بزرگداشتی است که هر ساله در روز ۸ مارس برگزار می شود و نقطه کانونی در جنبش حقوق زنان است. هر چند به عنوان یک رویداد سیاسی سوسیالیستی در میان احزاب سوسیالیست امریکا، آلمان و اروپای شرقی آغاز شد اما امروز تقریبا رنگ و بوی سیاسی اش را از دست داده و تبدیل به مناسبتی برای مردان شده تا عشق خود را به زنان نشان دهند. با این حال در مناطقی دیگر، اصل سیاسی و زمینه حقوق بشری که توسط سازمان ملل تعیین شده ، با قدرت اجرا می شود و آگاهی سیاسی و اجتماعی امیدوارکننده ای از مبارزات زنان در سراسر جهان به شمار می آید.
انتخاب روز هشتم مارس به عنوان روز زن به خاطر مبارزه زنان کارگر فابریک نساجی کتان در سال ۱۸۵۷ در شهر نیویورک بر می گردد. شرایط کاری سخت و غیر انسانی با دستمزد کم کارگران زن، آنان را به مبارزه علیه بی عدالتی واداشت.
هر چند قبل از آن چهره هایی همچون لوکرشیا مات در سال ۱۸۴۰ ایده اصلاح موقعیت زنان در جامعه را هنگامی تدوین کرد که از کنوانسیون هانی ضد برده داری باز داشته شدند، همین امر سبب شد که به همراه جین هانت اولین متینگ حقوق زنان را تشکیل داد. ایشان در نگارش اعلامیه برابری زن و مرد در سال ۱۸۴۸ مشارکت داشتند.
۸ مارس نماد مبارزه زنان علیه بی عدالتی و فشار علیه زنان در خاطره ها باقی است.
نخستین روز جهانی زن در ایالات متحده در ۲۸ فوریه ۱۹۰۹ برپا شد. حزب سوسیالیست امریکا این روز را به افتخار و تجلیل از اعتصاب کارگران نساجی نیویورک، که در آن علیه شرایط کاری خود اعتراض کرده بودند، برگزید. متعاقب آن در سال ۱۹۱۰ در اروپا دومین کنفرانس سوسیالیستی زنان تشکیل و با پیشنهاد خانم کلارک ژاکلین روز هشتم مارس به عنوان روز زن و همبستگی به خاطر دفاع از حقوق زنان و مبارزه در مقابل تبعیض های گوناگون علیه زنان برگزیده شد.
قطعنامه سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۵ نخستین توافق نامه ای بود که اصل برابری زن و مرد را تصریح کرد. با شکل گیری مباحث حقوق بشری و میثاق حقوقی مدنی و اجتماعی ملل متحد در سال ۱۹۶۶ که منجر به کنوانسیون های گردید در همین راستای سازمان ملل متحد در سال ۱۹۷۷ این روز را به عنوان روز حقوق جهانی زن و صلح بین المللی به رسمیت شناخت و سپس در سال ۱۹۸۱، کنوانسیون امحای کلیه اشکال تبعیض علیه زنان به تصویب ملل متحد رسید.
محرومیت و فشار کاری و حقوق بسیار کم زنان، هر چند مبانی اولیه اعتراصات زنان بود اما آرام آرام دیگر مباحث همچون :
- تبعیض
- تسهیلات ویژه در ایام زایمان
- حق رای زنان
- تجاوز و خشونت جنسی
- تمامیت بدنی و خودمختاری حق آموزش
- حقوق مالکیت
- حق شرکت در ارتش
- حق مشارکت در قراردادهای قانونی
- و در نهایت حقوق سرپرستی، ازدواج و مذهب مطرح شد.
در راه مبارزه حقوق زنان بایستی از قهرمانانی همچون خانم لوکرشیا مات، امیلین پاتک هرست، آلیس پین، کریستابل پنک هرست، انی کنی و ... نام برد.
کانال دکتر خدیجه گلین مقدم
نظرات بینندگان
زن کارگر زنده زنده سوخته اند؟
حال سوسیالیست فهمیده و لیبرالیست
نفهمیده ، طلبکار شدیم؟