در بحبوحه دریافت های غیرمتعارف (نجومی ) مدیران در پانزدهم تیرماه سال جاری نوشتم ( این جا ) :
" ... ماجرای دریافت های نجومی برخی از مدیران ، افکار عمومی جامعه به ویژه اقشار آسیب پذیر جامعه را به شدت آزرده و وجدان عمومی را جریحه دار کرده است .
فرهنگیان و معلمان می پرسند دلیل و یا دلایل این گونه پرداخت ها چه بوده است ؟
وقتی بخش دولتی غالبا ناکارآمد و حتی هزینه زاست است و ارزش افزوده ای تولید نمی کند ؛ چرا باید این گونه حقوق های نجومی وجود داشته باشد ؟
آیا این گونه پرداخت ها بر اساس میزان بازدهی و عملکرد افراد در پست های مربوطه صورت گرفته است و یا آن که صرفا بر اساس پستی است که فرد مربوطه بر اساس رانت های مختلف اشغال کرده است و از مزایای آن منتفع است ؟
" ... بر اساس آنچه کارشناسان و نیز دولت مردان بیان داشته اند مشکل پرداخت های نامتعارف به خلاها و نیز درزهای قانونی برمی گردد .
به عبارت دیگر ، دستگاه های مربوطه از این تبصره ها و گریزگاه های قانونی استفاده کرده و با پوشش و لعاب های قانونی این " مساله ملی " را رقم زده اند .
حال پرسش این است که اساسا چرا قانون گذار باید این " فرارهای قانونی " را طراحی و سپس تایید و تصویب کند ؟
اصولا چرا باید برخی از دستگاه ها از شمول قانون مدیریت خدمات کشوری خارج شوند در حالی که هنوز و پس از گذشت حدود 10 سال از اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری و نیز تمدید آن ؛ برخی از گروه ها مانند معلمان و نیز بازنشستگان از اجرای کامل برخی بندها و مواد قانونی مانند ماده 125 ، ماده 68 و... محروم باشند ؟
چرا و به عنوان نمونه ؛ هنوز فرهنگیان و معلمان همانند سایر بخش ها و دستگاه ها از پرداخت های رفاهی مستقیم و غیرمستقیم منتفع نیستند ؟
بر اساس کدام مستندات علمی و جهانی به این نتیجه رسیده اند که کار فلان فرد و یا بخش از آموزش و پرورش و یا معلم برتر و یا مهم تر است ؟
قانون و فلسفه آن برای اجرای " عدالت " است .
بنا بر این بود که « قانون مدیریت خدمات کشوری » ورژن جامع ، تکامل یافته و به روز برای قانون نظام هماهنگ پرداخت باشد .
به راستی باید این پرسش اساسی را مطرح نمود که این قانون تا چه حد در جهت علمی کردن مدیریت ها و توجه به " تناسب مسئولیت ها و دستمزدها " حرکت کرده است ؟
آیا قانون مدیریت خدمات کشوری توانسته است حتی صورتی علمی و قابل قبول مطابق استانداردهای جهانی به مدیریت و اصول آن بدهد ؟
پس یکی از امور مهم و قابل توجه باید اصلاح این قانون و بستن راه ها و روزنه های دور زدن قانون و مصادره به مطلوب باشد .
واقعا باید هر فردی بر اساس عملکرد و راندمان کاری خویش مورد ارزیابی و سپس نرخ گذاری خدمات و آورده قرار گیرد ... "
در بررسی برنامه ششم توسعه مواردی توسط نمایندگان مجلس مورد تصویب قرار گرفته است که با هیچ عقلانیت و یا منطقی قابل انطباق نیست .
مورد اول حذف " ماده ۳۴ از لایحه برنامه ششم توسعه " توسط نمایندگان مجلس بود . ( این جا )
متن کامل ماده 34 از لایحه برنامه ششم توسعه به شرح زیر است :
" پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینه های ضروری کارکنان دولت مصوب 26 / 2 / 1375 و اصلاحات آن و پاداش های مشابه در کلیه دستگاه های اجرایی موضوع ماده ( 5 ) قانون مدیریت خدمات کشوری ، بنیادها و نهادهای انقلاب اسلامی و بنیادها و موسساتی که زیر نظر ولی فقیه اداره می شوند ، آستان های مقدس ، کمیته امداد امام خمینی ( ره ) ، سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران ، ستادهای اجرایی و قرارگاه های سازندگی ، شوراهای عالی ، سازمان مناطق آزاد تجاری و مناطق ویژه اقتصادی ، کلیه سازمان ها ، شرکت ها و دستگاه هایی که شمول قانون به آن مستلزم ذکر یا تصریح نام است و کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی وابسته به دستگاه های مذکور در این ماده ، حداکثر معادل هفت برابر حداقل حقوق و مزایای موضوع ماده ( 76 ) قانون مدیریت خدمت کشوری در ازای هر سال خدمت که از لحاظ بازنشستگی و وظیفه ملاک محاسبه قرار می گیرد خواهد بود . هرگونه پرداخت خارج از ضوابط این قانون تحت این عنوان و عناوین مشابه در حکم تصرف در اموال دولتی محسوب می شود . "
نکته تاسف آور این است که این پیشنهاد توسط عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس ارائه شد و مورد تایید نمایندگان مجلس هم قرار گرفت .
حتی در جریان بررسی این ماده و پیش از رای گیری برای حذف آن علی لاریجانی رئیس مجلس نیز ارجاع این ماده به کمیسیون تلفیق را به رای گذاشت که نمایندگان با ۸۰ رای موافق و ۱۱۲ رای مخالف از مجموع ۲۰۳ نماینده حاضر با ارجاع آن به کمیسیون مخالفت کردند و در ادامه این ماده را از متن لایحه برنامه ششم حذف کردند !
دومین مورد ، حذف تبصره ۲ ماده ۳۵ برنامه ششم توسعه با رای اکثریت نمایندگان مجلس بود . ( این جا )
تبصره ۲ حذف شده ماده ۳۵ این لایحه تبصره ۲ :
" کارکنان و مدیران و اعضاء هیأت مدیره و مدیر عامل بانک ها و مؤسسات مالی و اعتباری و صندوق‌های وابسته به دستگاه های موضوع ماده (۵) قانون مدیریت خدمات کشوری می‌توانند در طول دوران خدمت صرفاً در حدی که سایر کارکنان دولت از تسهیلات ازدواج ، مسکن و تعمیر مسکن استفاده می‌کنند و نیز از تسهیلات ضروری برخوردار شوند.
پرداخت هرگونه وام به مدیران و اعضاء هیأت مدیره و مدیر عامل و رؤسای مناطق و مسؤولان اعتبارات و رؤسای شعب موضوع این تبصره باید در پایگاه اطلاع رسانی همان بانک منتشر شود.بانک مرکزی بر اجرای مفاد این تبصره نظارت می‌کند. "
با این که تنها تقریبا دو ماه به پایان سال مانده است هنوز پاداش بازنشستگان سال 95 فرهنگیان و معلمان پرداخت نشده است .
فرهنگیان و معلمان هم کارمندان دولت هستند .
استثنائاتی که قانون گذار در این برنامه ها که به منزله " نقشه راه " هستند وضع می کند بر چه مبنایی استوار است ؟
آیا این گونه رای ها و تصویب ها بر اساس لابی ها و فشارهای بیرونی صورت می گیرد ؟
نکته مهم و قابل توجه در این میان ، سکوت « حمیدرضا حاجی بابایی » به عنوان " رئیس کمیسیون تلفیق برنامه ششم " در این موارد است .
حاجی بابایی در گفت و گو با صدای معلم چنین می گوید ( این جا ):
" من مي گويم حاجي بابايي به معلمان هرجور نگاه کند ، معلمان هم همان طور به حاجي بابايي نگاه مي کنند . نيازي به زحمت و کار زياد ندارد .
فقط حرف دلت را بزن، معلم دريافت مي کند .آيا معلمان در کشور توان آن را ندارند که مطلب را درک کنند ؟
چرا اين قدر تلاش کنيم ؟ چرا اين قدر زور بزنيم تا ديگري را خراب کنيم ؟ "
و در جای دیگری از این گفت و گو ( این جا ) به صدای معلم چنین می گویید :
" ... من قبل از آن که چهار سال وزیر آموزش و پرورش شوم ، 4 دوره نماینده مجلس بودم .
این که چرا آموزش و پرورش پیشرفت نمی کند باید چیزهایی را بگویم .
زمانی که من در مجلس بودم به شرکت نفت و... گیر دادم .آن ها کلی علیه من شدند .یک روز من را به شرکت نفت دعوت کردند و گفتند که تو از جان ما چه می خواهی ؟
من گفتم با شما کاری ندارم .من گفتم معلمان هم باید مثل شما شوند .وقتی وزارتخانه ها را ادغام می کردند من به حیاط دولت آمدم .
خبرنگار از من پرسید شما با کدام وزارتخانه می خواهید ادغام شوید مثلا وزارت علوم و...
من گفتم فقط با وزارت نفت ادغام می شوم .من این را شوخی نکردم !
من می خواستم به جامعه پیام دهم .
من در مجلس با آن حرکتم زمانی که تشکل ها می آمدند و من برای آن ها سخنرانی می کردم ، چه بسیار آدم های بزرگی که به من می گفتند فلانی ! تو چرا این کار را می کنی ؟
من می گفتم که من به این قضیه اعتقاد دارم .این ها برای کارشان این جا آمدند و شما خیال تان راحت باشد .این ها مشکلی ندارند و آن ها هم قبول می کردند .
آن زمان آقای کروبی رئیس مجلس بودند .
من این معلمان را به کمیسیون بردم ( احتمالا آقای پورسلیمان هم بودند ) و آن ها حرف شان را زدند .بحث می کردیم ، گفت و گو می کردیم .
من می خواهم این را بگویم :
چرا من که آمدم و دفاع کردم ؛ چرا همه دوستان ما به دنبال آن هستند که منی که این همه قدرت دارم ( بالاخره دانش آموزی هستم که روی این مساله تحرک دارم ؛ چرا همه سعی می کنند تحرک من را بزنند ؟ )
شما چرا نیروی خود را می زنید ؟
من فرضا ضد سیاست ایکس و فلان حزب ...مگر برای معلمان دلسوز نیستم ؟
پس چرا کمکم نمی کنید ؟
چرا من را می زنید ؟
من تا الان با شما دشمنی کردم ؟
آیا تا الان شما را دیدم ؟
آیا با شما تلخ حرف زده ام ؟
آیا شما بدتان می آید یک معلمی یک جا رای بیاورد ؟
چرا همه اش می گویید رای ندهید ؟
این ها را معلمان می فهمند ! ... "
اکنون حاجی بابایی باید پاسخ گوی ادعاهای قبلی خویش در مورد دفاع از حقوق و منزلت معلمان باشد .
و اما سخن پایانی در مورد « تشکل های فرهنگیان و عملکرد آنان » است .
در جریان بررسی لایحه برنامه ششم توسعه ، موضع خاصی را از سوی تشکل های معلمان شاهد نبوده ایم .
این سکوت ناشی از چیست ؟
اگر این تشکل ها الان و در جریان بررسی لایحه برنامه ششم توسعه و نیز بررسی بودجه 96 حرف نزنند و مواضع کارشناسی خود را بیان نکنند ، پس کجا و چه موقع باید مطالبه گری کنند ؟
دفاع از حقوق قانونی معلمان و جایگاه آموزش و پرورش بر مبنای اصول کارشناسی و مطالعه علمی و متوازن و مبارزه با تبعیض سازمان یافته باید به یک فرهنگ سازمانی در خانواده بزرگ آموزش و پرورش تبدیل شود .
نظرات بینندگان
دوست عزیز
آقا / خانم نامی
فکر و چاره ؛ نوشتن ، ارتباط با نمایندگان مجلس و فشار بر آن ها برای اجرای قانون و عدالت است .
پایدار باشید .
دوست عزیز
آقا / خانم شیوایی
از لطف شما سپاسگزارم .
پایدار باشید .
مثل همیشه عالی . دست مریزاد قلم تان نویسا
خانم ایازی
از محبت شما سپاسگزارم .
پایدار باشید .
همه مردم به معلمین توهین می کنند
حتی کادر اداری اموزش و پرورش هم به معلمین مظلوم توهین می کنند
هر روز که به مدرسه می رویم باید منتظر یک درگیری جدید با دانش اموزان باشیم
از روی بدبختی و ناچاری داریم این شغل .....را تحمل می کنیم
همه به معلمها توهین می کنند
" دکتر حمید رضا حاجی بابایی "
اولا- ما به این سم پاشی ها پای صندوق رای جواب می دیم.
ثانیا - ما می دانیم که اختیارات یک نماینده در تصویب قوانینی که بار مالی دارد محدود بوده و باید منابع مالی آن را در صورت داشتن بار مالی کاملا مشخص کند.
ثالثا - مجلسی که به قول دوستان اکثریت با اصلاح طلبان و اعتدال گرایان است، چرا باید قوانینی که به نفع کارکنان موسسات پولی و مالی است را تصویب کند؟ و نسبت به آموزش و پرورش بی اهمیت باشد؟
رابعا- جناب آقای دکتر عارف عزیز این وسط چه کاره هستند؟
کمی هم در مورد ایشان و فعالیت هایشان یادداشت بنویسید!
آقای مهدی
برنامه ششم توسعه در قالب لایحه تقدیم مجلس شده است .
این نمایندگان هستند که این مواد را حذف کردند !
به وزیر و معاون پارلمانی ایشان چه ارتباطی دارد ؟!
آقای حاجی بابایی رئیس کمیسیون تلفیق برنامه ششم توسعه می باشد .
سوال من این است که چرا ایشان هیچ گونه اعتراضی به عنوان رئیس این کمیسیون انجام نداده است ؟
آیا این انتظار زیادی است ؟
کسی که همیشه می گفت من مدافع معلمان هستم و...
آیا آقای حاجی بابایی شاقول و یا تراز غیرجناحی بودن است ؟
اگر کسی از ایشان انتقاد کرد جناحی و سیاسی می شود ؟!
این دیگر چه استدلالی است !
بقیه مطالب شما ارتباطی با محتوای مطلب من ندارد .
پایدار باشید .
ولی از ماست که بر ماست. باید در اقدام و عمل کاری کرد. چون هر روز شاهد تاراج دولتنردان خواهیم بود .
خصوصیات جالبی دارند؛
از یک طرف :
در زمینه اقتصاد دیدگاه های شبه نئولیبرال دارند؟!
و از طرف دیگر :
در زمینه های مدیریتی، حفظ سرمایه های اجتماعی و نقد
قدرت روی فاشیست های قدر قدرت در ایتالیای جنگ دوم
جهانی را سفید کرده اند!
بفرمایید نمایندگان افراد خاص در مجلس نه نمایتده مردم.
اینان اگر نماینده بودند مردم ما این وضعو نداشتن.!!