بطحایی و مدیریت غیر آموزش و پرورشی ها ؟!

امیر علی نعمت‌الهی متولد 1359 و دانش‌آموخته رشته حقوق است. در سوابقش رئیس اداره امور حقوقی و قوانین سازمان اداری و استخدامی، مشاور رئیس دانشگاه هنر و عضو هیأت امنای موسسه فرهنگ و هنر همچنین در سوابق سیاسی نعمت الهی عضویت در شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه در سال ۱۳۸۶ دیده می شود.

نعمت الهی شهریور امسال بدون هیچ سابقه ی کاری در آموزش و پرورش به عنوان معاون پارلمانی و حقوقی وزارت آموزش و پرورش منتصب شد! حال بعد از ۴ ماه خبرهای موثق حاکی از آن است که احتمالا در روزهای آتی او جایگزین شاپور محمدزاده در دفتر وزارتی خواهد شد.

قطعا به جز خود بطحایی و تیمش کسی دلیل این انتصاب و جابه جایی ها را نمی داند! نگاهی به عزل و نصب های بطحایی در موارد مختلف نشان از بی برنامگی و تلاش مضاعفش برای حفظ صندلی و بهره ی حداکثری از مواهب وزارت دارد.

عزل مرضیه گرد از سمت معاونت وزیر و انتصابش به عنوان مشاور ویژه بعد از چند ماه و عزل دوباره ی وی، انتصاب فاطمه مهاجرانی به عنوان رئیس مرکز استعداد های درخشان بدون هیچ سابقه در آموزش و پرورش، انتصاب حسین خنیفر به عنوان رئیس دانشگاه فرهنگیان که با اعتراض گسترده ی اهالی این حوزه مواجه شد. او می خواهد همه را راضی نگه دارد. آنچه که مشخص است بطحایی برنامه اصلی اش حفظ صندلی اش و استفاده ی حداکثری از نعمات دوره ی وزارت است و مابقی پوششی برای گذر زمان است

الهیار ترکمن،فاضل نظری، رخشانی مهر، مریم جمشیدی، دزفولی و اسماعیلی که سابقه آموزش و پرورشی نداشتند از جمله افرادی بودند که از وزیر حکم گرفتند!

به نظر می رسد این نوع انتصابات بیشتر، از جنس بده بستان سیاسی و تقسیم غنایم بین دوستان و آشنایان می باشد.

عزل و نصب های بطحایی در مدیران کل استانی هم تابع الگوی خاصی نیست و بیشتر تحت تاثیر عوامل برون سازمانی و توام با سردرگمی می باشد.

نکته قابل توجه اینکه بطحایی چند تن از مدیرانی که خود در سال گذشته منتصب کرد مانند مدیران کل اصفهان و زنجان و مشاورش را پس از چند ماه عزل کرد. یا در خصوص تغییر مدیر کل شهر تهران که دلیل عزلش غیر مدیریتی می نمود ؛ آیا بطحایی عملکرد باقری را ضعیف تر از بقیه مدیران کل می دید که او را عزل کرد؟ یا فولادوند در همدان و شهرستان های تهران عملکرد بسیار عالی و درخشانی داشت که به عنوان مدیر کل تهران منتصب کرد تا آنجا را متحول کند؟

این رفتارها بیشتر نشان از دخالت و تصمیمات غیر منطقی و سیاسی دارد.

نکته قابل تامل در دوره ی بطحایی دخالت و نقش پر رنگ نهادها و افراد غیر در مسایل و تصمیمات وزارت خانه است.

بازداشت و مرخصی اجباری معاون رسانه ای وزارت خانه و درخواست عزل رئیس مرکز روابط عمومی توسط نمایندگان مجلس از این موارد است!

مرتضی نظری رئیس روابط عمومی آموزش و پرورش در کانال شخصی خود پستی درباره ی دخالت نمایندگان منتشر کرد. بعد از آن نماینده ای به صورت علنی درخواست عزل وی را داد و نظری از جلو چشم ها دور شد!

صندلی های مدیریتی در آموزش و پرورش بیشتر از آن که فرصتی برای بهبود کارها باشند محلی برای بهره مندی از امکانات دولتی و قدرت هستند ؛ هر چه موقعیت مدیریتی فرد بالا برود مواهب مدیریتی بیشتری نصیبش خواهد شد، از همین روی افرادی که سودای سِمت دارند با حضور در ستادهای انتخاباتی نامزدهای ریاست جمهوری و مجلس سعی می کنند در تقسیم صندلی های بعد از انتخابات سهمی نصیب خود کنند.

طبیعتا از افرادی که این گونه به صندلی مدیریت می رسند انتظار مدیریت علمی هم نمی توان داشت.

مدیران ارشد و وزرای آموزش و پرورش مثل بطحایی تا زمانی که بر صندلی که دنبالش هستند تکیه ندادند، کلی شعار و ایده برای آن حوزه دارند و بعد از تلاش فراوان با کلی شور و رویا به صندلی مدیریت تکیه می زند، آنها معتقدند قبلی ها بلد نبودند ولی من می توانم بعد از مدتی درمانده می شوند و در خفا به یاران خود می گویند هیچ کس در این آموزش و پرورش نمی تواند کاری بکند، به آن بودجه نمی دهند، به آن توجه نمی کنند، اولویت دولت نیست ...  و بعد از آن شروع به گذران روزها می کنند تا صندلی خود را حفظ کنند و از منافع آن صندلی بهره مند باشند.

البته من گمان می کنم شعار و وعده های قبل از مدیریت هم نوعی فریب عمومی برای رسیدن به غنایم و مواهب مدیریتی است و اکثر افراد با سیستم اداری و مدیریت آشنایی دارند و میزان تاثیرگذاری خود را می دانند.

چند روز پیش نزد یکی از نزدیکان بطحایی بودم . می گفت بطحایی هم همین حرفها را می زند! از نظر من تفاوت بطحایی با وزرای سلف خود این است که او تقسیم غنایم را بهتر و عیان تر اجرا می کند، در حالی که ژست قدرت می گیرد مرعوب افراد و سیاسیون می شود و امتیاز می دهد، چراغ چپ می زند به راست می پیچد ، به اینوری ها سلام می کند با آن وری ها ناهار می خورد و تصمیماتش را هماهنگ می کند، پیش معلمان و تشکل ها وعده ای می دهد به دولت و نمایندگان وعده های دیگر می دهد.

او می خواهد همه را راضی نگه دارد. آنچه که مشخص است بطحایی برنامه اصلی اش حفظ صندلی اش و استفاده ی حداکثری از نعمات دوره ی وزارت است و مابقی پوششی برای گذر زمان است.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید