پژوهش برنامه درسی را از منظر موضوعات خُرد و کلان می توان به دو دسته ی برنامه درسی ماکرو و میکرو تقسیم کرد. موضوعاتی همچون تعیین هدف، انتخاب محتوا، تحلیل محتوا، الگوسازی، تدوین کتاب درسی، اعتباریابی ها، نظرسنجی ها، نیارسنجی ها، آزمون سازی ها و استاندارد سازی ها Micro Curriculum محسوب می شوند.
برخی از موضوعات زیر نیز ماکرو کریکیولوم محسوب می شوند که متاسفانه کمتر مورد توجه قرار گرفته اند و چالش های برنامه درسی مرتبط با این موضوعاتِ بلاتکلیف در کشور ما فراوان اند:
* فرهنگ و چند فرهنگی
تکلیف ما با فرهنگ و چند فرهنگی در برنامه درسی مشخص نیست.
* نهادسازی
تکلیف ما با نهادِ تکامل نایافته، معلول و ناقص برنامه ریزی درسی در ایران و تدوین استانداردهای برنامه درسی در ایران مشخص نیست.
* صلح و توسعه پایدار
تکلیف ما با برنامه درسی صلح، عدم خشونت و توسعه پایدار مشخص نیست.
* محیط زیست
تکلیف ما با محیط زیست مشخص نیست و تحقیقات کمی در مورد برنامه درسی محیط زیست انجام گرفته است.
* عدالت
تکلیف ما در مورد عدالت اقتصادی، سیاسی، جنسیتی، قومی، نژادی در برنامه درسی مشخص نیست.
* معلم
تکلیف ما در مورد تربیت معلم و کیفیت معلم مشخص نیست.
* مدرسه مطلوب ایرانی
تکلیف ما در مورد اینکه مدرسه مطلوب از نگاه مردم ایران چگونه مدرسه ایست و اینکه متولیان اصلی مدارس چه کسانی هستند، مشخص نیست.
* تاریخ، گذشته حال و آینده
تکلیف ما در مورد تاریخ، گذشته، حال و آینده برنامه درسی مشخص نیست. آینده پژوهی و تبارشناسی هیچ سهمی در پژوهش های ما ندارند. حال ما هم پراکنده است.
* بومی سازی و نو بسترسازی
تکلیف ما درباره ساخت بستر برای نظریه های عاریتی مشخص نیست.
* تلفیق و چند رگه سازی نظریه های برنامه درسی برای عمل
معلمان در مورد طرح های مختلف و نظریات مختلفی که بر سر آنها ریخته ایم بلاتکلیف اند. معلمان را سوپرمن فرض کرده ایم. نظریه ها و طرح ها به شعار تبدیل شده اند.
* گلوبال
تکلیف ما در مورد جهانی - بومی شدن کره زمین مشخص نیست. برنامه های درسی ما نه جهانی هستند نه بومی.
* شهروند معمولی
مشخص نیست اینکه می خواهیم چگونه شهروندی را تربیت کنیم، منظور زمینی یا آسمانی یا آسمانی - زمینی؟ در هر سه مورد دچار رکود شده ایم.
* قدرت، ایدئولوژی و دانش
معلوم نیست برنامه درسی تابع قدرت باشد یا سیاست توسط برنامه درسی نقد و بررسی شود. یا چه کسانی تکلیف دانش ارزشمند برای یادگیری را باید مشخص کنند و در آن صورت چگونه مشروعیت برنامه های درسی را می توان مشخص ساخت.
اینها نمونه هایی از برنامه درسی ماکرو هستند که جزو تحلیل های روز دنیا در حوزه مطالعات برنامه درسی محسوب می شوند. ولی در کشور ما کمتر مورد توجه هستند، شاید به این دلیل که به اشتباه فرض شده متولی این موضوعات جامعه شناسان، فلاسفه یا سایر پژوهشگران علوم انسانی هستند.
نوفهمی در مطالعات برنامه درسی
نظرات بینندگان
ذات آموزش و پرورش تغییر ماهیت داده است.
همه چیز فقط برای تامین منافع اقلیت.