دیدار نمایندگان خودخوانده جامعه معلمان با اطلاعات سپاه و پلیس امنیت !

آقای محمد داوری فعال سیاسی – صنفی معلمان در توجیه اعلام نکردن خبر دیدار با جلیلی گفته است :

" وقتی ما به همراه جمعی می رویم این نظرمون را اعلام می‌کنیم جمع تصمیم می‌گیرند که جلسه علنی بشود یا نشود در مورد این جلسه اصلا نمی دانستیم که این جلسه رسانه ای خواهد شد یا نخواهد شد. فضا به گونه‌ای بود که ما تصور می کردیم این جلسه علنی نخواهد شد . نه از طرف ما و نه از طرف آقای جلیلی بحثی در مورد رسانه ای شدن یا نشدن جلسه نبود ولی تصور غالب همه این بود که جلسه رسانه ای نمی شود اگر که اخلاقا ما مجاز می بودیم که رسانه ای کنیم یقیناً ما اولین تشکلی هستیم که از رسانه ای شدن آن استقبال می کردیم."

مدیران یک شرکت خصوصی یا مجموعه ای از موسسات خصوصی می توانند اخبار دیدارها و ملاقات ها و فعالیت های خود را اعلام کنند یا مخفی نگهدارند. اما نهادهای مدنی و احزاب سیاسی موظفند که گزارش فعالیت ها و دیدارها و ملاقات های خود با مقامات حکومتی و غیر حکومتی را به صورت شفاف با افکار عمومی در میان بگذارند.

منبع تئوریک این حرف که  اعضای حاضر در جلسه در مورد اطلاع رسانی تصمیم بگیرند چیست؟ چنین تعبیر و تفسیری از  اطلاع رسانی،  گروه های مدنی را تا حد موسسات خصوصی انتفاعی،  تنزل می دهد.

اطلاع رسانی شفاف تشکل های مدنی بحثی اخلاقی نیست بلکه  یک وظیفه است. تشکل های مدنی مانند اتاق شیشه ای هستند.

به گفته یک فعال سیاسی اصلاح طلب حوزه معلمان ، ظاهرا این گونه دیدارهای اعلام نشده، یک رویه رایج  بوده است. این  فعال سیاسی معلمان  برای دفاع از عدم اطلاع رسانی دیدار با جلیلی  از دیدار مخفیانه فعالان فرهنگی با  سازمان اطلاعات سپاه و  پلیس امنیت،  خبر داده است و با ذکر این سابقه خواسته است که دیدار با جلیلی را موجه  جلوه دهد. یادداشت این فعال ، سوالات جدیدی را مطرح می کند . فعالان فرهنگی که با اطلاعات سپاه و پلیس امنیت دیدار کردند چه کسانی بودند ؟ آنها با چه عنوانی دعوت شده بودند ؟ دستور کار جلسه چه بود؟ فعالان چه گفتند و چه شنیدند؟ چرا این جلسات اطلاع رسانی نشد؟
 
من به خاطر ندارم که فعالان معلمی گزارشی از جلسه با نهادهای امنیتی و انتظامی منتشر کرده باشند. اگر نکرده اند این یک بدعت خطرناک است که عده ای به عنوان نماینده خودخوانده جامعه معلمان در جلسات گوناگون با نهادهای امنیتی و شخصیت های سیاسی شرکت کنند و از جانب معلمان سخن بگویند اما گزارش این جلسات را به معلمان ندهند.

در واقع حالا  معلوم شده که جلسه با جلیلی یک اتفاق نبوده بلکه  یک رویه بوده و قرار نبوده گزارش آن به اطلاع معلمان برسد.

ظاهرا آقای جلیلی از این قاعده تخطی کرده !  با فاش گویی این فعال  (اگر اظهاراتش تکذیب نشود ) اعضای تشکل ها باید جوابگوی دیدارهای قبلی خود هم باشند.
 
تصور من این است که هدف فعالان فرهنگی از این دیدارها ایجاد حاشیه امن برای اعضای شان است. 

در واقع آنها در این دیدارها از اقداماتی مانند برگزاری تجمعات بدون مجوز و اعتصاب و تعطیلی کلاس ها تبری می جویند و خود را به عنوان فعال مثبت و قانونمند معرفی و تلاش می کنند حفره های امنیتی خود را پر کنند.

این رفتار دو اشکال اساسی دارد :

اولا با این تفکیک تشکل های صنفی و برخی فعالان غیر حاضر در معرض اتهام و بازداشت قرار می گیرند. ثانیا این تشکل ها بدون اطلاع رسانی از این دیدارها و گزارش به معلمان ، خود را به عنوان  گروهی  انتفاعی برای  گرفتن امتیاز برای اعضای خاص خوداز وزارتخانه  و نهادهای امنیتی و شخصیت های سیاسی  مطرح می کنند.

گروه آموزگاران اندیشمند