گروه رسانه/
بر اساس جدیدترین تصویر ناسا از دریاچه ارومیه، نگین آبی شمال غرب ایران به طور کامل خشک شده و دیگر اثری از یک دریاچه در تصویر هوایی دیده نمی‌شود.
به گزارش تسنیم، البته این موضوع دور از ذهن نبود چرا که در ابتدای تابستان نیز مدیران کل محیط زیست درباره خشکی کامل و ۱۰۰ درصدی دریاچه ارومیه تا پایان تابستان هشدار داده بودند.
دریاچه ارومیه، که زمانی نمادی از تنوع زیستی و اکوسیستم منحصر به فرد در فلات ایران و دومین دریاچه شور بزرگ جهان بود در سایه ی بی کفایتی مسئولان ، سیاسی‌بازی‌ها و مدیریت‌های نمایشی و فقدان برنامه‌ریزی‌های علمی و درازمدت به کویری خشک و آزاردهنده مبدل شده و می‌رود تا به یک «بحران ملی» و «چالش بزرگ محیط زیستی» در ایران تبدیل شود.
مسئولان جمهوری اسلامی در این ۴ دهه به جای شنیدن هشدارهای فعالان محیط زیستی و متخصصان این حوزه و دخالت دادن نهادهای مدنی و کنش‌گران در عرصه‌های مشارکت و تصمیم‌گیری، نگاه امنیتی را غالب کرده و سعی کردند با بازداشت و ارعاب کنش‌گران و فعالان محیط زیستی و یا تخفیف دادن و کم‌اهمیت دادن این موضوع بسیار مهم؛ از «انفعال عمومی» و «بخشی‌نگری مردم» نهایت بهره را برده و اما شوربختانه نباید می‌شد آنچه که شد.
اگر قرار است امید و اعتمادی عمومی نسبت به آینده شکل بگیرد؛ هر گونه مدیریت احیاء در مورد این دریاچه در حال احتضار باید به دست کارشناسان مستقل و دلسوز و با حضور ناظران بین‌المللی و تحت نظارت رسانه‌ها و شهروندان قرار بگیرد.
خشکیدن دریاچه ارومیه فقط مرگ یک پهنه آبی نیست؛ این آینه‌ای است از زوال اعتماد، فرسایش امید و نشانه‌ای روشن از آن‌که سرنوشت طبیعت با سرنوشت مردم گره خورده است. با بازداشت و ارعاب کنش‌گران و فعالان محیط زیستی و یا تخفیف دادن و کم‌اهمیت دادن این موضوع بسیار مهم؛ از «انفعال عمومی» و «بخشی‌نگری مردم» نهایت بهره را برده و اما شوربختانه نباید می‌شد آنچه که شد.
ما معلمان پرسش گر و کنش گر وقتی از دریاچه ارومیه سخن می‌گوییم، فقط از یک بحران محیط‌زیستی حرف نمی‌زنیم؛ از سرنوشت نسلی سخن می‌گوییم که باید در سرزمینی زیست‌پذیر زندگی کند.
پرسشگری ما تلاشی است برای یادآوری این حقیقت که طبیعت و آموزش از هم جدا نیستند؛ دانش‌آموزان در کلاس‌های ما تنها خواندن و نوشتن نمی‌آموزند، بلکه باید آگاه شوند که مسئولیت اجتماعی و زیست‌محیطی بخشی جدایی‌ناپذیر از آینده‌ی آنان است.
جمعی از پرسش گران و کنش گران آموزش و پرورش :
- علی پورسلیمان
- محمد راعی
- علی زینلی
- معصومه شعبان زاده
- سعید شهسوارزاده
- محمدرضا شهریاری
- سیدهادی عظیمی
- رضا قاسم پور
- زهرا قاسم پور دیزجی
- نرگس کارگری
- طهماسب کاوسی
- حمزه علی نصیری
- شیرین یوسفی
***
پایان پیام/
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
می گیرد و رودخانه از قطرات آب در زمین های مرتفع ناشی از بارندگی، ذوب برف یا یخ، یا از زیر زمین از طریق چشمه است.
خوب وقتی بارندگی نیست که رودخانه ای تشکیل شود پس دریاچه هم خشک می شود.
البته هنر سدسازی دهه اول و دوم انقلاب نیز
به این خشکی دامن زد.