سنت دیرینه ی شروع سال تحصیلی با طرح پرسش مهر از طرف روسای جمهور در هر سال تحصیلی اتفاقی است که در گذر آموزشی زمان در مدارس روند متفاوتی داشته است .
طی سال های اخیر یا سرمایه گذاری های گسترده ای برای این مقوله در مدارس می شده و یا تنها از طریق انجام مسابقه ای به آن اکتفا می نمودند . طی این چندین سال هنوز آموزش و پرورش و معاونت پرورشی این مجموعه که متولی انجام این پرسش در مدارس است آمار و یا گزارشی از روند اجرائی و نتایج این فعالیت ارائه نکرده اند که اصولاً پاسخ های ارائه شده در گفته های دانش آموزی به کجا منتهی شده است .
شاید طرح این پرسش ها ؛ ایجاد نگرش جدید در دانش آموزان و توسعه ی فرهنگ سوال و پرسش در قشر دانش آموز باشد .
اگر این هدف مورد نظر باشد پشتوانه ی طرح این موضوع اهمیت دادن به مطالعه و دانش اندوزی به معنای خاصش در دانش آموزان است که به قول مولانا ( هم سئوال از علم خیزد هم جواب همچنان که خار و گل از آب و خاک ) ؛ در این جهت ( تقویت انگیزه ی مطالعه ) کلاس های درس و رفتار معلمان در بستر سازی دانش علمی بسیار موثر است .
دیگر در دنیای کنونی ما نیازی نیست که بگوییم خواندن و مطالعه خوب است ، اکنون می بایست این نیاز را از همان مقاطع ابتدائی در کودکان جهت داد و نیاز به پرسش را در آنان تربیت نمود .
متاسفانه اکنون غریبانه ترین مکان های مدارس کتابخانه ها هستند که یا غبار گذر زمان به خود گرفته اند و یا در روشی اجباری با در نظر گرفتن نمره ی انضباط یا نمره ی پرورشی دانش آموزان را وادار به مراجعه به کتابخانه می کنند .
هر سال نیز فصل نامه ای به نام رشد دانش آموز در مقاطع مختلف از طرف آموزش و پرورش نشر و توزیع می شود که اگر مدرسه ای آمار خریدش زیادتر باشد تشویق و ترغیب این مدرسه بیشتر مد نظر است .
حال با این وضعیت و نگرش چگونه می توان دانش آموز را در شروع سال تحصیلی وادار به سوال و پرسش نماییم . معلم نیز در گردونه ی تعلم و تربیت با تکیه بر آنچه دیروز آموخته و یا در کلاس اجباری ضمن خدمت به گوشش خورده اکنون در کلاس درس وظیفه اش را انتقال محفوظاتی در همین کتاب درسی می بیند و لاغیر .
اینها مجموعه ای ایجاد نموده که در نگاه به آموزش و پرورش تئوری حل مساله که پایه ی تعلیم و تربیت در دنیای امروز است یا فراموش شود و یا مورد غفلت قرار گیرد .
اهمیت به محفوظات و فراموش نمودن آنچه آموخته شده از همان پایه های اول ابتدائی روش روزمره ی تعلم و تربیت شده است ؛ از این رو دانش آموز دبیرستانی در سال آخر دبیرستان در مواجهه با کنکور در مقابل سوال و پرسش هائی قرار می گیرد که ناشی از همان تئوری حل مساله است و هر چند موفق ترین دانش آموز در زمینه ی درسی در کسب نمره ی بیست باشد در پاسخ دهی به این سوالات باز می ماند و این گونه است که کنکور برای رشته ی تجربی و فلان رشته غول می شود و ناگهان تصمیم بر این گرفته می شود که در سال تحصیلی جدید از ورود دانش آموزان بیشتر به رشته ی تجربی جلوگیری شود و یا از مدارس خواسته می شود رشته های فنی و کار دانش را به دانش آموزان بیشتر معرفی و بها بدهند .
این پاک کردن صورت مساله به جای حل کردن ریشه ای آن از معضلات امروز و دیروز آموزش و پرورش نیست ؛ گره ای است که هر سال روی گره دیگر زده شده است و ریشه ی آن ناتوانی مدرسه در ترغیب به ( پرسش) و ( علم آموزی ) به معنای خاص آن در مدارس است .
پس بهتر است در شروع سال تحصیلی جدید ، پرسش مهر را در یک سال آسیب شناسی کنیم ، شاید برای سال های آینده حرفی ماندگار و پاسخی قابل ارائه برای نسل آینده داشته باشیم .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
پرسش مهر، مسابقات فرهنگی و هنری و غیره همه اینها به یک همایش تجلیل از نخبگان عرصه های مختلف ختم می شود مثل مسابقات علمی مثل کنکور و بازم وغیره بیا ضرر های نخبه پروری را بشمار