روز گذشته نامه ای با امضای مدیر آموزش و پرورش شهرستان بندرخمیر در معرض دید برخی از همکاران این شهرستان قرار گرفت که بنا بر تصمیم های گرفته شده در آن اداره مبلغ 50هزار تومان از حقوق اردیبهشت فرهنگیان کسر و جهت کمک به سیل زدگان در نظر گرفته می شود.
هر چند این روزها ایران عزیز و مردمان در جای جای این سرزمین دچار حادثه تلخ سیل و ویرانگری خانه و کاشانه اشان هستند و هر چند قاطبه فرهنگیان بخشنده و دلسوز و مهربان هستند اما ارسال این نامه بدین شیوه کاملا دارای مشکل است و برداشتی بیشتر شبیه نوعی توهین و بی توجهیی به نظر و دیدگاه جامعه فرهنگیان از آن به خاطر می رسد.
اگر چه جای آن نیست که بحث را به آنجا بکشانیم که سهم و خواسته فرهنگیان این شهرستان جنوبی در تعیین مدیر آموزش و پرورش و پرورش ، معاونین و حتی مدیران مدارس بسیار کم رنگ و ناچیز است -چنان که از میان جمعیت هزار نفری فرهنگیان منطقه همواره مدیران غیر بومی و نا آشنا سکاندار هدایت این دستگاه تربیتی هستند- اما باید از مدیر آموزش و پرورش بندرخمیر پرسید که روابط عمومی کارش نظر سنجی و دقت در خواسته و نیاز مخاطبین هر دستگاه است نمی توانست از ادبیات دیگری برای امر خیرخواهانه و کمک رسانی بهره برَد؟ البته اگر روابط عمومی و احترام به خواست عمومی جایگاهی در آنجا داشته باشد!
شما که قصد بخشش و سخاوت با حقوق معلمان دارید لااقل این اختیار را نیز به آنان بدهید که خود مجاز باشند چه مبلغی به عنوان کمک تعیین کنند نه اینکه در نامه ای که آن هم جز در چند گروه غیر رسمی نه در سایت اداره منتشر و به نیابت از آنان تصمیم گیری می کنید.
باری این متن نه در انکار کمک رسانی و مهربانی به هم نوع است چه که مدارس و معلمان همواره در جشن هایی چون عاطفه ها و نیکوکاری و همین سیل اخیر نیز پایگاه کمک رسانی و جمع آوری بوده اند بلکه در تقبیح مسئله ای چون پیام های تکراری تسلیت ، عکس های خویشتن انداز! و اعلام مسابقه جمع آوری وجوه به هر قیمتی است که ظاهرا برای برخی ها احترام به ارمغان می آورد.
مدارس شهرستان خمیر برخی ها آنقدر فرسوده و نا ایمن هستند که حتی اولیا در روزهایی که باران و سیل نیست نیز نگران سلامت فرزندان خود هستند و هر چند در دسته مدارس تخریبی نامگذاری می شوند اما همتی برای رفع مشکل -به جز حضور نیکوکاران- از سوی مسئولان جلب توجه نمی کند.
گزارشی مبنی بر مدارس تخریبی شهرستان در اینجا و مرگ دانش آموزان به دلیل بی توجهی مدیران استان در اینجا و اینجا در همین سایت -که بدون پاسخ نیز بوده- مدعی بر ایجاد نگرانی هایی از این دست است.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
چنین خوش خدمتی ها ، دست به خلاقیت
و نوآوری می زنند تا بیشترین مبلغ را جمع آوری
کنند و در برابر سلسله مراتب مدیریت ، خوش رقصی نمایند تا شاید الطاف مدیران رده بالا
شامل حال آنان نیز گردد. کمک و مساعدت به
هر حادثه دیده ای کاملا کاری داوطلبانه و منوط
به اوضاع اقتصادی و حتی باور فرد است.
تحمیل نظر و استبداد رای در برابر معلمان یک جامعه ، نابخردانه ترین تلاش برای نادیده گرفتن دموکراسی است. با زور بازو احسان کردن رنگ
می بازد و تنفر و انزجار و بی اعتمادی معلمان
را می افزاید. اگر معلم یک جامعه ای آزادی نداشته
باشد ، هیچ طبقه ی دیگری هم نخواهد داشت.
این همه شواهد عقب ماندگی نظام آموزشی است.
مثلا ادارات گاز و دادگستری و بیمه و بانک و.....
در دو جبهه زیاد بودن معلمان بر زیادی بودن
آنان پیشی می گیرد : زمان انتخابات و بحران های
طبیعی چون سیل و زلزله !!
چرا معلم این کشور اختیار دارایی ناچیز خود را
ندارد و همگان برای آن کیسه می دوزند؟!
بلکه اهداف دیگری از جمله پرکردن جیب مسئولان است هیچ مسئولی حق کسرحقوق از کسی بدون اجازه ی صاحب حساب را ندارد هرکس قصد کمک به هموطنان سیل زده را داشته باشد خوداقدام خواهد کرد مواظب سرقت مسئولان بانام کمک به سیل زدگان باشید
آموزش و پرورش بندرخمیر بیش از هزار حقوق بگیر داره اگه نفر 50 تومان کم بشه چه مبلغی ب دست میاد؟ لازم هست کمک های دریافتی که مدارس نیز به همین شیوه اخذ شده از دانش اموزان اعلام کنند؟مبلغش چقدر بوده؟