نکته بعدی تلقین پذیری فراوانی است که ما داریم. تلقین پذیری هم معنای دقیق اش این است که ما نسبت به تلقین پذیراییم . و تلقین یعنی چه؟
تلقین یعنی رِأیی را بیان کردن و آراء مخالفش را بازگو نکردن و شما را فقط در معرض همین رأی قرار دادن.
هر وقت شما به کسی گفتید که این عقیده ای که تو گفتی بسیار خوب آیا رأی تو رقیب هم دارد ؟ مخالف هم دارد؟ مخالفانت چه می گویند؟ شما نشان دادید که تلقین پذیر نیستید.
تلقین پذیری یعنی این که من سخن مخاطبم را گوش می کنم هیچ وقت از او نمی پرسم که این سخن ، رقبایش چه کسانی هستند؟ بدیله های این سخن چه هستند؟ چه کسانی با این سخن مخالفت دارند؟
در واقع تلقین پذیری یعنی قبول تک آوایی.
قبول این که فقط یک سخن به گوش من برسد و سراغ سایر سخنان و رقبا و مخالفان این سخنان را نگرفتن. این تلقین پذیری باز در ما وجود دارد.
( 1 ) ویکی پدیا
پیاده سازی : زهرا قاسم پور دیزجی
بخش نخست : پیش داوری
بخش دوم : جزم و جمود
بخش سوم : خرافه پرستی
بخش چهارم : بها دادن به ارزش داوری های دیگران نسبت به خودمان
بخش پنجم : همرنگی با جماعت
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفتوگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.