به دنبال بروز ناآرامی های اخیر و تحمیل هزینه های سنگین اجتماعی و سیاسی و اقتصادی بر کشور؛ قطع نظر از ریشه های پیدا و پنهان این ناآرامی ها که خود بحثی بسیار مهم اما جداست؛ متاسفانه در نبود احزاب فراگیر و قوی در کشور ؛ بعضی از سلبریتی ها میدان دار معرکه شده و در جهت دهی بعضی از اعتراضات از طریق فضای مجازی (جدا از آثار مثبت وِ منفی این نقش آفرینی ها) نقش موثری ایفا کردند و از آن جایی که این سلبریتی ها در سایر زمینه ها هم می توانند بر افکار نسل جوان تاثیر مثبت و یا منفی داشته باشند این نوشته بر آن است که از این زاویه وارد بحث شود.
این روزها در اثر کم کاری نهادهای فرهنگی و سردرگمیِ خانواده های گرفتار شش و هشت زندگی از یک طرف و پرکاریِ برنامه ریزی شدهِ دست های آشنا در فضای مجازی و شبکه های ماهواره ای از طرف دیگر؛ الگوی زندگی بعضی از سلبریتی ها همچون مبلغان و معلمان ناخوانده وارد حوزه ایده آل های بسیاری از جوانان شده و با اشغال بخش زیادی از ظرفیت ذهنی و فکری جوانان؛ بعضا نقش هدایت فکری این قشر را به عهده گرفته و یا بهتر است گفته شود خود را تحمیل کرده اند ؛ از این رو ماجراهای بزک شده رفتار و کردار و گفتار آنها بین جوانان مثل نقل و نبات مبادله و دهان به دهان می گردد و به علت درک سطحی و عامیانه عموم از این سبک زندگی به نظر می رسد در فرایندی تدریجی نوعی خرده فرهنگ نازل و مخرب،در روابط اجتماعی جایگزین فرهنگ متین و اصیل ایرانی می شود.
واژه هایی مثل سلبریتی و لاکچری را این روزها متاسفانه از رسانه ها زیاد می شنویم . البته هدف از این نوشته واژه شناسی و درستی و یا نادرستی کاربرد این کلمات نیست بلکه نگاهیست به آثار مخرب الگو سازی از برخی افرادی که بااین عناوین شناخته می شوند یعنی «سلبریتی ها» و همچنین آنهایی که از بد حادثه سوار بر قله های و ثروت و شهرت در راس هرم اقتصادی جامعه قرار گرفته اند و به قول خودشان زندگی « لاکچری» دارند ...
با کمی دقت می بینیم که شوربختانه به مدد فضای مجازی جزیی ترین زوایای زندگی خصوصی بسیاری از سلبریتی ها (مخصوصا معدودی از هنرمندان که بیش از دیگران آتش بیار این معرکه هستند) نَقل و نُقل محافل خانوادگی به ویژه نسل جوان است.
بر کسی پوشیده نیست که بیشتر این افراد با سوءاستفاده از نابه سامانی های اقتصادی به قله های ثروت رسیده و بعضا به علت نداشتن ظرفیت با همان برداشت های سطحی از ثروت و شهرت با خودنمایی ها و عقده گشایی های ناشیانه ، در تلاشی بیمارگونه سطح و شیوه زندگی به اصطلاح لاکچری خود را به رخ مردم گرفتار جامعه می کشند و در این رهگذر با نمایش گران ترین لوازم شخصی خود ازساعت مچی های چند صد میلیونی گرفته تا اتومبیلهای چند میلیاردی به همراه تیم های حفاظت شخصی ، از برگزاری مراسم پرهزینه ازدواج های عجیب و غریب تا برگزاری مراسم مضحک جشن طلاق و یا برگزاری جشن تولدهای پرهزینه برای حیوانات خانگی درهتل های گران قیمت و ... همه و همه را به اشتراک می گذارند! و از این راه به شکل معنی داری به تحریک و تخریب ذهنِ باز و آماده نسل جوان بی گناه مشغولند و در پروسه ای سئوال برانگیز این خود نمایی های عقده گشایانه و به قول شادروان دکتر شریعتی « دلخوش کنک های بورژوازی» را به مدد فضای بی در و پیکر مجازی با جادوی هنر تبلیغات شیرین و دل فریب کرده و به خورد نسل جوان می دهند و باز تاسف بار تر اینکه در بسیاری از فیلم ها و سریال هایی که از رسانه ملی و شبکه سینمای خانوادگی نیز پخش می شود؛ از این نوع زندگی اگر نگوییم قبح زدایی ، حداقل عادی سازی می شود...
همین جا اجازه دهید اصطلاح غیر فارسی و تقریبا فراموش شده «جنتلمن » را که حتما خوانندگان محترم با کاربرد و مصداق آن آشنا هستند را هم بیان کنم. چرا بودجه های هنگفت فرهنگی که در لوایح بودجه سالانه در نظر گرفته می شوند تاکنون کارآیی چندانی نداشته است؟
عنوان « جنتلمن» در جامعه قدیم عنوانی با بار اجتماعی مثبت بود . علت قدیمی شدن و غیر کاربردی شدن آن هم می تواند کم شدن و یا نبودن مصادیق آن در جامعه امروز باشد. این عنوان را در گذشته ای نه چندان دور برای نجیب زادگان و خانواده های اصیل و شریف و بلند طبع به کار می بردند همان هایی که در عین برخورداری از ثروت و شهرت و موقعیت اجتماعی ، حضورشان در جامعه همراه با رفتاری موقر و منشی فروتنانه بود ؛ بدین جهت نزد همه اقشار به ویژه فرودستان جامعه از احترام ویژه ای برخوردار بودند و حرف و نظرشان اگر خریدار داشت حاوی اثر مثبت بود . از طرفی چون ثروت و جایگاه اجتماعی شان حاصل زحمات سال های طولانی و فعالیت های سالم اقتصادی آنها بود و آلوده به ربا و ریا و رانت نبود و در نتیجه نه تنها مورد رشک و حسد جامعه قرار نمی گرفتند بلکه بعضا الگو و انگیزه مناسبی برای دست یابی صبورانه نسل جوان به ایده آلهای خود بودند.(نگاهی بیندازید به زندگی بعضی از کارآفرینان و صنعتگران بزرگ قدیم).
بگذریم ...
هدف این نوشته ، تبیین خوب یا بد بودن به کارگیری این واژه های غریب و نامانوس نیست بلکه می خواهم صرفا از نگاه یک شهروند عادی و با نگاه مصداقی برای پرسشهایی که فکر من و بسیاری از هم نسلان من که شاهد این حجم از گسست دو نسل هستیم را مشغول کرده پاسخی قانع کننده بیابم .
سوال این است در شرایطی که اکثر مردم کشور به هرعلت درگیر مشکلات اقتصادی هستند و اکثریت بزرگی از هم وطنان به ناچار سعی می کنند تا با راه برد اقتصاد مقاومتی از بحران عبور کنند؛ علت رفتارهای متفرعنانه گروه اول ( بعضی از سلبریتی ها ) چیست ؟ منشا آن کجاست ؟ و مهمتر از آن آثار مخرب این خودنمایی ها با روحیه و تفکر نسل جوان کم تجربه چه خواهد کرد؟
شاید عنوان شود ؛
حق مالکیت افراد محترم است و مالکین در پناه قانون اختیار مال خود را دارند و حق دارند به هر نحوی که بخواهند از دارایی خود استفاده کنند ؛ قطع نظر از درستی یا نادرستی این نظر خواه ناخواه این تناقض گیج کننده در افواه ، ذهن مردم را درگیر می کند .آن تناقض اینست که تراکم غیر منطقی ثروت در دست این افراد و بدتر از آن نمایش متکبرانه آن در جامعه در این شریط چه توجیهی دارد ؟
واقعیت این است که نتایج مخرب روانی این سبک زندگی را بر روح و روان جامعه به ویژه نسل جوان را نمی توانیم نادیده بگیریم و من در این نوشته مختصر با این هدف مصدع خوانندگان محترم شده ام و نیز درصدد یافتن پاسخی برای این پرسش هستم که چه عواملی اجتماعی باعث شده که سلبریتی نماهای نوظهور پرمدعا امروزی در حوزه سیاسی جای احزاب و در حوزه تربیتی و اجتماعی جای جنتلمن ها ی متواضع و فروتن قدیم را بگیرند ؟
چرا بستر فرهنگی جامعه دیگر کمتر قادر به تولید اصل این دو عنصر (احزاب و شخصیت های موجه) می باشد ؟
چرا در بستر فرهنگی این جامعه دیگر افراد وجیه المله ای مثل پوریای ولی و یا جهان پهلوان تختی و امثالهم کمتر ظهور می کنند؟
چرا امروزه الگوی نسل جوان باید فلان سلبریتی باشد که از فرق سر تا مچ پایش را خرچنگ قورباغه خالکوبی کرده وبا ادبیات سخیف و شرم آورش ابتذال تولید و پخش کند؟ و بدتر از آن ، کدام خلاء فرهنگی باعث شده که اینها بتوانند جولان بدهند ؟
چرا تلاش های رهبران فکری و خردمند جامعه به شمول جامعه شناسان ، فرهنگیان ، دانشگاهیان و روحانیون در ورود به ایده آلهای نسل جوان ثمره چندانی ندارد؟
چرا بودجه های هنگفت فرهنگی که در لوایح بودجه سالانه در نظر گرفته می شوند تاکنون کارآیی چندانی نداشته است؟
مگر نمی دانند و نمی بینند که تداوم این وضع ، ارزشمندترین سرمایه اجتماعی کشور یعنی جوانان را به موجوداتی سرخورده و نومید تبدیل و مستعد انحراف می کند؟
مسلم است که این جوانان سرخورده به لحاظ کم تجربگی و ضعف در تحلیل شرایط و درآرزوی زندگی دست نیافتنی الگوهای مورد نطر خود ممکن است دچار اشتباه محاسبه شده و بخواهند به هر قیمتی فاصله خود را با این نوکیسه هاکم کنند و خواسته یا ناخواسته جذب باندهای مافیایی شوند و یا بدتر از آن دشمنان از این زمینه و شرایط نامساعد موجود سوء استفاده کرده و به فکر سربازگیری از بین این جوانان سرگردان بیفتند ... هرگز چنین مباد .
به نظر اینجانب بسیاری از سلبریتی های وطنی با کسانی که در اغلب کشورها به عنوان « سلبریتی» شناخته می شوند تفاوت ماهوی دارند به ویژه در زمینه منشا منابع درآمدی و همچنین شفافیت پرونده های مالیاتی! ضمنابه دلیل وجود احزاب کارآمد در آن کشور ها سلبریتی ها در کنشهای سیاسی و التهاب آمیز نقش چندانی ندارند و اگر هم فعالیت اجتماعی دارند بیشتر به جمع آوری کمک های مالی و خدمات اجتماعی در زمان بروز حوادث غیر مترقبه محدود می شود .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.