ژاپنی ها مردمان خاصی هستند. تعصبی که روی فرهنگ و سرزمین خود دارند را در کمتر ملتی سراغ داریم. ژاپنی ها به ندرت به بیگانگان تابعیت کشورشان را می دهند و به ندرت از کالاهایی غیر ژاپنی استفاده می کنند. ژاپنی ها با تکیه بر فرهنگ بومی خود توانسته اند مدل جدیدی از ملی گرایی را در سرزمین خود پرورش دهند و هیچ کس هم در درون کشورشان آنها را به علت این میزان تعصب به سرزمین مادریشان به نژادپرستی و خود برتر بینی و امثالهم متهم نمی کند.
ژاپنی ها مردمان روزهای سخت هستند. روزهای پس از بمب اتمی، روزهای پس از تسلیم شدن در جنگ جهانی، روزهای سونامی ها و زلزله های ترسناک...
ژاپنی ها آموخته اند که در شرایط سخت تمرکز روانی خود را حفظ کرده و به دور از جنجال آفرینی هدف خود را دنبال می کنند (به خاطر بیاوریم که در بازی چند سال پیش تیم ملی فوتبال ایران و ژاپن برعکس بازیکنان ایران که مدام مشغول جدل و چانه زنی با داور بودند، ژاپنی ها هدف خود را دنبال کرده و به نتیجه دلخواه خود رسیدند) .
ژاپنی ها در جام جهانی گذشته پس از یک بازی غرور آفرین و باختی تلخ در ثانیه های آخر بازی مقابل یکی از مدعیان قهرمانی جام جهانی [بلژیک] و در حالی که غرق در بهت و حسرت بودند، رخت کن خود را تمیز کرده و با نوشتن پیغام تشکرآمیز از روس ها بابت میزبانی به خانه برگشتند. آنها در این جام جهانی نیز با شکست دادن دو تیم برتر فوتبال اروپا و در نهایت اقتدار و سربلندی و شکست در ضربات پنالتی جام جهانی را ترک کردند.
ژاپنی بودن ساده نیست و به راحتی نمی توان ادای ژاپنی ها را درآورد. آنها از فرهنگی می آیند که در برهه ای از تاریخ اگر کسی حس بی مصرفی می کرد، خود را لایق زندگی نمی دانست و با تشریفات خاصی (هاراکیری) به زندگی خود پایان می داد.
برای من اما دورترین جوامع از الگوی زیستی و فرهنگی ژاپن، کشورهای خاورمیانه است. ما خاورمیانه ای ها نیازی به بمب اتم و زلزله و سونامی نداریم و بدون هیچ فاجعه طبیعی و غیر طبیعی می توانیم به جان هم بیفتیم و جامعه خود را نابود کنیم. کافیست به سوریه و عراق و یمن و افغانستان و پاکستان و ترکیه و بحرین و ایران بنگریم تا متوجه فاصله دراز خود با ژاپن شویم.
ژاپنی ها در اوج فاجعه ( سونامی، شکست، بمب اتم و..) به جهانیان می گویند که چرا ژاپن سرزمینی متفاوت است.
ژاپنی بودن و ژاپنی زیستن کار ساده ای نیست و ما نمی توانیم به سادگی ادای آنها را دربیاوریم. ( کانال خرمگس )
***
عذرخواهی سرمربی ژاپن از تماشگران حاضر در ورزشگاه بابت حذف از جام جهانی
او در حالی از مردم ژاپن عذرخواهی کرد که تیم او توانست آلمان را حذف کند، اسپانیا را ببرد و به مرحله بعدی صعود کند.
در ادامه نیز، مقابل کرواسی ۱۲۰ دقیقه جنگید و سرانجام با شایستگی حذف شد، با این حال این گونه تا زانو مقابل مردم خم شد و عذرخواهی کرد.
این رفتار سرمربی تیم ملی ژاپن، واکنش کاربران شبکه‌های اجتماعی را در پی داشته و آن را با رفتار کی‌روش مقایسه کرده اند که ایران را ترک کرد و حسرت یک عذرخواهی حتی فرمالیته هم بر دل هواداران تیم ملی کشورمان ماند.
نظرات بینندگان
مدارسشون الگوست
دانش اموزان با خوشحالیبه مدرسه می روند و با گریه از مدرسه خارج می شوند بر خلاف ما که مدرسه برا اکثر دانش اموزان بدون جذابیت و مثل زندان شده بدون هیچ انگیزه برا معلم و دانش اموز و...
مدرسه دولتی در ایران فاقد جذابیت و جذب دانش اموز است و...
از ایران چه خبر؟ به جز متهم کردن همدیگر و انگشت اشاره به سوی دیگری نشانه رفتن به عنوان مقصر، چه کردند؟
جالب این که کی روش خطاب به ذخیره ها هم مواخذه کرده بود که پاسخ داده بودند به ما چه ؟ ما که اصلا بازی نکردیم!!!!!
چون همیشه من نبودم .......
همانند شرایط اعتراض آمیز امروز که در هر چیزی علت را جستجو
می کنند الّا در عملکرد و حضور خودشان. نه عذرخواهی و نه استعفایی صورت نگرفت. قیمت پیاز و سیب زمینی و گوجه و مرغ عامل اعتراضات خوانده شد اما هیچ وزیر و وکیل و نماینده ای خیر. رئیس جمهور هم انگار نه انگار!!!!!
گفتگوی جالب زاکانی با برخی دانشجویان معترض؛ دانشجو:
می خواهیم انقلاب کنیم
نمی گذارید.
شهردار تهران: آن که بچه بازی است، وقتی می‌خواهی اسم انقلاب را ببری گلویت را خوب بمال تا در گلویتان گیر نکند.
عصبانی نباشیم ای مسئولین اصولگرای فعلی در همه قوا