چرا نیروهای حق التدریس جدید استان اصفهان ، شهرستان برخوار ، برخوردار از حقوق مکفی نیستند؟!

  متأسفانه علی رغم آنکه در اکثریت شهرستان های استان اصفهان ، تا 28 آذرماه 1398 معوقات سه ماه نیروهای حق التدریس جدید الورود پرداخت شد ، ولی نیروهای برخوار تنها حق الزحمه یک ماه آن هم با کسورات را دریافت کردند. تعطیلی های مربوط به آلودگی هوای اصفهان ، از حقوق پایه کم شد و مبلغ 11080392 ریال  برای آن ها واریز شد.

در عین حال تا این لحظه بیمه مهر و آبان نیز پرداخت نشده است و همکاران نمی توانند از خدمات درمانی با دفترچه استفاده کنند. طی صحبتی هم که همکاران با اداره متبوع داشته اند این پاسخ را شنیده اند که به ازای تعطیلی ها از حق بیمه شما نیز کسر می شود ولی تا 15 دی ماه ان شاء الله واریز می کنیم. در صورتی که ارتباط بیمه شدگان به صورت آزاد یا وابسته در صورت عدم پرداخت حق بیمه قطع می شود و خسارت آن بر عهده بیمه شده اصلی ست. ناقص پرداخت شدن بیمه به ضرر نیروهای حق التدریس است و سنوات آن ها را زیر سؤال می برد.

روابط عمومی هر سازمان یا اداره ای ، قلب آن مجموعه محسوب می شود و وجودش حیاتی ست. حال باید پرسید امور مالی و حسابداری کجای این پیکره بندی قرار دارد! این اهمال به چه خاطر بوده است؟چرا هیچ اطلاع رسانی برای این نوع پرداخت و تفاوت با شرایط یکسان به نیروها صورت نگرفت؟

چرا باید تمام مناطق در استان اصفهان معوقات سه ماهه را برای نیروهای با مدرک تحصیلی لیسانس 34200000 ریال و فوق لیسانس 36410000 ریال را پرداخت کنند ولی شهرستان برخوار از این قافله جا بماند؟

سال های گذشته با مؤسسه ای قرآنی کار می کردم که وقتی حق الزحمه ها را یک سال و اندی بعد از موعد مقرر پرداخت می کرد ، در قالب طنز و شوخی این گونه سر نیروها را گرم می کرد که چه عجله ای دارید. اگر حقوقتان را پرداخت کنیم زود خرجش می کنید لااقل این گونه برایتان نگه می داریم و برایتان می ماند !

بنده هم در جوابشان با همان شوخ طبعی عرض کردم که مگر به شما وکالت داده بودم که قلک پس انداز من باشید؟

به همین راحتی با همین خنده ها سر جماعت حق التدریس کلاه می رود و سکوت می کنند که یعنی همین طناب پوسیده استخدام را رها نکرده باشند. صد البته که تصور اشتباهی ست و جبران این روزها و عمر رفته امکان پذیر نیست.

در کارتابل خود جست و جو کردم که فیش حقوقی را مشاهده کنم و بدانم این مبلغ به چه شکل پرداخت شده است ولی هیچ نمودار و جدولی مشاهده نکردم. همه چیز پاک و سفید و مرتب و منظم بود!

وقتی شفافیت در هیچ کارمان نیست ، چگونه حسن اعتماد خود را ثابت می کنیم؟

مگر بیش از حق قانونی خود خواسته ایم که این گونه عمل می کنید؟

این پرداخت با این مبلغ توهین بزرگی به یک معلم است. ای کاش اصلا پرداخت نمی کردید. شأن و منزلت انسان حقیر می شود. اگر طریق مسلمانی داریم سخن پیامبر آویزه گوشمان است که  « إدفعوا أجره الأجیر قبل أن یجف عرقه؛ مزد کارگر را قبل از آن که عرقش خشک شود، بپردازید«

ابن ماجه، بیهقی، سنن الکبری، ج٩، کتاب اجاره، ص٤١

«إن الله سوف یخاصم ثلاثه یوم القیامه و الثالث هو الذی یستأجر الأجیر و یشغله کاملا، ثم لایدفع له أجره »  خداوند، در روز قیامت با سه گروه دشمنی خواهد کرد و سومین آنها کسی است که کارگری را به کار می گیرد، او را کاملا مشغول نموده و تمام وقتش را می گیرد. آن گاه مزد وی را نمی پردازد »

ابی عبد الله محمد بن اسماعیل البخاری، صحیح البخاری، بیروت - لبنان، دار الفکر، الطبعۀ الأولی، ١٤٢١ه -٢٠٠٠م، ص٥٣٦. شماره حدیث: ٢٢٧٠

بنده اول از همه مقصر را نیروهای حق التدریس می دانم که سال هاست با امیدهای واهی به این خفت ها تن داده اند و از ترس اخراج و هزار وامانده دیگر این وضع را تأمل نکرده تحمل کردند و اجازه دادیم با ما این گونه برخورد شود. وقتی برای خودمان احترام قائل نشویم ، مسلما حرمتمان را نگه نمی دارند.

 امروز نیروی مفت داشتن در وزارت آموزش و پرورش مایه افتخار و مباهات مقامات است وگرنه خواب از چشمشان گرفته می شد که این گونه بدعت های گذاشته شده را سامان دهند و این تنزل رتبه فرهنگیان در میان جامعه روند رو به رشد بگیرد و کار به جایی برسد که معلم به جای دستگیری از محرومین، نامش در زمره فقرا و بسته های حمایتی قرار بگیرد.

عزت نفس یک معلم را خرد کنید ، جامعه فرهنگی را خرد کرده اید.

همکاران حق التدریس سال های قبل می گویند ، سال های گذشته تا شش ماه به ما نه حقوق دادند و نه بیمه و اغلب مان هر چه تلاش کردیم نپذیرفتند که بیمه های از دست رفته را برایمان بپردازند. سکوت کردیم که بمانیم. امید به استخدام رسمی صبر بر تحمل زورگویی را بر این نیروها تفوق داده و این مناعت طبع باعث سودجویی های زیادی شده است.

آیا این رفتار قشنگ است؟

تشویق دارد؟

از این کار سودی که حاصل نمی شود هیچ ، بلکه  باعث ضعف در سیستم است. شرم آور است که از انرژی و توان یک معلم این گونه بهره برداری شود.

کارفرما حق ندارد که خسارتهای غیر عمدی را که در جریان کار حادث می شوند، بر نیروی خود تحمیل کند.

«ابن حزم» می گوید:

جریمه یا مجازات کردن نیرو (فرق نمی کند که این کارگر شریک باشد، یا اجیر و کارگر روز مزد) به علت زیان و خسارتی که در جریان کار به تولید وارد کند، جایز نیست؛ مگر این که با شهادت شهود ثابت شود که او از روی عمد و قصد، خسارت وارد کرده است. در غیر این صورت، شهادت کارگر به همراه قسم، بر برائت و بی گناهی او پذیرفته می شود. امروز نیروی مفت داشتن در وزارت آموزش و پرورش مایه افتخار و مباهات مقامات است وگرنه خواب از چشمشان گرفته می شد که این گونه بدعت های گذاشته شده را سامان دهند و این تنزل رتبه فرهنگیان در میان جامعه روند رو به رشد بگیرد و کار به جایی برسد که معلم به جای دستگیری از محرومین، نامش در زمره فقرا و بسته های حمایتی قرار بگیرد.

ابومحمد علی بن احمد بن سعید بن حزم الاندلسی، المحلی بالآثار، بیروت- لبنان، دار الفکر،١٤٢١ه - ٢٠٠١م، ج٧، ص٢٨و٢٩

مگر من معلم تصمیم گرفته ام که برای آلودگی و یا هر برنامه دیگری به مدرسه نیایم. این تصمیم از کمیته بحران استان صورت گرفته است. خسارت آن را از جیب معلم بر می دارید؟ اگر نیاز به نیامدن به مدرسه باشد مرخصی می گیرم .

البته اگر به حقوق حلال فکر کنیم همین درست است که در قبال کار انجام نشده حقوقی دریافت نشود ولی نه اینکه قانون تکه پاره شود و سلیقه ای رفتار کنیم. تعطیلی ها برای معلم خوشحالی ندارد. جبران زمان از دست رفته سنگین است. هم دانش آموز آسیب می بیند و هم معلم. سرمایه هایی که هدر می رود قابل برگشت نیست.

کاری که معلم غیر رسمی سر کلاس انجام می دهد ، با معلم رسمی اگر تفاوت نداشته باشد بعضا بهتر هم هست.چون نظارت بر وی زیاد است و با بازرسی های مداوم تلاش خود را برای بهتر شدن دارند و به توسعه IT توانمند ترند. گمان آن نمی رود که این حق جایز باشد از نیروهای حق التدریس و یا حتی نیروهای غیردولتی بیگاری شود.

امیدواریم اداره کل استان اصفهان و اداره شهرستان برخوار در رابطه با این موضوع ،توضیح قابل قبولی به نیروهای خود داشته باشند.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید