افزایش حقوق ؛ به نام معلم ، به کام دیگران ؟!

اگر به آرشیو رسانه های  دیداری و شنیداری کشور سری بزنیم این عناوین را سرخط اخبار بسیاری از رسانه ها خواهیم یافت که از زبان مسئولین آموزش و پرورش در ماههای مختلف سال از افزایش حقوق فرهنگیان خبر می دهند . 

نکته قابل توجه این اخبار اینجاست که بر خلاف بسیاری از دستگاههای اجرایی که بدون بوق و کرنا و در سکوت کامل خبری به انحاء مختلف تلاش می کنند تا به کارمندان  و کارکنان دستگاه ذیربط خود خدمات رسانی کنند؛ این امر در آموزش و پرورش از جنبه خدمات رسانی خود خارج شده و به خوراک تبلیغی بسیار مناسبی برای دست اندرکاران این دستگاه عریض و طویل در ماههای مختلف سال  تبدیل شده است .  به دور از انصاف است که  به عملکرد دلسوزانه ، پویا و بی ادعای معلمان سراسر کشور در پی شیوع کرونا ویروس و تعطیلی غیر منتظره مدارس اشاره نکنیم که چگونه با مسئولیت شناسی و تعهد خود نگذاشتند تا به آموزش دانش آموزان خدشه ای وارد شود . این مسئله در حالی است که وزارت آموزش و پرورش نقش چندانی در فراهم کردن این بستر نداشت و معلمان  با امکانات و هزینه شخصی خود و به مدد بهره گرفتن از فناوری های نوین ارتباطی و در شبکه های ارتباطی مجازی کار آموزش را دنبال کرده و اجازه ندادند تا در آموزش دانش آموزان وقفه ایجاد شود .

از جنبه دیگری هم می توان به این اخبار نگاه کرد که همیشه این اخبار وعده هایی است که مسئولین برای ماهها و حتی سالهای آینده بیان می کنند و کمتر  دیده شده که در آموزش و پرورش از کاری که انجام شده است ، برای اولین بار پرده برداری شود . 

به جرات می توان ادعا کرد که آزار دهنده ترین اخبار برای قاطبه فرهنگیان و به طور اخص معلمانی که در خط مقدم تعلیم و تربیت تلاش می کنند ، همین خبر افزایش حقوقی است که در شکل و شمایل کاریکاتوری خود روح و روان آنها را آزرده  خاطر می کند .  

در حالی که بیش از  8 ماه خبر افزایش  400 تا 600 هزار تومانی حقوق فرهنگیان  و اجرای طرح رتبه بندی معلمان مرتب از زبان مقام عالی وزارت و معاون برنامه ریزی و توسعه منابع انسانی وزارت آموزش و پرورش دست به دست می شد و کمتر کسی بود که این خبر را ندیده و یا نشنیده باشد ؛ بعد از گذشت یک ماه از اجرای آن و با ابلاغ افزایش 50 درصدی حقوق و مزایای کارکنان کشوری و لشگری به یکباره  طرح رتبه بندی معلمان حذف شد و با وعده افزایش یک و نیم تا 2 میلیونی حقوق فرهنگیان از زبان الهیار ترکمن معاون برنامه ریزی و توسعه منابع انسانی ، معلمان گرچه از حذف طرح رتبه بندی نگران بودند ،اما دلگرم به این وعده که در عوض این حذف ؛ حقوق آنان افزایش قابل توجهی خواهد داشت .  

اما پس از رونمایی از احکام جدید این آرزوها به یکباره بر باد رفت و معلمان با افزایش ناچیزی روبه رو شدند که به هیچ وجه با وعده های الهیار ترکمن تناسب نداشت و در عمل فرهنگیانی که در مدارس مشغول به کار بودند و زحمت و تلاش اصلی آموزش و پرورش بر دوش آنها سنگینی می کرد ، بین یک سوم تا یک چهارم وعده معاون برنامه ریزی وتوسعه منابع انسانی را تحقق یافته می دیدند . 

قبل از اینکه به بررسی جایگاه معلم  و مدرسه در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش که نقشه راه و کتاب قانون دستگاه تعلیم و تربیت است ؛ بپردازیم به بیان آماری از کتابچه آماری وزارت آموزش و پرورش در سال تحصیلی 98-97 می پردازیم . 

بر اساس آمار این کتابچه آموزش و پرورش  تعداد 889640 پرسنل رسمی ، پیمانی و قراردادی  دارد که از این تعداد 533635 نفر معلم ، 55205 نفر خدماتی ، 13078 نفر نیروی قراردادی و 17088 نفر هم سرباز معلم هستند . 

در قسمت دیگری از این کتابچه به این نکته اشاره شده که 7 / 71  درصد از نیروهای آموزش و پرورش کارکنان حوزه صف هستند که در مدارس مشغول به فعالیتند و از ترکیب جمعیتی آموزش و پرورش تنها 39818 نفر به عنوان نیروهای ستادی در وزارت خانه ،  32 اداره کل در استانها و 429 شهرستان و 302 منطقه مشغول به فعالیت هستند که زیر 5 درصد از مجموع منابع انسانی وزارت آموزش و پرورش را به خود اختصاص می دهند . 

( این تصویر یکی از نشست های سرپرست پیشین وزارت آموزش و پرورش - آقای حسینی-  با نیروهای ستادی را نشان می دهد که پس از اتمام جلسه زباله ها به حال خود در زیر صندلی ها رها شده اند ! )

هدف از بیان این آمار در این نوشتار این است که قاعدتا هر وقت سخن از افزایش حقوق در آموزش و پرورش به میان می آید باید گستره آن شامل حال بالاترین درصد جمعیتی یعنی معلمان شاغل در مدارس باشد که بیش از 71 درصد از کارکنان این وزارتخانه را به خود اختصاص می دهند.  پاسخ این مسئولیت شناسی و تلاش پیگیر معلمان حذف یک شبه رتبه بندی معلمان و افزایش قطره چکانی و ناچیزی بود که در رسانه ها به مراتب بزرگتر از اندازه واقعی تبلیغ می شد.

اما در جدیدترین خبر افزایش حقوق که از زبان معاون برنامه ریزی و توسعه منابع انسانی وزارت آموزش و پرورش رسانه ای و مورد نقد جدی و واکنش اعتراض آمیز معلمان قرار گرفت ، مبنای این محاسبه افزایش حقوق و مزایای نیروهای ستادی بود که ا زیر 5 درصد نیروهای این وزارت خانه را به خود اختصاص می دهند و قاعدتاً رسالت و ماموریت آنها چیزی جز تلاش و کوشش در راستای توسعه خدمات رسانی یه خیل عظیم ، فعال و کنشگر حوزه صف نباید باشد . 

سوال اصلی این است که چرا باید از این افزایش حقوق،  کمترین بهره شامل معلمانی شود که خود را طلایه دار عرصه تعلیم و تربیت می دانند و در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش محور و مبنای تمام برنامه ریزی ها در آموزش و پرورش بر اساس مدرسه محوری و توجه به نقش و جایگاه معلم پیش بینی شده است . 

در سند تحول بنیادین که مهمترین برنامه بلند مدت نظام آموزشی کشور بعد از پیروزی انقلاب اسلامی است ؛ یکی از ارکان و عناصر اصلی هر آموزش ، معلم عنوان شده  که در بین همه عناصر آموزشی تنها عنصری است که هیچ بدیل و شبیهی برای آن وجود ندارد. 

به عبارت ساده تر  هیچ چیز نمی تواند جای معلم را در نظام آموزشی بگیرد، که اگر این امر قابل تحقق بود خیلی از کشورهای پیشرو و پیشتاز کنونی حتما این اقدام را انجام می دادند. .در این سند معلم به عنوان پژوهشگر و استاد شناخته شده است و این نگاه  یک تحول عمیق و اساسی در تاریخ نظام آموزش و پرورش است که اگر در عمل هم موفق شود نظام آموزشی به معنای واقعی کلمه متحول خواهد شد، چون ضامن تحول واقعی در آموزش و پرورش معلم است .

به دور از انصاف است که  به عملکرد دلسوزانه ، پویا و بی ادعای معلمان سراسر کشور در پی شیوع کرونا ویروس و تعطیلی غیر منتظره مدارس اشاره نکنیم که چگونه با مسئولیت شناسی و تعهد خود نگذاشتند تا به آموزش دانش آموزان خدشه ای وارد شود . این مسئله در حالی است که وزارت آموزش و پرورش نقش چندانی در فراهم کردن این بستر نداشت و معلمان  با امکانات و هزینه شخصی خود و به مدد بهره گرفتن از فناوری های نوین ارتباطی و در شبکه های ارتباطی مجازی کار آموزش را دنبال کرده و اجازه ندادند تا در آموزش دانش آموزان وقفه ایجاد شود . 

اما پاسخ این مسئولیت شناسی و تلاش پیگیر معلمان حذف یک شبه رتبه بندی معلمان و افزایش قطره چکانی و ناچیزی بود که در رسانه ها به مراتب بزرگتر از اندازه واقعی تبلیغ می شد. از طرفی باید گفت که این حذف ها مسبوق به سابقه بود و در این دستگاه حذف های دیگری از جمله حذف بیمه طلایی فرهنگیان ، حذف سهم دولت در بیمه تکمیلی معلمان و حذف امکانات  ناچیز رفاهی در سفرهای معلمان پیش تر از این اجرایی و عملیاتی شده بود . 

در پایان امیدواریم که متولیان تعلیم و تربیت فرصت حضور خود را در بدنه عملیاتی و ستادی این دستگاه غنیمت بشمارند و از این فرصت در راستای خدمت به معلمان استفاده کنند ؛ پیش از آنکه این فرصت را از دست بدهندو در پیشگاه الهی و در اذهان فرهنگیان  خاطره ناخوشایندی از خود به یادگار بگذارند . 

وَتِلكَ الأَيّامُ نُداوِلُها بَينَ النّاسِ وَلِيَعلَمَ اللَّهُ الَّذينَ آمَنوا وَيَتَّخِذَ مِنكُم شُهَداءَ  وَاللَّهُ لا يُحِبُّ الظّالِمينَ

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید