سازمان نوسازی مدارس که مسئول برنامه ریزی، طراحی و ساخت مدارس وزارت آموزش و پرورش است به واسطه مدیران ناکارآمد در طول ۲۰ سال گذشته به نقطه ای رسیده است که حتی از نظر طراحی معماری و فنی مدارس نیز به قهقرا رفته است.
شاید یکی از بهترین مستندات این حرف مدرسه روستای « سیدبار جدگال» چابهار باشد که توسط خیرین و بخش خصوصی طراحی و ساخته شده است. در خصوص این مدرسه نکته ای وجود دارد که کمتر کسی به آن توجه کرده است. مدرسه ای که بخش خصوصی ساخته است دقیقا در کنار مدرسه قدیمی که نوسازی مدارس احداث کرده است قرار دارد و ساختمان مدرسه ساخته شده توسط نوسازی مدارس همچنان قابل استفاده است (در تصویر مشخص است). اما طراحی معماری مدرسه بخش خصوصی کجا که جوایز مهمی را نصیب خود کرده است کجا و طراحی معماری مدرسه ساخته شده توسط نوسازی مدارس کجا. این اتلاف منابع دولتی نیست؟
نکته دیگر درباره طراحی سازه ای مدارس دولتی است. این مدارس با نقشه های تیپ در حداکثر ۳ طبقه ساخته با افزایش ۲۰ درصد در ضرایب ایمنی ساخته می شوند و تا کنون هیچ سازمان دولتی و خصوصی خارج از مجموعه آموزش و پرورش درباره کیفیت آن در مواجهه با زلزله گزارشی ارائه نکرده است.
در زلزله ها مدیران این سازمان در صحنه حاضر شده و به صورت متکلم وحده از خوب بودن شرایط مدارس ساخته شده توسط نوسازی مدارس گفته شده و حداکثر خسارت را در حد خراب شدن دیوار مدرسه اعلام می کنند! این شیوه عجیب نیست؟
واقعیت این است که مدارس ساخته شده توسط سازمان نوسازی مدارس دچار مشکلات جدی در طراحی سازه است که سانسور می شود. نقشه های معماری و سازه ها به دلیل خالی شدن این سازمان از طراحان و محاسبان خالی شده است. در بهترین حالت نیروهای این سازمان مشغول نظارت بر نحوه اجرای نقشه های قدیمی هستند. بخش فنی (طراحی و محاسبه) نوسازی مدارس مضمحل شده است.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
دایره شکلی است که نسبت سطح به محیطش ماکزیمم است یعنی کمترین مصالح محیطی با بیشترین سطح، البته با قاچهای داده شده در اطاقهای چهارضلعی، اثرش را کم و یا منفی کرده است و معلوم است که تا حدودی بعد معماری با این سلیقه بر بعد ریالی در زیر مجموعه کار سبقت گرفته است. این عکس در کدام محله یا کشور است؟