به راستی سازمان مزبور با رهسپاری آنان به سوی این مقاطعه کاران و رَتق و فَتق امور به دنبال کدام اهداف و چشم اندازهای فراسوی خویش بوده که اینگونه آسمان و ریسمان به هم بافته و علی القاعده با دریافت اعتبار358 میلیارد و 148 میلیون و 400 هزار تومان در بودجه سال آینده کدام عقل و منطق انسانی حکم می کند که چنین نهاد انقلابی و تربیتی که صاحب منصبان آن پیوسته فلسفه وجودی اش را با چنان دَبدَبه و کَوکَبه در بوق و کرنا می نوازند با تحمیل برخی وظایف خود به دیگر نهادها و انعقاد تفاهم نامه با آنها تنها جهت گریز از تعهد جذب و استخدام مربیانش چنین کلاف دَرهَم و بَرهَم و معبر دالان واری شکل دهد که خود نیزدر تمییز سرنخ آن مات و مبهوت بماند/ حقیقتاً با وجود تجلی ژست های حامی و مقید قانون رئیس این نهاد از آموزش دهندگان خویش علی ای حال با دریغ از اعطاء یک برگ نسخه قرارداد توسط این مؤسسات به آنها در برابر کابوس عدم تقبل تعهداتشان باید به کدام مرجع و نهادی پناه برند و از حیث احقاق حق خود درب آن دقُ الباب نمایند/ آیا حتی زیبنده نبود در مراسم گرامیداشت سالروز تشکیل این نهاد در عوضِ نثار خَروار خَروار اظهارات کلیشه ای و تکرار نطق های سنوات گذشته و برجسته نمودن اقدامات نخ نما و ابراز تقدیر و اِحاله فوج فوج تمجیدات به یکدیگر، از این متولیان گُمنام که از رِجحان بِلامُرجَّح به ستوه آمده و علی الدّوام از پشت شیشه انگشت به دهان نظاره گر انتصاب خدمات و اهتمامات خویش به سایر مسئولین و شیرین کام ساختن آنها در ارائه گزارش سالانه عملکرد خود ، تقریظی هرچند ناچیز و کلامی به عمل آید/ با انحلال و تعلیق کلاسهای آموزش دهندگان بر طبل بی عدالتی بکوبد و با نگاهی از عرش به فرش آنها را تافته ای جدا بافته لحاظ و سخنان مطالبه گریشان را عاری از نظم و نَسَق معرفی و در مُخیّله و نظام ذهنی خویش آنها را اَلکَن و اَبکَم به تصویر کِشد