گروه رسانه/
تجاوز وحشیانه رژیم اسرائیل علیه ایران با اعلام آتش‌بس فعلاً به پایان رسیده و بسیار امیدواریم که نقض نشود.
به نظر ما این جنگ تحمیلی درس‌های بسیاری در درون خود داشت که لازم است هم حاکمیت و هم آحاد جامعه به صورت کامل به آن اندیشیده و بر آن اساس در مورد «آینده و سرنوشت جمعی مشترک» به اجماع برسند.
پس از اعلام آتش‌بس، برخی افراد و جریان‌های درون کشور، و برخلاف «منافع ملی»، حرف‌هایی می‌زنند و اقداماتی انجام می‌دهند که از نظر ما جز تحریک بیشتر جنگ افروزان و دادن بهانه به آنان، ثمر و عایدی برای میهن ما نداشته و نمادی از مسئولیت ستیزی و تحریک به خشونت بیشتر است. به نظر می‌رسد حاکمیت جمهوری اسلامی باید با ایجاد تغییراتی بنیادین و تمکین به اصول حکمرانی خوب، به سوی «آشتی ملی» حرکت کند و در نخستین اقدام، زندانی‌های سیاسی ـ عقیدتی را آزاد کند.
ما، همراه و هم صدا با تمام میهن دوستان صلح جویی که جز بزرگی ایران و عزت ایرانیان را نمی‌خواهند، ضمن محکومیت شدید متجاوزان و حامیان آن‌ها، هرگونه تنش‌آفرینی در کشور و منطقه را از هر جانبی که باشد، خلاف منافع ملی و دور از مسئولیت‌های تاریخی و اجتماعی می‌دانیم.
برای ما به عنوان « معلمان پرسش گر و کنش گر » ؛
نصب مجدد روزشمار نابودی اسرائیل در یکی از میدان‌های تهران، یا تهدید جانی رئیس جمهور آمریکا و دبیرکل سازمان انرژی اتمی توسط روزنامه کیهان و برخی افراد و جریان‌های هم سو و یا اعلان صریح ورود به وضعیت پر ابهام هسته‌ای توسط رسانه ملی، جزء اقداماتی است که هیچ حاصلی جز دادن بهانه برای آتش افروزی بیشتر و مشروع‌تر متجاوز ندارد.
همانگونه که در بیانیه‌ی پیشین خود هم تصریح کردیم، ما از مواضع و سخنان مسئولان تصمیم‌گیر کشور و عقلای حاکمیت مبنی بر باز بودن باب دیپلماسی و ترک نکردن میز گفت‌وگو مبتنی بر « منافع ملی و حفظ تمامیت ارضی» استقبال می‌کنیم و آن را ارج می‌نهیم.
ما باور داریم که وطن و منطقه را نمی‌شود با خاکستر غرور و آتش کلمات نجات داد.
این خاک، جای آزمودن بازی‌های خونین و آتشین نیست.
اگر کسانی امروز به نام غرور می‌خواهند سرنوشت فردای وطن را در آتش بسوزانند، باید بدانند که غرور بدون عقل، طناب دار تاریخ است.
ما می دانیم که تهدید، جز آوار، هیچ برای ما نمی‌آورد.
هیچ کس نمی خواهد فرزندش را در باتلاق قدرت نمایی ویران‌گر دفن کند.
هیچ کس حاضر نیست سقف خانه‌اش به بهای فریادهای پوشالی فرو بریزد.
این سرزمین، بیش از هر زمان، به تصمیمی بزرگ نیاز دارد؛ نه از جنس فریب و نه از جنس شعار، بلکه از جنس شجاعت اصیلی که صلح پایدار و منافع ملی را از کانال دیپلماسی و گفت‌وگو دنبال می‌کند.
نباید گمان کنیم که عقلانیت، ضعف است.
مذاکره‌ای شرافتمندانه و هوشمندانه، نه تنها زانو زدن نیست، بلکه از نظر ما عین عقلانیت و اقتدار است.
به نظر می‌رسد حاکمیت جمهوری اسلامی باید با ایجاد تغییراتی بنیادین و تمکین به اصول حکمرانی خوب، به سوی «آشتی ملی» حرکت کند و در نخستین اقدام، زندانی‌های سیاسی ـ عقیدتی را آزاد کند.
همچنین، هر گونه تفاهم‌نامه و توافق با دول متخاصم، حتماً باید به یک «سند حقوقی» تأییدشده توسط کشورهای سازمان ملل متحد در صحن عمومی تبدیل شود تا بهانه‌ای برای شعله‌ور شدن جنگی دیگر نشود.
جمعی از پرسش گران و کنش گران آموزش و پرورش :
- علی پورسلیمان
- محمد حیدری
- محمد راعی
- علی زینلی
- معصومه شعبان زاده
- سعید شهسوارزاده
- محمدرضا شهریاری
- سیدهادی عظیمی
- رضا قاسم پور
- زهرا قاسم پور دیزجی
- نرگس کارگری
- طهماسب کاوسی
- حمزه علی نصیری
- شیرین یوسفی
***
پایان پیام/
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
باکسی که قوه عقلانی خودرا از دست داده
با کسی که حقوق دیگران را به رسمیت نمی شناسد
با پیمان شکن
شما هیچ وقت نمی توانید با لات محله دیوانه محله مذاکره کنید
باید قدرتمند شد درتمامی زمینه ها علمی اقتصادی نظامی وعدالت را درجامعه گسترش داد
هشدار به مسئولان؛ پس از جنگ با اسرائیل
اظهارات برخی مدیران درباره امکان مذاکره مجدد، دور از شأن ملت پیروز ایران و بی‌اعتنایی به عملیات فریب آمریکاست.
معاون سیاسی وزیر امور خارجه کشورمان با بیان "هنوز زمانی برای ازسرگیری مذاکرات با آمریکا توافق نشده است."، تأکید کرد: اکنون ما به‌دنبال پاسخی برای این پرسش هستیم؛ هنگامی که در گفتگوها مشارکت کنیم، آیا شاهد تکرار اقدام تجاوزکارانه خواهیم بود؟
تا کی میخواید روشنفکر بازی در بیارید ؟!
بسیار عالی.
بفرمایید آن راه ها کدام هستند و با کدام ابزار و امکانات و افکار عمومی می خواهید آن را « راهبری » کنید ؟
پایدار باشید .
از دیدگاههای مختلف ارزیابی می کنیم:
از دیدگاه تجربیات
تجربه برجام:
خروج یک‌طرفه آمریکا از برجام بدون هیچ هزینه‌ای برای واشنگتن، و انفعال اروپا در اجرای تعهداتش، نشان داد که توازن تعهد و عمل وجود ندارد.
تجربه مذاکره غیرمستقیم ایران و آمریکا (مرتبه اول طی سه چهار ماه گذشته)
حدود دو ماه ایران داشت با آمریکا مذاکره می کرد نتیجه اش وسط مذاکره، حمله اسرائیل به ایران بود.
نکته: انصافا و اخلاقا این توطئه هست که دو کشور در حال مذاکره باشند و به یکباره در وسط مذاکره، به یک کشور (ایران ما) حمله کنند.
این مذاکره بعد از حمله اسرائیل بود که برخی مردم بی گناه، دانشمندان هسته ای و فرماندهان نظامی ما رو شهید کردند.
باز هم دیدگاه ایران این بود که نباید میز مذاکره رو ترک کند. با اروپا مذاکره میکردیم، این بار خود آمریکا به مراکز هسته ای ما حمله کرد.
از دیدگاه تجربیات گذشته ما، بنظر می‌رسد گرچه مذاکره فی نفسه ابزار بدی نیست اما تکرار روندی که قبلاً نقض عهد و حمله به ایران بوده عاقلانه به نظر نمی رسد.
نتیجه دیدگاه تجربی: «انسان عاقل از یک سوراخ، دوبار گزیده نمی شود»
حسین جعفری
آمریکا در جنگ جهانی دوم روشی را در تعامل/تقابل با ژاپن برگزید که به پایان جنگ جهانی دوم ختم شد، و آن چیزی نبود جز دعوت ابتدایی به مذاکره بظاهر برابر و آبرومند برای پذیرش شروط قطعی آمریکا در جنگ و امضاء توافق صلح؛ همانگونه که مد نظر آمریکا بود.
ژاپن در ابتدا تن به مذاکره نداد و آمریکا پس از پایان مهلت داده شده و در موعد مقرر، با حمله اتمی، هیروشیما را با خاک یکسان کرد و به فاصله سه روز ناگازاکی نیز با بمب هسته‌ای با خاک یکسان شد. در این مرحله ژاپن بیدار شد و تن به مذاکره داد، اما آمریکا اعلام کرد که دیگر مذاکره‌ای در کار نخواهد بود، زیرا آمریکا به اهدافش رسیده است و نیازی به مذاکره ندارد!
در واقع روش آمریکا در تقابل با ژاپن اینگونه بود که به ژاپن اعلام می‌کرده یا به صلح با شرایطی که در مذاکره می‌گویم تمکین می‌کنی و با آبرو و حفظ پرستیژ صلح برقرار می شود و یا شرایط خودم را با توسل به زور تحمیل می‌کنم. تفاوت این دو راه این بود که در راه اول ژاپن در روند مذاکرات، بدون تحمل خسارات فراوان به زیرساخت‌ها، جان و مال مردم کشورش، تن به صلح (ولو تحمیلی) می‌داد و البته در ظاهر حفظ آبرو می کرد. اما راه دوم تحقق همان شروط آمریکا بود با تحمیل خفت و پذیرش علنی شکست! تحقیر خفت‌باری که در ملاقات امپراطور ژاپن-هیرو هیتو- با افسر بلندپایه آمریکا نمود پیدا کرد، آنجا که رسماً گفته شد:"من خدا نیستم"!
به نظر می‌رسد استراتژی ترامپ در دور دوم ریاست جمهوری در تعامل / تقابل با جمهوری اسلامی همین سیاست ژاپنیزه کردن ایران است. بدین صورت که در ابتدا یک شرط برای توافق برای صلح روی میز مذاکره گذاشته شد: "غنی سازی ممنوع"! آن هم با مهلت دو ماهه و بیان اینکه ایرانیان تاجران خوبی‌اند و می توانند به اقتصاد دنیا متصل شده، و رشد کنند و رندانه زندگی بهتر و رشد اقتصادی و تعامل سازنده با دنیا را حق کشور بزرگ ایران اعلام کرد. و چون در مهلت اعلامی توافق محقق نشد، حمله پرقدرت اسرائیل و سپس آمریکا انجام شد. آمریکا/ ترامپ پس از بمباران اهداف خود رسماً اعلام می‌کند که به اهدافش رسیده و ایران به میز مذاکره برگردد. و با استنکاف ایران، ترامپ دوباره تهدید به عملیات نظامی می کند، با تاکید بر اینکه نیازی به مذاکره هم ندارد.و این‌بار شرکای اروپایی‌اش از جمله فرانسه شرط جدیدی نیز رسماً اعلام می‌گردد: "ممنوعیت ساخت موشک‌های بالستیک".( روشن است که در این استراتژی زیرپا گذاشتن تمامی معاهدات بین‌المللی و انسانی از سوی آمریکا و نادیده گرفتن ارزش جان انسان‌های غیرنظامی قطعی است.)
قابل حدس است که در صورت استنکاف ایران از پذیرش این شروط، به صورت آبرومندانه در مذاکرات، راه دوم که تحمیل شروط از طریق بمباران وحشتناک و توسل به زور در دستور کار آمریکا قرار دارد. در این میان آنچه که قطعی است این است که با هر استنکاف ایران از امضاء توافق در میز مذاکره، خسارات فراوانی به زیرساخت‌های ایران و جان مردم ایران وارد می‌شود.
خلاصه آنکه مسئله امروز مقامات نظام این است آیا می‌خواهند با حفظ آبرو، همچنین حفظ زیرساخت‌های مهم کشور به توافق با آمریکا دست یابند و یا پس از ایجاد سرزمین سوخته برای نسل امروز و نسل‌های آینده، تن به تکرار این جمله دهند که حاکمان خدا نیستند. آری تردیدی نیست که آمریکا شیطان بزرگ است، اما حاکمان نیز باید بپذیرند که خدا نیستند!
https://www.iranglobal.info/fa/node/196599
راهکارهای تضمین امنیت، ثبات و توسعه ایران
بیانیه ۱۸۰ اقتصاددان و استاد دانشگاه درباره تغییر پارادایم حاکم بر نظام حکمرانی/با دیپلماسی و مذاکره، از ایران محافظت کنید.
الحمدلله کشور قدرت مندی هم هستیم
مقایسه ژاپن با ایران هم صحیح نیست
تصور نادرستی است که عده ای دارند. لابد شما با پژوهش تطبیقی بیگانه اید.
در مقایسه با دیگر کشورها و در هر زمینه ای، نکات منفی و مثبت آن زمینه نمایان می شود.
مقایسه برای نمایش فاصله و تفاوت ما با آنانی
است که از ما جلوترند.
مقایسه ای که مذموم شمرده می شود مربوط به مقایسه فرزند خود با هم سن و سالان اوست. یا مقایسه
زندگی یک فرد کم درآمد با یک فرد ثروتمند است.
در اولی اعتماد به نفس کودک تضعیف می شود و در دومی فرد هیچگاه احساس رضایت و سعادت در زندگی وخود نخواهد داشت.
مرگ شرافتمندانه خیلی از این مذاکره بهتر است
همانطور که امام حسین علیه السلام این کار رو انجام داد
ژاپنی هم الان به گونه ای مرده اند ولی خودشان نمی دانند دولت و ملتی که نتواند یک سرباز آمریکایی رو به جرم تجاوز محاکمه کند و این سرباز باید برود در آمریکا مثلا محاکمه شود این دولت و ملت مرده ای بیش نیست
بلکه غرب کم آورد احتمالا اینترنشنال نگاه می کنید
اگر سیستم نظامی و دفاعی کشور هم مثل شما معلمان پرسشگر و اصلاح طلب فکر می کرد الان دو متر اون طرف مرز رو هم نمی تونستیم بزنیم چه برسد که براینکه از پدافند چند لایه دشمن عبور کند الان باید آقای خاتمی و.. را می فرستادید تا به جای موشک ،گفتگوی تمدن ها یر پا کند آن هم در تهران اشغال شده توسط اسرائیل و آمریکا