گروه گزارش/
سوم اسفند 1398 معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش از ایجاد رشته جدید «کارشناسی برنامهریزی امور تربیتی» در دانشگاه فرهنگیان خبر داد و گفت: در جلسه اخیر کارگروه برنامهریزی تربیت معلم، ایجاد رشته جدید «کارشناسی برنامهریزی امور تربیتی» در دانشگاه فرهنگیان تصویب شد و برنامه درسی این رشته به زودی تدوین میشود. ( این جا )
علیرضا کاظمی در این باره گفته بود : ایجاد رشته جدید کارشناسی برنامهریزی امور تربیتی در دانشگاه فرهنگیان مورد تصویب قرار گرفته است و انتظار میرود با اقدام آینده نگرانه در زمینه اصلاح برنامه درسیِ دوره کارآموزی مربیان امور تربیتی در دانشگاه فرهنگیان، باهدف کمک به ارتقای کیفیت عملکرد مربیان امور تربیتی و معاونان پرورشی مدارس، بخش قابلتوجهی از مسائل و مشکلات موجود مرتفع شود .
هدف دوره جدید (کارشناسی پیوسته برنامهریزی امور تربیتی) ، تربیت مربیان امور تربیتی متخصص، بهروز و کارآمد برای مدارس است.
معاون وزیر آموزش و پرورش سند تحول بنیادین را تربیت محور دانست و خاطرنشان کرد: وجود نیازهای جدید در حوزههای فرهنگی و تربیتی بهگونهای است که والدین قادر به پاسخگویی به این نیازها نیستند و مربی امور تربیتی باید بتواند از عهده این مهم برآید.
«هدایت اخلاقی و رفتاری، کمک به تحقق فرآیند تربیتپذیری و فرهنگ پذیری مطلوب، شکوفایی استعدادهای فطری دانش آموزان و سلامت نفسانی و کمک به ترویج سبک زندگی اسلامی» از جمله وظایف سازمانی یک مربی امور تربیتی بهحساب میآید. »
کاظمی با اشاره به تربیت گفت: مقوله تربیت، بهشدت وابسته به موقعیت و شرایط محیطی (فرهنگی و اجتماعی، فناورانه و رسانهای) است. تربیت در خلأ محقق نمیشود، بلکه در محیط فرهنگی و اجتماعی صورت میپذیرد. امروزه، در نظر گرفتن حقایق موجود همچون تغییرات سبک زندگی و تحولات گسترده فرهنگی، لزوم شناسایی و اتخاذ شیوههای تربیتی نوین، کارآ و اثربخش را مطرح مینماید. »
در آخرین خبر در این مورد رئیس مرکز برنامه ریزی منابع انسانی و امور اداری وزارت آموزش و پرورش، به تشریح روند تصویب و پذیرش دانشجو در «رشته امور تربیتی» دانشگاه فرهنگیان پرداخته و چنین گفته است : ( این جا )
« با توجه به مصوبه 704 جلسه مورخ ۶ دیماه ۱۳۹۰ شورای عالی انقلاب فرهنگی، مبنی بر تأسیس دانشگاه فرهنگیان، دفتر گسترش و برنامه ریزی آموزش عالی، مجوز تأسیس 64 پردیس و 16 رشته تحصیلی از جمله «رشته راهنمایی و مشاوره»، با گرایش فعالیت های پرورشی و مشاوره را برای دانشگاه فرهنگیان، صادر کرد. با وجود سازمان های عریض و طویلی مانند « سازمان دانش آموزی » دیگر چه نیازی به حضور مربی امور تربیتی در مدرسه است ؟
سلیمانزاده می گوید: با توجه به مجوزهای صادره از سوی سازمان اداری و استخدامی کشور و در نظر گرفتن نیاز مناطق آموزشی، آموزش وپرورش نسبت به پذیرش دانشجو در «رشته راهنمایی و مشاوره» با همکاری وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و سازمان سنجش آموزش کشور اقدام کرده است، ولی به دلیل حذف درج گرایش رشته های تحصیلی در دفترچه آزمون های سراسری از سوی شورای عالی برنامه ریزی آموزش عالی کشور، امکان تفکیک گرایش فراهم نبود؛ از این رو مشکلاتی برای داوطلبان در طی سنوات گذشته ایجاد شده بود.
وی با اشاره به نیاز مبرم آموزش و پرورش به رشته های «راهنمایی و مشاوره» و «امور تربیتی»، تصریح کرد: ضرورت تأمین نیروهای متخصص در رشته های «راهنمایی و مشاوره» و «امور تربیتی»، باعث شد که گروه هماهنگی برنامه ریزی تربیت معلم، سر فصل دروس رشته راهنمایی و مشاوره با گرایش فعالیت های پرورشی و مشاوره را به دو برنامه درسی مجزا تبدیل و بعد از طی فرآیند قانونی و صدور مجوز اجرای برنامه از سوی دفتر برنامه ریزی آموزش عالی، اقدامات لازم برای أخذ مجوز از دفتر گسترش آموزش عالی را انجام دهد.
با توجه به توضیحات فوق، نظر به این که بعد از طی مراحل قانونی و بررسی برنامه درسی مقطع کارشناسی پیوسته «رشته امور تربیتی» در جلسه 945 مورخ ۱۱ مردادماه ۱۴۰۰ شورای گسترش آموزش عالی، مصوب و در سامانه HES دفتر مذکور، قرار گرفته است و دفتر گسترش آموزش عالی، مجوز لازم برای پذیرش دانشجو در «رشته امور تربیتی» دانشگاه فرهنگیان را صادر کرده است. »
« صدای معلم » همان موقع و در گزارشی به اظهارات معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش در مورد ایجاد رشته « امور تربیتی » واکنش نشان داد . ( این جا )
تجربه بیش از 40 سال تفکیک " آموزش " از " تربیت " در نظام آموزشی ایران و بر اساس مشاهدات و مستندات ، تجربه ای شکست خورده است و مشخص نیست طراحان چنین ایده هایی بر اساس کدامین شواهد و مستندات پژوهشی و علمی مجددا درصدد استمرار و بازتولید آن هستند ؟
کدام تجارب جهانی موفق در نظام های آموزشی توسعه یافته ، چنین اقداماتی را تایید و بر آن صحه می گذارند ؟
« حجت الاسلام علیرضا صادق زاده ، مسئول کمیته مطالعات نظری سند تحول بنیادین یکشنبه 27 بهمن نشست پیش همایش « اصلاحات آموزشی و چالش های آن در ایران : تبیین فلسفی دیدگاه ها و تلاش ها » گفته است : ( این جا )
" ما در سند تحول و مبانی نظری فکر می کردیم که با یک نگاه بسیار متفاوت از وضع موجود نگاه به معلم و در بحث ایجاد تحول به آن پرداخته شود .
احساس کردیم که معلم با ویژگی که به نام " مربی " و یا وصف " مربی " شناخته می شود می تواند نقش اصلی را در جریان تربیت بر عهده گیرد و ما چیزی به عنوان تفکیک معلم از مربی در سیستم های آموزشی که بعد از انقلاب رایج شده است را نداشته باشیم . »
وقتی که فردی در کسوت ذکر شده اساس این تفکیک را زیر سوال می برد ، دیگران چگونه این اقدامات را دائما به " سند تحول بنیادین " وصل می کنند و به دنبال مشروعیت بخشی برای اقدامات غیرکارشناسی و غیرعلمی خود هستند ؟!
« صدای معلم » بارها و در گزارش های متعدد نسبت به مساله « موازی کاری » و اتلاف منابع ناشی از آن آگاه سازی و هشدار داده است .
پرسش این است ؛
با وجود سازمان های عریض و طویلی مانند « سازمان دانش آموزی » دیگر چه نیازی به حضور مربی امور تربیتی در مدرسه است ؟
تربیت مفهومی واحد و پیچیده است که باید توسط " معلم " یا " راهبر آموزشی " و در حین فرایند تدریس به فراگیران یا دانش آموزان منتقل شود .
ادامه چنین روندی و اتخاذ تصمیم های ناپخته و احساسی مصداق « آزموده را آزمودن خطاست » بوده و آورده ای برای نظام آموزشی نخواهد داشت .
پایان گزارش/
نظرات بینندگان
کشور شده مدیریت خر در چمن