صدای معلم - اخبار فرهنگیان، معلمان و آموزش پرورش

" هیچ گاه منتظر تغییر نظام آموزشی نشدم ، همیشه سعی می کردم خلاء ها را در حد توان پر کنم و برای این منظور ، نظرسنجی از آنان بهترین ابزار بود "

چرا مسئولان و مدیران ما از نظرسنجی واهمه دارند؟

مینو امامی/ همکار صدای معلم

مدیران ایرانی و نظرسنجی و تغییرات در نظام آموزشی

همه ما در یک روز و همه روز بارها و بارها به آئینه نگاه می کنیم. هر وقت خوش و سرحالیم از تماشای خود در آن احساس بهتری داریم ولی هنگام خشم و دردمندی و نومیدی حتی گاهی با مشت خود همین آئینه را می شکنیم و به خود نیز زیان می رسانیم ! برای همین از قدیم گفته اند : خودشکن ، آئینه شکستن خطاست و دلیل آن عینیت آن است با خود واقعی ما . آئینه نشانگر تمام نمایی از ظاهر وجود ماست که باز گفته اند : دوست خوب همانند آئینه است و دو رُو نیست ، متملّق و چاپلوس و حقّه باز نیست. واقعیت ظاهر و حتی باطن شخصیتی شما را بدون حب و بغض می گوید. چیزهایی که خودمان آنها را انکار می کنیم یا از آنها فرار می کنیم.

 مدیران و مسئولان ما یا با این مهم بیگانه اند و یا از نتایج و اثرات اجرایی آن واهمه دارند. همان ترس از آشکارسازی واقعیت های درون پیچیدۀ خود. همان واقعیت هایی که علیرغم قرار گرفتن در جایگاه ریاست یا مدیریت ، ناتوانی های او را نشانه می گیرد  هر انسانی ترجیح می دهد از نزدیکان خود یا اشخاصی که با آنها در ارتباط است ، سخنانی خوشایند بشنود . تعریف عملی یا تأیید نتیجه آن عمل و تمجید از درایت و هوشیاری او توسط دیگران یا همان رشتۀ فزاینده توانایی های ما.

یکی از عناصر محک زنندۀ کنش ها و واکنش ها و اِعمال سیاستی ، در تمامی جوامع امروز ، نظرسنجی افکار عمومی است. اشخاص در شرایط معمول به این نظرسنجی نیازمند نیستند و شاید برای آنها مهم هم نباشد که در محل کار خود چند نفر از کار او راضی هستند ، اما برخی از نقش ها در مشاغلی چون مدیران کارخانه ها ، مدیران مدارس و دانشگاهها ، معلمین و اساتید دانشگاه در کلاس درس ، رؤسای ادارات و سازمانها ، رئیس جمهور و..... به این حلقه مفقوده برای بازشناسی یا اطلاع از باطن پنهان خود بدان نیازمندند.

در طول خدمت 25 ساله ام ، از دانش آموزان تمامی کلاس هایم اواخر اسفند ماه می خواستم تا در یک صفحه کوچک کاغذی ، هر گونه نظر ، انتقاد و پیشنهادی نسبت به رفتار و برخوردم ، نحوه تدریس و پرسش شفاهی و کتبی ام ، نحوه ورود و خروجم از کلاس درس ، نحوه تصحیح اوراق یا سئوالات امتحانی و... دارند بدون ذکر نام و همفکری با دوستان شان ، به تنهایی برایم بنویسند و در همان جلسه خوانده و پاسخ می دادم .

البته همیشه تعریف و تمجید نمی نوشتند اما متعهد شده بودم که آستانه تحمل بالایی داشته باشم . از آنان می خواستم خاطرات بدی از من و کلاس من تا آخر عمر در ضمیر ناخودآگاه خود محبوس نسازند ، بنویسند تا هم خالی شوند و هم به زوایای پنهان رفتارم که از آئینه ظاهر به دور است واقف گردم و با تغییر رفتارم بهترین شرایط را برای تعلیم و تربیت آنان به وجود آورم.

البته این مهم را از یکی از اساتید خردمند خود فرا گرفته بودم . گاه یک بار و گاه دو بار و دیگری اواخر اردیبهشت ماه این نظرسنجی را انجام می دادم ، اعتراف می کنم که در بهبود رفتار و تدریسم بسیار مؤثر بود. سال بعد نسبت به شرایط کلاس ، تغییرات جزئی برای کلاس داری خود داشتم ، هیچ گاه منتظر تغییر نظام آموزشی نشدم ، همیشه سعی می کردم خلاء ها را در حد توان پر کنم و برای این منظور ، نظرسنجی از آنان بهترین ابزار بود.

مدیران ایرانی و نظرسنجی و تغییرات در نظام آموزشی

امر نظرسنجی با طرح سئوالاتی هدف مند در یک پرسشنامه و استخراج نتایج آن ، ممکن می گردد. پرسشنامه یکی از ابزارهای نظرسنجی برای سنجش متغیرهای کیفی – قضاوتی است . یعنی در مواردی که بخواهیم سلایق افراد ، علایق آنها و گرایشات ، تمایلات ، خواسته ها ، ارجحیت ها و یا ادراکات و احساسات شخصی افراد را بسنجیم از این ابزار استفاده می کنیم . مثلا برای اطلاع از میزان رضایت افراد از کالایی خاص یا محک زدن نوعی از سبک مدیریتی ، از این ابزار استفاده می کنیم .

نظر سنجی یعنی کیفیت بخشی فعالیت فرد. یعنی مراجعه به آئینه درون برای مشاهده کاستی ها و ضعف های کارکردی یا مدیریتی . یعنی بازنگری در تصمیمات و برنامه های اجرایی خود. یعنی ترمیم برنامه ریزی های کهن و سنتی . یعنی انطباق ظاهر و باطن رفتار . یعنی حرمت گذاری به تک تک مجموعه افراد تحت پوشش مدیریتی خود. یعنی به روز رسانی اصول مدیریتی ، یعنی پاسخگویی به تمنّیّات افراد ، و اطلاع یافتن از انتظارات آنان .

مدیران و مسئولان ما یا با این مهم بیگانه اند و یا از نتایج و اثرات اجرایی آن واهمه دارند. همان ترس از آشکارسازی واقعیت های درون پیچیدۀ خود. همان واقعیت هایی که علیرغم قرار گرفتن در جایگاه ریاست یا مدیریت ، ناتوانی های او را نشانه می گیرد.

هر انسانی در زندگی خصوصی خود ، برخی عادات زشت و ناپسندی دارد چون پرخاشگری ، غیرمنطقی بودن ، زورگویی ، مستبد و بی انصاف بودن و...... که در جامعه با بازی نقش اجتماعی سعی در پنهان ساختن آنها دارد ولی همیشه در این کار موفق نیست. این مدیر یا مسئول دوست ندارد همکار یا زیردست او از این رفتارهای غیرقابل کنترل و ناخوشایند ، مطّلع گردد. نیک می داند که همه این رفتارها زشت است اما یا قادر به کنترل و اصلاح آن رفتارها نیست و یا به کارش می آید.

آنانی که از نظرسنجی کارکرد خود مغفول می مانند اصولا یا می ترسند تسلط خود را از دست بدهند و یا از پرروئی مجموعه افراد واحد سرپرستی خود واهمه دارند و از زیاد گردیدن توقعات و انتظارات آنها بیمناک هستند. از افشا شدن خصلت های درونی خود طفره می روند.
هر مدیر خردمند ، برای اطلاع یافتن از افکار و انتظارات زیردستان خود می تواند با نظرسنجی به این مهم دست یابد. شاغلان یک واحد اقتصادی ، در شرایط عادی ، قدرت ریسک پذیری برای صادق و رو راست بودن با مدیریت را ندارند چون آنان به این شغل و درآمد آن نیازمندند. پس می توان این فرصت بیان درون غیرمستقیم را به آنان داد تا شیوه و منش مدیریتی خود را بر طبق خواسته های آنان تنظیم نماید و از آنچه در اذهان آنان می گذرد مطّلع گردد.

مدیران ایرانی و نظرسنجی و تغییرات در نظام آموزشی

در جامعه ما نقش های حسّاس و همه شمول چون رئیس جمهور و .... از این مهم در کل غافلند. در کشورهای پیشرفته ، هنگام انتخابات و همچنین طی مدت تصدّی پست ریاست جمهوری ، میزان محبوبیت رئیس جمهور یا حزب او با نظرسنجی از ملت ، محک می خورد تا با اِعمال و تزریق یک سیاست تاکتیکی یا استراتژیک و یا اجتماعی و فرهنگی عامه پسند ، طبق نتایج این نظرسنجی ، سیاست یا رفتار خود را تغییر دهند. برای آنان میزان رضایت مردم از عملکردشان مهم و عامل نگه دارنده او در این سِمت حسّاس است در ضمن تضمینی برای انتخاب مجدد او در همین نقش برای دور بعدی است.
اما در جامعه ما چنین رفتارهایی ، یعنی کشاندن ملت به صحنه دخالت در عملکرد. چنین اعتمادی به مردم وجود ندارد. در جامعه ما هر وقت لازم یا صلاح باشد از مردم در جهت پر رنگ کردن سیاست های خارجی یا داخلی استفاده می نمایند. شرکت در راهپیمایی ها برای حمایت و شرکت در تظاهرات بر علیه شخص یا اشخاص سیاسی جهان یا تفکر آنان صورت می گیرد. یا شرکت در انتخابات که فعالیت سیاسی است. ما هر وقت دولت مردان مان بخواهند یا نیاز داشته باشند ، می توانیم فعالیت یا رفتار سیاسی داشته باشیم . نمونه آشکار ، اعتراضات اخیر فرهنگیان است که به مجروح و زندانی شدن عده ای از همکاران منجر شد. ( یعنی عدم رعایت اصل بیست و هفتم قانون اساسی)

عناصر هدایتگر در جامعه ما عاطفه و احساس است. تعقل ، اندیشه ، قانونمداری ، برخورداری از حق و حقوق اجتماعی یا شهروندی و... برای ملت ما لازم نیست. در کشورهای پیشرفته برای دولت و ملت به یک اندازه در صحنه بودن مهم است. شاید یکی از دلایل عدم پیشرفت یا عدم رهایی از تاروپود سنتی در ابعاد گوناگون فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی در جامعه ما وجود و حاکمیت همین نکته است.


ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

چهارشنبه, 07 شهریور 1397 21:11 خوانده شده: 1786 دفعه چاپ

نظرات بینندگان  

پاسخ + +2 0 --
پارسا 1397/06/08 - 09:16
با سلام و احترام
1-شنیدن نظر طرف مقابل- حتی اگر با مخالفت ظاهری ما همراه باشد- سبب می شود رفتار خود را تعدیل نماییم .
2- به جایگاه های بالاتر مدیریتی نیز اگر نگاهی داشته باشیم می بینیم این ترس از نظرسنجی در اجرای اصل 59 قانون اساسی نیز دیده می شود.
پاسخ + 0 0 --
امامی 1397/06/08 - 12:38
با سلام و احترام متقابل

عید غدیر خم بر همه عاشقان امامت مبارک.

همکار محترم ، نظرسنجی به منزله سوپاپ اطمینان برای مدیران و مسئولین است. کشور قدرتمندی چون آمریکا نبض مردم خود را برای جلوگیری از اعتراضات و آشوب ها در سایه همین مقوله نظرسنجی ارزیابی می کند. نظرسنجی جادوی حل مشکلات درون سازمانی است که متأسفانه مسئولین ما آن را عامل
افشاگری اطلاعات سازمانی خود تلقی می کنند.
اطلاعات بدست آمده از نتایج نظرسنجی ، شفافیت عملکرد و کارکرد رؤساست و صد البته رئیس جمهور یک کشور در رأس همه محروم از این نعمت اطلاعاتی است. تشکر
پاسخ + +1 -17 --
داریوش 1397/06/08 - 13:05
درود
خانم امامی
آیا مطمئن هستید آستانه تحمل بالایی دارید ؟
پاسخ + 0 0 --
امامی 1397/06/08 - 13:28
سلام
اگر همان جناب داریوشی هستید که بنده را در ایام عید تشویق به ساخت سریال و بازی در آن می نمودید ، عرض می کنم بلی آستانه تحمل بالایی دارم .
جناب آقای داریوش ، یک دبیر مرد از دوری جستن دانش آموزان خود از خودش بسیار ناراحت می شد و هیچ دانش آموزی جرأت نمی کرد واقعیت را بگوید. تا این که روزی یکی از دانش آموزان در شرایط خاص به دبیر خود می گوید : آقا خیلی ببخشید شما هنگام تدریس دور لب تان کف سفیدی می نشیند و در زمان تدریس به صورت بچه ها گوئی تف می کنید برای همین از شما فرار می کنند.
ایشان اگر نظرسنجی بدون نام کرده بودند بیست چند سال خدمت خود را عذاب نمی کشیدند. تشکر

نظر شما

صدای معلم، صدای شما

با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.

نظرسنجی

میزان استفاده معلمان از تکنولوژی آموزشی مانند ویدئو پروژکتور ؛ تخته هوشمند و .... در مدرسه شما چقدر است ؟

دیدگــاه

تبلیغات در صدای معلم

درخواست همیاری صدای معلم

راهنمای ارسال مطلب برای صدای معلم

کالای ورزشی معلم

تلگرام صدای معلم

صدای معلم پایگاه خبری تحلیلی معلمان ایران

تلگرام صدای معلم

Sport

تبلیغات در صدای معلم

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به صدای معلم - اخبار فرهنگیان، معلمان و آموزش پرورش بوده و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلا مانع است.
طراحی و تولید: رامندسرور