مدیریت جدید دانشگاه فرهنگیان مطالبه کیفیت را مبنای پرسشگری خود قرار دهد تا مطالبه کمیّت !

 این روزها که وزارت آموزش و پرورش با مشکل کمبود نیروی انسانی دست به گریبان است، مدیریت فعلی این نهاد در کنار طرح های ابتر گذشته همچون «رتبه بندی معلمان» دست به ابتکارات خلق الساعه چون «طرح معلم تمام وقت» می زند تا شاید به صورت مقطعی مرهمی بر زخم عمیق نابه سامانی در نظام آموزش و پرورش بگذارد و با تلاش بسیار از این مسیر ناهموار بگذرد.

این گذاشتن و گذشتن سالهاست که طریق معمول برنامه های مدیریتی سیاسیون شده است و حاصل آن می شود هجوم نقدهای تیم های تازه وارد به مدیران گذشته بدون اینکه خود برنامه راهبردی مشخص و کاربردی ارایه دهند و در نهایت به محض ورود یا به وقت خطر، اقدام به اجرای ضربتی برنامه های ناگهانی و بدون پشتوانه پژوهشی و ارزشیابی شده می کنند تا آنها نیز از مخمصه مدیریتی که در آن افتاده اند، بگذارند و بگذرند.

در تمام این سال هایی که دانشگاه فرهنگیان در کنار مراکز تربیت معلم تاسیس شد تا به عنوان متولی تامین نیروی متخصص برای آموزش و پرورش باری از دوش این نهاد عظیم الجثه بردارد انتظار نمی رفت بعد از هفت سال از تاسیس این دانشگاه همچنان مشکل کمبود نیروی انسانی دغدغه اصلی آموزش و پرورش باشد، گویی کوچکترین قدمی برای حل این معضل در گذشته برداشته نشده است.

مدتی قبل حسین خنیفر، که توانسته است بعد از7 سال بلاتکلیفی سرپرستی دانشگاه فرهنگیان، به عنوان اولین رییس این دانشگاه معرفی شود در گفت و گو با خبرگزاری «میزان» خبر از جذب حداکثری دانشجو در این دانشگاه می دهد و با نقد سرپرست قبلی این دانشگاه می گوید: « در سال ۹۱ تعداد دانشجوی جذب شده ۲۱ هزار نفر بودند که با یک شیب تند و نزولی این تعداد در سال ۹۲ به ۱۵ هزار نفر سال ۹۳ به ۱۱ هزار، سال ۹۴ به ۹ هزار، سال ۹۵ به ۶ هزار و در سال ۹۶ این تعداد به ۳ هزار نفر کاهش یافت.

مسئولین سابق دانشگاه باید پاسخ دهند که چرا میزان جذب سیر نزولی را طی کرده است؟ معتقدیم وقتی ظرفیت ۲۵ هزار نفر خالی باشد در ۱۶ رشته، ۳۱ استان و در ۹۸ پردیس و مرکز، می‌توان آموزش داد و غنی سازی کرد.»

از همین رو پیگیر این سوال شدیم تا از «محمود مهرمحمدی» جویا شویم که چرا در همه این سال هایی که مسئولیت سرپرستی دانشگاه را برعهده داشته اند نه تنها اقدامی برای تامین حداکثری دانشجو نکرده اند بلکه این روند سیر نزولی نیز داشته است. پاسخ ایشان را در این گفت و گو می خوانید:

موافق جذب حداکثری دانشجو در دانشگاه فرهنگیان هستید؟ اکیدا به صاحب نظران و اعضای هیات علمی به ویژه به رشته های حوزه تعلیم و تربیت و تربیت معلم توصیه می کنم از توجه نسبی که طی سالهای اخیر بعد از یک دوره خاموشی مطلق در دانشگاه های کشور نسبت به مساله تربیت معلم ایجاد شد، پاسداری شود و دانشگاهیان و و بویژه دانشگاه های علوم تربیتی از توجه و مسئولیت ملی منصرف نشوند و عقب نشینی نکنند

توسعه کمی محملی برای اثبات خدمت و محدود کردن آن مبنایی برای اثبات خیانت نیست. عکس این قصه به نظر می رسد با واقعیت سازگارتر باشد. دانشگاه فرهنگیان برای تربیت نسل جدید معلمان جهت تربیت در تراز دانشگاهی و جایگاهی بالاتر از گذشته و آنچه در مراکز تربیت معلم اتفاق می افتاد، تاسیس شده است.

کجاست اکنون نشانه های بالاتری از تراز دانشگاهی تربیت معلم و اگر نشانه هایی از این سطح کیفیت را می توان سراغ گرفت بد نیست به آن اشاره کنیم و بعد بر طبل کمیت بکوبیم.

اگر نشانه هایی باشد مربوط به پی ریزی اصلاح روندهای غلطی است که در زمان تاسیس دانشگاه فرهنگیان به چشم می خورد. از جمله اصلاح برنامه های درسی کهنه و فرسوده و طراحی برنامه های روزآمد و مطابق با سند تحول بنیادی و تحولات بین المللی که البته در اجرا هنوز با آنچه در سند برنامه درسی جدید آمده فاصله بسیار داریم اما، این جزو دستاوردهای پیشین دانشگاه است. به چالش کشیدن برنامه های مدیریتی پیشین دانشگاه خوب است اما بهتر است این چالش در ریل و بر مبنای کیفیت باشد. یعنی مدیریت جدید مطالبه کیفیت را مبنای پرسشگری خود قرار دهد تا مطالبه کمیّت. گرچه مطالبه کمیّت هم کار خلافی نیست و کار نابه جایی نیست اما نه به قیمت نادیده انگاشتن مطلق مساله کیفیت و ای کاش در توضیحات مدیریت فعلی دانشگاه فرهنگیان مساله کیفیت از برجستگی و از جایگاه بالاتری برخوردار باشد و یگانه افتخار دانشگاه فرهنگیان هرگز افزایش کمیّت نباشد و تنها محل پرسش از کیفیت مدیریت قبلی مربوط به کاهش کمیّت و ظرفیت دانشگاه نباشد.

این باز یکی از همان کج فهمی هایی است که من امیدوارم اصلاح شود و جلوی توسعه کمّی واحدهای تربیت معلم که حتی در سطح دبیرستان های خوب کشور امکانات ندارند، باید گرفته شود

در زمانی که سرپرستی دانشگاه فرهنگیان را برعهده داشتید و البته فرصت کوتاهی نبوده اقدامی جدی در جهت حل مشکل نیروی انسانی آموزش و پرورش انجام شده است؟

در مورد کمیّت به عنوان مدیر قبلی دانشگاه بخواهم توضیح دهم می گویم که بخش محدودیت پذیرش خارج از کنترل مدیریت دانشگاه بوده و مسئولیتش طبق اساسنامه برعهده ستاد آموزش و پرورش است که ستاد در تعاملاتش با سازمان مدیریت و سازمان امور اداری و استخدامی نتوانسته آن ظرفیتی که نیاز آموزش و پرورش بوده است، بگیرد.

نکته دیگر اینکه در دوران ما برای تامین کمیّت مورد نیاز و برای اینکه نشان دهیم نسبت به تامین معلم مورد نیاز حسب وظیفه قانونی حساسیت داشته ایم اقدام طراحی دوره مهارت آموزی یکساله را شاهد هستیم که جزو ابتکارات مدیریت قبلی است. اگر این ابتکار مدیریت قبلی که در اختیار دانشگاه فرهنگیان قرار گرفت را در نظر بگیریم در مجموع تعداد معلمانی که توسط دانشگاه فرهنگیان هرساله به آموزش و پرورش کشور تقدیم شدند بالغ بر بیست و چند هزار نفر بوده است که همه این ها نکاتی است که در پاسخ به پرسش مستمرو به یک معنا، تامل برانگیز مدیریت فعلی دانشگاه مبنی بر اینکه پاسخ دهند چرا کمیّت تا این اندازه محدود شده بود و نکاتی است که می توان گفت و از باب اینکه پرسش کنونی مدیریت دانشگاه رابدون پاسخ نگذارم باید این توضیحات را می دادم.

آرزو می کنم دانشگاه فرهنگیان هم در کمیّت و هم در کیفیت توفیق هایی کسب کند اما هرکجا کمیّت مزاحمتی برای کیفیت ایجاد کند که قطعا با شرایط کنونی دانشگاه ایجاد می کند، من بدون تردید و درنگ موضع خودم را در حمایت از معلم با کیفیت و تراز دانشگاهی اعلام می کنم و هرگز تن به افزایشی که معلمان بی مایه به سمت آموزش و پرورش گسیل کند، نمی دهم.

در زمان مسئولیت شما برای تامین این کیفیتی که مطرح کردید چه اقدام جدی انجام شده است؟

مدیریت قبلی دانشگاه فرهنگیان در جهت تامین کیفیت، نقشه جامع دانشگاه را نوشت و به تصویب هیات امنا رساند که این مهم یکی از دستاوردهای آن دوره دانشگاه فرهنگیان تلقی می شود.

البته این روزها این برنامه جامع مورد بی مهری قرار گرفته است و یکی از فرازهای مهمش در جهت احیای کیفیت، توسعه ندادن کمّی مراکز تربیت معلم یا واحدهای وابسته به دانشگاه فرهنگیان است که متاسفانه امسال باز در جهت همان اصرار به افزایش ظرفیت زیر پا گذاشته است.

واحدهای متعددی که فاقد حداقل ها هستند در مناطق محروم کشور تاسیس شده و با این فرض که این اقدام به نوعی در راستای تامین عدالت است و در راستای سهمی برای همه استان ها از نظام تربیت معلمان است.

به نظر من این تصور نسبت به عدالت تصور باطلی است و عدالت برای تامین بهترین نیروها در مناطق محروم باید اتفاق بیافتد و این الزاما در راستای تربیت معلم با کیفیت نازل درمناطق محروم و در محیط هایی که دارای استاندارد لازم نیستند، اتفاق نمی افتد.

این باز یکی از همان کج فهمی هایی است که من امیدوارم اصلاح شود و جلوی توسعه کمّی واحدهای تربیت معلم که حتی در سطح دبیرستان های خوب کشور امکانات ندارند، باید گرفته شود.

این را هم باید اضافه کنم که در برنامه راهبردی پیش بینی شده بود که حدود ده هزار نفر از طریق کنکور سراسری، دانشجو - معلم بپذیریم و اینکه این تعداد دانشجو- معلم پذیرفته نشده و در سال 96 به تعداد 4 یا 5 هزار نفر رسیده، خارج از اراده مدیریت دانشگاه بوده است و معطوف و مربوط است به تعاملات نافرجامی که میان ستاد آموزش و پرورش و دستگاه متولی اعطای ردیف استخدامی وجود داشته و از مسئولیت مدیران دانشگاه کاملا خارج هست. مدیریت دانشگاه با توجه به آنچه در برنامه راهبردی آمده است اراده اش براین بود که حسب برنامه سالانه ده هزار نفر از طریق کنکور سراسری دانشجو معلم جدید بپذیرد.

انتظار شما از استادان و دانشگاهیان برای نقش آفرینی در حوزه تربیت معلم چیست؟

من اکیدا به صاحب نظران و اعضای هیات علمی به ویژه به رشته های حوزه تعلیم و تربیت و تربیت معلم توصیه می کنم از توجه نسبی که طی سالهای اخیر بعد از یک دوره خاموشی مطلق در دانشگاه های کشور نسبت به مساله تربیت معلم ایجاد شد، پاسداری شود و دانشگاهیان و و بویژه دانشگاه های علوم تربیتی از توجه و مسئولیت ملی منصرف نشوند و عقب نشینی نکنند.

خوشبختانه در سالهای اخیر و برای اولین بار توجه به مساله تربیت معلم در دانشگاه های کشور دغدغه شد و رساله های دکترایی که در همین 4 یا5 سال اخیر با محوریت مسائل مرتبط با تربیت معلم وجود دارد، بسیار امید آفرین است.

همچنین رخدادهای علمی و فعالیت های علمی دیگری که مربوط به این حوزه است. صرف نظراز اینکه همکاران دانشگاهی من و صاحبنظران و استادان با پدیده دانشگاه فرهنگیان موافق هستند یا خیر، حوزه ای به نام تربیت معلم را نمی توانند برعهده فراموشی بسپارند و در اندیشه ورزی و فراهم کردن بسترهای مناسب دست اندرکاران اجرایی نبایستی غفلتی صورت گیرد و دانشگاهیان به این ترتیب حجت را بر کارگزاران و مسئولان و متولیان امر تمام می کنند.

روزنامه شرق

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید