همواره همه وزرای آموزش و پرورشی که در ادوار گذشته از طرف دولت به مجلس معرفی شده اند با ویژگی های ممتاز اخلاقی و رفتاری و متصف به صفات برجسته ای مثل اخلاص ، تخصص ، تعهد ناب ، پاکدستی ، توانایی های خاص مدیریتی ، قدرت برتر لابی گری با لایه های مختلف و سطوح متفاوت حاکمیتی ، ظرفیت های چانه زنی در جلب و جذب بودجه و اعتبارات سازمانی و تعامل کارساز و مؤثر با نمایندگان مجلس و.... بودند و حتی طرفداران پیدا و پنهان آخرین وزیر آموزش و پرورش دولت روحانی صراحتأ در مجامع رسمی و غیررسمی و رسانه های متعددی اذعان داشتند که جناب بطحایی علاوه بر خصوصیات متمایز انسانی و اسلامی و تجربیات انباشته سه دهه اخیر در بدنه بزرگترین سازمان ملی کشوری و با پوشش جمعیتی چند میلیونی مصمم است به جهت سوابق درخشان و حضورش در معاونت سازمان برنامه و بودجه کشوری و ارتباط کاری تنگاتنگ با جناب آقای نوبخت بیشترین توفیقات را در تخصیص اعتبارات مورد نیاز حاصل نموده و همه مطالبات متراکم سالیان گذشته را در راستای تأمین معاش و معیشت مطلوب فرهنگیان وصول و یکجا تسویه نماید .
این در حالی است که نه تنها وزیر سابق ، کامیابی قابل عرضه ای در مسیر جلب رضایت معلمان و اهداف کلان آموزش و پرورش نداشتند بلکه بدون مسئولیت پذیری لازم و پاسخگویی مناسب به افکار عمومی و جامعه فرهنگیان و اعتراف به ضعفهای مدیریتی و دوری از اهداف و برنامه های اعلامی و شعارهای روز اخذ رأی اعتماد نمایندگان از ادامه کار در دولت و وزارتخانه متبوع کنار کشیده و کوه هایی از مشکلات جدید را بر رشته کوههای موجود گذشته افزوده و سبب آشفتگی و بی سروسامانی بیشتری نیز گردیدند .
لازم به یادآوری است که وزرای قبلی نیز سرنوشت مشابهی را تجربه کرده و نتوانستند نام نیکی از خود در صفحات تاریخ آموزش و پرورش ایران به یادگار گذارند .
رفتار عملی جناب آقای بطحایی در استعفای مشکوک و با چراغ خاموش و اصرار بر شکست غول کنکور و خلق فضای با نشاط در مدارس و پافشاری تام به پایداری در برابر کانون های قدرت و ثروت و مؤافقت عجولانه رئیس جمهور محترم با همه وعده های مستمر اصلاح نابسامانی ها چنان اسباب اعجاب و شگفتی همگانی را فراهم آورد که گویی هیچ مقصد و مقصودی از این رفت و آمدها نداشته و هیچ تعهد الزام آوری در مقابل میلیونها انسان تحت مسئولیتش در میان نبوده است .
هجوم سیل آسای دانش آموزان بدون منظور کردن علایق و ویژگی ها و توانایی های فردی به رشته تجربی و خالی ماندن بخش اعظم ظرفیت مدارس در رشته های علوم پایه و انسانی و..... ، شکل گیری بازار مکاره میلیاردی کلاس های کنکور ، تنوع و تکثر مدارس ، اخذ شهریه از اولیا با لطایف الحیل و سرگردانی آنها در انتخاب مدرسه دلخواه ، تشدید مشکلات معیشتی و مزمن معلمان ، اجرای ناقص قانون نظام هماهنگ پرداخت ، تعویق و تأخیر چندین ساله طرح رتبه بندی معلمان و هزاران درد دیگر به تدریج در راه فرهنگ و فرهنگیان پدیدار گشته و هرگز التیام نیافتند .
این کج روی ها و کج اندیشی ها ی ممتد و مستمر که گاه بر زبان خود مسئولان و کارگزاران نظام سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی جاری می شود حاصل عجز و درماندگی و بی تدبیری وزرا و مدیران اسبق و ناتوانی وکلای خواب آلود و غفلت زده ای است که مشترکأ این وضعیت نامطلوب را سامان داده اند .
اکنون که آقای محسن حاج میرزایی با تدابیر و مصلحت اندیشی های دولت روحانی به عنوان سکاندار وسیع ترین و زیربنایی ترین وزارتخانه ایران معرفی گردیده اند پیشنهاد می گردد حضرت ایشان در این چند روز باقیمانده از روز رأی اعتماد مجلس ، جلسات نقد و تحلیل جدی و رسمی با همه وزرای قبلی ، مجامع علمی ، دانشگاهی و کانون های صنفی فرهنگیان برگزار نمایند و از نزدیک و بدون محافظه کاری های رایج و مرسوم ، میزان و عمق نارسایی ها و پیچیدگی های متنوع و متعدد آموزش و پرورش کشورمان را با تجربیات و توانمندی های خود سنجیده و در صورتی که قابلیت‌ها و پایگاه اندیشه و هنر مدیریت خود را فراتر از اقران و وزرای پیشین خود ارزیابی و تفسیر نمایند برای حضور در خانه ملت و ارایه برنامه‌های خود اعلام آمادگی نمایند در غیر این صورت و صلاحدید مشاوران و همراهان فکری دلسوز از این امر حیاتی و تاریخی اجتناب نمایند تا در صورت کسب رأی و ناکامی در اجرای اهداف خرد و کلان نهاد تعلیم و تربیت ، مانند اسلاف خود کارنامه مردودی را از دست معلمان این مرزبوم دریافت ننمایند .
سخن آخر
نمایندگانی که داعیه استقلال فکری و عملی داشته و عنوان عصاره فضایل یک ملت فهیم و رشید را با خود یدک می کشند و همواره در نطق های پیش از دستور و برنامه های اعلامی و شعارهای تبلیغاتی در تحقق رفع مشکلات انبوه معلمین و رشد و شکوفایی اندیشه و تفکر آینده سازان این سرزمین قلم فرسایی می کنند شایسته است برای اولین بار اهمیت و جایگاه واقعی آموزش و پرورش را دریافته و در ایام باقیمانده از عمر این مجلس و فارغ از هر گونه تبانی نفرت آلود ، جریان سازی های بی منطق سیاسی ، روابط پشت پرده مفسده انگیز و خارج از عرف ، مصلحت اندیشی ، سازشکاری خائنانه و حب و بغض های عوامگرایانه در روز رأی گیری تنها به مصالح ملی و منافع ملت و اجرای عدالت دقیق آموزشی بین فرزندان این مملکت بیندیشند و مطمئن باشند که سپردن سرنوشت جامعه با یک انتخاب ، چنان حیاتی و اساسی است که آثار مفید یا زیانبارش دامن میلیونها انسان امروزی را گرفته و حتی در اصلاح یا تباهی نسل آتی هم دخیل و سهیم خواهند بود .
نگاه های پرسشگر نسل امروزین و قضاوت های آیندگان ناظر عملکرد شماست .
کاری که در دولت ها و مجالس گذشته با بی توجهی های مفرط و به دلایل واهی مغفول واقع شده و اثرات تلخ و ناگوارش را امروزه در همه ابعاد زندگی لمس کرده و مسئولین فعلی و وزرای قبلی را مؤثر و مقصر این اتفاقات ناخوشایند می شناسند .
اقبال لاهوری چه زیبا سروده است :
خدا آن ملتی را سروری داد
که تقدیرش به دست خویش بنوشت
به آن ملت سر و کاری ندارد
که دهقانش برای دیگران کشت
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
بار الهی! ما را از استدلال ضعیف برهان