سلامتی یکی از نعمت های خداوند است که همه انسان ها بابت این نعمت شاکر خداوند هستند و البته بیماری نیز جزیی از روند طبیعی زندگی ماست که در حال حاضر با توجه به دلایل گوناگون از جمله: کم تحرکی، سن، وراثت، مشکلات و معضلات زندگی‌ها و تنش‌های روحی و روانی، پایین آمدن کیفیت تغذیه و...، احتمال بروز بیماری ها رو به فزونی است.
از این رو، یکی از اصلی ترین موضوعات مد نظر دولت‌ها ، بحث سلامت و بهداشت و درمان است.
اینکه دولت ها عملا چه میزان برای مبحث پیشگیری اهمیت قائل هستند و هزینه می‌کنند مبحثی جدا و قابل بررسی توسط کارشناسان امر می‌باشد. در هر حال با بروز بیماری، مردم باید برای درمان اقدام نمایند و هر چه در این امر تاخیر داشته باشند با مشکل بیشتری مواجه خواهند شد.
طبق اصل ۲۹ قانون اساسی دولت موظف است مسئله بهداشت و درمان را برای همه آحاد جامعه تامین کند.در دولت های گذشته گاه مسئله بهداشت و درمان، ویژه و قابل قبول دیده شده و گاهی نیز هزینه ها برای مردم سنگین بوده است.
دولت ها در ادوار مختلف برای افراد فاقد بیمه، پوشش های بیمه‌ای را تعریف نموده اند اما برای میزان تاثیرگذاری، باید بررسی کرد که بیمه ها از ۱۰۰ درصد هزینه‌ها چه مقدار را تقبل کرده‌اند؟
اصولا شرایط باید به گونه‌ای باشد که افراد در صورت بروز بیماری، با همان بیمه پایه بتوانند درمان خود را انجام دهند ولی متاسفانه وضعیت به نحوی است که کمتر این امر محقق می‌شود و بیمه ها قسمتی از هزینه درمان را تقبل می‌کنند، لذا به اجبار سراغ بیمه های تکمیلی می‌روند به این امید که در صورت بروز بیماری، دغدغه تامین هزینه های سنگین را نداشته باشند؛ اما مشاهده می‌شود با وجود بیمه پایه و بیمه تکمیلی، باز هم افراد در مبحث درمان با چالش های جدی مواجه می‌شوند چرا که وضعیت به گونه‌ای است که یا قراردادهای بیمه تکمیلی مشکل دارند یا اجرای مفاد آن‌ها درست پیش نمی‌رود...
به عنوان مثال بازنشستگان کشوری با وجود استفاده از « بیمه پایه » و « بیمه تکمیلی و اکمل » گلایه‌هایی دارند.
بازنشستگان تامین اجتماعی که اکثرا دارای حقوق دریافتی پایینی هستند نیز با وجود بهره‌مندی از بیمه تکمیلی، به دلیل وجود سقف برای هزینه‌ها، با محدودیت و مشکل جدی مواجه هستند.
امیدواریم دولت و مجلس نگاه ویژه و کارشناسانه ای برای حل مشکل درمان آحاد جامعه داشته باشند و برای این موضوع بسیار مهم، بیش از پیش تصمیمات اثرگذاری اتخاذ نمایند.
در بحث بیمه تکمیلی فرهنگیان ایراداتی وجود دارد که می‌طلبد دولت و وزارت آموزش و پرورش رفع آن‌ها را در قرارداد جدید دیده باشند یا برای برطرف نمودن آن‌ها اهتمام جدی و اثربخش داشته باشند؛ مواردی چند از مشکلات و نواقص به شرح ذیل مطرح می‌گردد:
- بخشی از پزشکان، دندانپزشکان و احتمالا مراکز درمانی، به دلیل وقفه بسیار طولانی در پرداخت هزینه‌ها از سوی شرکت بیمه‌گر، با وجود درج نام در مراکز طرف قرارداد، اما، هزینه ها را نقدا دریافت می‌کنند و برخی قراردادها خود به خود ملغی شده است. در واقع اگر بناست خدمات مناسب و فراگیری در سطح کشور ارائه گردد و مراکز درمانی و پزشکان مشتاق عقد قرارداد باشند، باید پرداختی‌های شرکت بیمه‌گر، منظم و ماهیانه صورت گیرد.
- عدم قرارداد و پرداختی منظم با مراکز درمانی در شهرهای کوچک، منجر به پرداخت از جیب فرهنگیان و سپس دوندگی برای دریافت هزینه‌ها می‌شود؛ همچنین، ایجاد زحمت رفت و آمد به شهرهای بزرگ جهت دسترسی به مراکز طرف قرارداد را به دنبال دارد که خود این موضوع مشکلات عدیده‌ای اعم از خطرات سفر، هزینه، افزایش ترافیک در شهرهای بزرگ، هدر رفت زمان و... را در پی دارد.
- در قرارداد بیمه تکمیلی فرهنگیان قید گردیده است؛ در صورتی که فرهنگیان به مراکز غیر طرف قرارداد مراجعه کنند، پس از تحویل اسناد، ظرف ۱۵ روز هزینه‌ها پرداخت خواهد شد ولی پرداخت هزینه‌ها در عمل بسیار طولانی‌تر از این زمان است و معلمان به شدت از این موضوع ناراحت هستند.
راهکار وزارت آموزش و پرورش ایجاد سامانه رفاپ بوده است .
« سامانه رفاپ بر گرفته از رفاه فرهنگیان آموزش و پرورش است که توسط شرکت ارزیابی خسارت مستقل بیمه ای ارزیابان ایرانیان پوشش با همکاری اداره کل رفاه وزارت آموزش جهت ارتقای رضایت و جلوگیری از تضییع حق وحقوق بیمه ای فرهنگیان و دانش آموزان راه اندازی گردیده است » . اما وجود این سامانه دردی از عدم تعهد شرکت بیمه‌گر را دوا نکرده است؛ چرا که ثبت اعتراض و بارگذاری اسناد، خود به مشغله ای دیگر تبدیل خواهد شد.
وزارت آموزش و پرورش چه راهکاری برای این موضوع دیده است؟
به نظر می‌رسد دریافت ضمانت‌های متناسب با حجم قرارداد و درج جریمه سنگین برای عدم رعایت مفاد قرارداد، می‌تواند این مشکل را حل کند.
- یکی از ضعف های قرارداد سال گذشته، پوشش ضعیف اقلام دارویی بود که پرداختی از جیب فرهنگیان افزایش داشته است. فلسفه قرارداد بیمه تکمیلی، پوشش هزینه هایی است که بیمه پایه نتوانسته به طور کامل بپردازد؛ حال اگر بیمه تکمیلی اعلام کند تنها داروهای تحت پوشش بیمه پایه را پرداخت می‌شود، فلسفه بیمه تکمیلی نقض خواهد شد.
- در تمام قراردادهای سالیان گذشته هزینه پوشش بیمه برای والدین فرهنگیان و همسران کارکنان خانم، متفاوت حساب می‌شود؛ مثلا در قرارداد جدید مبلغ حق بیمه برای فرهنگیان و فرزندان آن‌ها تقریبا یکصد و سی هزار تومان است اما برای والدین فرهنگیان و همسران معلمان خانم، سیصد و نود هزار تومان محاسبه شده است.
باید پاسخ داد تکریم فرهنگیان و خانواده آنان با چنین تصمیمی چه مقدار همخوانی دارد؟
با توجه به حقوق فرهنگیان و تورم موجود در جامعه، باید حق بیمه به شکلی تعیین شود که تمام خانواده فرهنگیان بتوانند با پرداخت حق بیمه مناسب و در حد توان، تحت پوشش بیمه‌های تکمیلی قرار گیرند. در این بخش شایسته است حق بیمه یکسانی از خانواده فرهنگیان دریافت شود.
در پایان امیدواریم وزارت آموزش و پرورش تصمیمات لازم جهت رفع مشکلات حوزه درمان را در اسرع وقت اتخاذ و نسبت به رفع دغدغه‌های جامعه فرهنگیان عنایت ویژه داشته باشد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
بعضی خدمات دندانپزشکی اصلا به عکس نیاز ندارد بخاطر یه هزینه درمان که معلوم نیست پرداخت شود باید خودمان را در معرض اشعه قرار دهیم
در مورد روکش دندان هم ۴ دندان جلویی بیشتر در معرض آسیب است که پوشش نمی دهد
از بیمه سخن گفتید پس قدری درد دل کنیم.
قبلا پزشکان بجای برقراری ارتباط انسانی با بیمار، نسخه را نگاه
می کردند. شکر الان مانیتور را.
قبلا پزشکان برای اطلاع از وضع تقریبا ظاهری بیمار، فشارخون
اندازه گیری می کردند و دماسنجی زیر زبان می گذاشتند. الان بخواهی هم چنین نمی کنند.
قبلا پزشکان منتظر نتیجه آزمایش و سونوگرافی و..... می شدند. الان با یک اشارت و قبل از رویت نتایج، دارو می نویسند که با نتایج در تناقض است.
حال شما می مانید با یک دنیا
بی مهری و بی توجهی پزشکان و یک کیسه دارویی که درمان درد شما نیست. آن هم در این گرانی و کمیابی دارو.
ظاهرا فقط باید آب و برق و گاز را صرفه جویی کنیم و بهینه مصرف کنیم. البته آن نیز برای تحقق امر صادرات!
می ماند علمی به نام جامعه شناسی پزشکی که همانند بسیاری از
رشته ها مهجور و مظلوم واقع شده است. زیستن مهم نیست، چگونه زیستن اهمیت دارد.
ادامه دارد........
بیمار قبل از هر چیز، در هر پایگاه اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی، انسان است. حداقل اگر حقوق اجتماعی او را ندید می گیرید، حقوق انسانی او را قدر نهید و احترام بگذارید.
راستی دیروز نیمکت نشین کلاس درس من بودید. به پشت سر خود نیم نگاهی بکنید شاید به یاد بیاورید چگونه به اینجا رسیده اید.
حال با یک بسته داروی غیر لازم یا باید به هلال احمر و یا موسسه مستمندان، مراجعه کنم تا خمس و زکات حقوق دریافتی خود را بپردازم.
دولت اگر نرخ بیمه تکمیلی را افزایش می داد دو اتفاق می افتاد:
صدای اعتراض بلند می شد و یا عده ای از عضویت، انصراف می داد.
و چون هیچیک صرف نمی کرد پس با یک خلاقیت عامیانه، سیستم جدیدی بنا گذاشت. تداخل
سیستم های عقیم خدمات درمانی، پیچیدگی و مشکلات را بیشتر و لاینحل تر می نماید.
به خاطر دارم در اوایل ارائه بیمه تکمیلی، به افرادی که طی یک سال هزینه ای نکرده بودند، مبالغی برگردانده می شد، اما امروزه فقط دولت محترم نیازمند کسب درآمد است نه کارکنان شاغل یا بازنشسته.
چون دولت خود را خدمتگزار مردم می داند!!!!!
می رساند که در سال ۱۴۰۲ (جاری) دو نوع بیمه تکمیلی درمان اصلی با مشارکت سهم بازنشسته به مبلغ ۶۷ هزار و ۵۰۰ تومان و اختیاری به مبلغ ۲۰۵ هزار تومان تعیین شده است که عضویت و ورود بازنشستگان گرامی در هر کدام از این دو نوع بیمه، اختیاری است.
ضمنا اضافه می نماید که براساس هماهنگی های بعمل آمده، بیمه اکمل پس از اتمام سررسید قرارداد که در سال گذشته منعقد شده دیگر قابل اجرا نخواهد بود.
تسنیم/ وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفت: درمان سرپایی و بستری کودکان زیر ۷ سال در بیمارستان‌های دولتی رایگان می‌شود.