همان گونه که متخصصان تعلیم و تربیت فرموده اند،تربیت یک فرایند و جریان مداوم، مستمر، جدی و صبور میان مربی و متربی را می طلبد.
یا به معنای دیگر تربیت را می توان همانند کاشت و داشت یک نهال یا بذر دانست که نهایت مراقبت و حفاظت را می طلبد که در برابر آماج و حملات طبیعی و غیر طبیعی از بین نرود تا به سر منزل و مقصود یعنی درخت تنومند با میوه و ثمره برسیم.
حال زمانی که صحبت از تربیت یک انسان می شود،ما محدود به امور ساده ای همچون نهال نیستیم بلکه تربیت یک انسان با هزاران استعداد و انگیزه های درونی و بالقوه اش، پیچیده تر و تخصصی تر از هرگونه امر دیگر است.
مقصود از تربیت و چرایی زمان سپری کردن برای تربیت انسان نیز از امور پیش پا افتاده و غیر ضروری نیست چراکه اگر تعلیم و تربیت انسان مهم نبود، خداوند متعال نسبت به مبعوث شدن پیامبران نیز هیچ رویداد یا واقعه ای را رقم نمی زد.
اما در این نقطه از تاریخ جهان یعنی سال ۱۴۰۳ هجری خورشیدی و سال ۲۰۲۴ میلادی، ضرورت تربیت بیش از هر زمانی در جامعه احساس می شود.
وجود وسایل ارتباطی و رسانه های مختلف، شگردها و روش های غیر صحیح و نادرست، الفاظ و کلمات ناپسند موجود در بیان انسان ها، قبح شکنی و بی حیایی پسندی توسط گروهی از چهره ها و....دیگر مواردی که اگر بنا به شمارش باشد، صفحه ها و ساعت ها برای نوشتن سپری می شود.
تمام جامعه نیز عوامل و مربیان تربیتی را پس از خانواده، معلمان و روحانیت می دانند.
(در صورتی که خانواده نیز خودش روزی در فرایند تربیتی به عنوان متربی بوده است.معلمان و روحانیت نیز مثل همه افراد یک جامعه روزی متربی بوده اند و تفاوتی میان آنها نبوده است.)
پس در این میان مقصر کیست؟
به ثمر مطالعات آزاد و پرسش و پاسخ از اساتید، مولفه های مهمی برای تربیت پذیری متربیان و اثر بخشی تربیت همچون معنویت مربی و متربی، غذای طیب و حلال، درک معنای مهدویت و انتظار و شرایط محیطی متربی را متوجه شده ام و شما نیز می دانید.
اما چیزی که کمتر بدان پرداخته می شود این نکته است:
عواملی که باعث اختلال در امر تربیت می شود به همان اندازه ای مهم است که عوامل رشد و موثر در تربیت.
یعنی هر آن چیزی که ما را در امر تربیت که فرایند و جریانی مداوم، مستمر و جدی بوده است باز می دارد، عوامل ایجاد اختلال در تربیت است.
متاسفانه اکثر و یا غالب این عوامل مخل برای داشتن جریان تربیت سالم در رسانه ها و فضای مجازی در خدمت کودکان و دانش آموزان به سهولت قرار داده می شود.
همان مفهومی که مقام معظم رهبری در نخستین دیدار با هیئت دولت در تاریخ۱۴۰۳/۰۶/۰۶ به عنوان نکته هشتم، فرمودند: «امروز فضای مجازی دیگر مجازی نیست بلکه واقعیت رو به توسعه در زندگی مردم است؛ بنابراین، در فضای مجازی باید حکمرانی قانون مند وجود داشته باشد.»
و سپس ایشان فضای مجازی را یک فضای رها تعبیر کردند و علاج آن را قانون مندی فرمودند.
در این نوشته که گلایه از فضای مجازی و رسانه های غیرکنترل شده به عنوان عوامل مخل جریان تربیت بحث می شود خوب است که چند شنیده معلمان از دانش آموزان را مرور کنیم.
۱ـ معلمی بیان می کرد، دانش آموزان کلاس من بدون استثنا به کارهای افرادی که اصطلاحا به آنها شوتی می گویند علاقه مند هستند و در اینستاگرام پیج های آنها را دنبال می کنند.
۲ـ خانواده ای که عادت به تماشای فیلم های ترکیه ای داشتند، به مرور زمان سعی بر تقلید رفتار شخصیت های فیلم را داشتند و این بر زندگی مشترک شان تأثیر داشت.
۳ـ پبج ها و صفحاتی در فضای اینستاگرام مشغول تولید محتوی ناامیدی، شکست های عشقی، پخش و توزیع آهنگ های مربوط به خودکشی و خود زنی می کنند.
۴ـ برخی از صفحات، شبهات فکری و عقیدتی بسیار نامربوط و بی پایه را با استفاده از روش های جذابیت بخشی در میان نوجوانان و جوانان گسترش می دهند.
۵ـ برخی از صفحات رویکرد بی احترامی به والدین، بی توجهی به توصیه ها، بی احترامی به مقدسات، تمسخر اصولی مانند نبوت و معاد را سرلوحه خود قرار داده اند.
و در پایان جالب است که بدانید همین افراد، صفحات، کانال ها و گروه ها با یک تبلیغ و استوری گذاشتن، درآمدهای بسیار بالا برای خود کسب می کنند و در آخر نیز معلمان و روحانیت مقصر اصلی شناخته می شوند.
اگر طالب جامعه ای صالح، صادق، امین و مومن هستیم ؛ باید در برابر نفوذ هر عامل مخل تربیتی ایستادگی کنیم و الا هیچ تربیتی حاصل نخواهد شد.
اینکه می بینیم بعضاً کودکان گرایش های نامربوط و رفتارهایی غیر از چارچوب های اخلاقی و دینی از خود بروز می دهند، نتیجه خوراک ذهنی و روحی است که از فضای مجازی دریافت کرده اند.
آقایان مسئول
فضای مجازی باید قانون مند شود تا تهدیدها به فرصت ها تبدیل شود و این دغدغه و امر به معروف و نهی از منکر تمام خانواده های دلسوز است.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان