فراموش نکنیم که قاتل او دچار بیماری و اختلال پدوفیلیاست و در هر جای شهر و روستای همه ما می تواند حضور داشته باشد. ماجرای نوجوان ایرانی در مکه را که به خاطر دارید؟
اعدام یا هر نوع مجازات دیگر حق هر مجرم هست ، اما در ملاء عام برای عبرت سایرین آن هم با حضور گسترده مردم که زنان و کودکان نیز شاهد مراحل آن بوده اند، واقعا لازم و ضروری بود؟
ما که صحنه های ترسناک یا خشنونت آمیز فیلم های خارجی را سانسور می کنیم تا برای کودکان و نوجوانان و حتی جوانان کشورمان تأثیر سوء نداشته و الگوی نامناسب نباشد و اگر کودک چنین صحنه هایی را ببیند با شب ادراری و کابوس های شبانه ناآرامی خودش را نشان می دهد، با کدامین شهامت و گناه ، کودک زیر 7 ساله خود را برای تماشای ثانیه های پر اضطرار اعدام بردیم؟
دنیای آرام و بی تلاطم او را با کدامین مجوز خانوادگی یا اجتماعی به آشوب کشاندیم ؛ یا خواستیم که او یاد بگیرد تا فریب بیگانگان را نخورد و در دام چنین بیماران روانی نیفتد؟
پدر و مادر مهربان سرزمین من، معلم دلسوز فریادرس من !
آیا وظیفه شماها نیست که جسته و گریخته و سرپوشیده ،کودکان را یاد دهید که با بیگانگان دمخور نگردند؟ و با یک خوراکی غیربهداشتی یا با یک پرنده در دست یا در قفس ،کودک سرزمین من فریب بیمار روانی را نخورد و با او به قتلگاه شنیع و فجیع و قبیح نرود؟
بهتر نیست که همه ما به کودکان خود فرهنگ " نه" گفتن را آموزش دهیم؟
بهتر نیست دست کودک خود را به جای ترساندن از پلیس در دستان او قرار دهیم تا بداند که پلیس یار و یاور همه درماندگان است؟
بهتر نیست به کودک خود یاد دهیم که در چنین مواقعی شهامت فریاد برآوردن داشته باشد؟
بهتر نیست که به کودک ناتوان خود یاد دهیم در چنین مواقعی یعنی برخورد با بیگانه آزار رسان ، لگد بزند یا گاز بگیرد و در کل هر چند کودک اما حالت تدافعی داشته باشد؟
به هر حال از درماندگی و اسیر طعمه بیمار روانی شدن ،همه اینها بهتر نیست؟
ما والدین و معلمین ؛
باید در هر سن کودک با زبان خاص خودش ، آموزش های لازم را بدهیم.حتی در کتب درسی نوجوانان با مهارت های خاصی که کارشناسان روانشناسی می دانند، مفاهیمی سربست بگنجانیم تا آگاهی از وقایع و پیش آمدهای دنیای کثیف برخی بزرگسالان آنان را غافل گیر ننماید.
از مسئولین قوه قضایی نیز تقاضا داریم مجازات مجرمین را در خفا انجام دهند و برای آگاهی از آخر و عاقبت جرم و جنایت از رسانه ها ی شفاهی و کتبی و کتب درسی آموزش دهند.
سزای هر مجرم چه با طرح و برنامه عقل ناقص یا چه در سایه یک بیماری روانی ، مجازات مرسوم آن جامعه است.اما فراموش نکنیم که شناسایی افراد مبتلا به بیماری پدوفیلیا ( بنده از اوصاف فرد مبتلا شرم دارم همکاران محترم لطفا در صورت صلاحدید خودشان مطالعه نمایند) به همین سادگی نیست. جسارتا در دور و بر همه ما ممکن است فامیل یا آشنای مبتلا به این نوع بیماری وجود داشته باشد . پس کودکان خود را با هر کسی تنها نگذاریم یا کودکان خود را به هر کسی نسپاریم یا به رفتارهای مشکوک غیر عقلانی افراد پیرامون خود قدری حساس باشیم. این بدبینی افراطی نیست ، این هوشیاری است.
اگر خیلی به سلامتی و آینده فرزند خود علاقه مند هستیم به یک روانشناس یا روانکاو مجرب مراجعه و آموزش های لازم برای مقابله با چنین فجایعی را فرا بگیریم. همیشه گفته اند پیشگیری ارزانتر و آسانتر از درمان است.ما همه باید در امر پیشگیری چنین صدمات و لطماتی به فرزندان خود با یکدیگر همکاری و همیاری داشته باشیم.فروشنده و بقال محله باید به صحنه های مشکوک محل خود حساس باشد، همسایه ما نیز، همه و همه ما هر ثانیه و دقیقه زندگی خود و فرزندانمان باید هوشیار و حساس باشیم.
آموزش و همکاری و هوشیاری ، می تواند چنین فجایع دلخراش جامعه ما را به حداقل برساند.
در زیر آماری از بیشترین اعدام های 10 کشور برای اطلاع دوستان آورده می شود با بیان این که تنها کشوری که ظاهرا اعدام در ملاء عام ندارد و در تنهایی، مجرم را با شوک الکتریکی مجازات می کنند کشور آمریکاست.
"بیشترین آمار اعدام در جهان متعلق به چه کشورهایی است ؟ این نوشتار به پاسخ این سوال می پردازد. بنابر آمارهای سازمان عفو بین‌الملل، نهاد حقوق بشری واقع در شهر لندن که شدیدا با هرگونه مجازات مرگ مخالفت میکند، آمار اعدام در ۲۰۱۵ نزدیک به ۵۰ درصد در سراسر جهان افزایش یافته است.
ولی فقط کشورهای معدودی هستند که آمار صحیحی از اعدام‌های‌شان را به صورت عمومی گزارش می‌کنند ؛ برای مثال ایالات متحده پرونده‌های دادگاه‌ها و آمار اعدام‌ّها را به صورت عمومی منتشر میکند. این در حالی است که رژیم‌های اقتدارگرایی نظیر کره‌ی شمالی، روسیه و چین به شدت از انتشار این‌گونه آمار‌ها جلوگیری می‌کنند.
1- چین، هزاران نفر
2- ایران، ۴۰۰ نفر
3- پاکستان، ۳۲۶ نفر
4- عربستان سعودی، ۱۵۸ نفر
5- ایالات متحده، ۲۸ نفر
6- عراق، بیش از ۲۶ نفر
7- سومالی، ۲۵ نفر
8- مصر، بیش از ۲۲ نفر
9- اندونزی، ۱۴ نفر
10- چاد، ۱۰ نفر
قضاوت و تعبیر و تفسیر بر عهده خوانندگان و همکاران محترم.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
تهیه گردد تا کودکان و زن چنین قاتلانی در امنیت اجتماعی و فرهنگی ، به دور از شرمندگی عمل زشت همسر و پدر ، به مابقی زندگی خویش ادامه دهند. هر چند خاطره چندش آور آن هرگز از ذهن ها برون نخواهد رفت.
من وقتی خبر های مربوط به حوادث رویدادها و تحولات اقتصادی و...... را مطالعه میکنم آن بخشی بیشتر توجه مرا جلب میکند که منافع من چه به صورت مستقیم و چه به صورت غیر مستقیم به آن وابسته باشد اما موضوعی که شما مطرح کردید منافع نه تنها فرهنگیان بلکه منافع مشتک تمام افرادی است که میخواهند یک زندگی اجتماعی را تجربه کنند اما انگار این پیام شما منتشر نشده نه منتقدی ونه موافقی انگار همه توجه و دغدغه فرهنگیان به معیشت گره خورده و امروزمان را داریم در حسرت فردا از دست میدهیم
با نظر حضرتعالی موافق هستم. عناوین جنجالی یا مربوط به مشکلات مالی ، طرفداران زیادی دارد، که این امر ناشی از عدم برخورد خالصانه مسئولین در پرداخت به موقع مطالبات همکاران مربوط است. اما هر نوشته ای ولو با یادگیری یک جمله ارزش خواندن و نقد را دارد. با تشکر