گروه گزارش/
هنوز « رضوان حکیم زاده » معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش به یادداشت انتقادی « هاله شهبازی » در مورد عملکرد این معاونت پاسخی نداده است . ( این جا )
مدتی است که خانم حکیم زاده در مورد " خشونت زدایی از محیط مدارس " سخنرانی می کند . جالب است که در واقعه سربریدن یک حیوان در برابر دانش آموزان ابتدایی رئیس هیات مدیره جامعه دامپزشکان به وزارت آموزش و پرورش هشدار می دهد اما از معاون آموزش ابتدایی وزارتخانه صدایی بر نمی خیزد !
در آخرین مورد و به گزارش پرتال آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش حکیم زاده گفته است :
" باید فرهنگ احترام به کودکان در خانواده‌ها، سازمان‌ها و در همه جای کشور را نهادینه کنیم و در همین راستا برنامه ارتقای کرامت کودکان و خشونت زدایی از محیط مدارس تدوین خواهد شد . "
پیش از آن و در 15 مهر 1398 نیز معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش در گفت و گو با پانا گفته بود : ( این جا )
" منظور از خشونت در طرح خشونت‌زدایی از مدارس، خشونت‌های غیر فیزیکی مانند سرزنش، تحقیر ، مقایسه و برچسب زدن به کودکان است. او هدف این طرح را ارائه دانش و نگرش و مهارت لازم برای شناسایی و مقابله با این نوع خشونت دانست .
رضوان حکیم‌زاده درباره جزئیات اجرای طرح خشونت‌زدایی از مدارس که از امسال آغاز شده است، می گوید:
«موضوع این طرح توانمندسازی مدیران، معلمان، کادر مدرسه و والدین دانش‌آموزان با ارائه آموزش‌های لازم درباره خشونت‌زدایی کامل از محیط مدرسه و خانه است. جزئیات این طرح کامل شده و نظرهای پژوهشگاه تعلیم و تربیت و متخصصان این حوزه گرفته شده است.»
«احساس امنیت عاطفی و روانی در کنار امنیت فیزیکی برای ایجاد تعلق کودک به مدرسه در سال‌های اولیه تحصیل بسیار مهم است. ما به دنبال آن هستیم که همه نشانه‌ها، رفتارها و کلماتی را که منجر به خشونت در مدرسه میشود، شناسایی و بر آن حساسیت ایجاد کنیم و تمرکز خود را از توجه به اعمال خشونت فیزیکی به سمت انواع دیگر خشونت‌ها که ناشناخته هستند و در محیط آموزشی اعمال می‌شوند، منتقل کنیم.»
معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش هدف اصلی طرح خشونت‌زدایی از مدارس را توانمندسازی کادر مدرسه و والدین دانش‌آموزان و ارائه دانش و نگرش و مهارت لازم برای یادگیری و شناسایی انواع خشونت دانسته و تاکید می کند: «بازهم تاکید می‌کنم منظور از خشونت در این طرح، خشونت‌های غیر فیزیکی شامل خشونت کلامی و رفتاری است.» « صدای معلم » بارها متذکر شده است که مدرسه پادگان نیست !
« کادر مدرسه و والدین دانش‌آموزان در این طرح باید‌ها و نبایدهای تربیتی را یاد می‌گیرند و می‌دانند که چه رفتاری در مدرسه نباید انجام شود و چه رفتارهایی باید در مدرسه باید پررنگ شود.»
«معلمان و والدین دانش‌آموزان باید بدانند که بعضی از رفتارهایی که خواسته یا ناخواسته از آن‌ها سر می‌زند مصداق خشونت علیه کودکان است. بسیاری از سرزنش کردن‌ها، برچسب زدن‌ها، تحقیر کردن‌ها و مقایسه کردن‌های کودکان توسط والدین و کادر مدرسه رفتار خشن محسوب میشود و خشونت را در محیط مدرسه و خانه ترویج می‌کند.»
« بعضی از والدین و معلمان به خاطر نبود آگاهی به اشتباه تصور می‌کنند که تنها تنبیه فیزیکی خشونت محسوب میشود و فقط با تنبیه بدنی دانش‌آموز، مدرسه را دچار خشونت می‌کنیم.»
معاون وزیر آموزش و پرورش هدف دیگر طرح خشونت‌زدایی از مدارس را ایجاد یک محیط روانی عاطفی و اجتماعی برای کودکان در مدرسه و خانه اعلام کرد و گفت: « در بررسی ارتباطات کودکان با یکدیگر رفتارهای نابهنجاری مانند قلدری در کودکان مشاهده میشود. باید منشا این رفتار و رفتارهای مشابه شناسایی شوند. مدیر، معلم و کادر مدرسه باید بدانند که چطور باید با این رفتار مقابله کنند و محیط مدرسه را طوری مدیریت کنند که امکان قلدری از سوی بعضی از معلمان به دانش آموزان منتقل نشود.»
«نگاه ما در اجرای این طرح این است که مدرسه یک محیط علمی و آکادمیک نیست. مدرسه یک جو عاطفی، روانی و اجتماعی دارد که حاصل تعاملات ما با دانش‌آموزان است. اگر بخواهیم اصول حاکم بر این تعاملات انسانی باشد و امنیت روانی برای کودکان ایجاد شود، باید یاد بگیریم که چه کارهایی باید انجام دهیم، از انجام چه کارهایی جلوگیری و چه رفتارهایی را در مدرسه برای جلوگیری از خشونت غیر فیزیکی پررنگ کنیم.»
نخستین پرسش « صدای معلم » آن است که آیا سکوت در برابر انتقادات و بی اعتنایی به نظرات و نقدهای آموزگاران و پاسخ ندادن به دغدغه های آنان نمی تواند موسس و مروج " رفتارهای خشونت آمیز " در محیط مدرسه و در روابط میان " صف " و " ستاد " باشد ؟
پاسخ حکیم زاده در مورد گزارش صدای معلم که به انتقاد از حضور نیروهای ناجا در آئین افتتاح مدرسه‌ی ابتدایی شهر قم در روز اول مهرماه با آژیر و اتومبیل‌های پلیس ویژه پرداخت ؛ چه بوده است ؟ ( این جا )
« صدای معلم » در این گزارش می نویسد :
" نخستین پرسش « صدای معلم » آن است که چرا دانش آموزان یک دبستان آن هم در نخستین روز ورود به مدرسه باید با چنین صحنه هایی رو به رو شوند ؟ پیام و ره آورد تربیتی و یا آموزشی از انجام چنین مراسمی برای دانش آموزان در این سنین چه می تواند باشد ؟
آیا این گونه نمایش ها به زعم مدیر کل آموزش و پرورش قم " عقلانی " بوده و با کدام یک از ساحت های ذکر شده در سند تحول بنیادین همخوانی و تطابق دارد ؟
در کدام یک از نظام های آموزشی حتی در سطح " کشورهای در حال توسعه " مدرسه را چنین آغاز می کنند ؟
آیا این گونه قرار است پرسش مهر 20 با موضوعیت دلپذیر ، شاد و پرنشاط بودن فعلیت و تحقق پیدا کند ؟
« صدای معلم » بارها متذکر شده است که مدرسه پادگان نیست !
حتی مدیر این رسانه در گفت و گوی اخیر خویش با روزنامه همشهری ضمن تاکید بر این موضوع گفته است که از اسامی کودک پسند برای نام گذاری کلاس ها و حتی مدارس استفاده شود .
در آغاز سال تحصیلی 1396 نیز در دبستان دخترانه جديدالتأسيس صادقين گوسفندی را در برابر چشم دانش آموزان دختر سر بریدند .
البته انتشار این خبر موجب شد تا مديركل سلامت و تندرستي وزارت آموزش و پرورش اعلام کند هر گونه ذبح دام و طیور در مدارس ممنوع است.
دكتر حسن ضياالديني اظهاركرد: با توجه به مشكلات بهداشتي و رواني ذبح دام و طيور در مدرسه كه در محيط آموزشي و براي دانش‌آموزان پيش مي‌آيد، بارها گفته‌ايم كه اين موضوع مطلقا ممنوع بوده و بار ديگر نيز يادآوري و تاكيد مي‌كنيم.
مديران مدارس موظف به رعايت اين موضوع هستند و در صورت هر گونه تخطي بايد پاسخگو باشند.
انجام این گونه امور ضمن آن که هیچ گونه مبنای علمی ندارند به قول تا مديركل سلامت و تندرستي وزارت آموزش و پرورش موجب آسیب های جدی روانی به دانش آموزان می شوند . "
از مسئولان وزارت آموزش و پرورش به ویژه معاونت آموزش ابتدایی این وزارتخانه انتظار می رود تا در این زمینه ها منفعل و نظاره گر نبوده و با جدیت امنیت و بهداشت روانی را در مدارس برای رشد و تربیت جامع دانش آموزان به صورت پایدار فراهم کنند .
واکنش معاون آموزش ابتدایی در مورد رفتارهای خشونت آمیز مسئولان اداره آموزش و پرورش منطقه 2 تهران در مورد عزل غیرقانونی یک مدیر دبستان چه بود ؟ ( این جا )
جالب است که در واقعه سربریدن یک حیوان در برابر دانش آموزان ابتدایی رئیس هیات مدیره جامعه دامپزشکان به وزارت آموزش و پرورش هشدار می دهد اما از معاون آموزش ابتدایی وزارتخانه صدایی بر نمی خیزد !
معاون ابتدایی وزارت آموزش و پرورش در نشست خبری که ظهر روز چهارشنبه 8 اسفند 1397 در ساختمان شهید علاقه‌مندان وزارت آموزش و پرورش درباره برنامه‌های معاونت آموزش و ابتدایی برای تعطیلات نوروزی برگزار شد گفت : ( این جا )
«ما تلاش کردیم که مقوله تربیت به عنوان یک علم در آموزش و پرورش مطرح شود. امیدواریم با حاکم شدن این نگاه تخصصی، رویکردهای وزارت آموزش و پرورش در زمینه تعلیم و تربیت مبنای واقعی قرار بگیرد.»
ایشان در همان زمان باز به برنامه خشونت زدایی در مدارس اشاره می کند اما جز شعار و سخنرانی و تکرار مکررات کار دیگری انجام نمی دهد .
آیا ایشان در مقام معاون وزیر اقتدار کافی و لازم برای جلوگیری از دخالت عناصر و عوامل غیرتخصصی و ایدئولوژیک دارند ؟
معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش مدرسه را محیط علمی نمی داند اما در صدد است تا " علم " را جایگزین روابط ناکارآمد و غیرتخصصی کند ؟!
این تضاد ناشی از چه می تواند باشد ؟
به نظر می رسد که ایشان و سایر مسئولان وزارت آموزش و پرورش و نیز سایر سطوح تئوری خاص و مدللی برای " حل مساله خشونت " در جامعه سیاست زده ، منفعت طلب و خشونت بار ایران ندارند .
پایان گزارش/
نظرات بینندگان
متاسفانه امثال معاون ابتدایی،معاون سازنان پژوهش و معاون تربیت بدنی وزارت که خارج از بدنه آموزش و پرورش بودند با برنامه ها و طرح های غیر کارشناسانه که توسط افراد منتصب انها برنامه ریزی میشه باعث تضعیف فرآیند آموزش شده
به انتصاب هایی که توسط این بزرگواران صورت گرفته دقت کنید
مدیرکل های درجه ۳ در این سه حوزه مشخص کننده نگاه این معاونین می باشد
البته این به دلیل خنثی بودن ما فرهنگیان نسبت به انتصاب اینگونه افراد در وزارت هست
البته معاونینی هم که از بنده اصلی آموزش پرورش انتخاب شدند یا توانایی جایگاهی ندارند یا توان اجرای برنامه ها
باآرزوی مصوبه ای که هیچ فردی خارج از آ.پ نتواند پست های حساس و حیاطی را در وزارت تصاحب کند
بخصوص استاتید دانشگاهی که به شکل عجیبی تئوریک هستند و هیچ سمت اجرایی نداشتند و یا دیدگاهی مناسب و اجرایی برای مدارس ندارند