بارها و بارها بنده به فانی و معاونان ایشان انتقاد کرده ام و دوستان فرهنگی نیز به همین صورت حمله های زیادی به فانی و دستگاه تحت رهبری ایشان داشته اند.
سوالی که مطرح است به راستی چه اتفاقی می افتد که وزیر آموزش و پرورش در چارچوب تلویزیون ملی! ظاهر شده و قول پرداخت مطالبات فرهنگیان را در روزها و هفته های بعد می دهد ( آخرین مورد آن همین یکی دو روز پیش ) اما رورزهای بعد سیل انتقادات به سمت وزارتخانه سرازیر می شود که چرا پرداخت نشد؟ در مورد سایر قول های ایشان و معاونانشان نیز اوضاع بر همین منوال است.
در همین شش ماه گذشته حداقل سه بار وزیر به طور زنده و در قاب تلویزیون قول پرداخت بدهی ها را تا روزهای آینده دادند اما پرداخت نشد.
چرا چنین است؟
مگر وزیر نمی دانستند که پولی در حساب وزارتخانه نیست؟ یا اینکه بر اساس قول دولت به فرهنگیان قول پرداخت داده و دولت بدقولی کرده است؟
در مقابل، وزیر بهداشت در یک دیدار عادی از یکی از شهرستان های خوزستان قول افتتاح بیمارستانی را می دهند و در کمتر از یک ماه بیمارستان تجهیز شده و راه اندازی می شود، اینجاست که مردم شروع می کنند به ترانه سرایی از توانمندی های وزیر بهداشت !
چگونه است که حقوق 600 هزار نفر پرسنل وزارت بهداشت در کمتر از یک سال به حدود سه برابر و در برخی بخش ها بیشتر از پنج برابر (مانند حقوق پزشکان مناطق محروم) و دولت در پرداخت این حقوق هیچ مشکلی نداشت، اما افزایش کمتر از ده درصد حقوق پرسنل 900 هزار نفری وزارت آموزش و پرورش، چالشی وحشتناک برای دولت و حاکمیت ایجاد می کند و نیاز است که تمامی نمایندگان مجلس و تمامی وزرای دولت و معاونین آنها هر کدام حداقل یک بار خبر از افزایش 200 هزار تومانی حقوق معلمین اعلام کنند و در آخر هم بسیاری از پرسنل وزارت آموزش و پرورش از این افزایش بی بهره ماندند !
به راستی چرا چنین است؟
مگر وزیر آموزش و پرورش یک ماشین حساب ساده نداشتند که مبلغ مورد نظر را بر تعداد پرسنل تقسیم کنند تا متوجه شوند با 1700 میلیارد تومان نمی توان بیش از 170 هزار تومان افزایش حقوق داد! که معاونان ایشان در اعلام افزایش 800 هزار تومانی را اعلام نکنند!
چطور است که دولت در پرداخت حقوق ارزی بیش از 20 هزار نفر پرسنل مامور وزارت خارجه در خارج از کشور (حداقل حقوق 3500یورو و برخی موارد تا 10000 یورو) و هزینه های سرسام آور سفرهای خارجی آنها، مشکلی ندارد اما برای پرداخت پاداش پایان خدمت 25 هزار معلم دولت دچار چالش می شود؟ ( توجه داشته باشید که پاداش پایان خدمت هر یک از معلمان بازنشسته، کمتر از 4 ماه حقوق مامورین وزارت خارجه است!)
چرا این تناقضات رخ می دهد؟
اما پاسخ بسیار ساده است !
« آموزش و پرورش » از اولویت های مسئولان و سیاست گزاران نیست، وقتی اولویت دولت آموزش و پرورش نباشد نتیجه همین خواهد بود که دولت برای پرداخت حقوق روزمره کارکنان این حوزه هم دچار مشکل می شود چون هیچ برنامه ای برای آن ندارد و تا مجبور نباشد چنین کاری را انجام نخواهد داد.
اما "بهداشت" و "وزارت خارجه" از اولویت های اصلی دولت است و لذا مشاهده می کنیم که رئیس دولت و دولتمردان تمام سعی و توان خود را در تحقق قول ها و برنامه های وزیر و حوزه های آنها، به کار خواهند گرفت.
اعتقاد راسخ دارم اگر فانی وزیر بهداشت و یا وزارت خارجه دولت رئیس جمهور روحانی بود، قطعا ایشان از قوی ترین وزاری دولت می بود و ما نیز نام شان را به نیکی یاد می کردیم و در مقابل اگر ظریف وزیر آموزش و پرورش دولت یازدهم بود تمام حملات ما به فانی تبدیل می شدند به حمله هایی به ظریف، چون حوزه آموزش و پرورش از سرفصل های قابل اجرای دولت خارج یازدهم شده است (برخلاف شعارهای روحانی در زمان تبلیغات).
در تمام مدت بیست و پنج سال خدمتم وزیری به توانمندی نجفی ندیدم و اعتقاد دارم که مجلس لطف بزرگی در حق ایشان نمودند و نگذاشتند وزیر آموزش و پرورش دولت یازدهم شود چرا که اگر ایشان هم وزیر آموزش و پرورش می شدند، وضعیت ما بهتر از این که هست نمی شد !
حال به انتظار تشکیل مجلس آینده در مردادماه امسال می مانیم تا ببینیم که آیا آموزش و پرورش از اولویت های مجلس خواهد بود یا خیر؟
شاید مجلس جدید بتواند با ایجاد تغییر در نگرش هزینه ای اشتباه به آموزش و پرورش، نگاه به این حوزه را به ضرورت سرمایه گذاری در آموزش و پرورش تغییر دهد.
در تمام کشورهای توسعه یافته، به آموزش به عنوان « سرمایه و زیرساخت توسعه » نگاه می کنند و مشکلات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ... کشورشان را با سرمایه گذاری در آموزش و پرورش حل می کنند.
مدتی یوهان اشنایدر امان، رئيس جمهور کشور سوئیس ، در سخنرانی خود در دانشگاه تهران، عوامل بنیادین موفقیت سوئیس را اینگونه اعلام کرد:
١. قوانین مناسب کار
٢. مشارکت اجتماعی
٣. سرمايه گذاری در نظام آموزشی
حالا شما بگوئید که چگونه فانی می تواند وزیری قوی باشد وقتی نمی تواند از دولت حقوق ماهیانه کارمندانش را اخذ کند؟
فانی چگونه می تواند 900 هزار نفر معلم را راضی کند در حالی که برای افزایش 10 درصد حقوق پرسنلش باید در راهروهای سازمان مدیریت و ... التماس کند؟
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
مهم نفس موضوعه در تکمیل حرفهای نویسنده بگم که افزایش ی که شامل کادر درمان شده فقط در بخش پزشکی بحدی هست که اگر بر جمعیت معلمان تقسیم می شد همه نزدیک 1میلیون اضافه می شدیم
تازه فانی میاد به دروغ میگه حقوق معلمان از دوسال قبل تا الان 67 درصد اضافه شده یکی به من بگه چطور 1/300 من طی دوسال شده1/700 این برا من 67 درصد رو حساب کنه
چطور هر جور حساب میکنم 67 درصد در نمیاد
تنها راه واقعی نجات ما اتحاد هماهنگ و رای ندادن به روحانی و دولتش هست ببینیم پزشکان ایشون رو در میارن یا جامعه خانوار 10میلیونی معلمان
اول قشنگ بخون بعد جوگیر شو!
خواهشا سروران گرامی به دنبال غلط املایی نباشید حالا یک همکار اومده و حرف سنجیده و پرمحتوایی زده و ماها به جای درک صحیح و انعکاس آن دنبال حاشیه سازی هستیم بهتره به جای بعضی تسویه ها و ..... باهم متحدباشیم به خدابااین کارهامون باعث شدیم این قبیل دوستان به حاشیه برند و آقای فانیها بیاند در راس امور قرار بگیرند.
در تلویزیون طوری حرف میزنه که انگار ایشان به معلمها خوب مبرسه(افرایش ۷۰ درصدحقوق اونها)و حرف های کذب دیگه, فقط برای حفط جایگاه ...
بهداشت(البته شعاری)
وزارت خارجه
نفت
چرا که اولویت سرمایه گذاری در کشور اموزش و پرورش نیست.
بلکه سیاسی و نظامیست.
اما معلمان بالقوه نیروی قوی و عظیم تحولی هستند که متاسفانه عده ای نمی گذارند این پتانسیل عملی شود.!
اگه اینها شرافت داشته باشند میان و میگن پول به ما نمیدن تا حق شما رو بدیم, نه اینکه با کمال وقاهت بیاد بگه تو دو سال ۶۷ درصد حقوق معلمها رو افزایش دادیم.
این وزیر برای حفظ خودش یک میایون معلم رو قربانی کرد.
....
چوبش رو هم در آینده خواهند خورد با تربیت افرادی بی بندوبار
هر چند نگاه دولت به آموزش و پرورش سرمایه ای نبوده وبه آن بی مهری شده اما اعتقاد قاطبه فرهنگیان اینست که فانی ناتوان ، نا کارآمد و ضعیف است به حدی که هم در رسانه ها دروغ میگه و هم توان جذب بودجه رو نداره و دلش با ما صاف نیست .
متاسفم
چرا وزارت نفت وضعیتشمثل آموزش و پرورش نیست؟
آیا کار وزیر سرو سامان دادن به اوضاع وزارتخانه است یا در سازمان برنامه دنبال بودجه و اعتبار رفتن ؟
بودجه یک چیز مصوب است که باید سروقت و با برنامه ( اگر سازمانی به نام برنامه و بودجه کار خودش را به خوبی انجام دهد ) به وزارتخانه برسد و وزیر با این بودجه برنامه هایش را پیش ببرد.
با احترام به تمام نظرات عزیزان که بجا است در ناتوانی وزیر همین بس که وقتی نمی تواند به وعده ها و برنامه هایی که قولش را داده عمل کند استعفا دهد یا حداقل برای فشار بر بالا دستی ها این کار را انجام دهد !! ( اگر خیلی چسبیده به صندلی وزارت نباشد )
وسوال آخر : آیا این وزیر زمانی که قصد داشت این وزارتخانه را تحویل بگیرد شرط و شروطی گذاشته ؟ یا اینکه ذوق زده پریده پشت میز ریاست که سالها انتظارش را می کشید ؟
برای اندکی افزایش منتظر سال 96 باشید و بعد ...
مگه واسه انتخاب گدشته چی دادن؟؟
از اینکه اموزش وپرورش در اولویت نیست در ان بحثی نیست اما انکه در مطالب شما قابل تعمق است در مدیریت اصول اساسی را عمدا از یاد بردید.
1_توانایی واستعداد افراد. 2_صداقت وراست گویی. 3 _ جسارت مودبانه وپی گیری.
اگر مدیری امکانات مالی هم داشته باشد اما گزینه های ذکر شده را ندازشته باشد موفق نخواهد بود.
در مورد توانایی، مگر جناب طریف و هاشمی چه توانایی خاصی داشتند؟؟
در مورد صداقت و راست گویی، جواب شما در مطلب گفته شده، به وزیر قول میدن که تا چند روز دیگه پول وزارتخونه رو بهتون میدیم و ایشون هم بر اساس اون قول این حرف رو میزنن ولی...
پیرامون پیگیری و جسارت هم باید گفت وقتی آموزش و پرورش از اولویت های دولت نیست و لذا تنها کاری که میمونه استعفاست که متاسفانه ایشان انسان شجاعی در حد این حرفها نیست!
این دولت هیچ مرامی نداره, حداقل آنقدر رو رایت نیست که بگه چه مسلکی داره.
باید با شدت انتقام رو از این دولت بگیریم.
نباید اجازه بدیم این دروغ گوها دوباره به قدرت برگردند.
سال بعد, سال پایانی این دروغ گوها هستش.
فقط انتقام میتونه یک کم حال ما رو خوب کنه.
برسه والسلام
برسه والسلام