15 اکتبر "روز جهانی نابینایان" بهانه ایست که چند سطری در باره ی استفاده کنندگان از" عصای سفید" بنگاریم و به مشکلات آموزشی آنان در مدارس و نیز مشکلات گریبانگیرشان در جامعه بپردازیم. دانش آموزان نابینا و نیمه بینا یک گروه از دانش آموزان" با نیازهای ویژه" قلمداد می شوند که باید تحت آموزش قرار گیرند، به تحصیل بپردازند و مهارت های زندگی برای وارد شدن به جامعه را فرا گیرند ، ولی آیا به نسبت آموزشی که می بینند جامعه نیز خودش را برای پذیرش این افراد مهیا کرده است؟ آیا اماکن عمومی ( خیابان ها، پارک ها، پیاده روها و ..) برای رفت و آمد آنها مناسب است؟ آیا افراد جامعه از چگونگی برخورد با یک فرد نابینا آگاه هستند؟ آیا اطلاع دارند که چگونه به او کمک کنند که به منزله ی ترحم نباشد؟
روز عصای سفید که با هدف اهمیت به نابینایان، توجه بیشتر به مشکلات آنها و ایجاد محیط های مناسب برای استفاده کنندگان از عصای سفید نام گذاری شده است این موقعیت را فراهم می آورد تا کمی بیشتر توجه مسئولان به سمت ایجاد تغیر مثبت در وضعیت نابینایان معطوف گردد.
در نگاهی به وضعیت آموزشی دانش آموزان نابینا، دانش آموزان پس از کسب مهارت های تحصیلی و خودیاری در دوره های پیش از دبستان مدارس ویژه ، به آموزش تلفیقی در مدارس عمومی (عادی) وارد شده و به تحصیل می پردازند. در کنار تمام مزیت هایی که آموزش تلفیقی خواهد داشت و تاکید نیز بر تلفیق می باشد در عین حال طبعا این ورود بدون مساله نخواهد بود.
یکی از مسائل شایع درنحوه ی برقراری ارتباط بین معلم دوره ی عمومی با دانش آموز است. معلمان معمولا خود را ناتوان از آموزش به این دانش آموزان تلقی می کنند، و اولین سوالی که طرح می کنند این است : من با این دانش آموز چه کنم؟ چگونه به او آموزش بدهم؟ و این مساله از یک سو نگرانی اولیای دانش آموز را در پی خواهد داشت و از سوی دیگر دانش آموز در اولین ورودش به مدرسه ی عمومی به مانند سایر دانش آموزان مورد پذیرش قرار نمی گیرد و طبعا تصویر منفی بر ذهنش حک خواهد شد..
بنابر این اتتظار می رود محیط آموزشی چنان آماده شده باشد که ورود دانش آموزان نابینا تنش زا نباشد و معلمان مربوطه دوره ی کوتاه مدت و فشرده ای را قبل از حضور دانش آموزان نابینا در کلاس دریافت نمایند که با دیدن آنها دچار پریشانی و نگرانی نشوند و احساس عجز و ناتوانی ننمایند. در این زمان معلم رابط وظیفه دارد به یاری معلمان دوره ی عمومی رسیده و شرایط عمل را برای آنان تبیین نماید.
او به عنوان تسهیل گر موقعیت آموزشی دانش آموزان با نیازهای ویژه، می بایست در جهت بهبود محیط آموزشی که دانش آموز نابینا بتواند بدون دغدغه و نگرانی، آموزشی همانند سایرین را دریافت کند را ایجاد نماید. با این وجود حضور معلم رابط در ساعت محدودی در بیشتر مواقع پاسخ گوی نیاز این دانش آموزان نخواهد بود. از طرف دیگر امکانات آموزشی و محیط آموزشی که دانش آموز در آن تحصیل می کند نیز باید برای ورود یک دانش آموز نابینا و دانش اموزان نیمه بینا مهیا گردد. داشتن میز و نیمکت های مناسب، وسایل کمک آموزشی مورد نیاز، امکانات ورزشی، وسایل صوتی و شنیداری، سیستم های کامپیوتری، دستگاه های درشت کننده ی خطوط برای دانش آموزان نیمه بینا و هر امکاناتی که دریافت آموزش از کلاس های عمومی را تسهیل می نماید باید در مدارس تدارک دیده شود تا دانش آموزان نابینا به راحتی برخوردار گردند.
همچنین برخورداری از اشتغال مناسب نیز یکی از مسائل نابینایان هست. درکنار تشکیل خانواده و برای تامین نیازهای خود و خانواده باید به شغلی برای کسب درآمد متکی باشند. از طرف دیگر اشتغال باعث استقلال آنها از دیگران خواهد شد. ولی با این حال می بینیم که بسیاری از نابینایان علی رغم برخورداری از تحصیلات لازم ولی از شغل مناسب برخوردار نمی باشند.
امیدواریم در روز عصای سفید که روز به رسمیت شناختن حقوق نابینایان است عوامل مرتبط در جهت رفع مشکلات نابینایان در زمینه های آموزشی، رفاه و اشتغال تلاش نمایند و مشکلات این قشر را به طور جدی دنبال نمایند.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان