با استعفای ناگهانی وزیر آموزش و پرورش و پس از کش و قوس ها و گمانه زنی های بسیار در فضای رسانه ای و مجازی بالاخره با تاخیری یک روزه بیش از زمان تعیین شده توسط دولت قرعه فال به نام «سید جواد حسینی» افتاد .
این که ایشان به عنوان سرپرست موقت خواهند بود و دولت در موعد قانونی شخص دیگری را جهت تصدی عریض و طویل تر ین وزارتخانه کشور معرفی خواهند نمود و یا سرپرست فعلی را به عنوان گزینه قطعی و نهایی معرفی خواهد نمود مد نظر نگارنده نیست ،هر چند به جهت جایگاه قبلی جناب دکتر حسینی و جدا شدن ایشان از معاونت سیاسی امنیتی ، اجتماعی خراسان رضوی بعید می نماید به صورت موقت این مسئولیت را پذیرفته باشند و بر همین اساس احتمالا گزینه نهایی دولت برای وزارت خواهند بود
ضمن آرزوی موفقیت برای ایشان امیدوارم کیفیت مدیریت بر طول آن برای ایشان دارای اهمیت بیشتری باشد ، به عنوان فعال فرهنگی و رسانه ای که بیگانه با امور آموزش و پرورش و مشکلات ریز و درشت وزارتخانه نبوده و هر از چندگاهی در همین ارتباط قلم فرسایی نموده ام مایلم مواردی را در بدو فعالیت سرپرست فعلی بیان نمایم ؛ امید که مورد توجه قرار گیرد .
جناب آقای حسینی
آموزش و پرورش اسیر سیاسی بازی شده است و سیاست زدگی بر پیکره ی این نهاد گسترده در حالا جولان است و حاصل آن به قهقرا رفتن آموزش و پرورش ، نگاه ابزاری به آن صرفا به عنوان پایگاه رای آوری سیاسیون و در اولویت نبودن آن است .
اولین تقاضای فرهنگیان خارج نمودن آموزش و پرورش از این مسیر و قرار دادن آن در ریل اصلی است .
ساختار تشکیلاتی آموزش و پرورش نیاز به بازنگری جدی دارد ،از جمله احیاء روابط عمومی پویا و کار آمد وزارت خانه که به بهانه تغییر ساختار تشکیلاتی در دفتر وزارتی ادغام گردید و این ادغام با واکنش منفی شورای عالی اطلاع رسانی کشور مواجه شد مدنظر است .
نوسازی مدیریت ها به ویژه در بین برخی شورای معاونان که سال های سال است پست های ستادی بین حلقه ای بسته و محدود دائما در حال تغییر است از دیگر ملزوماتی است که بدون تعارف باید انجام گیرد ، انتظار افکار عمومی جوانگرایی و کار آمد نمودن ستاد است .
جناب آقای حسینی ؛
از جمله بزرگترین نقاط ضعف وزیر قبلی که بارها به ایشان توسط رسانه ها تذکر داده شد اما وقعی ننهادند واگذاری مدیریت منابع انسانی به نمایندگان محترم مجلس و برخی تشکل ها ی خاص بود ،کاری که موجب غافل شدن از ظرفیت بی نظیر معلمان مبتکر و خلاق شد ، و دیدیم این همه همراهی و همکاری با قیمت تضعیف آموزش و پرورش و از دست رفتن استقلال آن و بی اعتمادی معلمان نسبت به مدیران ارشد منجر شد و البته نتوانست به حفظ صندلی وزارت تا پایان عمر دولت کمک کند ،استقلال را نه در شعار که در عمل اجرایی نمائید ، انتظار رعایت اصل 57 قانون اساسی [تفکیک قوا] از جنابعالی در این زمینه می باشدا
تلاش برای تاسیس سازمان نظام معلمی به عنوان بازویی توانمند برای وزیر و حمایت از مطالبات قانونی معلمان با استفاده از ظرفیت معلمان سراسر کشورکه از زمان وزرای قبلی بارها وعده داده شده بود اما هیچ گاه به مرحله اجرا نرسید یک نیاز ضروری است و تاخیر در پیگیری آن همانند پیشینیان شما را با چالش جدی مواجه خواهد نمود .
در دولتی که شعار و وعده رئیس آن در خصوص آزادی بیان صراحتا این بوده است که به بهانه های واهی قلم ها را نشکنیم و زبان ها را نبندیم زیرا از قلم ها ی شکسته و دهان های بسته کاری بر نخواهد آمد ،آزادی را مسئولانه باید فریاد زد ، به بهانه انتقاد مدیران رسانه ها و فعالان فرهنگی را به مراجع قضایی کشاندن دهن کجی به دولت و شخص رئیس دولت می باشد ؛ کاری که متاسفانه در دو سال گذشته برای بسیاری از فعالین فرهنگی و رسانه ای افتاد و با سکوت و شاید همراهی وزیر مواجه شد ؛ نمونه هایش را در ستاد وزارت خانه نیز می توانید جست و جو کنید .
و سخن پایانی :
امیدواریم آموزش و پرورش را به عنوان اولویت اول حاکمیت تبدیل نموده و بین حرفه معلمی و کارمندی با تلاش بی وقفه در دولت و مجلس تفاوت قائل شوید و بر اساس همین مولفه معلمان را از مزایای مشابه اساتید وکارمندان دانشگاهها بهره مند سازید و سخنان خود را از طریق روابط عمومی ورسانه های معتبر به سمع و نظر مخاطبان برسانید، نه با توئیت نویسی !
فراموش نکنید با داشتن صداقت با معلمان اعتماد و پشتوانه عظیمی برای خویش فراهم خواهید نمود .
با دادن شعار بدون پشتوانه و پشت کردن به معلمان و افتادن دردرون حلقه ای بسته بر وجهه سیاسی و خوشنامی خویش پایان ندهید و کاری نکنید که پایان مدیریت تان موجب خوشحالی معلمان گردد .
در موضوع مشکلات مدارس،کتب درسی و...نیز در آینده خواهیم نوشت.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت داریداین آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید">
نظرات بینندگان
آیادروزارت آموزش وپرورش چهره های علمی-دانشگاهی کم داریم؟چرابایداین فردکاندیدای وزارت آ.پ شود.
دوست عزیز:حاکمیت هیچ برنامه ای برای دراولویت بودن آ.پ ندارد.!.سالهاست که افرادساده لوح(بلتنسبت شما)دلخوش به رفتن فلانی وآمدن بهمانی شده اند؛امازهی خیال باطل!
-درمورداصل تفکیک قواهم دلخوش به وزیرنباش چون:تاابزاراستیضاح دردست نمایندگان است،وازآن سوءاستفاده می شود؛هیچ فردتوانمندوآزاده ای وزارت آ.پ رانمی پذیرد.
اماراه حل؛تازمانی که فرهنگیان عزیز!ملعبه افرادوجناحهای سیاسی هستند؛انتظارتحول درآ.پ عبث وبیهوده است...معلمان بایدخودباوری خودراارتقاءدهندونقش سیاهی لشکرسیاسیون رابه دیگران هدیه دهندوباتقویت مطالبه گری درصدداحقاق حقوق حقه خویش برآیندولاغیر!!
منتظرمنجی نباشیم هیچگاه هیچکس جزخودمان نجاتمان نخواهدداد.