جناب روحانی
ریاست محترم جمهوری
انتخابات ۲۹ اردیبهشت ماه ۹۶ ؛ آوردگاه سختی بود که همت والای قشر فرهنگی که از نخبگان و فرهیختگان و فعالین سیاسی کشور اند ؛ به یاری جناب عالی شتافت تا استمرار تدبیر و امید در دور دوم ریاست جمهوری؛ موجب شکوفایی و به ثمر رسیدن اهداف عالیه دولت در این دوره گردد و معلمان کشور برای سال ۹۷ رویاهای زیبایی از توجه به این نهاد حیاتی و انسان ساز دیده بودند تا بلکه بخشی از ناملایمات موجود در آموزش و پرورش را که موجب عدم توسعه بنیادین و پایدار در تربیت نسل آینده این مرز و بوم شده را التیام بخشیده و به تحقق شعارهای جناب بطحایی وزیر محترم آموزش و پرورش که در روز اول کاری شان مطرح نمودند؛ کمک شایانی بنماید.
در این میان جناب نوبخت در مصاحبه های مختلف چه در جمع پیش کسوتان فرهنگی و چه در مورد شاغلین خبر از اصلاح متفاوت پرداخت ها دادند و آرامش و لبخند بر لب ایشان ؛ به راحتی ما را فریفت که به این وعده ها دلخوش داریم. هرچند قبل از انتخابات ۹۶ نیز وعده هایی در جهت افزایش ۵۰ درصدی برخی از بندهای حقوقی معلمان دادند که به توجیه تبلیغاتی شدن موضوع و بهانه همیشگی کسری بودجه به محاق رفت و مثل برخی دیگر از وعده‌های انتخاباتی؛ به خاطره ها پیوست.
متأسفانه بنا بر شنیده ها، خود جناب نوبخت و همسرشان از بدنه آموزش و پرورش هستند و این گفتار درمانی بی عمل ایشان در مواجهه با قشر فرهیخته معلمان خصوصا با آن لبخند کنایه دارشان که اکنون بویی جز تمسخر از آن استشمام نمی شود؛ بیش از پیش طاقت معلمان زحمتکش و با قناعت را به تنگ آورده و ادامه حضور شان در کابینه جناب عالی ؛ خصوصا بعد از نابسامانی هایی که در ریاست سازمان برنامه و بودجه؛ و همچنین پیشنهاد مصرانه ایشان در معرفی جناب بطحایی در قامت وزیر آموزش و پرورش با وعده های واهی که داشتند را طاقت نیاورده و از ادامه حضور ایشان به ستوه آمده و اگر بخواهیم راحت تر سخن بگوییم ایشان را تبری می بینند که دسته اش از جنس خودمان بود و کمر به قطع ریشه مان زده! دشمنی از جنس خودمان که حتی امروز در قبال وعده هایی که در زمان معرفی جناب بطحایی به مجلس شورای اسلامی جهت رای اعتماد داده بود نیز پاسخگو نیست و حتی در پاسخ خبرنگاران درباره مطالبات فرهنگیان طفره رفته و یا گاهی جملات تاسف باری در پاسخ گفته اند که به دلیل رنجش بیشتر همکاران فرهنگی؛ قصد تکرار مجدد آن را در این جا ندارم.
در این میان نقش منفی جناب نوبخت در معرفی وزیر فعلی و تحمیل آن به جای جناب دانش آشتیانی که عملکرد کوتاه و تاثیرگذاری داشتند؛ و همچنین در افزایش حقوقی سال جاری بر تمام معلمان عزیز مبرهن و هویداست
جناب آقای رییس جمهور
مجلس شورای اسلامی در اسفندماه ۱۳۹۶ طرحی را مصوب نمود که بر اساس این مصوبه دولت مکلف است حقوق و مزایای مستمر گروه های مختلف حقوق بگیر شاغل دستگاه های اجرایی موضوع ماده ۵ قانون مدیریت خدمات کشوری و ماده ۲۹ قانون برنامه ششم توسعه و اعضای هیأت علمی و قضات را به صورت پلکانی نزولی به گونه ای افزایش دهند که طبقات پایین تر افزایش بیشتری داشته باشند که حداکثر آن برای حقوق های پایین ۲۰ درصد خواهد بود اما پس از اختلاف برداشت مجلس و دولت بر سر برداشت شان از این بند ؛ نرخ افزایش حقوق کارمندان دولت با یک «تا»ی دردسرساز، دچار افت شد.
در استفساریه اخیر مجلس که در خرداد ماه ۹۷ به تصویب نمایندگان رسید، پیش‌بینی شده است حقوق کارمندان دولت بین شش «تا» ۲۰ درصد افزایش یابد؛ اما از آنجا که با گذاشتن کلمه «تا» دولت در میزان افزایش حقوق کارمندان مخیر شده است، بنابراین هیچ الزام قانونی‌ای برای رعایت رشد ۲۰ درصد وجود ندارد و دولت بنا بر صلاح‌دید خود بین شش تا ۲۰ درصد حقوق کارمندانش را افزایش خواهد داد که این نوعی نیرنگ و فریب و لفاظی را در ذهن معلمانی که شاهد افزایش ۵۰ درصدی حقوق کارمندان وزارتخانه دارایی و مالیاتی و ۳۵ درصدی برخی ارگان ها هستند؛ ایجاد می کند که جناب نوبخت که از بدنه همین قشر معلمان بوده اند ؛ با همان لبخند معنی دار همیشگی؛ مزد خوبی به تلاش ها و امید فرهنگیان به تدبیر و امید جناب عالی داده اند تا زین پس در همان انفعال و بی خبری دلخواه طیف مقابل و رقیب جناب عالی باقی بمانند و تاثیرگذار نباشند.
در این میان نقش منفی جناب نوبخت در معرفی وزیر فعلی و تحمیل آن به جای جناب دانش آشتیانی که عملکرد کوتاه و تاثیرگذاری داشتند؛ و همچنین در افزایش حقوقی سال جاری بر تمام معلمان عزیز مبرهن و هویداست و ادامه حضور ایشان در معاونت جناب عالی و ریاست سازمان برنامه و بودجه را توهین سترگ و آشکار به حدود یک میلیون و هفتصد فرهنگی شاغل و بازنشسته و ۱۳ میلیون دانش آموز و ۲۶ میلیون اولیای آنان می دانند و یقین دارند که ایشان ضمن تعلق داشتن به بدنه آموزش و پرورش؛ هرگز ذره ای نگاه توسعه گرا و تحول خواه و انسان ساز؛ به این ارگان حیاتی و انسان ساز نداشته و ندارند و بر خلاف منویات مقام معظم رهبری که هزینه در آموزش و پرورش را سرمایه گذاری می دانند؛ معلمان را زیادی و تمام تلاش خود را در صرفه جویی از روش های مختلف دارند که به عنوان مثال کاهش ۳۰ درصدی بند سختی کار برای همکاران آموزشی و حذف کامل آن جهت همکاران اداری و مدیران و معاونان از همین جمله بود.
کاش قانونی توسط نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی مصوب گردد که این بزرگواران که از بدنه آموزش و پرورش به مقام و پست های عالی کشور دست یافته اند ؛ در هنگام بازنشستگی مجبور باشند به مجموعه اصلی خود بازگشته و با حقوق و پاداش و مزایایی معلمی ؛ به افتخار بازنشستگی نایل آیند و حتی نتوانند مثل آن معاون وزیر معروف که قبل از نوروز ۹۷ با پاداش بالای یک میلیارد تومانی بازنشسته شد و دوباره در همان پست به کارگیری شد؛ به قانون مصوب مجلس در تعیین سقف پرداختی پاداش پایان خدمت دهن کجی نمایند و به ریش ملت بخندند.
جناب آقای رییس جمهور
معلمان کشور قادر به هضم این تخلف قانونی از جانب معاونت جناب عالی در افزایش حقوقی فرهنگیان که جهت رفع ابهام طی یک طرح دوفوریتی توسط مجلس اصلاح گردید و متعاقبا توسط شورای نگهبان نیز مورد تایید قرار گرفت نیستند و از راه های قانونی و شکایت به کمیسیون اصل ۹۰ مجلس و پیام و درخواست پیگیری از نمایندگان و همچنین راه اندازی کمپین های مختلف فضای مجازی و.... پیگیر این حق قانونی خود هستند و برای جناب عالی نیز این پیام را دارند که با این شیوه اجرایی جناب نوبخت نه تنها تلاشی در جهت افزایش پلکانی حقوق و رفع تبعیض و شکاف حقوقی بین معلمان عزیز انجام نشد بلکه شاهد اختلاف طبقاتی بیشتر و افزایش حقوق های چهل هزار تومانی برای فرهنگیان تازه استخدام رسمی که حدود یک میلیون تومان دریافتی دارند ؛ هستیم که با توجه به گرانی های اخیر ارز و سکه و تورم سرسام آور موجود ؛ حتی این حقوق جهت زنده ماندن نیز پاسخگو نیست؛ چه رسد به زندگی!
ضمن اینکه نگارنده بر این باور است سال تحصیلی پیش رو از بحرانی ترین سال های آموزش و پرورش در بحث بودجه و تامین نیروی انسانی ست که با خروج تعداد بالایی از همکاران بازنشسته باز هم شاهد حذف بیشتر پرسنل اداری مدارس مانند معاونت پرورشی یا فناوری ؛ همچنین تدریس های تحمیلی بسیار به مدیران و معاونین و استفاده از نیروهای شرکتی و آموزش ندیده در مدارس خواهیم بود تا فرهنگ و آموزش و تعلیم و تربیت بازیچه این سیاسی بازی های مخرب گردد و شاهد اتفاقات ناگوار بیشتری مانند حادثه تاسف بار دبیرستان معین منطقه ۲ تهران در سایر نقاط ایران اسلامی باشیم تا هم نسل فردای این آب و خاک و هم اسلام و دین و باورهای مذهبی مان ؛ در تندباد بی مدیریتی و اهمال مسوولان تصمیم ساز قرار بگیرد.
لذا از حضرت عالی تقاضا مندیم تا هنوز فرصت باقی ست ؛ چاره ای و تمهیدی بیاندیشید و کاری کنید.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
... بی سواد تریم فرد دولت
اونها جمع شدند تا از دستمزد و حقوق ما دزدیده و صرف نورچشمی ها کنند.
من مدیر ومعاونی را می شناسم که پذیرفته اند نظافت مدرسه را خودشان انجام دهند بعدتوقع داریم اوضاع درست شود
خداوند متعال می فرماید:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ ﴿٢﴾ كَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّـهِ أَن تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ ﴿٣﴾
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! چرا سخنی می‌گویید که عمل نمی‌کنید؟! (۲) نزد خدا بسیار موجب خشم است که سخنی بگویید که عمل نمی‌کنید!
چاره کار در اصلاح سامانه قدرت به سمت مردم سالاری و نظارت مردم بر صاحبقدرتان است.
...
حیف از طرفداری های بیجای ما از دولت روحانی ....
بی خاصیت ترین دولت در تمام دولت ها نسبت به جامعه مخصوصا جامعه فرهنگیان!!واقعا من شخصا انتخاب ورای داده را پس می خواهم.....
پس چه کسی تدریس می کند؟هر سال هم می گویند نیرو کم داریم!! با حذف پست های الکی و تدریس مدیر و معاون و انجام اضافه کار در حد شش ساعت، کل مشکل کمبود نیرو و بودجه رفع می شود. مشکل اصلی خود خود آموزش و پرورش است.
در ضمن کسری نیرو تا حدی زیاد است که با تدریس اضافه مدیران و معاونین و... مشکل حل نمی‌شود.
منتظر دریافت نقطه نظرات سایر همکاران هستم