همه می دانیم که پرسش تشریحی چقدر سخت و دشوارتر از پرسش چهار گزینه ای است. همه ما بارها در معرض پرسش های تشریحی و چهار گزینه ای قرار گرفته ایم. سوالات تشریحی می توانند بی نهایت پاسخ درست و نادرست داشته باشند و معمولا به تجزیه و تحلیل بیشتری نیاز دارند در ضمن پاسخ دهنده باید ابتدا راه حل پاسخ را بداند و از مسیر درست اقدام کند سپس راه حل و پاسخ درست را با ادبیات مناسب و قابل فهم روی برگه امتحانی یادداشت نماید. کار راحتی نیست و کار هر کسی نیست ، مخصوصا که بعضی جوابها تو هیچ کتابی نوشته نشده و باید خود آزمون دهنده با تحلیل به پاسخ برسد، بعضی پاسخ های درست امروز درستند ولی فردا ممکن است نادرست شوند . علم و دانش در حال پیشرفت است و همین طور که علم پیشرفت می کند باید بصیرت آزمون دهنده هم رشد کند تا موفقیت حاصل آید. به هر روی پرسشهای چهار گزینه ای پاسخ های محدودتری دارند و البته که نیاز به فهم درست پرسش و راه حل برای یافتن پاسخ هست ولی در انتها فقط نیاز است گزینه درست انتخاب شود، البته ممکن است دانش آموزی پاسخ درست را نداند ولی او هم می تواند بر اقبال و بخت خود تکیه کرده و 25 درصد شانس پاسخ صحیح برای خود قائل باشد و چه بسا بخت هم با او یار باشد و پاسخ همانی باشد از روی شانس قلم آن را پررنگ نموده. در ضمن تقلب هم در اینگونه پرسشها راحت تر می باشد و کافی است دانش آموز سر خودرا کمی به طرف دوستان و همکلاسی های خود خم کرده و اگر بتواند برگه بچه ها را از دور هم نگاه کند دیدن تیک کنار یک گزینه راحت تر از خواندن پاسخ های خرچنگ قورباغه ای است که برای خواندنش نیاز به مترجم هم هست به ویژه که افراد دور و بر ما تقلب نرسان باشند.
خب حالا شما ترجیح می دهید که با پرسش تشریحی مواجه شوید یا 4 گزینه ای؟ دلایل زیادی وجود دارد که 4 گزینه ای راحت و آسان تر است اما اگر قرار باشد کسی نگران تبدیل امتحان به 4 گزینه ای باشد او چه شخصی است؟ شاگرد؟ نه شاگرد کلاس باید از صمیم قلب خوشحال هم باشد که پاسخ های حاضر و آماده 4 گزینه ای مثل یک لقمه در دستان اوست و اگر حتی با اطلاعات پایین وصفر هم به جلسه امتحان برود می تواند از قانون 25 درصد استفاده کند و اگر بدشانس نباشد نمره 5 از 20 را دریافت کند حال اگر بتواند کمی هم تقلب کند می تواند به نمره های بالاتر نزدیک شود مثلا 8 یا 9 و احتمالا معلمی که پرسش تستی پیش روی او گذاشته این قدر باحال هست که نمره 9 او را 10 کند. به همین سادگی دانش آموز با اطلاعات صفر می تواند حکم قبولی بگیرد در حالی که در پرسشهای تشریحی تقریبا محال می نماید که دانش آموز با اطلاعات کم و درس نخوانده و بی بصیرت بتواند نمره قبولی دست پیدا کند.البته همیشه داستان به این سادگی نیست و اگر دانش آموز به اطلاعات نداشته خود اکتفا کند که در این صورت به نمره 5 دست خواهد یافت که نمره قبولی نبوده و از شانس قبولی پایینی برخوردار است .
تصور کنید معلمی که آزمون و سرنوشت همه ما دست اوست خیلی باحال باشد و بخواهد کار را برای دانش آموز راحت تر کند ، در آن حالت چه اتفاقی رخ می دهد؟ این معلم اگر بخواهد بر دانش آموزان خود آسان تر بگیرد پرسشها را از حالت 4 گزینه ای خارج کرده و به 2 گزینه درست و نادرست تبدیل می نماید که در آن صورت فقط 2 گزینه پیش روی پاسخ دهنده است و پاسخ دادن بسیار راحت تر هم می شود. یعنی دانش آموز 50 درصد شانس انتخاب درست دارد و کسب نمره قبولی بسیار ساده تر می شود، در این حالت دانش آموز باید بین 2 گزینه تصمیم بگیرد که کدام درست یا درست تراست و بعدا قرار نیست گزینه درست ، نادرست شود. دانش آموز و آزمون دهنده باید بداند که در نبرد بین خیر و شر باید خیر انتخاب شود خیری که بعدا هم خیر بماند و با علم آیندگان هم خیر باشد ( ملاک وضع فعلی درستی و نادرستی گزینه هاست ولی چون علم و دانش همیشه در حال تغییر است نباید ریسک کرد ) تا نمره قبولی حاصل آید. اگر فرض را اطلاعات پایین دانش آموز قرار دهیم با اینکه شانس بالایی برای موفقیت وجود دارد ولی همچنان یک انتخاب اشتباه می تواند نمره قبولی آزمون دهنده را نابود کند و به قهقرا ببرد و فرصت موفقیت را از او سلب نماید.
حال چاره چیست؟
چاره می تواند معلم خیلی خیلی باحال باشد که پرسش تک گزینه ای پیش روی دانش آموز قرار می دهد. در این صورت کار برای انتخاب کننده بسیار آسان می شود و فقط کافی است پاسخ داده شده را وارد برگه کرده و بنویسد در این حالت دانش آموز، تقریبا از نمره قبولی خود مطمئن می شود. البته باز هم کاملا نمی تواند با اطمینان از نمره قبولی، سخن بگوید زیرا که هنگام نوشتن پاسخ صحیح داده شده شاید اشتباهی رخ دهد و دست بر قضا نتواند نمره خوبی بگیرد که از این اتفاقها هم زیاد رخ داده مثلا دست خط دانش آموز خوانا نبوده و پاسخ اشتباه خوانده شده یا اشتباهی در نوشتن صورت گرفته و مثلا پاسخ سوال 1 در مقابل پاسخ شماره 2 نوشته شده و....
حال چه باید کرد و چگونه می توان از قبولی صد در صدی دانش آموزانی که همیشه در معرض امتحان هستند مطمئن شد ؟ و چه راه حلی پیش پای معلم است که خیال همه راحت باشد؟ فکر می کنم فقط یک راه حل باقی مانده و آن این است که اگر شاگرد بخواهد قبولی تضمین شده ای داشته باشد باید معلم او خیلی خیلی خیلی باحال باشد که خودش پاسخ درست را در برگه دانش آموز بنویسید و نمره قبولی را هم به او بدهد ؛ بله تنها در این حالت است که دانش آموز می تواند از این آزمون سخت انتخابگری خلاص شده و انتخاب را بر عهده خود معلم قرار دهد و اگر معلم قبول کند که خود پاسخ را برای شاگرد بنویسد و خودش برگه خود نوشته را تصحیح نماید . مطمئن هستیم که دانش آموز از این امتحان سرافراز بیرون خواهد آمد و آزمون دهنده شدیدا از آزمون گیرنده ، راضی و سپاسگزار خواهد بود و منتها قدم اول این است که آزمون دهنده پاسخ دادن را به آزمون گیرنده واگذار نماید و اگر معلم لطف کنند با این روش مشکل نداشته باشند در پایان همه خرسند و راضی به منزل خود خواهند رفت و دانش آموز هم بابت اشتباهات خود توبیخ نخواهد شد و پرسش و پاسخ و نمره همه در دستان آزمون گیرنده خواهد بود.
پس کنکوری عزیز که آماده امتحان نیستی به آزمون گیرنده ، گیر ، نده لطفا !
با تشکر از شورای نگهبان ( آزمون گیرنده) که انتخابهای ما را تا جای ممکن محدود و محدودتر می کند تا ما بتوانیم از پس امتحان خود بر بیاییم و به امید خدا این دفعه اگر خودشان پاسخ درست را برای ما بنویسند نمره قبولی خواهیم گرفت.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفتوگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.