به روایت حکم کارگزینی‌ام این روزها هیجده سال سابقه تدریس اندوخته دارم. گرچه در این سالیان که رفت مرا بسود و فروریخت هر چه انگیزه و خواسته و برنامه بود اما همچنان بر این گمانم هیچ معلمی نیست که یک مهرماه چشمانش از شوق ندرخشد و قلب عاشقش پی پلی برای رسیدن دانش‌آموزانش به سرزمین دانایی و عشق نباشد.
از آن روز که به خاطر نگارش مطلبی در سایت «صدای معلم» به دستوری مرا از «کارشناس روابط عمومی» گرفتند دیگر کم تر سایت خبری رسمی آموزش و پرورش را دنبال کرده‌ام اما با نگاهی گذرا همچنان ماجرا همان است که بود:
پروژه مهر، عدالت آموزشی، توجه ویژه دولت به مدارس دولتی! ؛ نقشه راه سند تحول، مدرسه کانون تحول در نظام آموزشی، اقامه اذان و نماز با شعار «مِهر با مُهر» و ازاین‌دست خبرهایی که تازه از تنور در آمده و داغ انتشار یافته‌اند.
یا از بی‌خبری و پای کوتاه ما است که هر چه با چراغ گرد شهر گشتیم نشانی از «رونق» یادشده و شعار داده شده نمی‌بینیم یا هم اینکه از جایی دیگر کار می‌لنگد!
با جست و جوی عنوان «مدارس دولتی» تقریباً کم‌تر وزیری را می‌یابید که بر اهمیت موضوع سخن نرانده باشد ؛ از محمود فرشیدی، حمیدرضا حاجی‌بابایی، علی‌اصغر فانی، سید محمد بطحایی تا رضا مراد صحرایی و به‌تازگی نیز علیرضا کاظمی طبقاتی شدن مدارس را مکرر یک اتفاق بد خوانده‌اند و بر تقویت توسعه مدارس دولتی تأکید دارند.
سؤال اینجاست چرا بین گذشت عمر سه یا چهار دولت همچنان مشکل سر جای خودش است و توسعه و کیفیت تغییری پیدا نمی‌کند؟
مگر مدارس دولتی و عادی چه کم دارند که کیفیت آموزش و سطح سواد در آن رنگ‌پریده و بیمار شده است؟ تأمین معلم، صندلی، فضای آموزشی و ابزارها با کدام بودجه و کی به سرانجام می‌رسد؟
آیا علیرضا کاظمی وزیر آموزش و پرورش می‌داند :
در گرمای بالای چهل درجه اول مهر بسیاری از مدارس هرمزگان کولر ندارند یا آنچه به اسم دستگاه خنک‌کننده دارند غیراستاندارد و نامطلوب است؟
آیا چرخه بازمانده از تحصیل دانش آموزان روزی متوقف می‌شود؟ و آیا اینکه اعلام شود در استان‌هایی مثل سیستان، کرمان، هرمزگان، فارس، بوشهر، کهگیلویه، چهارمحال، لرستان، ایلام، کرمانشاه، کردستان، آذربایجان غربی، گیلان، گلستان، خراسان شمالی و خوزستان، میانگین نمرات امتحان نهایی برای تمام رشته‌های نظری زیر ۱۰ است ؛ نگران‌کننده نیست؟ باوجود ادعاهای فراوان مسئولان در زمینهٔ عدالت آموزشی و توسعه مدارس، واقعیت‌ها به‌صراحت به ما میگویند که نیاز به تغییرات اساسی و فوری داریم.
سیستم ارزشیابی توصیفی در دوره ابتدایی به‌درستی اجرا نمی‌شود و بیشتر دانش آموزان مدارس عادی در پایه هفتم دچار ضعف شدید آموزشی هستند و در دوره متوسطه نیز با سیستم غلط «نمره دهی» به کلاس‌های بالاتر می‌روند و در این بین معمولاً آموزش و پرورش یا نمی‌بیند یا تنها نظاره‌گر صرف است!
با این شیوه توجه دولت به مدارس تا سالیان بسیار همچنان مدارس بحران‌زده و ناکارآمد هستند و نقش مفیدی در تربیت نسل آینده این سرزمین نمی‌توانند داشته باشند.
آنچه من معلم در استان خودم هرمزگان به‌یقین می‌بینم و می‌دانم این است که اغلب «سه هزار و ۷۰۰ واحد آموزشی» این استان با فضای تعریف‌شده و مورد انتظار فاصله دارند و بسیاری از ۴۳۳ هزار دانش‌آموز این استان جنوبی بی‌مهری را در پاییز و مهر به چشم می ببیند.
این معضلات و چالش‌ها تنها مشکلاتی نیستند که به نظام آموزشی محدود شوند، بلکه نشانه‌ای از عدم توجه به سرمایه انسانی و آینده‌سازان این کشور است که اثر خود را در گوشه و کنار اجتماع همچون نادیده گرفتن محیط‌زیست، فساد و احترام به قوانین می‌بینیم.
باوجود ادعاهای فراوان مسئولان در زمینهٔ عدالت آموزشی و توسعه مدارس، واقعیت‌ها به‌صراحت به ما میگویند که نیاز به تغییرات اساسی و فوری داریم.
نبود یک نظام آموزشی کارآمد و عدالت‌محور نه‌تنها دانش آموزان کلاس مان و نسل امروز را تحت تأثیر قرار می‌دهد بلکه آینده و سرنوشت کشور را نیز به چالش می‌کشد.
تا زمانی که به معلمان و دانش‌آموزان به‌عنوان سرمایه‌های اصلی جامعه توجه نشود، و وعده ه های توخالی و بی پایان همچنان تکرار شوندآینده روشنی برای نظام آموزشی و درنهایت برای جامعه در دسترس نخواهد بود.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
به عنوان کسی که در انواع مدارس علناً و قاچاقی تدریس کرده ام و می کنم، معتقد و موافقم.
اگر جذب نیرو در آموزش و پرورش و مجلس و ... از توهّم مبرّا می شد اینکار با کمی اندیشۀ ساده به سهولت اجرا می شد.
لعن خدا بر قوانین استخدامی و قانون نویس ناقص نویس آن خواهد بود.
عزل و نصب آنقدر مهم است که امام رضا(ع) در اینکار مأمون مشارکت نکرد. یکی از موانع اصلاح اینکار غرور و تکبّر علمی مسئولان اجرایی و ... است.
آنقدر مهم است که امام زمان(عج) سفارش خواندن خطبۀ شقشقیه را به آیت الله مرعشی نجفی نمودند.
آدم های مثل شما زیاد دیدم اینکه میگویند دین افیون ملت ها است همینه مثل مواد باعث توهم و خماری می شود و تکانی نمی خورند