لطفاً بیانیه ندهید! (بدهید)
(نقدی بر کارکرد و فعالیت های انجمن اسلامی معلمان استان اصفهان)
اعتصاب معلمان در چند ماه اخیر و حضور در دفتر مدرسه به جای کلاس درس، موجب واکنش وزارت نشینان گردید و از معلمان درخواست شد، این اعتصاب ها و تجمعات خارج از جریان و زمان مدرسه صورت گرفته تا حق دانش آموزان در بهره مندی از فعالیت های آموزشی و فرهنگی، تضییع نگردد و حقوق شهروندی آنان رعایت گردد .
در پی سفر مقام علی وزارت به اصفهان در تاریخ پانزدهم بهمن 97، و در تازه ترین اظهارات، ایشان اظهار داشتند:"دشمن به دنبال ایجاد نارضایتی از نظام و مسوولان در اقشار مختلف به ویژه معلمان است، و در ادامه تصریح کرد:
" کسانی که شرایط حساس امروز کشور را درک نمی کنند باید حداقل یک سال به مرخصی اجباری بروند."
اکثر فرهنگیان کشور، این نوع ادبیات را نوعی تهدید مودبانه تعبیر کرده اند.در واقع هر روز از امنیت شغلی فرهنگیان کشور و منتقدان به وضع موجود کاسته می گردد.
یک روز با ارائه طرح "خرید خدمت خدمات آموزشی" به یک چهارم قیمت تمام شده دولتی، این پالس را به معلمان رسمی و پیمانی مخابره می کنند که :
"در صورت ادامه اعتراضات، جوانانی با مدرک کارشناسی ارشد و دکترا هستند که بخواهند با یک چهارم حقوق معلمان در مدارس مشغول به کار شوند " و روز دیگر با به کاربردن عباراتی همچون مرخصی اجباری....
پرسشی که اینجا مطرح است این است که کارکرد تشکل های صنفی شکل گرفته فرهنگیان در این وضعیت چیست؟ به جا و شایسته است مجمع نمایندگان انجمن اسلامی فرهنگیان به مرام نامه و اساس نامه موجود و ذیل آن اهداف تشکیل انجمن رجوع کرده و ضمن "بازگشت به خویشتن" با حساسیت تمام عملکرد وزارت آموزش و پرورش را در تمامی جنبه ها مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند.
"آیا انجمن اسلامی معلمان استان اصفهان، پس از اظهارات وزیر، حداقل بیانیه ای خواهد داد؟
بهتر است نقدی بر بیانیه چند ماه پیش "انجمن اسلامی معلمان استان اصفهان" داشته باشیم:
در پی تجمع فرهنگیان استان اصفهان در برابر اداره کل آموزش و پرورش اصفهان در روز پنجشنبه مورخ ششم دی ماه– با توجه به رهنمودهای وزارت در مورد اعتصابات- برای دومین هفته متوالی، و برخورد قهری صورت گرفته با این تجمع، انجمن اسلامی معلمان استان اصفهان، با انتشار بیانیه ای این اقدام را محکوم کرد.
متاسفانه در بیانیه منتشر شده ابهامات و ایهاماتی وجود دارد که می بایست به نقد آورد.
در ابتدای بیانیه، اعتراضات مدنی معلمان در دو دهه اخیر را امری معمول دانسته اند.
سئوال اینجاست ؛ نقش و جایگاه انجمن اسلامی معلمان ایران و به ویژه مجمع نمایندگان آن ، کجای این مطالبات به حق مدنی (و نه اعتراضات مدنی) تعریف می گردد؟ آیا این انجمن در مسیر اهداف اساس نامه خود قدم بر می دارد؟
در قسمت دیگر به نیروهای امنیتی و انتظامی یادآوری شده که شکستن حرمت معلم، غیر قابل جبران است.
ولی آیا فقط برخورد قهری با فرهنگیان محترم موجب شکستن حرمت معلم در چند سال اخیر شده است؟
بیمه تکمیلی فرهنگیان ؛ حذف فوق العاده سختی کار و...
اصلا آیا از ترکیب موجود شکل گرفته در وزارت آموزش و پرورش- که اکثر قریب به اتفاق آن ها معلم و فرهنگی نبوده اند- می توان انتظار پاسداشت از منزلت اجتماعی معلمان داشت؟
در قسمت دیگر این بیانیه، این چنین وانمود شده است که تجمعات صورت گرفته، در حد مطالبات استانی و محلی بوده است و استاندار و مسئولین آموزش و پرورش استان را جهت پیگیری مطالبات مأمور کرده اند.
در صورتی که تجمعات صورت گرفته، بر اساس عناوین پلاکارد ها و نوشته ها و شعارها، مطالبات عمومی فرهنگیان کل کشور است و متوجه مقام عالی وزارت و معاونین وزارتخانه می باشد، که متاسفانه در بیانیه منتشر شده بنا به برخی مصلحت اندیشی ها، از مورد خطاب قرار دادن ایشان، صرف نظر گردیده است.
در قسمت پایانی بیانیه، و با ادبیاتی پدرانه و توصیه ای با فرهنگیان و با نگاه از بالا، خود را دوشادوش آنها مفروض کرده و با تناقض گویی آشکار، یک جا سخن از شفاف نبودن هویت دعوت کنندگان دارد و در جای دیگر فرهنگیان را ابزار و آلت هیچ گروه و جمعیتی در داخل و خارج کشور نمی داند!
و در پایان با مغلطه گری خاص، فرهنگیان را از تجمعات پی در پی و حساب نشده، منع کرده است.
و جالب آنجا که در خط آخر می نگارد:
"به امید بهبود شرايط فرهنگيان ايران و بالندگي هر چه بيشتر آموزش و پرورش كشور" که خود گویای دور شدن این انجمن از اهداف اساس نامه و مرام نامه خود می باشد.
اگر تشکل های صنفی شکل گرفته فرهنگیان کارکرد مطلوب خود را در جهت اهداف ترسیم شده، به خوبی ایفا می کرد، هیچ گاه شاهد این گونه مسائل نمی شدیم.
متاسفانه مجمع نمایندگان استانی و کشوری تشکل های صنفی شکل گرفته، در چند سال اخیر و به ویژه در دولت اعتدال و امید، بیشتر از آن که متوجه اهداف و مسئولیت های اجتماعی، مدنی و فرهنگی موجود در اساسنامه تشکیل خود باشند، و از این مسیر موجبات ارتقای منزلت اجتماعی معلمان را فراهم آورده، و در جهت تحقق عدالت و رفع تبعیض های ناروا در جامعه فرهنگیان، قدم بردارند، بیشتر سمت و سوی سهم خواهی و باج خواهی پست های مدیریتی در سطح ستاد وزارت خانه و استان ها به خود گرفته اند.
به جا و شایسته است مجمع نمایندگان انجمن اسلامی فرهنگیان به مرام نامه و اساس نامه موجود و ذیل آن اهداف تشکیل انجمن رجوع کرده و ضمن "بازگشت به خویشتن" با حساسیت تمام عملکرد وزارت آموزش و پرورش را در تمامی جنبه ها مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند.
آن گاه این انجمن با انتشار بیانیه مواضع خود را نسبت به اتفاقات اخیر وزارت خانه (مانند دخالت و نقش پر رنگ نهاد ها و فراد غیر در مسائل و تصمیمات وزارت خانه و به تبع آن انتصابات صورت گرفته) و دیگر موارد مهم جاری نظیر طرح معلم تمام وقت ، بیمه تکمیلی فرهنگیان ،طرح خرید خدمات آموزشی و اخیرا مرخصی اجباری به صراحت و با جسارت و شجاعانه مشخص نماید.
در این صورت می توان به بهبود شرايط فرهنگيان ايران و بالندگي هرچه بيشتر آموزش و پرورش كشور امید داشت.
پس : لطفاً بیانیه بدهید!
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
در هیچ مملکتی ، هیچ وزیری ، آموزش و پرورش
که جای خود دارد ، این اندازه ظاهر و باطن گفتار
و عملش ، این همه نیاز به نقد و با انتظار نقد ندارد.
گفتنی است که خود این امر گویای واقعیت هایی
بسیار است که در آن ، اصل شایستگی و بایستگی
رعایت نگردیده است.
حتی در کشور خودمان نیز هیچ وزیری این همه
زیر تیغ نقد ، قرار نمی گیرد. به این مساله اگر
بیندیشیم، کلی از دلایل وجودی معضلات و
مشکلات و قصورات وزارتخانه، هویدا می گردد.
اما در عین حال به دلیل بیش از حد بودن موضوع برای نقد،
آزاردهنده است. روح و اندیشه افراد خصوصا خود آموزشی
و پرورشی ها از این امر ، نومید ، متنفر و ناتوان می گردد.
اصولا ما پدران و مادران و معلمان در نقش خود تلاش
می کنیم که الگوی مناسبی برای فرزندان و دانش آموزان
باشیم ، لذا دقت مسولانه ای در قبال رفتار و گفتار و پندار
خود داریم. اما جناب وزیر ، شما چطور ؟!
است !!!
حال این مرخصی اجباری با بار سیاسی و یا ..... چگونه انتظاری
است که سالانه داده می شود ؟! آن هم در شرایط کمبود معلم !!!
وجود هر نوع تشکل در هر سازمانی ، فقط یک فعالیت مدنی
نیست ، بلکه گواه وجود نقیصه ، ضعف ، حق کشی ، ظلم و
نابرابری است. یک سازمان سالم با کارکرد مناسب خود، قدرت
جلب رضایت تمامی افراد زیر مجموعه خود را دارد.
وقتی این مهم به بار نمی نشیند ما دنبال صنف و تشکل و......
هستیم که اصولا به دلیل همان کاستی ها موفق هم نیستند.
1- حق انتخاب حبس از دو ماه تا دو سال
2- شلاق تا 74 ضربه
دادگاه با توجه به اوضاع و احوال قضیه و شخصیت طرفین مبادرت به صدور رای در خصوص متهم می‌کند.
آقاي وزير ! لطفاً مراقب باشيد، در حكومت علي عليه السلام تفاوتي بين خليفه و يك آدم عادي نيست ...