنامه و عملکرد خود پرداختند .
در بخش های پیشین گفت و گوی دانش آموزان البرزی و صدای معلم در مورد عملکرد وزیر آموزش و پرورش ، بخش نخست پرسش و پاسخ با معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش منتشر گردید .
در این قسمت پرسش و پاسخ صدای معلم و مجید قدمی رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور منتشر می گردد .
گروه گزارش/
مطابق برنامه اعلام شده توسط مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش قرار بر این بود چهارشنبه 7 شهریور ماه از ساعت 30 /11 فاطمه مهاجرانی رئیس مرکز ملی پرورش استعدادهای درخشان و دانش پژوهان جوان در نشست رسانه ای شرکت کرده و به پرسش های اصحاب رسانه پاسخ بگوید .
اما ایشان در این نشست شرکت نکرد .
توضیحی در مورد علت عدم شرکت ایشان نیز به صورت رسمی اعلام نگردید .
پس از برگزاری آزمون مدارس سمپاد انتقادهای فراوانی به مدیریت این مرکز در قالب یادداشت ، گزارش و... در صدای معلم مننتشر گردید اما مسئولان این مرکز هیچ گاه پاسخ گو نبودند .
همچنین صندوق ذخیره فرهنگیان با وجود آن که دارای غرفه در این نمایشگاه بود اما هیچ یک از مسئولان این موسسه در نشست رسانه ای شرکت نکردند .
نمایشگاه دستاوردها و عملکرد یکساله وزارت آموزش و پرورش در دولت دوازدهم از یکشنبه 4 شهریور آغاز به کار کرد و شنبه دهم به کار خود پایان خواهد داد .
« صدای معلم » در نخستین روز افتتاح این نمایشگاه از عدم اختصاص غرفه ای به " حقوق شهروندی " انتقاد کرده بود . (این جا )
پایان گزارش/
صدای معلم - گروه گزارش/
همان گونه که پیش آمد ( این جا ) ؛ سه شنبه شانزدهم مرداد ماه نشست هم اندیشی : بررسی نیازها ، چالش ها و فرصت های پیش روی دختران دهه هشتاد با رویکرد " دوستی و گفت و گو " در محل " باشگاه فرهنگیان تهران " به همت دفتر امور زنان وزارت آموزش و پرورش برگزار شد .
در این نشست که نماینده مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری ، معاون آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش ، مشاور حقوق شهروندی وزیر آموزش و پرورش ، نمایندگانی از آموزش متوسطه مناطق شهر تهران ، مشاور امور زنان مناطق ، آیسسکو ، یونیسف ، مشاور امور زنان وزیر آموزش و پرورش ، نماینده سازمان پژوهش و برنامه ریزی درسی ، معاون مرکز امور بین الملل ، مدیر کل پیش دبستانی و دبستان معاون آموزش ابتدایی ، مدیر آموزش و پرورش منطقه 10 تهران و نمایندگانی از مدرسه حنان حضور داشتند حول موضوع " گفت و گو " و آسیب های آن به طرح موضوع و گفت و گو پرداختند .
در این بخش ، قسمت آخر سخنان « علی زرافشان » به صورت مشروح منتشر می گردد .
صدای معلم - گروه استان و شهرستان ها/
دوشنبه 7 اردیبهشت ماه 1394 و پس از انتشار " نامه آموزگاران منطقه شهریار به معاونت آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش " در صدای معلم ( این جا ) ؛ قرار بود مسئولان این اداره جوابیه و یا پاسخی برای این رسانه ارسال کنند .
اما این جوابیه هیچ گاه ارسال نگردید .
تنها واکنش این اداره تهدید مدیر صدای معلم و نیز احضار برخی معلمان به اداره آموزش و پرورش شهریار برای ادای برخی توضیحات بود .
این که اساسا چه کسی و یا کسانی نامه را نوشته اند !
« علیرضا کمرئی » مدیر کل وقت اداره کل آموزش و پرورش شهرستان های تهران علی رغم در جریان موضوع قرار گرفتن اقدام خاصی برای حل مساله انجام نداد .
فردی که قرار است در سمت مدیرکل ارزیابی وپاسخگویی به شکایات آموزش و پرورش حلال مشکلات و مسائل عدیده این دستگاه پر مساله باشد ...
« آموزشگاه علمی راضیه » علی رغم کسب افتخارات داخلی و بین المللی ( 1 ) توسط مسئولان اداره آموزش و پرورش شهریار مورد بی مهری قرار گرفته است .
« مرتضی آقایی » در این مورد به صدای معلم می گوید :
" آموزشگاه علمی راضیه در سال ۱۳۹۲ پس از اخذ مصوبه شورای نظارت و تحویل کلیه مدارک راه اندازی با اداره آموزش و پرورش شهریار با هدف استعداد یابی در مناطق محروم راه اندازی گردید .
هدف پیدا کردن استعدادهای منطقه در زمینه های ریاضیات و علوم پایه و رباتیک بوده است . بعد از دو سال فعالیت و قبولی ۱۰۰ درصد دانش آموزان آموزشگاه در آزمون ورودی مدارس تیزهوشان ما را مجبور به تمرکز و سرمایه گذاری بر روی استعدادهای ناب ریاضیات منطقه کرد و بدین ترتیب در اولین قدم در لیگ علمی پایا (بزرگترین لیگ علمی جهان اسلام با شرکت بیست تیم خارجی ) موفق به کسب مدال طلا در بین کل مدارس تیزهوشان و تیم های شرکت کننده خارجی شدیم و در سال بعد هم موفق به کسب مدال نقره لیگ شدیم .
بعد از این موفقیت به فکر کسب افتخارات جهانی افتادیم و در نهایت طی مکاتبه با سازمان مسابقات ریاضی جهانی مجوز شرکت در مسابقات ریاضی جهانی ویتنام را در سال ۱۳۹۶ به دست آوردیم و در نهایت پس از رفتن به ویتنام و شرکت در مسابقات ریاضی موفق به اخذ دو مدال نقره جهانی و سه مدال برنز و هفت مدال مریت شدیم .
" خرید اعتماد کار سختی است. پس ما باید تلاش کنیم که این سختی را بپذیریم. اگر من پذیرش توانمندی این سختی را دارم باید مسئولیت را بپذیرم و اگر پذیرش این توانمندی را نداشته باشم این ظلم است. ما باید آستانه تحمل مان را بالا ببریم " « آقایی » در ادامه ضمن گلایه از مسئولان ادامه می دهد :
" در تاریخ دهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۷ در حال یکه مشغول آماده سازی تیم مسابقات ریاضی اموزشگاه راضیه در مقطع ششم ابتدایی بودیم ، آقای کوچکی مدیر حراست آموزش و پرورش شهریار وارد آموزشگاه شده و با الفاظی تند و تهدید که شما مجوز ندارید و چرا کلاس مختلط برگزار می کنید اقدام به تهدید پرسنل آموزشگاه کردند و گفتن دفعه بعد همه را بازداشت می کنند و اقدام به عکسبرداری از کلاس ششم ما کردند .این اقدام ساعت هفت شب انجام شد و فردا عکس ها چاپ و راس ساعت هشت صبح در جلسه شورای نظارت آموزش و پرورش شهریار مطرح و ده صبح نامه پلمب ما زده شد .بدون اینکه دفاعیات ما را بشنوند .بعد از این امر یک ماه است که هر روز مراجعه می کنیم و نه تنها نگذاشتند که ما به مسابقات کره جنوبی برویم بلکه آقای کوچکی چندین بار به صاحب ملک اموزشگاه راضیه مراجعه کرده و درخواست تخلیه ملک ما را به صاحب ملک دادند .
آقای کوچکی رییس حراست شهریار حتی بنده را نیز تهدید کردند که اجازه نخواهد داد که دیگر در شهریار کلاس برگزار کند .
سوال ما این است که مگر می شود یک نفر اختیار و قدرت بیکران داشته باشد و ما را سه ماه پلمب نماید ؟ "
« رئیس مرکز حراست وزارت آموزش و پرورش » در گفت و گوی حضوری با صدای معلم در 17 اردیبهشت ماه 1396 چنین گفت : ( این جا )" : تنها واکنش این اداره تهدید مدیر صدای معلم و نیز احضار برخی معلمان به اداره آموزش و پرورش شهریار برای ادای برخی توضیحات بود .
این که اساسا چه کسی و یا کسانی نامه را نوشته اند !
خرید اعتماد کار سختی است. پس ما باید تلاش کنیم که این سختی را بپذیریم. اگر من پذیرش توانمندی این سختی را دارم باید مسئولیت را بپذیرم و اگر پذیرش این توانمندی را نداشته باشم این ظلم است. ما باید آستانه تحمل مان را بالا ببریم ، در نهایت می توانیم به ماموریت مان برسیم و رضایت معلمان را جلب کنیم که رضایت خدا در رضایت معلمان است و شکی در این زمینه نیست و نظام هم همین را می خواهد.
مسئولین و دوستان قبلی تلاش زیادی داشتند و با شعار خوبی آمدند ؛ "حراست دانش بنیان"و زمینه خوبی هم فراهم آوردند و فضای خوبی ایجاد کردند. ما دنبال امنیتی کردن فرهنگ نیستیم این صدمه می زند ... "
حال پرسش صدای معلم از بالاترین مقام حراستی در وزارت آموزش و پرورش آن است که چه کسی بر رفتارهای سلیقه ای و حتی غیرقانونی این مسئولان نظارت می کند ؟
آیا این مسئولان خود را موظف به پاسخ گویی در برابر رفتار و عملکردشان می دانند ؟
« صدای معلم » آمادگی خود را برای پاسخ و اقناع افکار عمومی اعلام می نماید .
لازم به ذکر است مستندات در صدای معلم محفوظ است .
( 1 )
پایان گزارش/
مقدمه
کلاس اولی ها در دوره ابتدایی از سر و کول معلم بالا می روند. تا می خواهی پاسخ یکی را با صبر و حوصله و دقت بدهی ، نفر دوم می آید . بعد همین طور نفرات بعدی . فقط دو سه نفر بر روی صندلی می نشینند و مابقی سر پایند. تذکر معلم با نواختن آهنگ ناخوشایند خودکار و گاه خط کش بر روی میز نیز دانش آموزان را بر روی صندلی خود نمی نشاند و آنان همچنان بی نظم اند؟ اما چرا ؟ آنان چون کودک هستند به جز حرکت در کلاس نمی توانند خود را نشان دهند یا چنین تصور می کنند اما دانش آموزان پایه های بالاتر از ابزارها و رفتارهای روانشناسانه یا اجتماعی دیگری برای خود نشانی عمل می نمایند چون زدن لبخندی ملیح برای معلم خود یا خوب درس خواندن ،
دیده شدن ، مطرح شدن ، حسادت و..... این ها رفتارهای ذاتی است که افراد با حرکات ظاهری خود قصد رسیدن بدانها را دارند. سرشت آدمی به نحوی است که رفتار یا رفلکس او درارتباط با دیگران به سوی جذب شدن حرکت می کند . کودکان 5 تا 7 سال در کلاس درس آرام و قرار ندارند (در پیش دبستانی هم همین طور است) چون می خواهند دیده شوند، مورد توجه قرار بگیرند، تمجید شوند، تأیید شوند ، تشویق شوند و.....
من شخصا عقلم هم نمی رسید که روزی خطاب به وزیر انتقاد کنم یا خرده بگیرم چون مرتبتی دست نیافتنی داشتند یا حداقل در رژیم گذشته چنین بود و ما چنان فکر می کردیم ، ما این جسارت را در سایۀ همین سایت صدای معلم و مدیریت آن به دست آورده ایم
دردمندی معلمان
دل ما معلم ها از آموزش و پرورش خیلی پُر هست. عمر و جوانی خود را سپری ساخته ایم اما تاکنون شرایط مساعد زندگی و شغلی برایمان فراهم نشده است. خیلی ها با حداقل برخورداری از حقوق از این دنیا رخت بر بسته اند و هرگز روی آسایش را ندیده اند. از تحقیر اجتماعی شغل مان به ستوه آمده ایم. از نامکفی بودن سطح زندگی مان برای تأمین خوراک و پوشاک و رفاه اعضای خانواده و یا پذیرایی از خویشان خود در زیر چرخ های ناعادلانه اقتصاد له گشته ایم. امروز دیگر دانش آموز نیز ما را باور ندارد،اعتماد او نیز همانند اعتماد جامعه از ما سلب گردیده است. دیگر جوانان برای پیوستن به دانشگاه فرهنگیان سرو دست نمی شکنند چون تردیدهایی دارند ، به جای پیش به سوی سعادت و رضایت مندی ، روز به روز سیر قهقرایی می پیمائیم و متأسفانه ارزش و منزلت تعلیم و تربیت نیز با ما در باتلاق بی خردی فرو می رود.
در گذشته اگر ترک تحصیل دانش آموزان به دلیل عصبیت های فرهنگی یا جهل و بیسوادی و فقر بود امروز بر اساس دلزدگی متزایدی از سرنوشت علم و آموزش و موقعیت دانش آموز و معلم در جامعه نشأت می گیرد. فقط یک فاکتور مطلوب و خوشایند برای شغل معلمی در این جامعه باقی نمانده است و بدتر آن که نه یک مسئول پاسخگوی توانمند برایمان وجود دارد و نه حمایتی از سوی قانون. نه زیاد بودن تعدادمان دلیل بر توجه مسئول و قانون است و نه رسالت شغلی مان. برعکس برای به گوشه کشاندنمان گاه زیاد بودنمان را زیادی می بینند ، گاه تعطیلات تابستان و گاه کل تعطیلات سال به بهانه های مختلف از جمله آلودگی هوا را نیز به پایمان می نویسند تا زبان در کام فرو بریم و مدعی عدالت نباشیم. اما دریغ . زندگی به توجه و ترمیم شرایط نیازمند است . زندگی به همترازی موقعیت شغلی و رفاهی نیازمند است تا دو کفه عدالت و برابری در آن خدشه نخورد. خبرنگاران در سازمانهای دیگر هر ساله مورد امتنان قرار می گرفتند اما خبرنگارانِ آموزش و پرورش در خود این سازمان برای اولین بار دیده شده اند
این همه و یقین خیلی بیشتر از این ها، دردهای ما فرهنگیان است. اما همه این موارد چنان خشم و نفرت و بیزاری را در وجودمان نهادینه ساخته است که به پیچش مو یا نوازش فرد یا گروهی نیز حساس گشته ایم . آستانه تحمل ما برای یک مراسم تقدیر و تشکر نیز ، سرریز شده است.
آری به گزارش اردوگاه منظریه اشاره می کنم که عنوان گزارش عبارتست از : "برای نخستین بار روز خبرنگار در آموزش و پرورش ارج گذاری شد، شبی به یاد ماندنی برای خبرنگاران آموزش و پرورش. "
عده ای با شادی مدیر این سایت خوشحال شدند و کریمانه با شادی ایشان سهیم شدند اما عده ای به تأسی از همۀ دردهای شمرده و ناشمرده شده ، فوری تذکر دادند که :
" جناب آقای پورسلیمان مراقب باشید که جهت قلم خودتان و سایت عوض نشود یا به مدیحه گویی وزارت منشینید و یا نمک گیر نشوید که مجبور به این کارها شوید! "
گویی ما به رفتارهای چرک آمیز عادت کرده ایم ، اگر در روز خبرنگار چند تن از آنها زندانی می شد بهتر بود ؟ آن وقت ماجرا اکشن می شد و ما راحت با پنهان شدن در پشت اسامی مستعار به جنگ با کار انجام شده می رفتیم یعنی در واقع ما به بی قاعدگی در یک نظام اجتماعی بیشتر خو گرفته ایم تا انجام رفتار مناسب و خوشایند.
شاید حق دارید مگر ما چند تا از چنین شب های به یاد ماندنی سپاس و تقدیر از زحمات معلمان داشته ایم ؟ خود گزارش می گوید : نخستین بار روز خبرنگار در آموزش و پرورش ارج گذاری شد ! یعنی خبرنگاران در سازمانهای دیگر هر ساله مورد امتنان قرار می گرفتند اما خبرنگارانِ آموزش و پرورش در خود این سازمان برای اولین بار دیده شده اند.
همانند دانش آموزان دوره پیش دبستانی و ابتدایی ، آنان نیز انتظار دارند تا دیده شوند ، تقدیر شوند ، خبرنگاران دور هم وفاقی تازه کنند هم با یکدیگر و هم با وزیر و مسئولان دیگر. این یعنی همدلی ، یعنی حق شناسی ، یعنی تولد انگیزش های جدید . اما به معنای نمک گیر شدن نیست. وزیر و .... دشمن ما نیستند که قصد محاربه با آنان را داشته باشیم ، آنان فقط در جایگاه مورد انتظار ما فرهنگیان نیستند که اتفاقا با چنین گردهمایی هایی می توان ارتباطی بیشتر و چهره به چهره برای تبادل افکار داشت.
در پاسخ به چند تن از همکاران بر ذیل یادداشت " اردوگاه منظریه ، شبی به یادماندنی برای خبرنگاران آموزش و پرورش " چنین نوشتم :
شما تقصیر ندارید ؛ آنقدر ساز نارضایتی در جای جای نهادها و سازمانهای وابسته به وزارت آموزش و پرورش هر روز کوک و نواخته می شود که ما معلمان با کوچک ترین حرکت همدلی دچار تردید می شویم. این از ابعاد کاملا غلط و غیر قابل تحمل باورهای فرهنگی ما ایرانیان است یعنی عدم اعتماد . ما چون چنین نوازش های مهربانانه را در بین خود کم داریم پس با کوچک ترین وزش نسیم ، تخم بدبینی به فریادمان می آید و فوری می گوئیم در پس معرکه ماجراهایی است.
خبرنگاران مقام یا سمتی نگرفته اند که نمک گیر شوند و مسیر قلم خویش را در مدح گویی برند ، آنان در برابر زحمات سخت کسب اخبار، فقط از سوی وزیر و روابط عمومی به نوازش انسانی در آمده اند . چیزی که هر شاغلی برای تداوم انگیزه و ادامه فعالیت خود بدان نیازمند است. همانند تشویق فرزندتان در کارهای کوچکی که انجام می دهد برای رشد بیشتر و ایجاد خود باوری. دو خط ایجاد شدۀ فرزند شما بر روی کاغذ سفید ، شبیه هیچ چیز نیست اما با تشویق شما شاید او لئوناردو داوینچی شود.
آری !
برای رسیدن به خودباوری باید اعتماد ورزید ، دست ها را فشرد ، همدیگر را دید ، این دیده شدن خیلی مهم است ، هیچ کودکی برای دل خود نقاشی نمی کند بلافاصله پیش والدین یا خاله و عمو و..... رفته و هیجان خود را با آنان سهیم می شود. خبرنگاران آموزش و پرورش برای دیده شدن در آن شب همه خندان و خوشحال بودند چون فشار و درد عضلانی یک عمر فعالیت خبرنگاری بر تن آنان مانده بود.
در این سایت بارها مرا متهم به حمایت از آقای پورسلیمان کرده اید ، بلی حمایت می کنم ، دفاع می کنم ، تقدیر و تشکر می کنم اما برای چه ؟ برای این که در آن فرصت نوشتن برایم فراهم شده ، فرصت برقراری ارتباط با هزاران همکار از گوشه و کنار کشورم.
در آن جسارت گفت و گو یا نقد وزیر و مسئول را به دست آورده ام ، شما تصور می کنید نویسندگان این سایت شجاعت مؤاخذه یا افشای کرده ها و گفته های مسئولان را از کجا به دست می آورند ؟
من شخصا عقلم هم نمی رسید که روزی خطاب به وزیر انتقاد کنم یا خرده بگیرم چون مرتبتی دست نیافتنی داشتند یا حداقل در رژیم گذشته چنین بود و ما چنان فکر می کردیم ، ما این جسارت را در سایۀ همین سایت صدای معلم و مدیریت آن به دست آورده ایم.
بنده مطمئن هستم که مدیر سایت راضی به خطر انداختن موقعیت خویش ندارند لذا اگر متن یادداشتم خطری داشته باشد درج نمی نمایند ، پس خیالم آسوده هست. ما هم ترس هایی داریم همین طور بی محابا به قول برخی برای خوشایند شما همکاران نمی نویسیم .
یا شما سرورانی که نظرات خطری خود را پشت نامی مستعار ارسال می دارید روی چه اصلی احساس خطر نمی کنید و زهر وجودتان را بی محابا خالی می کنید و حداقل قدری آرامش می یابید؟ آیا به دلیل اطمینان به مدیر سایت نیست ؟ چون تا حال نه اسمی از ایشان برای پیگیری پرسیده شده است و نه ایشان کسی هستند که بخواهند چنین کاری بکنند.
آری ؛ من و شما در سایت صدای معلم آسوده درد دل می کنیم ، فریاد می زنیم ، حق خواهی می کنیم تا شاید فرجی حاصل شود که بزرگ ترین نفع این کار از لحاظ روانشناسی ریزش خشم درون به بیرون هست. که صد البته مسئولین وزارت ارشاد و آموزش و پرورش این مهم را کاملا کارشناسانه انجام داده اند که جای تبریک دارد. و گرنه خدا می داند که چه حوادثی در انتظار آموزش و پرورش کشور بود!
دوستان همکار ، سروران گرامی من و شما باید قدر عافیت بدانیم تا به مصیبتی گرفتار نیاییم. در این سایت بارها مرا متهم به حمایت از آقای پورسلیمان کرده اید ، بلی حمایت می کنم ، دفاع می کنم ، تقدیر و تشکر می کنم اما برای چه ؟ برای این که در آن فرصت نوشتن برایم فراهم شده ، فرصت برقراری ارتباط با هزاران همکار از گوشه و کنار کشورم
آقای پورسلیمان حق دارند که در این شب به یاد ماندنی بخندند ، شادی کنند ، چون خسته اند ، چون بیشتر از آن که مورد تقدیر قرار گیرند در همین سایت مورد بی مهری قرار می گیرند. چون جراحت خاطرۀ تلخ اخراج از مجلس دانش آموزی را بدون انجام جرمی همچنان در تار و پود خود دارند. از آن جراحت هایی که چینی بند زن هم نمی تواند بر آن بند ماندگاری زند. متغیر زمان همیشه ترمیم دهنده و اصلاح گر بوده است امید که این تلخی نیز به شیرینی مبدل گردد.
اجازه دهیم هر چیز جای خود شیرین و گوارا باشد و همانند تلخی کیسه صفرا ، دهانمان را تلخ و غیرقابل تحمل نکنیم. بیایید سخاوتمند و دگر خواه باشیم. شادی دیگران را شادی خود بدانیم ، مطمئن باشید آنگاه ما نیز دلشاد خواهیم بود.
امید که آموزش و پرورش در حرکت هایی دیگر ، سایر فعالان و کوشاوران عرصه تعلیم و تربیت را نیز مورد دلنوازی قرار دهند.
رباعی زیر از دیوان اشعار عبید زاکانی به همه همکاران بزرگوار تقدیم می گردد:
ای لعل لبت به دلنوازی مشهور
وی روی خوشت به ترکتازی مشهور
با زلف تو قصه ایست ما را مشکل
همچون شب یلدا به درازی مشهور
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید