کیفیت آموزشی در سال تحصیلی جاری (نگاه مقایسه ای بین مدارس دولتی و غیردولتی )

فراگیری ویروس کرونا در جهان موجب شد تا در هر کشوری برای تداوم آموزش و پرورش، تدبیری اندیشیده شود.
ایران نیز برای جا نماندن از قافله ی بزرگ دانش اندوزی به سمت طراحی اپلیکیشن خاصی به نام شاد رفت و تلاش کرد این برنامه بتواند دغدغه های جامعه را برای تداوم یادگیری مرتفع نماید.

اما بدون تردید آموزش مجازی نیازمند بسترهای متنوعی هم چون آموزش معلمان، امکانات و مواد آموزشی مرتبط، میزان دسترسی به اینترنت و پهنای باند ،هزینه های وابسته به این نو فرایند، سطح مشارکت دانش آموزان در اجرا ، تولید محتوای جذاب و...می باشد.

در کشور ما، متاسفانه طبقاتی بودن آموزش و پرورش، به طور کلی مدارس را در دو سطح دولتی و غیردولتی قرارمی دهدو این اشکال بزرگ سبب شده است تا از میزان عملکرد این دو نوع مدارس در ایام کرونا و آموزش های مجازی ، تحلیل های مختلفی صادرشود که اخیرا با نگاهی یک سویه و منفعت گرا، بر سنگینی کفه ترازوی غیردولتی ها نسبت به آموزش تاکید شده است!

باید توجه داشت که ماهیت آموزش در مدارس دولتی و غیردولتی از اساس با یکدیگر متفاوت است.

بی تردید ریزش ثبت نام سال جاری در مدارس غیردولتی موجب شد تا آنان در جست و جوی اپلیکیشن های متعدد برای آموزش های خود باشند تا هم توجیهی برای مبالغ دریافتی خود داشته باشند و هم برای سال آینده به نوعی سبب تمایزی با دولتی ها شوند، بلکه بتوانند اقبال دوباره برای روی آوری خانواده ها و فرزندانشان داشته باشند.

می دانیم ادامه حیات مدارس غیردولتی وابستگی صد درصدی به تامین مالی و شهریه های دریافتی آنان دارد که هر چقدر این منابع کمتر شود زیست این مدارس شبیه چشمه های کم آب در معرض نابودی قرار می گیرد. به طور کلی در سال تحصیلی جدید، کرونا توانست نقاب از رخ مدارس دولتی و غیر دولتی بردارد و اثبات کند که وقتی علم برای علم باشد تولیداتش توسعه مناسبات انسانی ،هم گرایی و تداوم علم است و زمانی که علم در سویی و تفکر مالی در سوی دیگر قرار می گیرد نهایتا پرنده ی علم نه شادابی دارد و نه می تواند پروازی مناسب و بدون انحنا داشته باشد.

بااین وصف در سال جاری این مدارس کوشش زایدالوصفی کردند تا در کورس آموزشی مدارس دولتی را پشت سر نهند ولیکن توفیق چندانی نداشتند.

علت عدم توفیق مدارس غیر دولتی در مواجه با مدارس دولتی، در مبحث آموزش نخست به بستر خاص آموزش مجازی برمی گردد آن هم به این علت که فکر و ذهن دانش آموز نتوانست خود را به سرعت با آن تطبیق صددرصدی دهد و گاه تعدد درگاه های تدریس در مدارس غیردولتی سبب آشفتگی روحی دانش آموزان شده است.

موضوع دیگر این است که آموزش را نمی توان با سماجت به فراگیر تزریق نمود بلکه او باید درجاتی از کشش را داشته باشد که مطالب درسی در ذهنش نهادینه شود و شوق یادگیری در وی به وجودآید.

مدارس غیرانتفاعی با هراس از پیامدهای کرونا به نظر می رسد دچاراسترس های مفرطی برای حفظ دانش آموزان خود شدند و همین امر موجب شد تا بکوشند با هجمه های متعدد آموزشی و نسنجیدن پیامدهای منفی آن برای فراگیر ،خود را کوشاتر و جدی تر از مدرس دولتی نشان دهند که اگر نگاه علمی شود می بینیم اتفاقا در این فعل و انفعالات دچار خطای محاسباتی شده اند.

آنچه در هر بحرانی حائز اهمیت است، حفظ آرامش مجموعه است و اگر در یک سانحه همچون زلزله این اصل فراموش شود میزان سرگردانی حادثه دیدگان و شکست برنامه های جبرانی چند صد برابر خواهد شد.

باید گفت در سال جاری آموزش و پرورش در بخش مدارس دولتی و برای یادگیری، مجموعا موفق عمل کرد.

آنان با محوریت پلتفرم شاد از تمامی مدارس دولتی خواستند تا محور یادگیری را بر آن و آموزش های تلویزیونی قرار دهند.

بی شک با این وحدت رویه در تدریس و ارائه، دانش آموزان در مدارس دولتی از سطح آرامش بیشتری برخوردار شدند و می دانستند که تنها راه یادگیری آنان در روی آوری به این دو کانال است.
از سوی دیگر مدارس و معلمان با درک درستی از اختلالات شاد ، ساعات و نحوه تدریس خود را مدیریت کردند تا شاهد کمترین تنش روحی برای فراگیران خود شوند.

از دیگر سو در مدارس عادی برای دانش آموزان محروم نیز تا حدود زیادی از ناحیه خیرین و مدیران مدارس همکاری صورت گرفت تا ولو خارج از ساعات آموزشی از مسیر درس و مدرسه جدا نشوند گرچه می دانیم در این بین همچنان کاستی هایی وجود داشته و دارد.

در ایام کرونا، هویت مدارس دولتی، آموزش برای آرامش بود و تمام توجه مدارس براین امر معطوف گردید تا حتی المقدور آمار ترک تحصیل دانش آموزان کم شود و با عنایت به گستره و حجم کارمی توان کارنامه خوبی برایشان صادرکرد.

مدارس دولتی با نبوغ مدیران و معلمانشان توانستند اساس آموزش را در کشور پایدار نگه دارند و نقش خلاقیت معلمان مجرب مدارس دولتی در تولید محتوا و حفظ دانش آموز در محیط یادگیری مجازی بسیار درخور توجه و تقدیر است.

اگر بخواهیم بین مدارس دولتی و غیردولتی مقایسه ای در امر آموزش و پرورش داشته باشیم، میزان خلوص یادگیری در مدارس دولتی را بیشتر خواهیم یافت.

در مدارس دولتی دانش آموزان را به شدت همدرد هم می توان یافت که در گروه های کلاسی، انسجام عجیبی در آنان وجود داشت و با شناخت های متعددی که از هم داشتند در خیلی از مواقع نقش مونس و یاریگر را برای هم کلاسی های خود ایفامی کردند.

همچنین در این مدارس، مدیران ومعلمان با دریافت صحیحی از تبعات منفی کرونا و احتمال ترک تحصیل خیل وسیعی از دانش آموزان به طراحی الگوهای جامع و مفید برای سیستم خود نمودند. من جمله، امتحانات دوره ای سبک، اردوهای مجازی مفرح، مسابقات درون کلاسی، حمایت از دانش آموزانی که در معرض آسیب های اجتماعی قراردارند، برنامه های متنوع پرورشی و ورزشی مجازی .

همان طور که گفتیم مدارس غیردولتی در آتش کرونا، هراسناک عمل نمودند و این گونه پنداشتند که با افزایش بار تدریس و تکلیف می توانند سطح متمایزی با مدارس دولتی پیداکنند ،حال آن که با این کار علاوه بر دانش آموز، اولیای وی نیز گرفتارچالش هایی شدند که در اغلب موارد سبب آلوده شدن آرامش روانی آنان گردید.

بنابراین هر چند تنوع آموزشی سبب پیشرفت علم می گردد اما طبقاتی کردن آن هم مضراتی دارد که به سادگی نمی توان از آن ها عبور کرد.به عنوان مثال، آموزش در شرایط بحران در درجه نخست نیازمند این است تا برنامه های یادگیری مجموعا به سمت مشارکت، هم دلی و انسجام و تولید آرامش روانی پیش برود.

در این آیتم ها مدارس دولتی با وجود بضاعت مالی اندک توانستند چندین گام جلوتر از مدارس غیر دولتی قرارگیرند چراکه بضاعت واقعی آنان اندیشه و تجربه هایشان بود که توانست این توفیق را حاصل کند.

 به طور کلی در سال تحصیلی جدید، کرونا توانست نقاب از رخ مدارس دولتی و غیر دولتی بردارد و اثبات کند که وقتی علم برای علم باشد تولیداتش توسعه مناسبات انسانی ،هم گرایی و تداوم علم است و زمانی که علم در سویی و تفکر مالی در سوی دیگر قرار می گیرد نهایتا پرنده ی علم نه شادابی دارد و نه می تواند پروازی مناسب و بدون انحنا داشته باشد.

نکته دیگر در این مقایسه در حقیقت رشد انگیزه های درونی دانش آموزان برای آموختن است که در مدارس دولتی به سبب برخی جدیت ها و نبود رو در بایستی ها، یادگیرنده می کوشد با پتانسیل های فردی خود به توفیق برسد اما در مدارس غیردولتی به سبب فوج مطالب گسترده، تاب آوری دانش آموز کم و کم تر می شود تا حدی که نیازمند یاری اولیای خود می شود و در این درگیری ها،پرواز متکی به بال های خود را در آسمان دانش اندوزی از دست می دهد که خود می تواند باز تولید انواع آسیب های روانی باشد.

لذا بر مبنای این تحلیل درسال تحصیلی آینده مجددا شاهد ریزش ثبت نام در مدارس غیردولتی خواهیم بود که از هم اکنون آموزش و پرورش برای توسعه ی فضای های آموزشی خود می باید ب هطور جدی وارد عمل شود چرا که در شهرهای پرجمعیت این موضوع سبب مشکلات متنوعی برای مدیران مدارس و ادارات تابعه خواهد شد.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید