مجلس دهم ، مطالبات و برنامه محوری

انتخابات مجلس دهم به پایان رسید .

ماراتنی نفس گیر که همه به دنبال رقابت و جلب افکار عمومی برای نوشته شدن توسط انتخاب کنندگان در برگه رای بودند . از آن جا که سیستم انتخابات در کشور ما بر اساس تحزب و یا تشکل نیست کمی مانده به شب انتخابات مانند " امتحان دادن دانش آموزان در شب امتحان " هیجان و تحرک بخش های مختلف جامعه را در بر می گیرد .

خیلی از حرف ها و حتی برنامه ها به صورت خلق الساعه در یک هفته تبلیغات تنظیم شده و در معرض داوری و قضاوت مردم قرار می گیرد ؛ بر خلاف نظام انتخابات در کشورهای دیگر به ویژه توسعه یافته که از مدت ها قبل احزاب آخرین برنامه ها و نظرات اصلاحی خود را از طریق رسانه ها در اختیار افکار عمومی قرار می دهند تا جامعه و افکار عمومی دست به انتخاب و یا گزینش در مورد اندیشه برتر بزند .

نخبگان جامعه با حضور در احزاب و تلاش برای هم افزایی سعی می کنند تا با نیازسنجی و فرآیند حل مساله در جهت حل مشکلات جامعه گام برداشته و جامعه روز به روز در جهت " بهتر شدن "  و " اصلاح امور " حرکت نماید .

به جهت شفاف بودن امور و نهادینه شدن فرآیند کار جمعی و اندیشه محوری دیگر در جامعه مسائلی مانند پوپولیسم ، موج سواری ، خرید رای ، تطمیع و... مجال حضور پیدا نمی کنند و به واسطه نهادینه شدن " اعتماد و صداقت " ؛ جامعه به احزاب و تشکل ها به مثابه فرصت طلبان و دکان های کسب رای نمی نگرد .

البته بر خلاف سال های قبل به نظر می رسد نامزدها از هیجانات کاذب فاصله گرفته و سعی می کنند کم تر شعار بدهند چون تمام سخنان و مواضع آن ها به مدد تحول در تکنولوژی های ارتباطی همه ثبت و ضبط می شوند .مسائلی که بعضا در جامعه ما و قبل و پس از انتخابات اتفاق می افتد و در نهایت موجب یاس ، روزمرگی و سرخوردگی می شود در خلا « انتخابات تحزب محور » شکل می گیرد و باید به تدریج جامعه به آن سو حرکت نماید و این فرآیندی است که یک شبه و دفعتی صورت نمی گیرد و نیازمند ممارست ، برنامه محوری و دخالت موثر و مستمر نخبگان و اندیشمندان در شکل گیری احزاب واقعی و پایدار است .

اما در حوزه آموزش و پرورش ، مطالبات و تشکل های معلمان باید به نکاتی اشاره شود :

صدای معلم از حدود دو سال قبل ایده تشکیل فراکسیون صنفی معلمان را به جد مطرح نمود . ( این جا ) هدف اصلی  از طراحی این هسته در مجلس فضا سازی و گفتمان سازی جهت طرح موضوع آموزش به عنوان محور توسعه پایدار از طریق اهرم ها و ابزار قانونی و تقنینی است .

خوشبختانه این ایده مورد استقبال بسیاری از فعالان صنفی و تشکل های فرهنگیان قرار گرفت و در میثاق نامه هایی که از سوی برخی تشکل های معلمی با برخی نامزدها به امضا رسید این موارد به خوبی مشهود بود .

« گروه صدای معلم » ماه ها قبل از انتخابات استراتژی خود در مورد انتخابات را تعریف و تبیین نمود . ( این جا )

از نظر ما ، انتخابات فرصتی برای طرح مطالبات آموزش و پرورش و معلمان در چارچوب یک مدل توسعه پایدار است و باید از آن در حالت حداکثری بهره برد .همان گونه که قبلا نیز آمد ، برخی از تشکل های فرهنگیان  و مشخصا کانون صنفی معلمان قبل ازانتخابات با استناد به اساسنامه خود را از هر گونه فعالیت و یا اعلام موضع برحذر داشتند اما برخی از مواضع و نیز حرکات نشان از اعلام موضع در قالب " تحریم با چراغ خاموش " داشت ضمن آن که برخی از شعب این تشکل مانند کانون صنفی معلمان همدان با  حمایت ضمنی از برخی از افراد نشان  دادند که هنوز معیارهای یک تشکل به معنای واقعی و حتی عمل به مفاد اساسنامه و پیروی از اصول کار جمعی و گروهی که چراغ راه حرکت یک تشکل است در رفتارهای اعضای این تشکل مشهود نیست و این موید این فرضیه قریب به واقعیت است که تشکل یک کلونی برای تقبیح بی چون و چرای مشارکت در قدرت و ساختار اصلاح آن و یا در سوی دیگر استحاله در جریانات قدرت بدون در نظر گرفتن اهداف غایی و جمعی و در جهت برخی منافع و یا مصالح شخصی است .

تجربه ای که در زمان وزارت آقای حاجی بابایی و در پست مشاور وزیر در امور تشکل ها و در مورد آقای کریمیان (عضو موسس کانون صنفی معلمان که در دوره اول عضو هیات مدیره هم شد  ) اتفاق افتاد و پرونده این موضوع با اهدای پست مدیر کلی استان چهار محال بختیاری به ایشان به بایگانی سپرده شد .

صدای معلم در این مورد و موارد مشابه گفت گویی با آقای شیرزاد عبداللهی انجام داده است که به زودی منتشر می شود .

گروه صدای معلم  از سال قبل و هم زمان با اعتراضات خیابانی طیفی از معلمان همواره بر این باور بوده است با توجه به ناکارآمد بودن و نیز پرهزینه بودن این روش ها که از حدود دو دهه پیش آغاز شده است و البته نتایج ملموس و قابل ذکری در حوزه مطالبات در سه سطح " معیشت ، منزلت و معرفت " برای جامعه فرهنگیان نداشته  و در بسیاری از موارد موجب تحمیل و حتی آوار شدن هزینه ها بدون توجه به بردار " فایده " برای آن شده است نیاز اساسی برای تغییر در نوع استراتژی و حتی تاکتیک ها احساس می شود ، ضمن آن که ساختار قدرت در ایران به گونه ای طراحی شده است که برای حصول مطالبات باید در آن به صورت منطقی ، سازمان یافته و پاسخ گو مشارکت نمود .

از همه مهمتر آن که  قاطبه جامعه فرهنگیان ایران علی رغم آن که در برخی موارد و در محافل خصوصی و در زنگ های تفریح و... بعضا شعارهای تندی و احساسی می دهند اما از روش های پر هزینه و یا اصطلاحا " پارتیزانی " حمایت نمی کنند و معتقد به پی گیری مطالبات از کانال های قانونی و کم هزینه هستند .

گفتنی است تشتت و پراکندگی در کانون صنفی معلمان ایران وجود دارد و علی رغم استناد به اساسنامه و... صدای واحدی از درون آن شنیده نمی شود .

ذکر مطالب فوق از آن جهت بود که تشکل کانون صنفی معلمان ضمن طراحی یک تئوری مشخص باید تکلیف نهایی خود را در مورد مدیریت و فرآیند مطالبات معلمان مشخص کند .

تامل جدی در این موارد در تغییر نگرش ذهنیت مسئولان و مدیران نسبت به کارکرد یک تشکل با پرچم صنفی موثر خواهد بود ضمن آن که مسئولان این کانون در موارد عدیده ای اعلام کرده اند که حاضر به تعامل و گفت و گو هستند و پروانه فعالیت آنان علی رغم گذشت حدود  سه سال از فعالیت دولت تدبیر و امید هنوز تمدید نشده است .

این  مساله ای در خور تعمق و بازاندیشی است که اعضای موثر این تشکل باید در مورد آن بیندیشند و به فکر چاره ای برای رهایی از این پارادوکس در گفتار و عمل و دور باطل باشند .

اما برخی تشکل های دیگر از مدت ها قبل تصمیم گرفتند تا با پی گیری ایده تشکیل فراکسیون صنفی معلمان و عهد میثاق با برخی نامزدها به دنبال حصول مطالبات فرهنگیان و معلمان با ضریب اطمینان بالا باشند .

خوشبختانه تاکنون 4 نامزد مورد حمایت تشکل های فرهنگیان ( تشکل های 9 گانه ) موفق به ورود به مجلس شده اند .

این اولین تجربه تشکل های فرهنگیان پس از انقلاب در جهت مدیریت فرآیند پی گیری مطالبات معلمان است .نوع تعامل تشکل های معلمان با این نمایندگان و گزارشی که آنان در آینده به جامعه فرهنگیان خواهند داد در نگرش فرهنگیان و معلمان برای اعتماد بیشتر و گسیل نمایندگان صنفی بیشتر و کیفی تر نقش اساسی ایفا خواهد نمود .

تشکل های معلمی در میثاق نامه ای که با این نمایندگان  به امضا رساندند چند مورد را به عنوان مطالبه صنفی مطرح کرده بودند که جهت یادآوری به آن ها اشاره می شود :

1-تعمیق و توسعه مشارکت معلمان به جهت تامین منزلت آن ها از طریق حمایت از تشکل های معلمی و تشکیل نظام صنفی به منظور نقش آفرینی عینی در اداره امور مدارس ، مناطق ، ادارات کل و حوزه ستادی آموزش و پرورش

2 - تلاش برای اصلاح قانون مدیریت خدمات کشوری و افزودن فصل جداگانه ای به منظور هم سان سازی نظام حقوق و دستمزد معلمان از جمله با هیات علمی ، دانشگاه ها و ارتقاء معیشت و منزلت اجتماعی – حرفه ای معلمی

3 -تلاش به منظور اصلاح نظام پرداخت حقوق و مزایای بازنشستگان آموزش و پرورش به گونه ای که هر گونه افزایش حقوق و مزایای شاغلین در مورد بازنشستگان هم سطح نیز اعمال گردد .

این 3 مورد هر چند کوتاه اما نیازمند کارشناسی ، تحلیل ، شناخت و مدیریت منابع به ویژه مالی و ظرفیت و ها و پتانسیل های اقتصادی جهت تحقق آن هاست .پس از تجربه ناموفق تشکل های معلمی در انتخابات مجلس هفتم که هیچ یک از نامزدهای آنان شانس ورود به مجلس را پیدا نکردند مجموع شرایط سیاسی و اجتماعی ، فرصتی طلایی و منحصر به فرد را در اختیار تشکل ها و نمایندگانی که مورد حمایت ویژه آنان بوده اند قرار داده است .

این یک تجربه دست اول پس از انقلاب اسلامی است تا معلمان کشور و حتی جامعه نسبت به عملکرد نمایندگان ملی معلمان وقوف و تجربه پیدا کنند .چگونگی عملکرد این دوستان در نگاه و قضاوت جامعه فرهنگیان کشور نسبت به اصل مساله تاثیر راهبردی خواهد داشت .

ذهنیت تاریخی جامعه فرهنگیان و معلمان تاکنون نسبت به نمایندگانی که حرفه معلمی داشته اند چندان مثبت و قابل و قابل دفاع نیست .خارج کردن معلمان از ذهنیت منفی نسبت این حافظه تاریخی نیازمند یک تلاش خستگی ناپذیر ، علمی و کارشناسی است .این نمایندگان باید دائما با تشکل های معلمی در تماس باشند و به جامعه معلمان گزارش بدهند .

گروه صدای معلم نیز در حد بضاعت و توان خویش در خدمت این دوستان خواهد بود .

باید در نظر داشت که این 4 سال نمایندگی به سرعت خواهد گذشت !

تجدید و حتی توسعه این فرآیند بستگی به نوع و میزان عملکرد این نمایندگان در مجلس خواهد داشت .

چه بسا  استمرار حیات اجتماعی و سیاسی تشکل های معلمان حامی نیز با عملکرد این دوستان گره بخورد .

آزمون سختی در پیش است ...

فردا دیر است !