اخیراّ وزیر آموزش و پرورش در سفری به روسیه پیشنهاد داده است که زبان روسی در مدارس ایران آموزش داده شود. وی گفته است: «در بازدیدی که از یکی از مدارس روسیه داشتم، متاسفانه هیچ یک از دانش آموزان روسی شناختی از ایران نداشتند که ما امیدواریم با اجرای این طرح، روس ها شناخت بیشتری از ایران پیدا کنند.»
در این خصوص به عنوان یک معلم ذکر نکاتی را خالی از لطف نمی دانم:
1- زبان روسی با آنکه یکی از زبانهای رسمی در سازمان ملل متحد است که آن هم احتمالا به خاطر داشتن حق وتوی روسیه در شورای امنیت رسمیت یافته است، اما جزو زبان های زنده و پر کاربرد جهان به شمار نمی آید و از این لحاظ با 150 میلیون گویشور، زبان هشتم به حساب می آید. از آنجا که جناب وزیر این پیشنهاد را به منظور جایگزین کردن زبان دوم (انگلیسی) مطرح نموده، پس بر این اساس در آینده ممکن است شاهد افول زبان انگلیسی و رشد زبان روسی در کشور باشیم.
2- گفته می شود به دلیل آنکه بخش فضانوردی روسیه پیشرفته است، هرکس که بخواهد وارد رشته فضانوردی بشود باید زبان روسی را بلد باشد. شاید جناب وزیر خواسته است برای آن دسته از دانش آموزان ایرانی که مایل به سفرهای فضایی و ادامه تحصیل در این رشته هستند، تسهیلات فراهم نموده و اقدامی عملی نماید.
3- آقای وزیر با این پیشنهاد ساده اما تا حدود زیادی بحث برانگیز، پا در رکاب سیاسیون گذاشته و در جهت پولیتیزه کردن آموزش و پرورش گام نهاده است. از این لحاظ احتمالا دچار نوعی جوزدگی در خصوص روابط ایران با روسیه شده، خواسته که آموزش و پرورش را هم از برکات این نوع رابطه بهره مند سازد.
4- آقای وزیر احتمالا چون بیشترین زمان حضورش در وزارت را در حوزه معاونت مالی گذرانده و از این رو بیشتر با اعداد و حسابهای مالی سروکار داشته است، فلذا عجیب نیست که درک دقیقی از تاریخ نداشته باشد و لا اقل روایت تاریخی مندرج در کتاب های درسی دانش آموزان ایران را مطالعه کرده باشد. دانش آموزان ایرانی در همین کتابهای تاریخ غیر از تجاوز، حمله نظامی، تحمیل عهدنامه های ننگین، اشغال، تصاحب قلمرو سرزمینی و بدعهدی خاطره دیگری از روسها ندارند.
5- آقای وزیر همچنین اظهار امیدواری می کند که با اجرای این طرح، روسها شناخت بیشتری از ایران پیدا کنند! باید به عرض ایشان برسانم که دانش آموزان روسی، ایران را از طریق آموزش زبان فارسی نخواهند شناخت (زیرا مولفه های شناخت ایران تنها زبان فارسی نیست) بلکه آنان با مراجعه به تاریخ و گذشته کشور خود ایران را خوب می شناسند و می دانند که کشورشان از زمان پطر کبیر چه رویایی برای رسیدن به آبهای گرم جنوب در سر داشته است.
6- اگر این پیشنهاد جناب وزیر در قالب تفاهم نامه همکاری بین دو کشور عملی شود، آن وقت بایستی به فکر تربیت و استخدام هزاران معلم زبان روسی در آموزش و پرورش بود که در کسوت زبان آموزان روسی دل روسها را در حوزه تعلیم و تربیت هم به چنگ آورند! در عوض بایستی هزاران معلم زبان انگلیسی که اکنون در استخدام رسمی آموزش و پرورش هستند نیز بازنشسته و یا از کار برکنار شوند.
7- به نظر می رسد این حرف جناب وزیر بالبداهه و برای خالی نماندن عریضه گفته شده باشد از این رو بعید می نماید که در دستور کار سفرش بوده باشد؛ زیرا از تحلیل محتوای کلامش می توان فهمید که علت بر زبان آوردن این پیشنهاد، اظهار بی اطلاعی دانش آموزان آن مدرسه روسی از ایران بوده است. یعنی اگر دانش آموزان آن مدرسه روسی، اطلاع کمی هم از ایران داشتند، آن وقت وزیر محترم دیگر حرفی برای گفتن نداشت!
برای وزیر آموزش و پرورش، اندکی تأمل و مطالعه تاریخ آرزو می نمایم!
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
یا هم می توان گفت از این سفر و از آموزش و پرورش
روسیه ، تنها چیزی که وزیر درک کرد یا فهمید ، وجود
خلاء آموزش زبان روسی بوده است. چیزهای دیگر مقرون به صرفه نبوده یا قدرت استنباط آنها برای ایشان فراهم نشده است.
زبان روسی از پیچیده ترین زبانهای جهان است و اگر سهل بود اروپا و آمریکا پیشتاز می شدند.
اگر استنباط ایشان فارسی گرایی روس هاست ،لازم بود در هنگام عقد عهدنامه های گلستان و ترکمانچای
فارسی را فرا می گرفتند. چون تجاوزات و جنگ ها و استثمارها یکی از مدخل های فراگیری زبان طرف مقابل است. مثال هندوستان.
حالا حکایت بیشتر پیشنهادات وزیر ومعاونان و مشاوران ایشان در حوزه ی آموزش وپرورش همان حکایت کتک زدن آن بنده خدا ست
وزیر می بیند از نظر اوضاع حقوقی ومعیشتی و مزایا هیچ گلی به سر معلمان نزده است پس بگذاریم حداقل با چنین پیشنهادات فی البداهه و بی هدفی حداقل عرض اندامی کنند
دومی خوشبخت هست.
اما امروز شاید باز به همان دلایل مصلحت حمایت شوندگی در منطقه و جهان ، به شرق گرایش یافته ایم. مبادلات اقتصادی وفرهنگی مابین برای ترویج سازو کارهم پیمانی و هم عهدی انجام می گیرد. تا حدی که وزیر آموزش و پرورش طی سفری با هیئت همراه ذوق زده از این پیوند ، بدون نظارت هیچ مرجع دیگر با تصمیم هیجانی وزیر حقیقتا می توان ساختار آموزشی زبان دوم کشور را تغییر داد؟
این پرش از دامن غرب به شرق ، هیچ ره آورد منفی از هر نظر برای کشور ما نخواهد داشت؟
امروزه قطع ارتباط با جهان آنچنان که مائو رهبر چین کرد، غیرممکن هست اما در برداشتن قدم های سیاسی باید خیلی محتاط بود.چرا کشور روسیه پیشنهاد آموزش زبان فارسی را در کشور خود نداد؟ چون می داند فهم زبان روسی خیلی سخت است.
دوما چکش کمونیست ها را خواستن دست بگیرند حضرت ......
سال96:آقای پوتین دارای شخصیتی قوی و اهل تصمیم و عمل است.
همه می دانند که روسیه کارش چپاول بقیه کشورهاست. گویا در سیاست همه چیز مجاز است.
زیاد جوی نگیرید برای جنگ سوم پیش آمادگی
است. هردو برای خیر خودشان به ایران نچسبیده اند
نه دیروز نه امروز .
با تشکر