ترویج و آموزش تشریفات، همواره آسیب های زیادی را به جامعه ی ما زده است.
اگر متولیان روزه داری در اصفهان، هدفشان رسیدن به جایگاه ارزش روزه در میان نسل فرداست، باید این نکته را در نظر داشته باشد که چشم و هم چشمی هایی که با این قبیل مراسم ها به مرور زمان در جامعه رواج پیدا کرده است، باورهای دینی نسل قبل را هم دچار تردید کرده است و این در تربیت نسل جدید بی تاثیر نخواهد بود.
شواهد موجود نسبت به برگزاری بیش از اندازه نمازهای جماعت، مراسم های مذهبی و محافل قرآنی خارج از مساجد و حسینیه ها طی سال های اخیر در فضای باز، کف رودخانه، وسط خیابان چهارباغ عباسی، میدان نقش جهان و متوسل شدن به پایه های پل های خواجو و سی و سه پل گویای آن است که با آموزش های مبلغان و حتی حوزه ی پرورشی جو زده ی آموزش و پرورش، به جای جاذبه در میان مردم و به خصوص جوانان، دافعه از محیط های به اصطلاح معنوی و کم رنگ شدن حضور آنان را در مکان های مذهبی شاهد هستیم.
همگان مطلعیم که زیر پوسته شهر، تعریف دین و دیانت برای مردم تغییر کرده است.
لیکن به جهت آن که این قبیل توجهات خانواده ها را معذب تر و فهرستی از هزینه های مازاد را چون انواع جشن های حاضر در برخواهد داشت، این فریضه را هم به مرور زمان میان نسل آینده کم رنگ خواهد کرد. آدمی چیزی که برایش دست و پا گیر باشد را طرد می کند و چنان چه به واسطه آن تحت فشار قرار گیرد، یا به انزوا کشیده می شود و یا دچار ناهنجاری می شود.
با ترویج اجبار آن هم در خلاقیت های نپخته و افراطی از این دست، نمی توانیم فرزندانمان را وادار به اطاعت از فرمان و احکام الهی کنیم. جشن تکلیف های پر هزینه، با جزییات بی فایده و خسته کننده، عایدش جوانانی در ظاهر اهل نماز و در باطن دل زده از آن و ناامید از همه چیز خواهد بود .
شرایط نامساعد اقتصادی مشکلات بسیاری را در جامعه و در خانواده ها ایجاد کرده است. ملاحظه حال مردم را داشته باشیم و با ایده های بیهوده، تیشه به ریشه ها نزنید.
لطافت مهربانی خدا و رسیدن به او را منوط به رفتن به بهشت زوری نکنید.
دوران بلوغ به حد کافی برای کودکان ما بالاخص با بیش از دو سال دوری از مدارس و تمامیت آموزش مجازی، بحرانی شده است.
اگر انگ بی دینی نمی چسبانید و هزاران پیرهن بر تنمان نمی کنید، لطفا برای ورود دانش آموزان به دنیای نوجوانی و نقاط عطفی که در زندگی آنان پدید خواهد آمد، این مرحله را با بلوغ فکری بیشتری مدیریت کنید. شناخت خدا و خودشناسی ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. کمک کنید کودکانمان اول خودشان و توانمندی هایشان را بشناسند و بعد کوله باری از مسئولیت ها را بر دوششان بدون لحاظ ظرفیت تحملشان قرار دهیم. نداشتن استقلال در آموزش و پرورش همواره مشهود بوده است.
بودجه این قبیل جشن ها را می توانید برای بچه های فقیر و بی سرپرست و بیرون کشیدن آن ها از سطل زباله ها صرف کنید. با هزینه ی این جشن ها، به بچه ها مهارت یاد بدهیم تا زندگی محترمانه تری داشته باشند.
نگاه متولیان باید به ریخت و پاش های بیهوده حساس باشد. نه اینکه آن را مستقیم و غیرمستقیم به اسم تکلیف و پایداری یک عقیده رواج دهند.
از ظرفیت بازگشایی مدارس به صورت حضوری در زمان باقی مانده تا پایان سال تحصیلی به نحو مطلوب استفاده کنیم.
هر چند مدیرکل آموزش و پرورش استان اصفهان در یکصد و پنجاه و هفتمین جلسه شورای آموزش و پرورش استان به نقل از روابط عمومی این اداره کل گفت: « همه باید در خدمت آموزش پرورش باشند تا زمانی که این اتفاق افتد جامعه‌ای سالم و با نشاط خواهیم داشت » .
نداشتن استقلال در آموزش و پرورش همواره مشهود بوده است. اینکه آموزش و پرورش هنوز آسیب های اجتماعی ناشی از آموزش مجازی را درک نکرده است و مدیریت بحران ندارد و علی رغم آگاهی از مشکلات جدی دوری دانش آموزان از مدرسه، تابع ستاد کرونا آموزش حضوری را تعطیل کرده بود، آنقدر عجیب نیست که از هر کجا تصمیماتی نسبت به دانش آموزان و جامعه دانش آموزی گرفته شود، بی پروا بپذیرد. صدای آژیر خطر را می شنود و اتفاقات را به چشم می بیند ولی اراده ای در بهبود شرایط ندارد. مهارت نه گفتن به خواسته های افراطی را نداشته و ندارد و با وجود بی توجهی های بسیار به محتوای کتب درسی، این گونه قلمداد می شود که گرایشش به تلف کردن وقت و زمان جامعه هدف بیشتر باشد.
این روزها در اصفهان سفره های رنگین به عناوین مختلف و به کام عهده ای خاص به اسم افطار و روزه داری پهن می شود، ولی مرفهان بر سر آن می نشینند و خنده کنان از سودآوری معاملاتشان در این دورهمی، محفل را با شادمانی ترک می کنند.
از کودکانمان در برابر آسیب های تحریف محافظت کنیم.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
مسئولین خودشان از بطن جامعه به خوبی خبر دارند.
ولی چون به نادانی مردم هم مشرفند، مدعی ندارند.
هدف مشخص است.
نیت از جمع کردن این بچه ها و خانواده هایشان روشن است.
روزی لعنت بر آموزش و پرورش تاریخ را پر می کند.
بهتر است پاسخ این سوال را متولیان برگزاری بدهند.
از مدیرکل آموزش و پرورش اصفهان هم می توانید پاسخ بخواهید.
چه حرف بیخودی
من غلط بکنم فرزندانم را مدرسه بفرستم، متاسفانه چه نیکوست زن نازا، یا آنهایی که در دوران رجعت همسری می‌گیرند یا فرزندی به دنیا می‌آورند. (حدیقه الشیعه و مکیال المکارم)
لعن و نفرین بر هر معلمی که شغل معلمی را غصب کرده است و حامی او و تأیید کننده او
سلام بر شما
متاسفانه مفهوم نوشتار شما را متوجه نشدم.