اگر میخواهیم علم رشد و بر شبه علم غلبه كند بايد به ترويج علم بپردازيم. ادعاهاي شبه علمي همیشه از جانب قاعده هرم مطرح میشود، مثلا طرف در عطاری کار می کند، ادعاهاي گزافي، مثلا درمان كرونا، را مطرح ميكند. اين ادعاها از پایین می جوشند و بالا می آیند. بنابراين، براي تقويت پژوهش و جاري ساختن يافتههاي اصيل علمي در سطح افكار عمومي، رسانهها ميتوانند نقشي بي بديل ايفا كنند:
نقش مروج علم و پژوهش.
در نوک هرم علمی، دانشمندان برجستهاي قرار گرفتهاند كه یک درصد جمعيت را تشكيل ميدهند. اينها غیر از هوش، پشتکار فوقالعادهاي دارند.
بايد توجه داشت كه کاشفان و دانشمندان تاپ به ندرت توانستهاند ایده خود را گسترش بدهند. اگر متولي علم و پژوهش تدبيري براي بازاریابی نيانديشد، هرچقدر بودجه به نوک هرم تزریق شود، ضعف بنیه پیدا میکند. ترویج علم بسيار مهم است. باید به یک گروه هیأت علمی مأموريت داده شود تا مرتب سخنرانی كنند، با رسانهها مصاحبه كنند تا افکار و يافتههاي آن یک درصد بالا را ترویج کنند.
باید به جدل و انتقاد دامن زد.
وقتی لایه پایین هرم جدل را دامن میزند، دوتا اتفاق خوب میافتد: قاعده هرم هر از چند گاهی پیامبران کاذب تولید میکند، و شبه علم میسازد سركوب ميشود و دیگر نيازي به پلمپ کردن دفتر آنها نیست، بلکه سخنرانی است که آنها را مهار میکند. از طرفی، این منازعه و نقد به آن یک درصد بالاي هرم راهنمایی می دهد، یعنی یک درصد بالا میفهمند بازار کجا است و کدام سو باید بروند.
بنابراين، براي توسعه علمي، بايد كاري كرد كه جمهور ، پيام پژوهشگر و دانشمند را بپذيرد و الا پژوهشگر در حلقه كوچك پژوهشگران آكادميك ایزوله و ضعیف میشود.
در اقتصاد هم همین اصل حاكم است. بزرگترین قطب هایی که دارند اقتصاد را جلو می برند توزیع کننده و بازاریابها هستند. به عبارت دیگر اگر توزیع کننده و عرضه کننده یا بازاریاب براي علم نباشد مکش ایجاد نمی کند و علم در بخش نوك هرم ضعيف ميشود.
اگر میخواهیم پژوهش در ایران رشد کند، به رسانهها به عنوان بازارياب و مروج علم نياز مبرم داريم.
علم خالص قدرت ایجاد نمی کند، علم زمانی که با سیاست و با عموم متصل نشود خیلی سریع ممکن است که ضعیف بشود. براي مردمي كردن علم و ارتقاي سطح فكر عموم مردم اهتمام بورزيم.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
اما وقتی این موضوع در مدارس اهمیت داده نشود از بیرون آن و در جامعه نمی توان توقع داشت
یعنی رسانه هم کاری نمی تواند بکند
مردم لازم هست از کودکی به بحث و جدل عادت کرده باشند و علاقه نشان دهند
در مدارس ما تنها جزمیت مذهبی حکم فرما هست و همه چیز را تحت تاثیر قرار می دهد
و از طرفی هم مردم به دلیل دانشگاه های پولکی زیاد و بی اعتبار و ارزشی برای علم و پژوهشگر و حرفش قائل نیستند و همینطور اصلا مردم از همان مدرسه وقتی پی دانایی و کتاب نیستند خب دنبال افراد نخبه نمی روند
و آخر اینکه ارزش گذاری ها توسط حکومت و جامعه به سمت پول هست نه علم و مردم هر کس که پول دارد دورش جمع میشوند. پول در جامعه ما توجه را هم میخرد
مردم لازم هست یاد بگیرند همه چیز پول نیست برای جامعه خوب باید دنبال چیزهایی بود که پول فوری نداره