قریب به شش ماه از" حماسه حضور" امید افرین وانسجام بخش ایرانیان - فارغ از قوم ، مذهب و زبان- در پای صندوق های رای می گذرد.ان روزها فضا سرشار از شور و شعور و امید بود . در واپسین روزهای اردی بهشت ماه 96 امواج اقیانوس" امید ایرانیان" حسن روحانی را به عنوان دوازدهمین رئیس جمهور ایران به ساختمان پاستور فرستاد ،تا مبادا " دوباره به عقب بر گردیم".
در حقیقت ایرانیان در این روند دموکراتیک نه به " برنامه ها" بلکه به "چشم اندازهای " اعلام شده روحانی" آری" گفتند ؛ چرا که هنوز انتخاب ها در ایران برنامه محور نیست و این اشخاص و جریان ها و تجارب زیسته ایرانیان در میدان" سیاست ورزی ایرانی" است، که برنده میدان رقابت را تعیین می کند.
از حق نگذریم خود آقای روحانی در ایجاد این موج نقش به سزایی داشت هر چند که حمایت تمام قد بزرگان اصلاح طلب پیروزی ایشان را تسهیل کرد. رئیس جمهور روحانی در کمپین های انتخاباتی فراتر از قالب های معمول کاندیداهای ریاست جمهوری ظاهر شد و وعده ها و شعارهای انتخاباتی ایشان برای زنان ، جوانان و اقشار کم درآمد و متوسط بسیار جذاب نمود و نشاط سیاسی ویژه ای در جامعه ایجاد کرد.
اما تصویر آن روزها با انچه که امروز در فضای عمومی و رسانه ای جامعه دیده می شود بسیار متفاوت است. اخیرا فضا سازی ها به گونه ای پیش می رود که یاس و ناامیدی از عملکرد دولت همه گیر شود.حتی کار به جایی رسیده که سلبریتی ها توبه نامه می نویسند و از رایی که به روحانی داده اند اظهار ندامت می کنند.
داشتن ده ها معاون وزیر و مدیرکل زن بهتر از داشتن یک وزیر زن است. چرا که ادامه این روند مسیر تجربه اندوزی برای زنان در سلسله مراتب مدیریتی را فراهم می کند خواسته های به حق اما معطل مانده مردم و در مواردی مطالبات شاذ و غیر ممکن از یک طرف و سیاست رقیب در بالا بردن مطالبات و نوشتن همه فسادها و کاستی های موجود به پای دولت نوپای دوازدهم ( که فقط 5 ماه از آغاز به کار آن می گذرد) از طرف دیگر سبب شده که فضای جامعه پر از یاس و نا امیدی شود.
حقیر به عنوان یکی از اعضای ستاد فرهنگیان آقای روحانی بر خود فرض می دانم که با صدای بلند و رسا اعلام کنم که با وجود تمام مطالباتم ،همچنان " هستیم بر آن عهدی که بستیم".
و اما چرا بر عهدمان پایبندیم ؟
1 ) طرف مقابل عهدی که اکثریت مردم ایران برای امتداد دولت تدبیر و امید بسته اند ، فراتر از شخص ریس جمهور است. ایرانیان برای توسعه پایدار ایران عزیز به افراط و تفریط "نه " گفتند .رای به روحانی ادمه راهی بود که از خرداد 92 اغاز شده بود. آنان مسیر اعتدال، عقلانیت و سیاست خردورزانه را برای رسیدن به توسعه پایدار انتخاب کردند. 24 ملیون ایرانی که به روحانی رای دادند می دانستند که سیاست عالم ممکنات است نه عالم ایده ال ها. آنها متوجه بودند که با انتخاب روحانی مشکلات کشور یک شبه حل نخواهد شد. در واقع موافقان امتداد دولت تدبیر و امید اراده کرده بودند که قطار مدیریت کشور را درسال 92 به ریل قانون و مقرارت برگرداننده بودند بر همان ریل نگهدارند و تا 1400 با روحانی بمانند.
2 ) کارنامه دولت یازدهم و دوازدهم تا اینجا نشان می دهد که عقلانیت ، تدبیر و مصلحت سنجی ملاک عمل بوده است . ضمنا اذعان به این که در مواردی این مصلحت سنجی ها به مذاق مان خوش نیامده است را هم حق مسلم خودمان می دانیم ؛ به طور مثال یکی از مطالبات محوری زنان و جوانان- که از وعده های پرنگ انتخاباتی ریس جمهور هم بود- مشارکت آنان در سطوح عالی مدیریتی بود ولی در طی معرفی کابینه بنا به هر دلیلی محقق نشد. هرچند هنوز هم کام مان از عدم تحقق وعده ریس جمهور تلخ است ولی روند انتصابات در چند ماه اخیر در وزارت خانه ها و ادرات کل ، نشان می دهد داشتن ده ها معاون وزیر و مدیرکل زن بهتر از داشتن یک وزیر زن است. چرا که ادامه این روند مسیر تجربه اندوزی برای زنان در سلسله مراتب مدیریتی را فراهم می کند.
3) ما به روحانی رای نداده بودیم که درد توسعه نیاقتگی ده ها ساله ما را در یک بازه زمانی چند ساله درمان کند .ما به روحانی رای دادیم که کشور را در مسیر توسعه پایدار نگهدارد. در حالی که می دانستیم گزینه های بدیل او در انتخابات 96 توانایی وعزم تحقق چنین هدفی را نداشتند. چرا که اولی از مدیریت جهادی می گفت و دومی از مدیریت کمیته امدادی و سومی فقط عیب جویی می کرد و روحانی در این میدان خیرالموجودین بود و ما نتنها از انتخاب مان شرمنده و نادم نیستیم ، بلکه مشارکت 72 درصدی ایرانیان در انتخابات و رای 24 ملیونی به ریس جمهور روحانی را نماد بلوغ فکری و توسعه انسانی ایرانیان و جریان هایی می دانیم که دل در گرو توسعه پایدار ایران دارند.
4) کلام آخر اینکه ما حمایت مطالبه محور از دولت تدبیر و امید را از الزامات مردمسالاری دینی می دانیم و باور داریم مطالبه گری ما از دولت و همت دولت دوازدهم در تحقق مطالبات ، نوید بخش ایرانی اباد و سرفراز خواهد بود.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
با این مردم قدرناشناس ، طلبکار ، منفعت جو و تنبل همین روحانی هم زیاد است .
در جامعه ای که هر کسی می خواهد وظیفه اش را به دوش دیگری بیندازد و کسی مسئولیت پذیر نیست دنبال چه می گردید ؟
مردم تخبه کش ما با امیر کبیر ، مصدق و... چه کردند ؟
اواخر زمان آقای خاتمی وقتی دیدند که آقای احمدی نژاد دو زار می خواهد یارانه بدهد همه چیز زا فراموش کردند !
از این مردم و حتی معلمانش متنفرم .
از این جامعه با آدم های کوتوله اش بیزارم .
چاره ای جر ادامه ندارم .
از صدای معلم ممنونم .
آقای حیدر
آن " یوسفی " فرد دیگری است .
در قضاوت ها عجله نکنیم .
باید که آستانه تحمل خود را بالا ببریم .
و اما نکته مهم این که " معلم " طبقه " مقدس " نیست .
مرز بین " توهین " و " نقد " را تمایز دهیم .
معلمان هم قابل نقدند و باید مانند " دیگران " در برابر عملکرد خود « پاسخ گو و مسئولیت پذیر » باشند .
هیچ فردی فراتر و مصون از از نقد و نقادی نیست .
پایدار باشید .
اینهمه تنفر و انزجار از معلمین و مردم داری؟
خدای بزرگ 1 زبان داده و 2 گوش یعنی سخنی گفتی، سخنهایی را بشنو! روحانی فقط وعده داده. کدامیک از وعده هایش عملی شده؟ تاز ایشان65 ماه است که رییس جمهور است نه 5 ماه.
سوال: چطور وزیری که تمام عمر کاری خود را به عنوان کارمند دولتهای مختلف در جمهوری اسلامی گذرانده اکنون صاحب میلیاردها تومان سرمایه است لطفا یک نفر اگر می تواند راهنمایی کند چون بنده هر طور حساب کتاب می کنم حتی با حقوق ماهیانه صد میلیون تومان در طول سی سال خدمت به فرض پس انداز کردن کل این حقوق باز هم نباید بیشتراز سی میلیارد شود
اگر همین مطالبه را دولت پاسخ دهد تشکر می کنیم
از لطف و هنراهی شما ممنونم. اما بنده مشکل خاصی
در سایت ندارم ،گاه برخی از نوشته هایم حساسیت هایی
بوجود می آورد که موجب بحث و گفتگوی نامتعارف می شود.
باید آستانه تحمل خود را بالا برد، خیلی از مسایل به روند
تربیتی خانواده ها یا آموزش مدارس و نگرش جامعه برمی گردد.
لذا من شخصا از خوانندگان نوشته هایم بسیار سپاسگزا رم و نوشته های
پربحث ولو مخالف نظرم را ،بیشتر می پسندم. در جامعه ما متاسفانه تر و
خشک همیشه با هم می سوزند. فرهنگیان محترم آقا باید باور کنند که همه
زنان مثل هم نیستند همانطور که همه مر دان شبیه هم نیستند. ما با حضور خود باید نگرش جامعه را اصلاح کنیم.
با تشکر و آرزوی موفقیت هم برای شما و هم سرکار خانم یوسفی
باسلام نبابد با بعضی از سخنان ونوشتار بیاییم بین مردان وزنان فاصله انداخت وبا این گونه حرف ها ونوشتار ومظلوم نمایی حرف خود را برکرسی نشاند وباید معتقد به این باشیم که مرد دانا در دامن زن دانا پرورش یافته و زن توانا هم در سایه حمایت مرد دانا توانایی پیدا کرده و زیبایی یک جامعه به وجود مردان وزنان است ، ولی حقیقت ها وواقعیات را باید مد نظر داشت
همکار محترم به نام معلم،
دعوای برتری بین زن و مرد به قرن 18
بر می گرد و ما سه قرن از آن گذشته ایم .
امید که در رسوب آن افکار بازدارنده نمانده باشیم.
بر این باورم اگرمارشال دوگل همراه با هیات همراه زنده شوند و به ایران برای اصلاح امور بیایند همین مردم خوب ، پرسشگر ، مطالبه گر ، منتقد ، تلاشگر ، پویا ، آگاه ، شجاع ، اهل مطالعه ، غیرتوجیه گر ، آینده نگر ، اهل کارهای گروهی ، غیرحسود باسواد و... همان بلای قبلی ها رابر سر آن ها در می آورند !
آری !
ما اینیم !
به امید روزی که ملت ما با بصیرت خود دیگر گول حرافان چندین دهه را دیگر نخورند و یک دوره با عدم شرکت خود در انتخابات بی لیاقتی این دولت مردان را اعلام کنند