نقدی بر دیدار اعضای انجمن فرهنگی ناشران آموزشی کشور با برخی مراجع تقلید از دریچه ای دیگر

ریحانه ریوندی نماینده دانش آموزان منطقه 20 تهران :

" فضای مجازی دغدغه ای شده طبق تعریفی که خود خانم دکتر ابتکار داشتند که فضای مجازی هم برای نوجوان معضل است و هم برای خانواده. اگر از پدر و مادر بپرسید می گویند نوجوان درگیر این فضا است و اگر از نوجوان بپرسید می گوید پدر و مادر. یک نوجوان درگیر فضای مجازی نیست درگیر انسان های مجازی است که در آن فضا وجود دارند و سکوتی که شما گفتید در خانواده سکوت تعبیر می شود و صدایی می شود که ممکن است بین انسان ها انعکاس داشته باشد که بازخوردهای مثبت و منفی در پی خواهد داشت.

در روزهای گذشته دیدار اعضای انجمن فرهنگی ناشران آموزشی کشور با برخی مراجع تقلید خبرساز شده است .

هر چند این خبر مهم همراه با تحلیل هایی که ارائه می شود هیچ گونه انعکاسی در پرتال ( سایت ) این انجمن که برخی از آن ها به عنوان  " مافیای کنکور " یاد می کنند مشاهده نمی شود . ( این جا )

در سایت انجمن فرهنگی ناشران آموزشی کشور در بخش " آخرین مطالب " این عناوین به چشم می خورند :

" انتصاب سرپرست موسسه نمایشگاه‌های فرهنگی ایران

ساماندهی دستفروشان کتاب در خیابان برادران مظفر

کتاب کمک درسی در دنیا وجود ندارد

دانش آموزان باید به نقطه ای برسند که بتوانند کتاب های درسی خود را نقد کنند "

در عنوان " کتاب کمک درسی در دنیا وجود ندارد " به سخنان " حیدر تورانی " سرپرست سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش در مراسم اختتامیه جشنواره کتاب رشد اشاره شده است .

بخشی از این سخنان به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان به شرح زیر است :

تورانی با اشاره به لزوم استفاده آموزش و پرورش از بخش غیردولتی، گفت: خوشبختانه با بیش از ۱۰۰۰ ناشر که همسو با اهداف آموزش و پرورش هستند، همکاری داریم و به دنبال راه‌اندازی سیاست چند تالیفی هستیم.

تورانی با اشاره به لزوم استفاده آموزش و پرورش از بخش غیردولتی، گفت: خوشبختانه با بیش از ۱۰۰۰ ناشر که همسو با اهداف آموزش و پرورش هستند، همکاری داریم و به دنبال راه‌اندازی سیاست چند تالیفی هستیم.

وی تصریح کرد: اگر معلمی آن قدر توانمند نیست که موقعیت یادگیری خلق کند آیا درست است ذهن دانش آموزان را با آزمون‌های پی در پی پر کند؟ دانش آموزان باید در مسیر پیشرفت قرار گیرند نه اینکه قضاوت شوند؛ آیا در حقوق تربیتی کودکان آمده است که ذهنشان با مطالب کمک درسی پر شود؟

تورانی با اشاره به اینکه از ظرفیت مصوبه ۸۲۸ شورای عالی آموزش و پرورش برای همکاری با ناشران استفاده می‌کنیم، گفت: به طور کلی در دنیا کتاب ها یا آموزشی‌اند یا درسی و عنوانی به نام کمک درسی نداریم. آیا تبلیغات حجیم و گسترده این موسسات در صدا و سیمای دولتی ،  بزرگراه ها و خیابان ها ، تورهای گردشی و تفریحی و دادن ناهار و کادو به مدیران و مسئولان وزارت آموزش و پرورش کافی نبوده است و اساسا هدف سران این موسسات از دیدار با مراجع و مقامات مذهبی چه بوده است ؟

وی با اشاره به اینکه کتاب‌های ما خلاقیت محور است اما خوب خودمان را معرفی نکردیم، بیان کرد: تا پایان ۱۴۰۰ کتاب نونگاشت نخواهیم داشت، باید از همسویی به انطباق حرکت کنیم چرا که نیاز به باز طراحی داریم. "

در بخش دیگر به سخنان « سیدمحمد بطحایی » در نشست گفت و گوی بین نسلی  اشاره گردیده است .

انتخاب این تیتر می تواند تا حدودی نیات این انجمن را آشکار نماید .

به عبارت ساده تر :

" کسب و کار انجمن فرهنگی ناشران آموزشی کشور در کاستی های کتاب های درسی و مدیریت خلاء آن شکل گرفته است "

در واقع وقتی در آموزش و پرورش ؛ " کنکور " به عنوان هدف نهایی تعریف و تببین می شود همه مکانیسم ها و سازوکارها بر اساس این هدف گذاری طراحی می شوند .

اگر در جامعه اقبال زیادی به این موسسات تجاری – آموزشی دیده می شود ناشی از فرمول ساده و همیشه ساری و جاری " عرضه و تقاضا " شکل می گیرد .

محتوای کتاب های درسی و مهم تر از آن " محیط آموزشی " مهیای موفقیت در غول خود ساخته کنکور نیست و خانواده ها و اولیای دانش آموزان برای این که  در مسابقه " حافظه محوری ، امتحان محوری و نمره محوری " از دیگران عقب نمانند بازار گسترده و جذاب این موسسات را رنگین می کنند .

اما پرسش اساسی این است که آیا سرپرست سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش و بقیه مسئولان از این موضوعات و وقایع اطلاعی ندارند ؟

آیا آن ها واقعا نمی دانند که محتوای کتاب های درسی برای دانش آموزان اقناع گرانه و رضایت بخش نیست .

در همان گفت و گوی بین نسلی که سخنان مشروح دانش آموزان و انتقادات آنان در صدای معلم منتشر شده است از این وضعیت انتقادات صریح وشفافی می کنند اما عکس العمل وزیر جز سکوت ، خنده و تکرار حرف های قبلی چیز دیگری نیست .

بطحایی در دستاورهای  در نمایشگاه  دستاوردهای وزارت آموزش و پرورش در سال نخست دولت دوازدهم در دبیرستان البرز می گوید : ( این جا )

" تنها کتابی که معتبر است و باید مورد تاکید قرار بگیرد کتابی است که به عنوان کتب درسی در مدارس دارد توزیع می شود . ما در مدارسمان به کتاب های دیگری نیاز نداریم...."

اگر این تفسیر وزیر آموزش و پرورش مقرون به واقعیت است پس سخنان حیدر تورانی چه محلی از اعراب می تواند داشته باشد ؟

اگر مشکل در مولفان و یا تیم تالیف کتاب های درسی است پس چرا تحولی در این وضعیت داده نمی شود ؟

رئیس موزه علوم و فناوری ایران در گفت و گویی گفته است: ( این جا )

 برخی از مشکلات سیستم کنونی آموزش ‌و پرورش و کنکور محور بودن آموزش در مدارس، کتب درسی است و مافیای کنکور به آموزش ‌و پرورش جهت می‌دهد و این بزرگ‌ترین خیانت به ساختار آموزشی ماست. کتب درسی کنکور محور است که این توهین به‌حساب می‌آید.

این یک واقعیت است که اگر کتاب های درسی به گونه ای تالیف می شدند که حداقل نیاز به کتاب های کمک درسی را ایجاد می کردند، در آن صورت بخشی از مافیایی که این روزها زیاد از آن می شنویم عملا بازار و خریداری پیدا نمی کردند. اما ظاهرا مافیای کنکور ایران با گردش مالی ۸۰۰۰ میلیارد تومانی، توانایی نفوذ در برخی تصمیم گیران و مولفان و حتی شاید سطوح پایین تر در سازمان پژوهش را داشته باشد تا بتوانند کتاب های کمک درسی پایه جدید آموزشی را قبل از انتشار کتاب درسی وارد بازار کند.

اگر وزیر آموزش و پرورش نیز دنبال پیگیری این موضوع است نیاز به اینکه راه دوری برود نیست و ابتدا یک سر به سازمان پژوهش خود بزند.

حتی می توان در عین حال در اینکه چه میزان تغییر این همه کتاب در هر سال لازم است و یا در پشت آن یک مافیای دیگر وجود دارد را کشف کرد. در هر صورت هر کتاب جدیدالتالیف با خود گردش مالی بالایی را به ارمغان می آورد. "

بارها دیده شده است که کتابی در مدرسه در عداد " کتاب های کسری " بوده است اما کتاب کمک آموزشی آن قبل از آغاز سال تحصیلی از سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی مجوز گرفته و روانه بازاد شده است .

برخی نویسندگان کتاب های درسی کتاب های کمک آموزشی می نویسند .

وقتی چنین وضعیتی باشد نویسندگان در نگارش کتاب های درسی طبیعتا " کم کاری " کرده و سعی می کنند وزنه اصلی را در کتاب های کمک آموزشی تعریف کنند .

در نشست رسانه ای به مناسبت آغاز سال تحصیلی از وزیر آموزش و پرورش پرسش کردم ( این جا ) :

 " اگر مسئولان آموزش و پرورش واقعا معتقدند که فعالیت موسسات آموزشی آزاد  باعث اخلال در  فعالیت آموزشی و تربیتی وزارتخانه می شود چرا به جای سخنرانی در جمع معلمان یا دانش آموزان که تاثیری بر فعالیت این موسسات ندارد  ، با استفاده از اختیارات قانونی خود در مصوبه 483 از جمله بند 3 مجوز فعالیت برخی از این موسسات را باطل اعلام  نمی کنند و از نیروی انتظامی درخواست پلمپ مراکز این موسسات را نمی کنند؟

 اگر آموزش و پرورش مجوز فعالیت این گروه ها را باطل کند نیروی انتظامی هم موظف است که بر اساس مقررات اماکن ، مراکز فاقد مجوز را پلمپ کند.

چرا  آموزش و پرورش موسسان و گردانندگان این موسسات را با طرح شکایت به دادگاه نمی کشاند؟

چرا به جای نامه ملتمسانه به رییس صدا و سیما به شورای نظارت بر صدا و سیما ، قوه قضاییه و مراجع قانونی شکایت نمی کنید؟

بعضی ها می گویند این یک جنگ زرگری است و حمله به مافیا  فقط جنبه تبلیغی دارد. دانش آموز و فردی که نتواند در جامعه حرف بزند و یا خود را ابراز کند مامن و یا پناهگاهی جز فضای مجازی نخواهد داشت ...

 وزیر آموزش و پرورش برای جبران ناتوانی خود در ایجاد تغییر  در نظام آموزشی و پرورشی شعار بدون زمینه و پشتوانه ایجاد نشاط و حذف امتحان و مافیا می دهد.

 مدارس در اختیار شماست.

مافیا را بیرون کنید و نشاط را برقرار نمایید. خارج از مدرسه هم به جای شعار ، از اختیارات قانونی وزارتخانه برای برخورد با موسسات آموزشی متخلف استفاده کنید."

بطحایی هم به جای پاسخ منطقی و اقناع گرانه در نقش یک فیلسوف و یا نظریه پرداز می گوید که هدفش از طرح این مباحث " گفتمان سازی " است .

وزیر آموزش و پرورش حتی از حداقل اختیارات قانونی خودش برای اثبات حرف های خویش هم بهره نمی جوید .

به گفته خود بطحایی زورش به مافیای کنکور و آموزش نمی رسد اما کار مهمی و یا موثری هم برای جلب اعتماد عمومی انجام نمی دهد .

پیش تر صدای معلم گزارشی با عنوان : " وزیر آموزش و پرورش مافیای آزمون و کنکور را محکوم می کند ؛ معاونش مجوز عقد قرارداد صادر می کند ؟! " منتشر کرد : ( این جا )

در بخشی از این گزارش آمده بود :

" این همه درهم تنیدگی میان موسساتی که به اذعان وزارت آموزش و پرورش حتی مجوز تبلیغات در صدا و سیما را ندارند با مدیران آموزش و پرورشی که بعضا حتی نمایندگی  این موسسات را بر عهده دارند دستگاه تعلیم و تربیت ما را به کجا خواهد برد ؟"

گزارش و مدارک نشان می دهند که وزارت آموزش و پرورش عملا با افکار عمومی صادق نیست و به عبارت دیگر گفتار و عملش با هم کاملا تضاد دارد .

در تاریخ ۹۷/۸/۵ در پاسخ به درخواست برخی استان ها ، مجوز انعقاد قرارداد مالی با چند موسسه معروف جهت فعالیت در مدارس ، با امضای رییس سنجش وزارتخانه صادر شده است .

پرسش صریح و شفاف صدای معلم از وزیر آموزش و پرورش آن است که  چرا در این زمینه با معلمان و جامعه صادق نیست ؟

مگر همین وزارت آموزش و پرورش چند ماه پیش اعلام نکرده بود :

" وجود هرگونه رابطه مالی مدارس، عقد قرارداد و سازمان‌دهی و همکاری در موضوع مذکور برای مدیران در سطوح مختلف را تخلف از مقررات تلقی می‌نماید "

« صدای معلم » از شفاف سازی و پاسخ گویی وزیر آموزش و پرورش در این زمینه استقبال می کند ."

با این حال مسئولان وزارت آموزش و پرورش هیچ پاسخ و یا عکس العملی نسبت به این گزارش نشان ندادند .

تنها 4 روز پس از انتشار این گزارش ، عبدالرسول عمادی  در گفت و گو با تسنیم می گوید :

" نمی‌توان تعامل مدرسه و بخش خصوصی را ممنوع کرد واین موضوع نه تنها منطقی نیست بلکه با اقتضائات برنامه درسی ملی نیز سازگاری ندارد. اینکه آزمون در مدارس برگزار شود به تشخیص شورای مدرسه و از جلوه‌های مدرسه محوری است اما نکته مهم این است اگر این موضوع بخواهد کاملا آزاد باشد ممکن است آزمون‌های فاقد کیفیت در مدارس برگزار شود بنابراین تصمیمی گرفته شد که سال‌ها در حال اجراست و مطابق با آن موسساتی که از طریق سازمان مدارس غیردولتی تایید صلاحیت شده‌اند، اگر مدرسه خواهان برگزاری آزمون‌های آنها باشد باید از بالاترین مرجع این مسئله کسب مجوز شود بنابراین درخواست برگزاری آزمون در هر استان به مرکز سنجش ارائه می‌شود و این مرکز باید بگوید که آیا فلان موسسه مورد تایید است یا خیر. گرفتن مجوز از مرکز سنجش حساسیت آموزش ‌و پرورش بر اجرای آزمون‌ها در مدارس است همچنین نمی‌خواهیم اختیارات  مدارس را هم بگیریم شواری مدرسه این اختیار را  دارد که در مدرسه اقدام به برگزاری آزمون کند البته این آزمون‌ها به هیچ وجه نباید در دوره ابتدایی برگزار شود.

و تاسف آورتر از آن چرخش ناگهانی اداره کل ارزیابی عملکرد و رسیدگی به شکایات وزارت آموزش و پرورش پس از دو بخشنامه صریح و شفاف و بدون تفسیر در مورد ممنوعیت این موسسات و فعالیت آن ها در مدارس است .

«علیرضا کمرئی» 3 آذرماه در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان درباره ی نظارت بر اجرای ممنوعیت برگزاری آزمون در مدارس می وید: در تابستان گذشته بخشنامه ای از سوی شورای عالی آموزش و پرورش ارسال شد.

این بخشنامه بر ممنوعیت برگزاری آزمون و ورود کتاب های کمک آموزشی که سیستم آموزشی ما را مختل می کند تاکید کرده است.

وی تصریح کرد: حذف آزمون های زاید در مدارس و ممنوعیت کتاب های کمک آموزشی تاکیدی بر مصوبه ۹۵۱ بود و بیشترین تاکید بر منوعیت برگزاری آزمون و ورود کتاب های کمک آموزشی در دوره ی ابتدایی بود. عضو انجمن فرهنگی ناشران آموزشی با اشاره به تیراژ کتب کمک آموزشی در طول سال می گوید: سالانه ۲۵ میلیون کتاب کمک آموزشی در مقاطع مختلف به چاپ می‌رسد که در مسئله توسعه عدالت آموزشی و یادگیری بسیار تأثیرگذار است

وی ادامه داد: در دوره متوسطه بر اساس قواعدی برخی از آزمون ها به صلاح دید مرکز سنجش و آموزش کشور مجاز است که  باید موسسات مسیری که امکان حضور در مدرسه  را دارند را طی می کردند.

موسسات آموزشی باید تقاضا را به اداره کل استانی خود بدهند و اداره کل ها تا ۱۵ شهریور به مرکز سنجش درخواست می دهند؛ و مرکز سنجش پس از بررسی منابع، صلاحیت فنی آنان مجوز صادر می کند و آنان می توانند در مدارس متوسطه حضور یابند.

وی با تاکید بر اینکه به هیچ وجه برگزاری آزمون در دوره ابتدایی مجاز نیست بیان کرد: همه حوزه های نظارتی اعم از اداره کل ارزیابی عملکرد و واحد های استانی و منطقه ای این موضوع را پیگیری می کنند و اگر تخلفی صورت گیرد برخورد می کنند.

کمرئی تاکید کرد: ورود کتاب های کمک آموزشی هم به دقت نظارت و رصد می شود. اگر قردادی منعقد شده باشد یا کتابی تحمیل شود با آن برخورد می شود. نباید با کتاب های دیگر فضای تدریس را آسیب زا کنیم.

وی یاد آور شد: البته در مصوبه  ۸۲۸ آمده است ساماندهی کتاب های کمک آموزشی توسط معاونت آموزش است در صورتی که مولفین کتاب هایی را متناسب با شرایط دانش آموزان و آموزش و پرورش تالیف کرده باشند باید به سازمان پژوهش بدهند، آنان بررسی می کنند و اگر تایید کنند در سامانه قرار می دهند.

مدیرکل ارزیابی عملکرد وزارت آموزش و پرورش بیان کرد: مدیران مدارس مجاز هستند این دسته از کتاب ها را برای کتابخانه مدارس تهیه کنند.

و این در حالی است که در بخشنامه مذکور هیچ اشاره ای به مقطع تحصیلی نشده بود و هرگونه رابطه مالی مدارس، عقد قرارداد و سازمان‌دهی و همکاری در موضوع مذکور برای مدیران در سطوح مختلف را تخلف از مقررات تلقی کرده بود .

در بخشنامه بعدی هم  بر ممنوعیت مشارکت و یا همکاری کارکنان در فرآیندهای تصنیف، تالیف، گردآوری، بازاریابی، توزیع، ساماندهی و فروش کتاب های کمک درسی ، تقویتی، حل المسائل و غیره ( به ویژه برگزاری آزمون های آزمایشی و سنجش پیشرفت تحصیلی ) تاکید شده بود . ( این جا )

چرا سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی به قانون تمکین نمی کند و راه خود را می رود ؟

در آخرین نسخه اصلاحی تدوین طرح " سازمان نظام معلمی " ( این جا )  در فصل سوم که وظایف و اختیارات آن در ماده 3 تعریف شده است بند 4 عنوان می کند :

" 4- برنامه ریزی و نظارت بر فعالیت های معلمان در امور کمک آموزشی و نحوه تبلیغات و آگهی های رسانه ای امور آموزشی و کمک آموزشی بر اساس استانداردهای مورد تایید وزارت آموزش و پرورش "بطحایی زورش به مافیای کنکور و آموزش نمی رسد اما کار مهمی و یا موثری هم برای جلب اعتماد عمومی انجام نمی دهد 

اگر وزیر آموزش و پرورش واقعا در ادعای خود صادق است و قصد گفتمان سازی دارد چرا از طریق سازمان نظام معلمی که یک سازمان از پایین به بالا خواهد بود از مشارکت خود معلمان برای تدوین و نظارت بر محتوای کتب آموزشی و درسی کمک نمی گیرد ؟

آیا گذشت 4 دهه ناکارآمدی این سیاست ها و راهبردها را به اثبات نرسانده است ؟

و اما بخش بعدی بحث بر سر این است که آیا تبلیغات حجیم و گسترده این موسسات در صدا و سیمای دولتی ،  بزرگراه ها و خیابان ها ، تورهای گردشی و تفریحی و دادن ناهار و کادو به مدیران و مسئولان وزارت آموزش و پرورش کافی نبوده است و اساسا هدف سران این موسسات از دیدار با مراجع و مقامات مذهبی چه بوده است ؟

در نشست اعضای انجمن فرهنگی ناشران آموزشی کشور با برخی مراجع تقلید ؛ مدیر انتشارات کتاب های کنکور و کمک درسی گاج می گوید:

 سیستم حذف تکلیف در منزل، برای دانش آموزان آثار جبران ناپذیری دارد و موجب هدایت آنان به فضای مجازی می‌شود. کلید واژه این نشست هشدار و یا به قولی ترساندن مراجع و مقلدان آن ها نسبت به خطرات " فضای مجازی " است که نوعی بدبینی ویا سوء ظن را همیشه نسبت به این فضا در جامعه ایرانی به همراه داشته است

 ابوالفضل جوکار که به عنوان عضو انجمن فرهنگی ناشران آموزشی کشور با آیت الله حسینی بوشهری در قم دیدار کرده بود از برنامه وزارت آموزش و پرورش برای حذف تکلیف شبانه دانش آموزان انتقاد کردو  مهم‌ترین اقدام ناشران آموزشی را تألیف کتب کمک آموزشی عنوان و تصریح  می کند: این اقدام توانسته در یادگیری بهتر مطالب آموزشی مؤثر واقع شود و امروز شاهد حضور دانش آموزانی که در مناطق محروم زندگی کرده‌اند در بهترین دانشگاه‌های کشور باشیم.

عضو انجمن فرهنگی ناشران آموزشی با اشاره به تیراژ کتب کمک آموزشی در طول سال می گوید: سالانه ۲۵ میلیون کتاب کمک آموزشی در مقاطع مختلف به چاپ می‌رسد که در مسئله توسعه عدالت آموزشی و یادگیری بسیار تأثیرگذار است.

حذف تکالیف در مدارس با الگو گرفتن از فنلاند کار سنجیده‌ای نیست. اینکه بخواهیم سیستم آموزشی یک کشور خارجی دیگر را کپی و آن را در کشورمان اجرایی کنیم نمی‌تواند جوابگوی سیستم آموزشی کشور باشد.

مدیر انتشارات کنکور گاج ادامه می دهد: حذف تکلیف منزل دانش آموزان زیان‌های جبران ناپذیری را به دنبال دارد. این برنامه پیش از این در کشورهای اروپایی امتحان شده و جواب مثبتی را نداشته است به همین دلیل اجرای آن متوقف شده است.

جوکار ادامه می دهد: با حذف تکلیف دانش آموزان، آنان از فراگیری و آموزش دور شده و به سمت فضای مجازی کشیده می‌شوند که آثار جبران ناپذیری را به دنبال دارد.

در واقع مدیر اصلی این برنامه با اتکا بر سخنان پوپولیستی و البته حرف هایی که ممکن است برای افراد مذهبی خوشایند باشد سعی می کند تا تایید مراجع تقلید را برای اقدامات خود که نتیجه ای جز ویرانی نظام آموزشی در سایه ناکارآمدی و نیز سوء مدیریت مقامات آموزش و پرورش را نداشته است کسب نماید .

تکیه بر مفاهیمی مانند بیگانه ستیزی ، عدالت آموزشی و کمک به فقرا و مناطق محروم و مهم تر از آن " تهدیدات فضای مجازی " است .

در گفت و گوی بین نسلی که در دفتر بطحایی برگزار گردید ؛ ( این جا )

ریحانه ریوندی نماینده دانش آموزان منطقه 20 تهران می گوید : اگر وزیر آموزش و پرورش واقعا در ادعای خود صادق است و قصد گفتمان سازی دارد چرا از طریق سازمان نظام معلمی که یک سازمان از پایین به بالا خواهد بود از مشارکت خود معلمان برای تدوین و نظارت بر محتوای کتب آموزشی و درسی کمک نمی گیرد ؟

" فضای مجازی دغدغه ای شده طبق تعریفی که خود خانم دکتر ابتکار داشتند که فضای مجازی هم برای نوجوان معضل است و هم برای خانواده. اگر از پدر و مادر بپرسید می گویند نوجوان درگیر این فضا است و اگر از نوجوان بپرسید می گوید پدر و مادر. یک نوجوان درگیر فضای مجازی نیست درگیر انسان های مجازی است که در آن فضا وجود دارند و سکوتی که شما گفتید در خانواده سکوت تعبیر می شود و صدایی می شود که ممکن است بین انسان ها انعکاس داشته باشد که بازخوردهای مثبت و منفی در پی خواهد داشت.

ما یک کتابی به نام سواد رسانه ای داریم در پایه دهم دوره دوم متوسطه که باید آن را بخوانیم. ولی چیزی که می خواهم بگویم من دانش آموز پایه دهم علوم انسانی هنوز این کتاب را دریافت نکرده ام و هنوز در مدرسه شروع به تدریس نشده است و تازه فهمیده اند این کتابی که قرار است روی آن کار بشود درباره فضای مجازی است. به نظر من باید این به طور بنیادی کار بشود . به نظر من باید سواد رسانه ای را از سن پایین تر شروع بکنیم و در مدارس بیاوریم این بهتر نیست چون شما حتی الآن کودکان و نوجوانانی را می بینید که از سن دوازده سال یا حتی پایین تر در فضای مجازی مشغول هستند و به آن دسترسی دارند و حالا این که این کتاب در پایه دهم شروع به تدریس می شود ممکن است برای آموزش این کتاب کمی دیر شده باشد. سن نوجوانی بسیار سن مهمی است و سنی است که در آن تاثیرات همسالان به شدت بر روی یک نوجوان دیده می شود و مسئله دوست یابی هست که در فضای مجازی خلاصه می شود . اگر ما بیاییم همین کتاب سواد رسانه ای را به صورت ریشه ای کار کنیم و دبیران قدری داشته باشیم که بتوانند تاثیرگذار روی کتاب کار کنند درباره موضوعاتی که در آن مطرح است و می تواند خیلی کمک کند به نسل چهارمی که ما هستیم و نسل قبلی که پدر و مادر و خانواده ما را در بر می گیرد و راه کارهای اساسی تری را می خواهد از آموزش و آگاهی و قطعا قابل پذیرش به ما بدهد. "

در واقع کلید واژه این نشست هشدار و یا به قولی ترساندن مراجع و مقلدان آن ها نسبت به خطرات " فضای مجازی " است که نوعی بدبینی ویا سوء ظن را همیشه نسبت به این فضا در جامعه ایرانی به همراه داشته است .

به عبارتی ؛ سران موسسات بزرگ کنکور با نگاه ابزاری به این مساله و ایجاد یک شبکه مالی هزینه زای برد - برد در نظام آموزشی و با این بهانه که حذف تکلیف و یا مشق شب موجب کشانده شدن دانش آموزان به فضای مجازی و در نتیجه ارتکاب گناه را به همراه خواهد داشت به نوعی سعی کرده و می کنند جریانی را در فرآیند آموزش نهادینه سازند :

" ضدیت با تفکر "

دانش آموز و فردی که نتواند در جامعه حرف بزند و یا خود را ابراز کند مامن و یا پناهگاهی جز فضای مجازی نخواهد داشت ...

پانوشت :

زمانی که نهایی سازی این یادداشت به پایان رسید پس از برگزاری نشست رسانه ای به مناسبت هفته پژوهش بود و فرار رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی از مواجهه با خبرنگاران و پاسخ گویی مرا در اثبات فرضیاتم راسخ تر و به واقعیت نزدیک تر نمود .