جستارگشایی:
یکی از توفیقات من در « بنیاد فرهنگی آموزشی نصر » آشنایی دقیق و چهره به چهره با بزرگوارانی است که قبلا بیشتر به صورت مجازی افتخار آشنایی داشتم.
یکی از اساتید پیشکسوت استان البرز دکتر « علی حدادیان » مدرس فیزیک در آموزش و پرورش و دانشگاه‌های استان و فرزند نابِ برغان کرج می‌باشد.
از ویژگی‌های بارز استاد حدادیان ؛ ورزشکار بودن، کوهنورد حرفه‌ای، فعال صنفی با تفکر ناب انتقادی و البته حضور داوطلبانه و مستمر در کلاس‌های رایگان کنکور و تقویتی مدارس و مناطق محروم استان از شهرستان طالقان تا اشتهارد و از نظرآباد تا آساراست.
تدریس رایگان در مناطق محروم به مثابه « صدقه جاریه » علم استاد بوده و این کار خداپسندانه و انسان دوستانه قدمت چهل ساله دارد. برخی از شاگردان قدیمی استاد حدادیان همانند دکتر حسین عسگری(البرز پژوه نامی) و استاد نصیری مدرس حاذق مدارس نظرآباد در شُرف بازنشسته شدن هستند.
اندکی موضوع را بشکافیم ؛
در حالی که هم قطاران و شاگردان استاد، در کلاس‌های خصوصی و کنکوری میلیونی تدریس می‌کنند ؛ دکتر حدادیان متواضعانه و داوطلبانه با امکانات شخصی خود در چهار فصل سال در دورترین روستاهای طالقان و اشتهارد و... حاضر شده و گاهاً به خاطر پیشرفت یک دانش‌اموز رنج سفر و حضور در دورترین نقاط استان را به دوش می‌کشند.
این از خودگذشتگی و ایثار،کاری عام‌المنفعه، قابل ستایش می‌باشد.
از منظری دیگر ، دکتر حدادیان معلمي منتقد و فعال صنفی قهار بوده و تفکر انتقادی بر پیشانی بلندش حک شده است.
وی با حضور موثر در اجتماعات و در پیش مقامات ملی و استانی بارها و بارها با صراحت و بی‌لکنت از حریم برباد رفته آموزش و پرورش و منزلت و معیشت فروکاسته فرهنگیانِ شاغل و بازنشسته جانانه دفاع نموده است . از این منظر نیز بوسه بر دست و جبین استاد از واجبات روزگار است.
الزامات آموزش بی‌منت و با کیفیت
دکتر در وصف و حال خود می‌گوید:
علی حدادیان هستم . در سال ۱۳۶۴ به استخدام آموزش و پرورش درآمده و شروع اولین سال تدریس‌ام در آموزش و پرورش ساوجبلاغ، منطقه سیدجمال الدین نظرآباد ، تدریس دروس شیرین ریاضی و فیزیک از سال ۶۷ تا ۷۳ بوده است. بعدها توسط رئیس مدارس سمپاد وقت به مدارس تیزهوشان کرج منتقل شدم و تا به امروز فقط درس شیرین فیزیک را در مدارس و دانشگاه‌های استان البرز و تهران تدریس می کنم.
لیسانس ریاضی و فیزیک را از دانشگاه خوارزمی تهران اخذ کرده و فوق لیسانسِ فیزیک حالت جامد و دکترای فیزیک کوانتوم ( اتمی) می‌باشد.
حدادیان می‌افزاید: علاقه ی زیادی به شغل (هنر) معلمی دارم. به همین دلیل است که با انرژی فوق‌العاده و با نشاط سر کلاس درس حاضر می‌شوم. اعتقاد دارم در شرایط کنونی اگر ورودیِ ذهنِ دانش پژوهان کنترل شود، عملکرد مغز آنها جهت یادگیری افزایش یافته و آموزش باکیفیت در کلاس درس امکان‌پذیر است.
تو نیکی می‌کن و در دجله انداز...
حدادیان معتقد است:
بسترِ خدمتگزاری به جامعه ای که در آن زندگی می‌کنیم آن قدر گسترده و دارای ظرفیت های پنهان و آشکار است که برای همه امکان ظهور و بروز وجود دارد و هر شخصی که اراده نماید خواهد توانست در هر حوزه‌ای که علاقه داشته با هنر و تخصص خود به فعالیت بپردازد.
فلسفه حیات انسان این است . همه ما برای خدمت کردن به یکدیگر و در محضر خداوند بودن، به دنیا آمده ایم.
کنار مردم بودن، یک سبک زندگی است.
خدمت به معنی انجام عملی، بدون چشم داشت، در برگشت و جبران آن است. عملی که در آن عشق بلاعوض باشد و هدف از انجام آن، نوع‌دوستی و جلب رضایت خداوند مهربان باشد. اوست که بدون حد و حساب می‌بخشد و ما نیز به تقلید از معبود، همنوع پنداری می‌کنیم.
« تا توانی به جهان خدمت محتاجان کن
به دِمی یا دِرَمی یا قلمی یا قدمی »
یعنی حتی شده به اندازه راهنمایی در قالب حرف زدن و یا قدمی برداشتن برای انجام کاری . گاهی اوقات در حد توان مالی و اقتصادی، یا آنکه نوشتن چیزی برای رسیدن به منظوری خیر . می‌باید خدمت انجام دهیم.
آیا کامل تر از سه آموزه: « گفتار نیک، کردار نیک و پندار نیک » چیزی هست؟
این سه واژه ، می‌تواند شعار را با عمل یکی کند. باید جهان را بهتر از آنچه تحویل گرفته‌ایم، تحویل بدهیم. کلاس آموزشی خیرین، معامله با خداوند و بسیار پرسود است، فقط باید خالص در محضر پروردگار عالم و دانش پژوهان سرزمینم ایران باشیم و به قول شاعر ارجمند:
تو نیکی می کن و در دجله انداز
که ایزد در بیابانت دهد باز
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.