جستار گشایی
قطار هفته معلم به سرعت برق و باد در حال نزدیک شدن بوده و باز هم بوی نارضایتی صنفی معلمان نسبت به تبعیض ها و ناعدالتی ها قابل استشمام است.
از طرفی برای جمع بندی دسته گلهای رنگارنگی که امثال نجار سرپرست مرکز برنامهریزی، منابع انسانی و امور اداری وزارت آموزش و پرورش در خصوص تدوین شتر گاو پلنگ آئین نامه اجرایی رتبه بندی به آب داده است و ظاهرن با یک اقدام هماهنگ کشوری روسا، در تمام استانها شاهد برگزاری جلسات توجیهی برای مدیران مدارس جهت تبیین ورژن فاینال آئین نامه رتبه بندی هستیم تا مدیران توجیه شده، در اولین فرصت در شورای دبیران مدارس خود دست به اقناع همکاران نسبت به چند و چون آیین نامه رتبه بندی بزنند.
جالب تر آن که در این جلسات روسا به جد درخواست می کنند که مطالب عمومی و سرهم بندی جلسات توجیهی، توصیفی و تبیینی رسانه ای نگردد تا مبادا مورد سو استفاده خناسان در فضای مجازی شود و قس علی هذا...
ما هم با احترام به این درخواست وارد جزئیات جلسات نشده و فهم خود از شرایط کنونی را با همکاران به اشتراک می گذاریم.
کوهی که موش زائید
آورده اند کوهی با تکانه های وقت و بی وقت و غرش های ناگهانی خود هر ازگاهی روستائیان پای کوه را به وحشت و اضطراب می انداخت . اهالی می گفتند قرار است کوه به زودی وضع حمل کرده و برای روستائیان تخم دو زرده تقدیم نماید. پس از سالها کش و قوس و کشمکش، روزی روزگاری کوه شکافته شده و موش کوری از دل کوه بیرون جست. بدین سان صدای هلهله معلمان بالا گرفته و نطفه بیست ساله حاصل از ازدواج قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت با لایحه رتبه بندی معلمان در قاموس آئین نامه اجرایی (موش کور) بیرون جهیده و معلمان چشم انتظار را حیرت زده و مات و مبهوت نمود و به جای تمهیدات لازم برای دریافت حداقل ۸۰ درصد حقوق همترازی هیات علمی برای معلمان، رتبه بندی را به حقه بندی بدل نمود.
معجزه فضاهای مجازی
بنازم قدرت فضای مجازی را که در نیمروز، سفر خانواده قالیباف به ترکیه (بابت خرید سیسمونی نوه/خطای نابخشودنی) را به خبر اول مملکت تبدیل و پرده های ریا و تزویر را در هم پیچید.
قدرت شبکه های اجتماعی و فضای مجازی ، آدم سفت و سختی همچون سرپرست مرکز برنامهریزی، منابع انسانی و امور اداری وزارت آموزش و پرورش را مجبور نمود تا لحظه نگارش این مطلب، ۲۶ بار در آئین نامه رتبه بندی تجدید نظر کرده و احتمالا حالا حالاها باید پاسخگوی تدوین واپسگرایانه نگارش های اولیه باشد.
ارزیابی کیفی با سنجه توهمی
نگارش ۲۶ ام لایحه گرچه با تفاوتهای ماهوی، رویکرد منطقی تر نسبت به نگارش بدوی دارد ولی باز هم از منظر معلمان دارای ابهامات و اشکالات اساسی است ؛ برای مثال مدیر یک مدرسه با چه پیمانه ای باید میزان خودباوری و جهادگری یک معلم را ارزشیابی نماید و... روسا بسیار در تلاشند به معلمها القا نمایند که رتبه بندی وجه ممیزه معلم از سایر کارمندان دولت بوده و روح رتبه بندی معطوف به ایجاد تمایز شعلی است نه افزایش در حقوق معلمها .
مدیران؛ ارزیابان رتبه بندی
با توجه به صحبتهای انجام شده مدیران مدارس به عنوان نماینده حاکمیت در مدرسه مأموریت دارند تا ضمن اقناع معلمان نسبت به ابعاد پیدا و پنهان آئین نامه رتبه بندی، برای هر معلم پرونده رتبه بندی تشکیل داده و امتیازات عمومی، تخصصی و حرفه ای آنها را ارزیابی و نهایتا عدد مکتسبه را به ادارت مربوطه منعکس نماید.
در این رویکرد ، مدیر به عنوان محور اجرای رتبه بندی بوده و قرار است در فرآیند رتبه بندی سخت گیری نکرده و سعی کند همکاران تا حد امکان مشمول رتبه های استحقاقی گردند.
رتبه بندی افزایش حقوق نیست
روسا بسیار در تلاشند به معلمها القا نمایند که رتبه بندی وجه ممیزه معلم از سایر کارمندان دولت بوده و روح رتبه بندی معطوف به ایجاد تمایز شغلی است نه افزایش در حقوق معلمها .
چنین نگرشی از منظر معلمها مردود بوده و اکثریت معلمان از رتبه بندی تلقی افزایش حقوق و کاستن از تبعیض های ناروا در پرداخت دارند و استنباطی به جز ترمیم حقوق از رتبه بندی را انحراف از چشم انداز اولیه لایحه ارزیابی می کنند.
معلمان چه می خواهند؟
در پایان از یادداشت دکتر "مزبان حبیبی" وام گرفته تغییرات مورد انتظار برای آرامش در جامعه معلمان را مرور می کنیم.
- حذف تمام محدودیت حداقلها در جدول ذیل تبصره ماده چهار در نسخه ۲۶(نسخه ۳۰ فروردین)
- برای رتبهبندی معلمان باید دانش و تخصص معلمی ارزیابی شود نه روح معلمی و لذا تجربه معلمی (سابقه تدریس)، آموزشهای مرتبط با تدریس، مدرک تحصیلی و ارزیابی سالانه باید چهار معیار و محک جهت ارزیابی معلمان و رتبهبندی آنان مدنظر باشد.
- امتیازات انجام امور داوطلبانه، باید کاملا حذف شود. اگر قرار است به این امور امتیازی داده شود باید خارج از سقف امتیاز باشد. به امور داوطلبانه و خارج از دانش و تخصص معلمی، امتیازاتی خارج از امتیاز مرسوم در نظر گرفته شود نه اینکه از اصل امتیازات زده و به فرع بپردازیم.
- برای استقرار رتبهبندی، از رتبههای سابق استفاده شود و معلمان تازه استخدام، حداقل در رتبه یک قرار گیرند.
- مسیر تغییرات آییننامه باید باز باشد.
- برای اخذ رتبههای پنج گانه، امتیاز ۵۰۰، ۵۵۰، ۶۰۰، ۶۵۰ و ۷۰۰ از ۱۰۰۰ امتیاز به عنوان حداقل مورد نیاز در نظر گرفته شود.
- محدودیت بودجهای، بعد از رتبهبندی اعمال شود نه اینکه برای رتبههای مختلف، محدودیت نانوشته درصدی (۱، ۹، ۴۰، ۴۰، ۱۰) منظور کنیم. این محدودیتها اصولا با عدالت و اهداف رتبهبندی کاملا ناسازگار است.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
ممنون از خوانش و توضیح تون
متاسفانه با معیارها و استانداردهای دوگانه و بعضا چندگانه روبرو هستیم.
اگر فضای مجازی نبود چیزی شبیه به افغانستان بودیم