بر طبق فیلم های مستند و شواهد عینی، جمعی از اهالی روستای قلعه سید مقیم بهبهان که برای درخواست معلم برای فرزندان خود در تاریخ ۱۸ آبان به آموزش و پرورش بهبهان مراجعه کرده بودند، مورد ضرب و شتم ریاست حراست و ریاست گزینش اداره آموزش و پرورش و حمله لباس شخصی های مجهز به شوکر و باتوم قرار گرفتند.
بنا به گفته یک شهروند که به زبان محلی صحبت می کند، یکی از مادران باردار ، نه تنها مورد شوک با شوکر و ضرب و شتم قرار گرفت ؛ بلکه در این درگیری یک ساعته ، در مقابل چشم فرزند خرد سالش روی زمین کشیده شد. در این درگیری نیز سه نفر به نام های، اسماعیل عارف زاده، اصغر عبادی راد و سالار فرح بخش دستگیر شدند.
نگارنده ، وقتی در کمال شگفتی کلیپ این حمله وحشیانه به پدران و مادران دانش آموزان را دیدم ، به عنوان معلمی که به مدت ۴ سال (۱۳۵۶-۱۳۵۲) به عنوان معلم زبان و ادبیات انگلیسی ، در بهبهان تدریس کرده ام، آرزو کردم کاش زنده نبودم که چنین صحنه های شرم آوری را ببینم.
در شگفت ماندم که چگونه مسئولی یا مسئولینی از یک نهاد انسان ساز به نام آموزش و پرورش که باید الگوی اخلاق و مهر وخشونت ستیزی باشند، توانستند این رفتار ضد انسانی را از خود بروز دهند!
پرسش برانگیز تر، این که چرا این همه معلم موظف و بازنشسته و اهالی هم نوع دوست در شهرستان بهبهان چنین وضعیت حقارت باری را تحمل می کنند!
معلم و استاد دانشگاه که دو نهاد انسان ساز و علم محور هستند ، به مثابه مغز جامعه محسوب می شوند. نبود معلم و تعطیلی آموزش و پرورش به مثابه مرگ مغزی جامعه و در نتیجه تهی شدن کشور از سرمایه های ملی و انسانی است. پرسش برانگیز تر، این که چرا این همه معلم موظف و بازنشسته و اهالی هم نوع دوست در شهرستان بهبهان چنین وضعیت حقارت باری را تحمل می کنند!
هم میهن معلم، هموطن دانش آموز و دانشجو، اگر در مقابل حکم تازیانه برای اعضاء کانون صنفی معلمان بوشهری واکنش نشان می دادید، اگر در مقابل رفتار اهانت آمیز علیرضا منادی سفیدان ، عضو کمیسیون آموزش و پرورش مجلس که با بی ادبی و رفتار ناشایست ، در مقابل آموزگاران خوزستانی نخود و کشمش می خورد و انگشت در دماغ و دهن اش فرو می کرد واکنش بایسته نشان داده و به او ثابت می کردید که جایگاه یک معلم بالاتر از مقام نماینده مجلس است و او باید می ایستاد و شماها با احترام بر صندلی نشسته و سخن می گفتید ، آموزش و پرورش ما به این حال و روز دچار نمی شد.
روزنامه نگار ترکیه ای می گوید : اگر گاوی را به قصر ببرند ، گاو پادشاه نمی شود ولی قصر به طویله تبدیل می شود .
. اگر اساتید و دانشجویان رشته علوم اجتماعی دانشگاه تهران عنصر فحاش و معلوم الحالی چون غلامرضا جمشیدیها ، از جنس حسن عباسی، حداد عادل، سعید حدادیان را از دانشکده علوم اجتماعی بیرون می انداختند، وی به خود جرائت نمی داد که با بی شرمی تمام, دانشجوی دختر دانشکده علوم اجتماعی را فاحشه بنامد و با عربده کشی و لحنی اهانت آمیز به دانشجویان بگوید من امروز برای دعوا به اینجا آمده ام و همه تان را از دانشگاه بیرون می اندازم.
آقای غلامرضا جمشیدیها ، به نظر، ساحت و پیشگاه ارجمند دانشگاه را با چاله میدان اشتباه گرفته.
آیا جایگاه استاد و معلم و دانشجو و دانش آموز ، در سرزمین سعدی و حافظ، مولوی و خیام و فردوسی بزرگ ، آن قدر فرو کاسته که رئیس حراست آموزش و پرورش بهبهان بر مردم هراس افکنی و بیم پراکنی کند؟ و رئیس گزینش اش ، گزینه ای جز ضرب و شتم پدر و مادر دانش آموز نداشته باشد؟!
نماینده مجلس جسارت توهین به معلم پیدا کند و رئیس دانشکده علوم اجتماعی وقیحانه به دانشجو توهین نماید؟!
نگارنده این نوشتار، (شکراله مسیح پور) بنا به وظیفه علمی، اخلاقی و انسانی ضمن محکوم کردن رفتار ناپسند مسئولین آموزش و پرورش بهبهان، امیدوارم ، قضات با شرفی که هنوز هم در دستگاه قضایی با تکیه بر وجدان قضایی داوری بی یکسو نگرانه می کنند ، ضاربان و مسئولین خاطی را که عامل بر هم زدن امنیت شهروندان هستند تحت پیگیری قانونی قرار دهند.
بی تردید ، تسلیم دادخواست و تعقیب قانونی ضاربان، در هر مقامی که باشند حق مجروحان و مصدومین این رخداد تلخ است.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
به اندازه کافی مافیای خود و ثروتش را بیشتر کرد
این رد صلاحیت های سیاسی هم از اسمش مشخص است و سیاسی بازی است برای اینکه کسانی که می خواهند وارد کار شوند و اگر به این رد صلاحیت دقت شود انتخابات یعنی کشک، چون نماینده ها از قبل مشخص می شوند و انتخابات در اصل یعنی انتخاب از بین 4 تا آدم مشخص است که برای نظام موجود خوش آیند اند
این واقعه نمودی از باطن جمهوری اسلامی است
حکومتی که نمیتواند مدیریت کند و وقتی به بن بست می رسد و اعتراضی می شود متوسل به زور می شود حتی در ارگانی که نماینده دانش و فرهنگ است